برخی بیماری‌های خاص مانند آسیب یا التهاب سلول‌های کبدی می‌تواند باعث افزایش سطوح آنزیم‌های کبد گردد. سلول‌های کبد هنگامی‌که آسیب می‌بینند، تمایل به نشت مقادیر زیادی مواد شیمیایی خاص از جمله آنزیم‌های کبدی به درون جریان خون دارند و این موضوع باعث افزایش آنزیم‌های کبدی در بدن می‌گردد. این بیماری ممکن است باعث بروز خطراتی در فرد بیمار گردد، اما یک مشکل کبدی مزمن و جدی به شمار نمی‌رود. آلانین ترانس آمیناز و آسپارات ترانس آمیناز دو آنزیم کبدی هستند که معمولا در اثر ضربه به کبد سطح آن‌ها افزایش پیدا می‌کند.
 

اندازه گیری آنزیم‌های کبدی

همان طور که گفته شد، آلانین ترانس آمیناز و آسپارات ترانس آمیناز معمولا آنزیم‌هایی هستند که به میزان بالایی در کبد وجود دارند. در این‌جا جدولی ارائه شده است که سطوح متفاوت این آنزیم‌های اندازه گیری شده در واحد در لیتر را نشان می‌دهد.
 
سطوح آنزیمی جهت عملکرد نرمال کبد برای مردان
آلانین ترانس آمیناز آسپارات ترانس آمیناز
40-10 40-15
 
سطوح آنزیم‌ها در شرایط آسیب به کبد
آلانین ترانس آمیناز آسپارات ترانس آمیناز
بیشتر از 120 بیشتر از 120
 
سطوح آنزیم‌ها در شرایط آسیب شدید کبدی
آلانین ترانس آمیناز آسپارات ترانس آمیناز
بیشتر از 200 بیشتر از 200
 
سطوح نرمال آنزیم‌ها برای زنان
آلانین ترانس آمیناز آسپارات ترانس آمیناز
35-7 35-13
 
سطوح آنزیمی در شرایط آسیب کبدی
آلانین ترانس آمیناز آسپارات ترانس آمیناز
بیشترا ز 105 بیشتر از 105
 
سطوح آنزیمی در شرایط آسیب شدید کبدی
آلانین ترانس آمیناز آسپارات ترانس آمیناز
بیشتر از 175 بیشتر از 175
 
بیماری‌هایی مانند دیابت، چاقی، درماتومیوزیت، سنگ صفراوی، سرطان کبد یا دیگر بیماری‌های متابولیکی کبدی، کم کاری تیروئید، هموکروماتوزیس، مونونوکلئوز و بیماری ویلسون نیز در فهرست عوامل افزایش دهنده آنزیم‌های کبد قرار دارند.
 
هپاتیت‌های A، B و C، دیستروفی عضلانی و پلی‌میوزیت، داروهایی مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و استامینوفن نیز باعث آسیب به عملکرد کبد شده و منجر به بالا رفتن آنزیم‌های کبدی می‌شوند. داروهای آنتی بیوتیکی و ضد تشنج نیز در برخی موارد باعث بالا رفتن آنزیم‌های کبد می‌شود.
 

علائم همراه

افزایش آنزیم‌های کبدی می‌تواند نشانه‌ای از بروز برخی بیماری‌های دیگر نیز باشد. علائمی که ممکن است همراه با این عارضه باشد می‌تواند شامل خارش و یرقان باشد. خارش به واسطه این که کبد بیمار قادر به دفع مواد زائد از طریق خون نیست، ایجاد می‌شود، یرقان به نوبه خود ممکن است علائم دیگری مانند تیرگی ادرار، تغییر رنگ زرد پوست و چشم‌ها، رنگ روشن مدفوع و علائم سیروز یا دیگر بیماری‌های کبدی را نیز به همراه داشته باشد. اساساً، روش درمانی به طور گسترده از یک فرد به فرد دیگر متفاوت می‌باشد بر اساس همه علائم، پزشک ممکن است برخی آزمایشات عملکرد کبدی را به منظور تعیین وضعیت فعلی بیماری انجام دهد. آزمایشات عملکرد کبد معمولاً از جمله آزمایشات خون است که سطح آنزیم‌های کبدی را مشخص می‌سازد. این آزمایشات سطوح آلبومین، آلانین ترانس آمیناز، آسپارات ترانس آمیناز، آلکالین فسفاتاز، بیلی روبین مستقیم، گاما گلوتامیل ترانس پپتیداز و بیلی روبین کل در خون را نیز تعیین می‌کند.
 

