مقام معظم رهبری، در بخش دوم بیانیه گام دوم انقلاب، از ناراحتی و عصبانیت دشمنان و قدرت‌های زورگو از پدید آمدن انقلاب اسلامی سخن می‌گویند؛ و در ادامه تأکید بر استواری و استقامت مؤمنان و مسلمانان و ایرانیان باغیرت، بر راه شروع کرده خود که اکنون به چهل‌سالگی خود نزدیک شده است، می‌نمایند.
 
ایشان دراین‌باره این‌گونه می‌فرمایند: «آن روز که جهان میان شرق و غرب مادّی تقسیم شده بود و کسی گمان یک نهضت بزرگ دینی را نمی‌برد، انقلاب اسلامی ایران، باقدرت و شکوه پا به میدان نهاد؛ چهارچوب‌ها را شکست؛ کهنگی کلیشه‌ها را به رخ دنیا کشید؛ دین و دنیا را در کنار هم مطرح کرد و آغاز عصر جدیدی را اعلام نمود. طبیعی بود که سردمداران گمراهی و ستم واکنش نشان دهند، امّا این واکنش ناکام ماند. چپ و راستِ مدرنیته، از تظاهر به نشنیدن این صدای جدید و متفاوت تا تلاش گسترده و گوناگون برای خفه کردن آن، هرچه کردند به اجلِ محتوم خود نزدیک‌تر شدند. اکنون با گذشت چهل جشن سالانه‌ی انقلاب و چهل دهه‌ی فجر، یکی از آن دو کانون دشمنی نابودشده و دیگری با مشکلاتی که خبر از نزدیکی احتضار می‌دهند، دست‌وپنجه نرم می‌کند! و انقلاب اسلامی با حفظ و پایبندی به شعارهای خود همچنان به پیش می رود»
 

دشمن دیرینه

آری از همان روز اول خلقت حضرت آدم علیه‌السلام، شیطان و ابلیس ملعون از این که بر مقام انسان سجده کند، امتناع ورزید و تابعین او و هواداران او که اکنون سردمدار آنان، آمریکا و انگلیس و اسرائیل و تابعین اروپایی و عمال دست‌نشانده‌ی آنان در خاورمیانه هستند، از این که مضامین والای انسانی و اخلاقی در جهان گسترش پیدا کند، ناراحت هستند و تمام تلاش خود را برای نابودی آن بکار بسته‌اند.
 
در روایتی ذیل آیه 32 سوره توبه به همین مطلب اشاره می‌نماید.
محمد بن سنان می‌گوید: «ذَکَرَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی حَمْزَةَ[1] عِنْدَ الرِّضَا عَلَیْهِ السَّلَامُ فَلَعَنَهُ، ثُمَّ قَالَ: إِنَّ عَلِیَّ بْنَ أَبِی حَمْزَةَ أَرَادَ أَنْ لَا یُعْبَدُ اللَّهُ فِی سَمَائِهِ وَ أَرْضِهِ، «وَ یَأْبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ یُتِمَّ نُورَهُ وَ لَوْ کَرِهَ»[2] الْمُشْرِکُونَ، وَ لَوْ کَرِهَ اللَّعِینُ الْمُشْرِکُ، قُلْتُ: الْمُشْرِکُ! قَالَ: نَعَمْ وَ اللَّهِ وَ إِنْ رَغِمَ أَنْفُهُ کَذَلِکَ هُوَ فِی کِتَابِ اللَّهِ: «یُرِیدُونَ أَنْ یُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ»[3] وَ قَدْ جَرَتْ فِیهِ وَ فِی أَمْثَالِهِ أَنَّهُ أَرَادَ أَنْ یُطْفِئَ نُورَ اللَّهِ».[4]
 
«از علی بن ابی حمزه نزد امام رضا علیه‌السلام یاد شد و امام ایشان را لعن کردند. سپس امام فرمودند: علی بن ابی حمزه تصمیم گرفته بود که در هیچ کجای از این جهان عبادت خداوند متعال صورت نپذیرد. «خداوند نور خود را تکمیل می کند و لو این که کراهت داشته باشند» مشرکان  و لو این که مشرکین ملعون از این امر ناخوشایند باشند. امثال اینان مشرکینی هستند که تصمیمشان بر این است که نور خدا را با دهان هایشان و کلماتشان خاموش نمایند».
 
