شرایط کاری در محل کار نسبت به زمانی که پدر ما (و برخی از مادران) در اتاقک‌ها کار می‌کردند، تغییر کرده است. در آن زمان مردم فقط تعداد افراد کمی را از محل کارشان می‌شناختند و تعداد کمتری از همکاران آنقدر به هم نزدیک بودند که می‌توانستند برای شام به خانه همدیگر دعوت شوند. اما امروزه، محل کار بیشتر از یک محیط اجتماعی است؛ در هر دفتری بخشی از کارها انجام می‌شود. و این همان جایی است که اخلاقِ کاری در محل کار اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. این فقط کافی نیست که برای استخدام کارمندان خوب سخت‌گیری کنید، بلکه بسیار ضروری است که با همکاران و حتی زیر دستانتان راحت نیز باشید.
 
بدیهی است که قواعد اخلاق کاری در محیط کار از یک محل کار به محل دیگر متفاوت خواهد بود. با این حال، شباهت‌هایی در تمام محیط‌ها وجود دارد که می‌توان مشاهده کرد. بر اساس این موضوع، ما می‌توانیم برخی از قوانین کاربردی را که برای تقریباً هر محیط کاری مصداق دارد، آماده کنیم. بنابراین، در اینجا برخی از دستورات اخلاقی کاربردی آورده شده است.
 

فرمان اول - شما نباید از رئیس خود ایراد بگیرید

این یک اخلاق در محل کار است که در طول سالیان زیادی حفظ شده است. رئیس همیشه درست می‌گوید بله، او ممکن است شخص ناخوشایندی باشد، اما تا زمانی که با او کار می‌کنید، او همیشه حق دارد. شایسته‌ترین کارمند، در ذهن رئیس باقی خواهد ماند. امروزه، کارفرمایان برای کارکنان بیشتر در دسترس هستند و ترجیح می‌دهند که از آنها بیشتر استفاده کنند. بنابراین، ذهن خود را تا زمان خواندن کامل این متن آماده نگه دارید. همچنین، با رئیس خود بد برخورد نکنید و یا در کافه تریای اداره از پشت برای او شکلک در نیاورید.
 

فرمان دوم – از همکاران خود انتقاد نکنید

روزگاری بود که مردم حتی نمی‌دانستند چه چیزی در کابین بعدیشان اتفاق می‌افتد. اما امروزه، شما می‌توانید با همکاران خود در محل کارتان دوست شوید. فقط مطمئن شوید که کاری انجام نمی‌دهید که احساس بدی از خود در همکارانتان ایجاد کنید. بعضی از همکاران می‌توانند در آینده کاری شما اختلال ایجاد کنند. هنگامی که آنها سزاوار آن هستند، با یک کلمه خوب آنها را مورد تحسین قرار دهید و وقتی خطا کردند، انتقاد نکنید. به این ترتیب هرگز اشتباه نخواهید کرد.
 

فرمان سوم - شما نباید درباره امور شخصی همکاران خود نظر دهید 

به حریم خصوصی همکاران خود احترام بگذارید تا آنها نیز به شما احترام بگذارند. چت شخصی خود را بر روی صفحه نگذارید و به ایمیل کاری خود که به صندوق پستی محل کار هدایت می‌شود آدرس ندهید. حتی اگر یک همکار در رابطه با امور خانوادگی و یا روابط دوستانه خود با شما وارد صحبت شد، سعی نکنید در ارائه مشاوره بیش از حد مشتاق باشید. احتمالاً همکاران شما ممکن است یک پرستار بچه بخواهند و یا فقط می‌خواهند گوشی را برای شنیدن درد و دل خودشان پیدا کنند.
 

فرمان چهارم - خودت را با همکاران خود مقایسه نکن

این نقض اخلاقی در محل کار از زمانی ریشه می‌گیرد که هابیل و قابیل علاقه پدرشان، آدم، را نسبت به خود مقایسه کردند. اگر کار را به ماشینی تشبیه کنیم، هر کدام از کارکنان حکم چرخ دنده‌های مختلف در این ماشین را بازی می‌کنند. به دلیل برخی از استعدادهای منحصر به فرد، به هر یک از آنها در این شرکت پست خاصی داده شده است. این بدین معناست که شما نباید خودتان را با دیگران مقایسه کنید. هنگامی که کسی ارتقا پیدا می‌کند، بحث با کارفرمایان را شروع نکنید. این قطعاً باعث نخواهد شد که شما سزاوار آن شوید.
 

