میان خانه پیچید
شمیم نوبهاران
پُر از صدای پَر شد
شب ستاره باران
 
فرشته ها رسیدند
از آسمان هفتم
میان دست شان بود
نگین حلقه ی قم
 
چه دختری که خورشید
تلألؤ رُخش بود
لطافتش مثالی
برای چشمه و رود
 
به دست مهربانش
کلاف غُصه وا شد
عصای دست بابا
و خواهر رضا شد

 شاعر: زهرا داوری

منبع: مجله باران