همچنین در روایت دیگری این‌چنین آمده است: «مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ علیه السلام قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى- «یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ» قَالَ یُرِیدُونَ لِیُطْفِئُوا وَلَایَةَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام بِأَفْوَاهِهِمْ قُلْتُ قَوْلُهُ تَعَالَى‏ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ‏ قَالَ یَقُولُ وَ اللَّهُ مُتِمُّ الْإِمَامَةِ وَ الْإِمَامَةُ هِیَ النُّورُ وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ- «فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِی أَنْزَلْنا»[5] قَالَ النُّورُ هُوَ الْإِمَامُ.»
 
«از امام کاظم علیه السلام در مورد آیه32 سوره توبه پرسیدند. امام پاسخ دادند که کفار و مشکرین تصمیمشان بر این بود که ولایت امام علی علیه السلام را با دهان ها و کلماتشان خاموش کنند و خداوند متعال هست که امامت را به سرانجام و اتمام می رساند و امام همان نور است».[6]
 
همان‌گونه مشاهده فرمودید در این دو روایتی که خدمت شما عرضه شد، از تلاش‌های جبهه کفر و نفاق برای نابودی مکتب اسلام خبر می‌دهد و نگرانی‌های جبهه کفر و نفاق از پیشرفت و سرایت آن به سراسر جهان پرده برمی‌دارد؛ و در حال حاضر تنها ملت و امتی که جانانه پای ارزش‌های دینی و اسلامی مانده و جبهه مقاومت را تشکیل داده و یکه‌تاز عرصه نبرد با کفار و مشرکین هست، نظام جمهوری اسلامی ایران می‌باشد که به پشتوانه مردم فهیم و انقلابی و با بصیرت خویش تا پایان کار ادامه‌دهنده راه شهدایشان می‌باشند، ولو اینکه دشمنان انقلاب ناراحت باشند و با تحریم‌ها و فشارهای سیاسی و نظامی و اقتصادی و فرهنگی عرصه را بر ملت شهیدپرور تنگ کرده باشند.
 
همان‌گونه که مقام معظم رهبری می‌فرمایند: « جهان میان شرق و غرب مادّی تقسیم شده بود» و قدرت بین چند کشور ظالم و محدود بود و برای خود نقشه راهبردی و استراتژی نظامی و سلطه‌ای چیده بودند تا این قدرت دست کسی دیگر نیفتد و شیطان و شیطان‌صفتان بر اریکه قدرت بنشینند تا روز ابد. البته به خیال خام خودشان؛ و گمان نمی‌بردند که افرادی از مشرق زمین بتوانند این توازن و معادلات جهانی را به هم بزنند. همان‌گونه که مقام معظم رهبری فرمودند: «کسی گمان یک نهضت بزرگ دینی را نمی بُرد» خب در این بُرهه زمانی بود که دشمنان انسانیت و معنویت، تمام تلاش خود را برای نابودی معارف الهی بکار بستند. «یُرِیدُونَ أَن یُطْفِئواْ نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَ یَأْبىَ اللَّهُ إِلَّا أَن یُتِمَّ نُورَهُ وَ لَوْ کَرِهَ الْکَافِرُون»[7] «آنها مى‏خواهند نور خدا را (دین و کتاب او را) با سخنانشان خاموش نمایند در حالى که خداوند نمى‏خواهد جز آنکه نور خود را (و لو به گذشت زمان و تکامل عقول و آمدن مصلح کل) کامل نماید هر چند کافران خوش ندارند».[8] که به همین مطلب مقام معظم رهبری اشاره می نمایند: «طبیعی بود که سردمداران گمراهی و ستم واکنش نشان دهند، امّا این واکنش ناکام ماند»
 

لازمه پیشبرد اهداف 

حفظ و پایبندی و به تعبیری دیگر استقامت امری است که خداوند در قرآن کریم و ائمه اطهار علیهم السلام در روایات به آن اشاره نموده‌اند.
 
