تشکیلات انقلابی و فرصت‌های طلایی

یکی از اساسی ترین موضوعاتی که تشکلات انقلابی و حزبی باید به آن توجه باید داشته باشند این است که فرصت‌ها همواره در اختیار آنها قرار ندارد، نباید این چنین تصور شود که تشکلات انقلابی همواره می‌توانند بدون هیچ رویکرد و راهبرد اصولی و مناسب بر سر سفره انقلاب متنعم شوند، ولی رفتار و عملکرد جهادی و انقلابی نداشته باشند، چرا که این فرصت ها همچون ابر بهاری از بالای سر تشکلات فرهنگی عبور خواهند کرد.
 

از فرصت‌های طلایی تا فرصت سوزی

یکی از کارهای بسیار مهمی که باید به آن توجه و اهتمام جدی و جهادی داشته باشیم، استفاده از فرصت‌ها و جریان سازی فعالیت تشکلات انقلابی است، گاهی اوقات با سوء انتخاب در عرصه‌های کلان کشور داری و مدیریت، زمینه فرصت سوزی های  فراوانی را در کشور ایجاد می‌کنیم و در نهایت نیز به جای اینکه انگشت اتهام را متوجه نوع عملکرد منفی خود و تبعات انتخاب غلطی که داشته‌ایم کنیم با بی‌توجهی به دنبال مقصر جلوه دادن دیگران هستیم.
 

نعمت انقلاب و فرصت طلایی و زودگذر

یکی از مهمترین موضوعاتی که تشکلات انقلابی و حزبی باید به آن توجه و اساسی داشته باشند این است که فرصت‌ها همواره در اختیار آنها قرار ندارد، نباید این چنین تصور شود که تشکلات انقلابی همواره می‌توانند بدون هیچ رویکرد و راهبرد اصولی و مناسب بر سر سفره انقلاب متنعم شوند، ولی رفتار و عملکرد جهادی و انقلابی نداشته باشند، چرا که این فرصت ها همچون ابر بهاری از بالای سر تشکلات فرهنگی عبور خواهند کرد؛ کما اینکه در منابع روایی نیز به این مسأله به صراحت اشاره شده است: «الفُرصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ، فانتَهِزُوا فُرَصَ الخَیرِ؛[1] فرصت، چون ابر مى گذرد. پس،  فرصت های کار خوب را غنیمت شمرید». از این رو باید تشکلات انقلابی، نعمت انقلاب را غنمیت شمرده و برای شکر آن به نحو احسن حق شکر آن را بجا آورند، و به طور جهادی از فرصت های الهی و طلایی که در اختیار دارند به نحو احسن استفاده کرده وارد در عرصه های خدمتگزاری شوند.

 
1-فرصت امکانات و منابع طبیعی و خدادادی

یکی از فرصت‌های طلایی و بسیار ارزشمندی که ایران اسلامی و تشکلات انقلابی و اقتصادی همچون تعاونی‌ها باید به خوبی از آن استفاده نمایند، منابع طبیعی و خدادادی بسیار غنی و ارزشمندی است که در بسیاری از کشورها وجود ندارد، اقلیم‌های متنوع فصلی و زیستی، امکات تاریخی و فرهنگی، فرصت گردشگری و رونق صنعت توریست را در کشور ایران اسلامی فراهم کرده است، صنعت بسیار پر درآمدی که به راحتی می‌توان از آن بیشترین بهره وری را بدست آورد، منابع طبیعی سرزمین‌های حاصل خیز فراوان، آب و خاک کافی ، درایت و  استفاده صحیح تعاونی های تولیدی را می‌طلبد.
 این تحریم ها در عین ظالمانه و سخت بودن برای جامعه اسلامی می تواند فرصتی استثنایی برای تقویت و اصلاح چالش های پیش روی انقلاب اسلامی باشد.
فرصت بسیار مهمی که در فرهنگ قرآن نیز به آن اشاره شده است: «هُوَ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَ اسْتَعْمَرَکُمْ فیها؛[2] اوست که شما را از زمین آفرید، و آبادى آن را به شما واگذاشت‏». هر گونه کوتاهی و فرصت سوزی نابخشودنی در این خصوص زمینه فقر و بی کاری و مهاجرت به شهرهای بزرگ و گسترش ناهنجاری های شهر نشینی را فراهم می‌کند، فرصت بسیار مهمی که اگر تشکلات انقلابی به خوبی  از آن استفاده نکنند، انقلابیون را سرزنش خواهند کرد. در منابع روایی از حضرت علی(علیه السلام) نقل شده است: «مَنْ وَجَدَ ماءً وَ تُرابا ثُمَّ اِفْتَقَرَ فَاَبْعَدَهُ اللّهُ؛[3] کسی که آب و خاک داشته باشد و در عین حال فقیر زندگی کند، خداوند او را از رحمتش دور می‏‌کند».

