تدبر در سوره مبارکه عبس

تدبر در سوره عبس

افراد زیادی در طول تاریخ وجود داشته اند که قاری و حافظ قرآن کریم بوده اند ولی دچار انحرافات شدید شده و به عاقبتی بسیار بد دچار شدند، که خوارج نهروان از بارزترین نمونه های آن می باشد.

تلاوت قرآن کریم بدون درک معانی و مفاهیم آن و در واقع تلاوتی که تدبر و تفکر در آن نباشد با این که ثواب داشته و آثار و برکات فراوانی نیز به همراه دارد، ولی به هیچ عنوان با تلاوتی که در آن تدبّر و تفکر باشد، قابل مقایسه نیست.

تدبر در سوره عبس انسان را به یاد لحظات مرگ و وحشت تنهایی در قبر می اندازد.
 

سیمای سوره عبس

در سال دوم بعثت و در مکه نازل شده و دارای ۴۲ آیه است.

جایگاه آن در قرآن ۸۰ و جایگاه نزول از آسمان وحی ۲۴ می باشد.
 

محتوا و محورهای سوره عبس

۱- عتاب شدید خداوند نسبت به کسی که در برابر مرد نابینای حقیقت جو برخورد مناسبی نداشت.

۲- ارزش و اهمیت قرآن مجید.

۳- کفران و ناسپاسی انسان در برابر نعمتهای خداوند.

۴- بیان گوشه ای از نعمتهای او در زمینه تغذیه انسان و حیوانات برای تحریک حس شکرگزاری بشر.

۵- اشاره به قسمتهای تکان دهنده ای از حوادث قیامت وسرنوشت مؤمنان و کفار در آن روز بزرگ.
 

نامهای سوره عبس و علت نامگذاری

۱- عبس به معنای چهره در هم کشید،به تناسب نخستین آیه سوره به این نام آمده است.

۲- نام دیگر آن اعمی به معنای نابینا (آیه دوم) است.

۳- سفره به معنای سفیران نیز آمده (آیه ۱۵)
 

سیاق های سوره عبس

 

آیات ۱ تا ۱۶ 

بازداری پیامبر (صلی الله علیه و اله) از تصددی مسئولانه نسبت به تزکیه کسی که خود را از قرآن بی نیاز می بیند.
 

ای رسول ما برخی خود را از هدایت قرآن بی نیاز می بینند و با توهم شرف و مقام برای خویشتن، از تو روی گردانند. نسبت به تزکیه آنان مسئول نیستی، پس اصرار نورز و مشتاقان هدایت قرآنی را دریاب.

عَبَسَ وَتَوَلَّى (١) أَنْ جَاءَهُ الأعْمَى (٢) وَمَا یُدْرِیکَ لَعَلَّهُ یَزَّکَّى (٣) أَوْ یَذَّکَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّکْرَى (۴) أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَى (۵) فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّى (۶) وَمَا عَلَیْکَ أَلا یَزَّکَّى (٧) وَأَمَّا مَنْ جَاءَکَ یَسْعَى (٨) وَهُوَ یَخْشَى (٩) فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّى (١٠) کَلا إِنَّهَا تَذْکِرَهٌ (١١) فَمَنْ شَاءَ ذَکَرَهُ (١٢) فِی صُحُفٍ مُکَرَّمَهٍ (١٣) مَرْفُوعَهٍ مُطَهَّرَهٍ (١۴) بِأَیْدِی سَفَرَهٍ (١۵) کِرَامٍ بَرَرَهٍ (١۶)
 

آیات ۱۷ تا ۳۲ 

نفرین و هشدار به انسان ناسپاس که  فرامین پروردگارش را بجا نیاورده است. آفرینش انسان، رشد دادن او، میراندن و برزخ و قیامتش، همه در دست خداست، ولی اوامر او را اطاعت نمی کند. کافی است که انسان به غذای خود نظر کند تا حتی لحظه ای در پوشیدن جامه بندگی درنگ نورزد.

قُتِلَ الإنْسَانُ مَا أَکْفَرَهُ (١٧) مِنْ أَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهُ (١٨) مِنْ نُطْفَهٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ (١٩) ثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَهُ (٢٠) ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ (٢١) ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ (٢٢) کَلا لَمَّا یَقْضِ مَا أَمَرَهُ (٢٣) فَلْیَنْظُرِ الإنْسَانُ إِلَى طَعَامِهِ (٢۴) أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا (٢۵) ثُمَّ شَقَقْنَا الأرْضَ شَقًّا (٢۶) فَأَنْبَتْنَا فِیهَا حَبًّا (٢٧) وَعِنَبًا وَقَضْبًا (٢٨) وَزَیْتُونًا وَنَخْلا (٢٩) وَحَدَائِقَ غُلْبًا (٣٠) وَفَاکِهَهً وَأَبًّا (٣١) مَتَاعًا لَکُمْ وَلأنْعَامِکُمْ (٣٢)
 

آیات ۳۳ تا ۴۲

ناسپاسان فاجر، چهره های غبار آلود و تاریک روز قیامت آن گاه که قیامت فرا رسد و کسان و بستگان از یکدیگر فراری شوند، برخی شادمان خواهند بود، اما ناسپاسان فاجر، چهره هایی غبارآلود و تاریک خواهند داشت.

