توضیحاتی راجع بازی نهنگ آبی

چه کسانی این بازی را انجام می دهند؟

سوالی که ممکن است در ابتدا برای ذهن خواننده پیش بیاید این است که چه کسانی ممکن است دست به این چنین کار احمقانه ای زده و اقدام به آغاز این چالش خطرناک نمایند؟ و یا چرا باید کسی اقدام به انجام هر 50 مرحله بازی نهنگ آبی نماید؟

در پاسخ باید بگوییم که تاکنون افراد بسیاری به انجام این چالش روی آورده و تا مراحل پایانی آن نیز پیش رفته اند به طوری که طی سال گذشته حدود 130 مورد خودکشی نوجوانان را به آن نسبت می دهند. همانطور که می دانید جامعه هدف بازی نهنگ آبی را، بیشتر نوجوانان بین 12 تا 18 سال تشکیل می دهند.

این رنج سنی به دلیل اینکه در برهه خاصی قرار گرفته و به سرعت از هم سن و سال های خود تاثیر پذیرفته و جذب انجام امور غیر معمول می گردند، بیشترین صدمات را از این گونه بازی ها خواهند دید. این بازی نیز دقیقا روی همین موضوع دست گذاشته و از عدم آگاهی نوجوانان و کاربران خود استفاده کرده و در نهایت ایشان را به سمت مرگ سوق می دهد.

این بازی بیشترین قربانیان خود را در آسیای میانه و در کشورهای هند و روسیه گرفته است. کودکان و نوجوانان 10 تا 18 ساله ای که جسد آنها به همراه تصویر یک وال روی بدن آن ها یافت شده است، نشان از انجام چالش نهنگ آبی توسط این افراد و در نهایت مرگ آن ها توسط همین بازی می دهد. افراد زیادی نیز بوده اند که در این چالش شرکت کرده اند اما با هشیاری خود و یا سرپرستان خود از انجام ادامه مراحل سر باز زده اند. در کشور ما نیز تاکنون 2 خودکشی مربوط به نوجوانان را به این بازی مرتبط می دانند که در ادامه به بررسی این خودکشی ها خواهیم پرداخت.
 

خودکشی های مرتبط با نهنگ آبی

تعداد خودکشی هایی که با بازی نهنگ آبی مرتبط می دانند بسیار زیاد است و در این مطلب آوردن همه آن ها امکان پذیر نمی باشد. در این بخش تنها تعدادی از خودکشی ها که به یقین اثبات شده اند که با نهنگ آبی در ارتباط هستند لیست شده اند که در نهایت نحوه خودکشی نیز بیان شده است.

پسر 16 ساله هندی که در جریان بازی نهنگ آبی در پایان بازی خودکشی نمود. این نوجوان در یادداشت های شخصی خود ادعا کرده بود که از سوی افرادی مدام تهدید می گردد. مادر این پسر جسد او را در حالی یافته بود که به وسیله یک قطب نما روی بازوی خود طرحی را کشیده و درخواست داشته تا اعضای بدنش پس از مرگ اهدا شود.

در 30 جولای 2017 یک نوجوان هندی 14 ساله از طبقه 50 یک ساختمان به پایین پرید و به زندگی خود پایان داد. هرچند بسیاری از افراد خودکشی این نوجوان را مرتبط با بازی نهنگ آبی می دانند اما پلیس هند هیچ نشانه ای از انجام این بازی توسط این پسر یافت نکرده بود.

در 10 آگوست 2017 نوجوان کلاس هفتمی هندی نیز پس از طی 49 مرحله از بازی سرانجام توسط دوستانش از خودکشی و انجام مرحله 50 بازماند. این نوجوان قصد داشت خود را از طبقه سوم ساختمانی به پایین پرت کند که دوستانش مانع از انجام این حرکت شدند و خوشبختانه این خودکشی ناموفق ماند.

در 16 آگوست 2017 والدین مردی 22 ساله ادعا کردند که پسرشان در جریان بازی نهنگ آبی اقدام به خودکشی و دار زدن خود نموده است.

27 آگوست 2017 پسری 13 ساله که با گوشی پدر خود اقدام به انجام بازی نهنگ آبی نموده و در پایان مرحله 50 ام بازی، اقدام به دار زدن خود نمود.

30 آگوست 2017 پسری 19 ساله که جسد او در حالی یافت شده که به گفته پلیس هند، خود را دار زده بود و روی بازوی او یک نهنگ کشیده شده بود.

3 سپتامبر 2017 که پسری تقریبا 18 ساله با پرت کردن خود به روی ریل قطار اقدام به خودکشی نمود. دوستان هم مدرسه ای او معتقد بودند که او به انجام بازی نهنگ آبی می پرداخته و از آنها نیز خواسته که به او بپیوندند.

در فوریه 2017 دختر جوانی به نام یولیا و دوستش بنام ورونیکا که در حال انجام چالش نهنگ آبی بوده اند، خود را از یک ساختمان 14 طبقه به پایین پرتاب و به زندگی خود پایان دادند.

5 جون 2017 پسری 13 ساله که بدن اون درحالی توسط مادرش یافت شد که خود را با سیم های کنسول پلی استیشن خود دار زده بود. این خودکشی را اولین خودکشی های مرتبط با نهنگ آبی در عربستان سعودی می دانند.

27 آپریل 2017 بدن فردی 15 ساله که به عقیده پلیس در حال انجام چالش نهنگ آبی بوده در ونزوئلا بعد از خودکشی وی یافت شد.

جوانی 22 ساله که مهندسی کامپیوتر می خواند بدنش طوری پیدا شد که نوعی چاقو را در سینه اش فرو کرده بود و به طرز فجیعی خودکشی نموده بود. کارشناسان این خودکشی را نیز به بازی نهنگ آبی مرتبط می دانند.

موارد مشابه این چنین در سراسر دنیا بسیار زیادند که هرکدام به نحوی اقدام به خودکشی نموده یا در این امر موفق نشدند.

به هر حال تعداد بالای این افراد نشان می دهد که همچنان افرادی اقدام به انجام این چالش خطرناک نموده و باید جلوی آن با اگاه سازی و اقدامات لازمه در این خصوص گرفته شود. 


منبع: سایت نظارت بر خانواده