بافت نگهدارنده دندان چيست ؟

دندانها در حفره هاي استخواني مخصوص قرار گرفته اند که به استخوان آلوئل معروفند که آنها نيز از استخوانهاي فکين منشعب شده اند . اليافي بنام ليگامانهاي پريودنتال دندان را به استخوان آلوئل متصل مي کند . يک سر اين الياف به سمان دندان ( يا لايه پوشش سطح ريشه دندان ) و سر ديگر ان به استخوان آلوئل اتصال دارد . لثه روي استخوان را ميپوشاند و در حالت عادي به استخوان و سمان دندان مي چسبد .
به مجموعه اين واحد ساختماني متشکل از لثه - استخوان آلوئل الياف ارتباط دهنده و بالاخره سمان دندان بافت نگهدارنده دندان مي گويند .
وظيفه بافت نگهدارنده دندان نگهداري و استقرار دندان در حفره استخواني است . اين بافت مستقل از دندان عمل مي کند . بطوريکه ممکن است دنداني کاملاً سالم باشد اما در اثر بيماري بافتهاي نگهدارنده لق شود و ديگر قابل استفاده نباشد ، پس سلامتي بافتهاي نگهدارنده دندان به اندازه خود دندان مهم است ، بنابراين دندان خوب و سالم بدون بافت نگهدارنده سالم ارزش ندارد .

چگونه به وجود بيماري لثه پي ببريم ؟

رنگ لثه سالم صورتي روشن و جنس آن نسبتاً سخت است . به آساني خونريزي نمي کند و بجز ۱ تا ۳ ميلي متر آن که در طوق دندان و آزاد و غير چسبنده ميباشد بقيه به دندان و استخوان زيرين چسبيده است .
در مراحل اوليه فقط لثه ها مريض مي شوند و علائم التهاب را از خود نشان مي دهند . بمروز زمان بيماري به انساج عميق تر نيز سرايت مي کند و در نتيجه يک يا چند علامت ازعلائم زير به ظهور مي رسند :
از آنجا که بيماريهاي لثه ( بجز در مرحله پيدايش آبسه ) غالباً بدون درد ميباشد ، باعث مي شود که بيمار درصدد معالجه برنيايد و درنتيجه مجبور ميشود دندان سالم خود را در اثر بيماري لثه از دست بدهد .

پلاک ميکروبي

علت اصلي و شروع کننده بيماريهاي لثه و بافتهاي نگهدارنده دندان پلاک ميکروبي يا يک مجموعه بيرنگ ، چسبنده و غيرقابل رؤيت است که از تجمع ميکروبهاي موجود در حفره دهان بوجود ميايد . ميکروبها بر روي لايه هاي چسبنده اي که از براق دهان ترشح مي شود جمع مي شوند و پلاک را مي سازند که بر روي سطوح مختلف دندانها مانند طوق دندان فواصل بين دنداني و شيارهاي سطح جونده دندانها تشکيل مي گردند ، چنانچه حداقل ۲ بار در ۲۴ ساعت اين مجموعه چسبنده ميکروبي را از سطوح مختلف دندان خارج کنيم فرصت فعل انفعالات بيماري زا که منجر به تخريب نسوج ميشوند به آن داده نخواهد شد . در صورت تميز نکردن اين پلاکهاي ميکروبي ، همراه با مواد معدني موجود در بزاق به رسوبات سنگي سختي تبديل مي شوند که ديگر تميز کردن آن با مسواک امکان پذير نيست و به آن جرم دندان مي گويند . در اين حال با جرم گيري دقيق ميتوان دندانها را تميز و از آسيب بيشتر به لثه ها جلوگيري کرد . عوامل ديگري مانند وراثت ، کاهش مقاومت بدن و کاهش سيستم دفاعي دهان و لثه ، دوران بارداري و بعضي از بيماريها مانند بيماري قند ، کمبود ويتامين ها و سوء تغذيه مي توانند به اثرات بيماري زائي پلاک ميکروبي کمک کنند .
فشارهاي عصبي ، ضربات ناهماهنگ دندانها به يکديگر و پاره اي عادات دهاني نظير دندان قروچه و غيره مي توانند از عوامل تشديد کننده بيماريهاي لثه باشند .
بايد متذکر شد هر عاملي که موجبات تجمع بيشتر پلاک ميکروبي را بر روي دندانها فراهم سازد مانند نوع مواد غذائي و پرکردگيهاي ناصحيح دنداني ، نقش مؤثري در بيماريهاي انساج نگهدارنده دندان بعهده خواهد داشت .
منبع: http://www.atwis.com
/خ