مَتَاعًا لَکُمْ وَلأنْعَامِکُمْ (٣٢) فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّهُ (٣٣) یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ (٣۴) وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ (٣۵) وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ (٣۶) لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ (٣٧) وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُسْفِرَهٌ (٣٨) ضَاحِکَهٌ مُسْتَبْشِرَهٌ (٣٩) وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْهَا غَبَرَهٌ (۴٠) تَرْهَقُهَا قَتَرَهٌ (۴١) أُولَئِکَ هُمُ الْکَفَرَهُ الْفَجَرَهُ (۴٢)
 

نکات اخلاقی و اجتماعی سوره عبس

۱- نقص عضو نشانه نقص شخصیت نیست. (1)

۲- اصل، ایمان انسانهاست نه ثروت و سرمایه آنها. (2)

۳-احساس بی نیازی و خود را کامل بی نیاز دانستن، سبب محروم شدن از تزکیه است. (3)

۴- آنچه را خداوند تکریم کرده ما نیز باید تکریم کنیم. (4)

۵- به آفرینش خود از نطفه ناچیز بنگرید تا از کفر و غرور دست بردارید. (5)

۶- با آسان بودن راه شناخت حق و پیمودن آن، چرا گروهی بیراهه می روند؟ (6)

۷- انسان که مرگ و قبر را می بیند، چرا سرسختی می کند؟ (7)

۸- دقت در پیداش نعمتها، وسیله ای برای کفر زدایی است. (8)

۹- انگور، زیتون و خرما از میوه های مورد سفارش قرآن است. (9)

۱۰- چهره باز و خندان یک ارزش است. (10)
 

ویژگی های سوره عبس

خداوند متعال سوره را با یک تذکر اخلاقی آغاز کرده است، چهره در هم کشیدن و با دیده حقارت به دیگران نگریستن صحیح نیست، نقص انسانها نشانه ضعف آنها نیست بلکه ارزش انسانها به ایمان و هدایت ایشان به سمت خداست.

ویژگی دیگر این سوره اشاره به عظمت قرآن می باشد و به انسان یادآور می شود که تو نیازمند هستی و قرآن برای تو نازل شده تا تو را هدایت کند.

در ادامه اشاره به انسان ناسپاس می کند و با مطرح نمودن چگونگی خلقتش که از نطفه ای ناچیز است و بعد از رشد به سوی کمال هدایت می شود و برای او که حاضر به تفکر در مورد مرگ و قیامت نیست شاهد مثال عینی می آورد که ای انسان چرا اینقدر مغروری؟ پس نگاه به غذایت بنما که چگونه خداوند برایت آماده می نماید طعام هایی همچون انگور، زیتون، خرما.

در انتهای سوره اینگونه انسان را از منظر دیگر هدایت می نماید: ای انسان مغرور که همچنان ناسپاس هستی بدان قیامت برپا می شود و با این خصوصیات که همه از یکدیگر فرار می کنند زیرا گرفتار خودشان هستند و در آن روز افراد دو دسته هستند:

۱- ضاحکه مستبشره خوشحال و خندان به سبب اعمال نیکشان در دنیا ، زیرا هدایت خدا را پذیرا شدند.

۲- چهره های غبار آلود به سبب اعمال بدشان در دنیا، زیرا از هدایت خدا سر باز زدند.
 

فضیلت خواندن سوره عبس

رسول خدا (صلی الله علیه و اله) فرمودند:

کسی که سوره عبس را بخواند روز قیامت در حالی وارد محشور می شود که صورتش خندان و بشاش است.

پی نوشت:
1. عبس و تولی ان جائه الاعمی
2. آیات ۵ و ۸
3. آیات ۵ تا ۷
4. صحف مکرمه
5. آیه ۱۹
6. آیات ۱۷ تا ۲۰
7. آیات ۱۷ تا ۲۲
8. آیه ۲۴
9. آیات ۲۸ و ۲۹
10. آیات ۳۸ و ۳۹


منبع: سایت دلدادگان