درمان

درمان هر گونه اختلال مربوط به بدن انسان با بررسی علت اصلی بیماری، سن بیمار و سلامت کلی فرد انجام می‌شود. لازم به ذکر است که شدت بیماری نیز نقشی حیاتی در به کار گیری شیوه درمانی مناسب ایفا می‌کند. بنابراین، درمان این بیماری وابسته به برخی عوامل می‌باشد. اساساً، روش درمانی به طور گسترده از یک فرد به فرد دیگر متفاوت می‌باشد، چون علت این اختلال ممکن است در بین افراد مختلف با هم تفاوت داشته باشد. برای مثال، در صورتی‌که چاقی عامل بالا رفتن آنزیم‌های کبدی باشد، پس باید روش‌های مختلفی را به منظور حفظ وزن سالم بدن به کار گرفت.
 
با توجه به تعداد کم علائمی که ممکن است با افزایش آنزیم‌های کبدی رخ دهد، تشخیص و درمان این بیماری معمولاً به تاخیر خواهد افتاد. در اکثر موارد، مشکل فرد بیمار در طول انجام آزمایشات خون معمولی مشخص می‌گردد. بنابراین، برای افرادی که سابقه خانوادگی ابتلا به این نوع بیماری‌های کبدی را دارند، توصیه می‌شود که هر از چندی یک بار آزمایشات منظم خون را جهت بررسی وضعیت خود انجام دهند. این آزمایشات به تشخیص هر نوع مشکلی در مراحل اولیه بیماری و درمان موفق آن کمک می‌کند.
 
آزمایش خون می تواند برای بررسی بالا بودن سطوح آنزیم های کبدی استفاده شود و همچنین سطوح افزایش یافته AST و ALT را نشان دهد که کبد این آنزیم ها را در زمان التهاب یا آسیب دیدگی خود ترشح می کند.
 
همان طور که گفته شد افزایش آنزیم های کبدی ممکن است نشانه ای از عدم عملکرد درست کبد باشد. سلول های آسیب دیده یا ملتهب کبد آنزیم هایی را در جریان خون ترشح می کنند که از طریق یک آزمایش خون عادی قابل تشخیص هستند.
 

دانستنی‌هایی درباره افزایش ترشح آنزیم‌های کبدی

زمانی که افراد با علائم شرایطی که معمولا موجب آسیب کبدی می شوند، مواجه هستند، پزشک انجام آزمایش برای بررسی بالا بودن سطوح آنزیم های کبدی را تجویز می کند.
 
اگر نتایج آزمایش بالا بودن سطوح آنزیم های کبدی را نشان دهد، پزشک شما دلایل زمینه ای احتمالی بروز این شرایط را مورد بررسی قرار خواهد داد. ممکن است آزمایش های بیشتر همراه با طرح پرسش هایی درباره سبک زندگی و عادات غذایی انجام شوند.
 
بیماری کبد چرب شایع‌ترین دلیل افزایش آنزیم های کبدی است. پژوهش ها نشان می دهند که 25 تا 51 درصد افرادی که با افزایش آنزیم های کبدی مواجه هستند، به این بیماری مبتلا هستند.
 
از دیگر شرایط سلامت که معمولاً دلیل افزایش آنزیم های کبدی هستند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
 
سندرم متابولیک
هپاتیت
اختلال مصرف الکل یا مواد مخدر
سیروز، زخم شدن بافت کبد
 
از دلایل کمتر شایع افزایش آنزیم های کبدی نیز می توان به موارد زیر اشاره کرد:
 
هپاتیت خود ایمنی
بیماری سلیاک
عفونت ناشی از ویروس اپشتین بار
سرطان کبد
هموکروماتوز، جذب بیش از حد آهن توسط بدن
مونونوکلئوز
سپسیس (گندخونی) یا مسمومیت خون
بیماری ویلسون
پلی‌میوزیت، التهاب ماهیچه‌ها
 
برخی داروها از جمله داروهای مسکن و استاتین ها نیز می‌توانند موجب افزایش آنزیم های کبدی شوند.
 
 
منبع: Rajib Singha - HealthHearty