ابی بصیر از امام صادق علیه السلام روایت نقل می‌کند که امام علیه السلام راجع به آیه 30 سوره فصلت این‌چنین می‌فرمایند: «قَالَ هُمُ الْأَئِمَّةُ وَ یَجْرِی فِیمَنِ اسْتَقَامَ مِنْ شِیعَتِنَا وَ سَلَّمَ لِأَمْرِنَا وَ کَتَمَ حَدِیثَنَا عِنْدَ عَدُوِّنَا فَتَسْتَقْبِلُهُمُ الْمَلَائِکَةُ بِالْبُشْرَى مِنَ اللَّهِ بِالْجَنَّةِ وَ قَدْ وَ اللَّهِ مَضَى أَقْوَامٌ کَانُوا عَلَى مِثْلِ مَا أَنْتُمْ عَلَیْهِ مِنَ الدِّینِ فَاسْتَقَامُوا وَ سَلَّمُوا لِأَمْرِنَا وَ کَتَمُوا حَدِیثَنَا وَ لَمْ یُذِیعُوهُ عِنْدَ عَدُوِّنَا وَ لَمْ یَشُکُّوا کَمَا شَکَکْتُمْ فَاسْتَقْبَلَتْهُمُ الْمَلَائِکَةُ بِالْبُشْرَى مِنَ اللَّهِ بِالْجَنَّةِ». «مراد این آیه امامان معصوم هستندو جاری می شود این آیه نسبت به گروهی از شیعیان اهل بیت که نسبت به اوامر و دستورات ما به درجه سِلم و اطاعت پذیری محض رسیده‌اند و سخنان ما را نزد دشمنانمان کتمان می کنند. این افراد مورد بشارت به بهشت از ناحیه ملائکه قرار می گیرند و به خدا قسم گروه هایی خواهند آمد که مثل شما در دین استقامت دارند و تسلیم محض اوامر و دستورات ما هستند و سخنان و معارف ما را نزد دشمنان کتمان می کنند و آن را پخش نمی کنند و در معارف دین همچون شما شک نمی کنند. پس ملائکه به استقبال آنان خواهند آمد و بشارت بهشت را با آنان خواهند داد».[9]
 
و در روایتی دیگر این‌چنین می‌فرمایند: «قَالَ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ هُمُ الْأَئِمَّةُ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ فَقُلْتُ لَهُ‏ تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَةُ عِنْدَ الْمَوْتِ بِالْبُشْرَى‏ أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ هِیَ وَ اللَّهِ تَجْرِی فِیمَنِ اسْتَقَامَ مِنْ شِیعَتِنَا وَ سَکَتَ لِأَمْرِنَا وَ کَتَمَ حَدِیثَنَا وَ لَمْ یوزعه [یُذِعْهُ‏] عِنْدَ عَدُوِّنَا»[10]
 
«مراد از این آیه شریفه ائمه علیهم السلام هستند که ملائکه هنگام وفات و افتراق روح از جان به آنان بشارت می دهند که نه بترسید و نه ناراحت باشید. و به خدا قسم این مطالب جاری می شود برای هرکدام از شیعیان ما که در این امر استقامت می ورزند و در برابر فرامین ما حرف شنوی دارند و نزد دشمنان ما اسرار ما را فاش نمی کنند».
 

راه‌های حفظ و پایبندی به انقلاب

مقام معظم رهبری می‌فرمایند: « انقلاب اسلامی با حفظ و پایبندی به شعارهای خود همچنان به پیش می رود»
 
در این بخش بعضی از راهکارهای حفظ و پایبندی به انقلاب جمهوری اسلامی ایران را که وظیفه آحاد مردم به ویژه جوانان است را لیست وار بیان می‌کنیم:
 
1 – گسستن از وابستگی فکری.
 2 – تهذیب و تعهد داشتن.
 3 – اعتقاد و اعتماد به فرهنگ خودی داشتن.
 4 – مدافع اسلام و روحانیت بودن.
 5 – تعاون و همدلی در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی داشتن.
6 – نترسیدن از دشمن.
 7 – خودباوری.
 8 – ظلم‌ستیزی.
 9 – احیاء سنت‌های الهی.
 10 – برپاداشتن شعائر اسلامی.
 11 – عدم وابستگی به دنیا.
 12 – نهادینه کردن فرهنگ جهاد و ایثار و شهادت و افزایش عشق به شهادت.
13 – افزایش عشق به اهل‌بیت علیهم السلام در جامعه.
 14 – اجتناب از گناهان.
 15 – شایسته‌سالاری.
16 - دفاع از کشور.
 17 - خواستار برابری اجتماعی-اقتصادی.
 18 - بیگانه‌ستیزی.
 19 - وحدت کلمه داشتن.
20 - اخلاص در امور را حفظ کردن؛ و ... .

پینوشت:
[1] علیّ بن أبی حمزة سالم البطائنى از اصحاب امام کاظم علیه السلام بودند که بعد از شهادت ایشان بر ایشان توقف کردند و فرقه واقفیه را تأسیس کرد.
[2] سوره توبه آیه32.
[3] سوره توبه آیه32.
[4] تفسیر نور الثقلین، ج‏2، ص 211.
[5] سوره تغابن آیه 8.
[6] الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج‏1 ؛ ص196.
[7] سوره توبه، آیه32.
[8] ترجمه قرآن آیت الله مشکینی.
[9] بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد صلى الله علیهم ؛ ج‏1 ، ص524.
[10] بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد صلى الله علیهم ؛ ج‏1 ، ص94.