 
2-فرست جغرافیای اسلامی و همسایه‌های طلایی

گاهی اوقات این چنین برداشت می شود که نیروی‌های انقلابی و تشکلات فرهنگی و اقتصادی اکسیر و کلید نجات از گرفتاری و بحران های اقتصادی جامعه را در افق‌های دور دست جستجو می‌کنند، این در حالی است که ایران اسلامی با جغرافیا و وسعت وسیع‌اش با همسایه‌های فراوانی همجوار می باشد، همسایه‌هایی که در بسیاری از موارد قرابت فرهنگی و مذهبی نیز دارند، همسایه‌هایی که ظرفیت‌های مهم امنیتی و اقتصادی  آنها می تواند برکات فراوانی برای جامعه اسلامی به دنبال داشته باشد، ولی با این حال آنچنان که باید و شایسته است نتوانسته سهم قابل قبولی از بازار اسلامی و اقتصاد را از همسایه خود بدست آورد.

 
3-فرصت نیروی‌های توانمند و جوان

یکی دیگر از فرصت‌های بسیار مهمی که انقلاب اسلامی از بدو  آغازش از آن برخوردار بوده، وفور نیروی جوان، خلاق، پرشور و توانمند است. نعمت بسیار مهمی که بسیاری از کشورهای سالخورده از آن محروم هستند. تشکلات و ارگان‌های انقلابی باید از این فرصت بسیار مهم به خوبی استفاده کنند و برای پیشرفت و موفقیت جامعه اسلامی به خوبی حضور آنها را در جامعه مغتنم شمرده و زمینه کشف استعدادها و بهره‌گیری از آن را فراهم نمایند. توجه به جوانان موضوعی است که در فرهنگ و اندیشه اسلامی به خوبی به آن توجه شده است، از این رو توجه نیروها و تشکلات انقلابی به این موضوع حائز اهمیت است، در منابع روایی از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است: «عَلَیکَ بِالحداثِ فَإنَّهُم أَسرَعُ إلى کُلِّ خَیرٍ؛[4]نوجوانان را دریاب زیرا که آنان سریع تر به کارهاى خیر روى مى آورند».  

4-فرصت اعتماد و سپردن امور به مردم

از جمله فرصت‌های طلایی پیش روی نظام اسلامی، فرصت اعتماد به تشکلات مردمی و جهادی و سپردن کارها به ایشان است، موضوعی که در اقتصاد نوین از آن به عنوان خصوصی سازی بیشتر یاد می‌شود، اقتصاد دانان بر این باورند که یکی از آسیب‌ها و موانع رونق و پیشرفت اقتصادی مسأله اقتصاد دولتی است، راه برون رفت از آن سپردن کارها به مردم و سهیم کردن ایشان در ثروت آفرینی و اشتغال زایی است، به گمان اندیشمندان اسلامی فعال کردن تعاونی های قدرتمند در حوزه های مختلف اقتصادی می‌تواند آثار و برکات فراوانی را برای جامعه اسلامی به دنبال داشته باشد. البته اعتماد به مردم و دخیل کردن آنها در حوزه ثروت آفرینی هم ریسک پذیری آحاد جامعه را می طلبد و هم مسئولینی که به مردم مسئولیت را واگذار می کنند. «إِذَا هِبْتَ أَمْراً فَقَعْ فِیهِ فَإِنَّ شِدَّةَ تَوَقِّیهِ أَعْظَمُ مِمَّا تَخَافُ مِنْه؛[5] هرگاه از کاری ترسیدی، خود را به کام آن بینداز، زیرا ترس شدید از آن کار، دشوارتر و زیان‌بارتر از اقدام به آن کار است».
 

5-فرصت تحریم، ابزار رونق تولید

هر چند بعد از شکل‌گیری شجره طیبه انقلاب اسلامی کشورهای استکباری به شدت در برابر آن واکنش منفی نشان دادند و سعی در خشکاندن این شجره ارزشمند و انقلابی داشتند و با تحریم های همه جانبه به دنبال تسلیم جامعه اسلامی بودند، ولی این تحریم ها در عین ظالمانه و سخت بودن برای جامعه اسلامی می تواند فرصتی استثنایی برای تقویت و اصلاح چالش های پیش روی انقلاب اسلامی باشد، البته این موضوع منوط به این است که تشکلات انقلابی و جهادی به کشورهای استعماری و استکباری اعتماد و تکیه نداشته باشند، و سعی داشته باشند که با تکیه بر توان و ظرفیت های داخلی قلّه های علوم را که جامعه استکباری ما از دست یابی به آن منع کرده فتح نماییم.  
 
پی‌نوشت‌ها:
[1].نهج البلاغة (للصبحی صالح)، ص471، حکمت21.
[2]. سوره مبارکه هود، آیه 61.
[3]. قرب الإسناد (ط - الحدیثة)، ص115، ح404.
[4]. کافى(ط-الاسلامیه) ج8، ص93، ح66.
[5]. نهج البلاغه (صبحی صالح) ص501، حکمت175.