وَاِن یَسلُبُهُمُ الذُّبابُ شَیئاً

روزی منصور عباسی در حالی که بر منبر نشسته بود و سخن می گفت ، مگسی روی بینی او نشست ، منصور ، مگس را با دستش دور کرد ، در صورتی که عادت خلفا این بود که دستشان را بر روی منبر تکان ندهند .

مگس پرواز کرد و بر چشم او نشست . او مجددا آن را پراند ، ولی مگس دوباره روی چشم دیگر او نشست . تا این که منصور ناراحت شد و او را با دستش کشت .

چون از منبر پایین آمد ، از عمروبن عبید پرسید : خدا مگس را برای چه خلق کرد ؟

عمرو گفت : برای این که ستمکاران را ذلیل کند .

گفت: از فرمایش خداوند متعال که می فرماید: وَ اِن یَسلُبُهُمُ الذُّبابُ شَیئاً لا یَستَنقِذُوهُ مِنهُ ضَعُفَ الطّالِبُ وَ المَطلُوبُ « حج / 73 »

اگر مگس چیزی از آنها برباید ، نمی توانند آن را بازستانند ، و طالب و مطلوب هر دو ناتوانند .

منصور گفت : صَدَقَ اللهُ الَظیم


منبع: وبلاگ فرهنگ قرآن