ايدز و دندانپزشکي






دندانپزشکان براي محافظت از خود ، همکاران و بيمارانشان در مقابل عفونت HIV مسئولند و بايد مطمئن باشند که سرويس پزشکي آنها بيماران را مبتلا به عفونت نميکند .
از آنجايي که گرفتن تاريخچه ومعاينات نشانگر ابتلا به عفونت HIV نمي باشد بايستي همواره در تماس با خون و ديگر مايعات بدن توجه لازم را به عمل آورد .
بنابراين دندانپزشکان بايستي همواره موارد زير را مد نظر داشته باشند :

الف ) حفاظت شخصي

۱ . استفاده از دستکش جراحي ، ماسک ، عينک و لباس محافظ و به حداقل رساندن خروج بزاق از دهان بيمار
۲ . پوشيدن دستکش مناسب حين خروج خون و ديگر مايعات دهاني و در محل وسايل آلوده به خون
۳ . هنگامي که دستکش حين کار سوراخ شد بلافاصله بايستي خارج شده ، دست ها با دقت شسته شوند و دستکش تعويض گردد . وسايل آلوده بايستي از ناحيه استريل خارج گردند .
۴ . اجازه دهيد خونريزي ناشي از نوک سوزن تداوم يابد و سپس محل را با آب و صابون بشوييد .
۵ . وسايل هر بيمار بايد استريل گردد . وسايلي که قابل استريل کردن نيستند بايستي زير آب با فشار زياد گرفته شوند و سطح آنها تميز گردد و با يک دزانفکتان مناسب سوآب شوند .
۶ . خون و بزاق قبل از تهيه راديوگرافي و قبل از پاليش بايستي از محيط دهان تميز شوند .
۷ . سردستگاه راديوگرافي و دسته دستگاه لايت کيور بايستي با کاغذ غيرقابل نفوذ پوشيده شود . کاور بايستي براي هر بيمار تعويض گردد .
۸ . محافظت در برابر صدمات تصادفات ناشي ازوسايل تيز مانند سوزن و بيستوري بايد صورت گيرد . روي چنين سرسوزني مجدداً پوشش نگذاريد ويا آن را مجدداً استفاده نکنيد و بلافاصله آن را از سر سرنگ خارج سازيد .
پس از استفاده اين وسايل بايستي در يک پوشش غيرقابل نفود قرار گرفته و حتي المقدور از حوالي منطقه کار دور شوند و عيناً مانند وسايل آلوده تميز شوند .
۹ . حوله و پارچه بلافاصله پس از استفاده در کيسه غيرقابل نفود قرار داده شود . اين وسايل نبايستي مجدداً در همان روز مورد استفاده قرار گيرند .
۱۰ . حوله ها و پارچه ها بايستي با يک دزانفکتان و آب ۷۱ درجه سانتي گراد براي مدت ۲۵ دقيقه شسته شوند . چنانچه درجه حرارت پايين تري استفاده گردد بايستي از شوينده هاي مناسب حرارت پايين استفاده شود .
۱۱ . محل آلوده به خون و يا ديگر مايعات بدن بايستي در يک محلول دزانفکتان مناسب غوطه ور شود ( ترجيحاً هيپوکلريت سديم نيم تا يک درصد) مخلوط دزانفکتان و خون بايستي شسته و مجدداً با دزانفکتان ضدعفوني گردد . ۱۲ . دندانپزشک با پوست صدمه ديده نبايد براي بيمار کار مستقيم دندانپزشکي انجام دهد . چنانچه مجبور به انجام کار شديد محل زخم را با يک پوشش مناسب بپوشانيد . دست ها را با آب و صابون ،‌ بلافاصله پس از تماس با خون يا مايعات دهان بشوئيد .

ب ) دفع مواد زايد :

۱ . کليه سوزن ها و ديگر وسايل تيز يکبار مصرف را پس از استفاده در يک ظرف مقاوم در بسته ( مثل قوطي شيرخشک ) جمع آوري کنيد و روي آن جمله وسايل آلوده خطرناک را قيد نموده سپس دور بريزيد .
۲ . در حد امکان بايد از تماس دست با آمالگام يا جيوه خودداري شود .
۳ . در مدخل فاضلاب ساکشن – دستشويي وکراشوار صافي پلاستيکي گذاشته شود تا خرده هاي آمالگام جمع آوري گردد .
هر چند انتقال HIV از طريق بزاق به اثبات نرسيده است اما به منظور به حداقل رساندن موارد فوري احياء دهان به دهان ،‌راه هاي هوايي ، کيسه هاي احياء تنفسي و يا وسايل تنفس ديگر بايد در محل هايي که احتمال عفونت وجود دارد در دسترس باشد .
مراقبين بهداشتي که ضايعات بازو يا درماتيت ترشحي دارند بايد از هر گونه مراقبت مستقيم با بيمار و دست زدن به وسايل مراقبت بيمار تا رفع اين وضعيت معاف باشند .

تظاهرات دهاني ايدز :

سندرم اکتسابی نقص ايمنی (AIDS) در سال 1981و ويروسHIV به عنوان انبولوژي اْن سندرم در سال 1984 شناخته شد.
ويروس HIV تمايل زيادی به سلولهای ايمنی دارد . اين ويروس به سلولهای T-helper که در سطح خون مولکول CD4 را دارند حمله می کند .
چند هفته تا چند ماه پس از تماس اوليه با ويروس HIV در بعضي افراد علائمي از عفونت حاد ظاهر مي شود . در بعضي از افراد زخم هاي دهاني و در بعضي از بيماران ضايعات پوستي اريتماتوز ظاهر مي شوند . اين فاز حاد دو هفته طول مي کشد . سه تا هشت هفته بعد از اين فاز حاد تغييرات سرمي در بيماران ظاهر مي شود .
حفره دهان مکان شايعي جهت بروز علائم سندرم ايدز مي باشد . شايعترين اين ضايعات کانديدياز دهاني ، لکوپلاکياي مودار ،‌بيماري هاي پريودنتال غيرمعمول ، سارکوم کاپوزي و لنفوم غيرهوچکين مي باشد .
شناخت و درمان به موقع ضايعات دهاني ايدز يکي از وظايف مهم دندانپزشک مي باشد .
دندانپزشک بايد به فرد آلوده به HIV کمک نمايد تا حفره دهان خود را در طول دوره اين بيماري سالم نگه دارد . معاينه کامل حفره دهان لازم مي باشد . عفونت حاد دنداني و پريودنتالي بايد درمان شوند .
اهداف اوليه درمان حفظ يک محيط سالم ( حفره دهان ) به منظور راحتي و فانکشن بيمار ميباشد. آموزش چهره به چهره روش هاي بهداشت دهان و دندان و ويزيت هاي دوره اي الزامي است .

چه زماني دندانپزشک به ايدز مشکوک شود ؟

۱ . چنانچه بيمار جواني از عفونت کانديدايي رنج مي برد و مبتلا به يکي از سمپتوم هاي (‌نظير Angular cheilities ) مي باشد .
۲ . چنانچه لکوپلاکي مويي در نواحي کناره زبان مشاهده شود .
۳ . هنگامي که بيمار جوان پريودونتيت پيشرفته سريع داشته باشد
۴. زخم هاي پوستي مخاطي مزمن ايديوپاتيک يا ناشي از هرپس سيمپلکس .
۵ . سندرم کاپوسي که نخست در فضاي باکال به شکل ضايعه هموراژيک تظاهر يابد
منبع:http://www.atwis.com