پرنده گفت:
نمی‌روم
و صبر می‌کنم.
درخت گفت: بمان!
ببین چقدر برف روی شانه‌های من نشسته است
عجیب سردم است
صدای تو همیشه گرم و پرحرارت است
بمان و تا رسیدنِ بهار مهربان
برای من بخوان
 
منبع: مجله باران