فرمان پنجم - شما نباید فضول باشید

در محیط کاری امروزه، یکی از بزرگترین اخلاق‌های کاری این است که سرتان به کار خودتان باشد. خودتان را در کارهای مربوط به دیگران دخالت ندهید و هرگز نشان ندهید که شما می‌توانید یک کار خاص را بهتر از آنها انجام دهید. در عوض، در کارهایی که به شما اختصاص داده می‌شود، عالی عمل کنید. اگر برتری خود را نسبت به دیگران به رخ بکشید، همکارانتان از نظر شما حمایت نمی‌کنند، و رئیس شما حتی ممکن است شما را مجبور کند که از کار خود کناره‌گیری کنید.
 

فرمان ششم – پوشش و لباس خود را به عنوان نمایاننده خود در نظر بگیرید

نحوه لباس پوشیدن در سال‌های اخیر به طور چشمگیری تغییر کرده است و شلوار جین روز جمعه، در سایر روزهای هفته نیز قابل استفاده شده است. اما، این بدان معنا نیست که شما مانند یک دلقک لباس بپوشید. لباس خود را مطابق با وضعیت خود انتخاب کنید. لباس شما کمک می‌کند زمانی که با مشتریان خارجی برخورد می کنید، بر شناخت آنها از شما تأثیر بگذارد. پوشیدن لباس نیمه رسمی چیزی است که باید آن را در نظر بگیرید.
 

فرمان هفتم – خانواده‌تان را به محل کار خود نیاورید

ایرادی ندارد که در مورد خانواده خود با همکاران خود صحبت کنید. هر کس یک خانواده دارد و بیشتر علاقه‌مند به گفتن آنچه که با آنها اتفاق می‌افتد، است. اما، هیچ جایی برای بحث در مورد مشکلات خانوادگی در محل کار نیست. یک قانون نانوشته از اخلاق کاری در محل کار این است که هرگز خانواده خود را برای بازدید از محل کار خود نیاورید، مگر اینکه دعوت شوند.
 

فرمان هشتم - شما می‌توانید همکاران خود را به خانه خود دعوت کنید

شما باید ارتباط خانواده خود را با محل کار به حداقل ممکن برسانید، اما این نیز رفتار خوبی است که ​​در برخی موارد شما همه همکارانتان را به صرف شام دعوت کنید. شما می‌توانید آن را به خوبی انجام دهید و حتی یک برنامه‌ریزی سازنده را با هم انجام دهید. این فقط کافی نیست که برای استخدام کارمندان خوب سخت‌گیری کنید، بلکه بسیار ضروری است که با همکاران و حتی زیر دستانتان راحت نیز باشید. اما شتابزده عمل نکنید که همه را دعوت کنید. وقت خود را در نظر بگیرید، درک کنید که افراد مختلف در محل کار چه نوع ارتباطی با هم دارند و سپس دعوت نامه‌ها را به آرامی توزیع کنید. البته، متوجه باشید که شما نباید منافع خاص خود را در دعوت از همکاران (یا سرپرست) خود داشته باشید.
 

فرمان نهم - حتماً باید اعتبار لازم را به دست آورید و نباید متوسط ​​باشید.

هنگامی که صحبت از یک ارزیابی وجود دارد، اطمینان حاصل کنید که به کار شما توجه شده است. افرادی را که پیش از این مشغول به کار هستند، مطلع کنید تا زمانی که وقت آن فرا رسید، به شما بگویند. با این حال، در مورد آن نگران نباشید. یک رویکرد ظریف لازم است تا حضور شما در محل کار احساس شود. در عین حال، همیشه باید به کار خوب زیردستانتان اذعان کنید، به خصوص اگر افراد خلاقی برای شما کار کنند. ذهن خلاق زمانی که ستایش می‌شود بهتر عمل می‌کند. و این کار، با یک تیر دو نشان زدن است.
 

 فرمان دهم - شما همیشه باید به محیط اطراف خود آگاه باشید

قانون نهایی اخلاق در محل کار این است که همیشه در مورد آنچه در کسب و کار شما می‌گذرد، مطلع باشید. این جالب نیست که در یک جلسه یا مکالمه کاری در گوشه‌ای ساکت بنشینید یا بیش از حد از حرف زدن احساس خجالت کنید. مردم فکرهای خنده‌داری در مورد شما می‌کنند اگر شما به طور ناگهانی دست بالا برده و بپرسید آنها در مورد چه چیزی در حال حرف زدن هستند اگر درمورد امور کاری خود مطلع باشید، این همچنین به شما کمک خواهد کرد که رفتار خوبی داشته باشید و به احساس خوبی در محل کار دست پیدا می‌کنید.
 
منبع: Workspirited