برای شروع این بحث، ابتدا به چند واقعیت اساسی در رابطه با گرمایش جهانی اشاره می‌کنیم. گرمایش جهانی یک پدیده‌ی طبیعی است که با افزایش تدریجی متوسط دمای زمین مشخص می‌گردد. این پدیده اشاره به تغییرات طولانی مدتی دارد که وقوع آنها به آرامی در مکان‌های مختلف جهان قابل مشاهده است. گرمایش جهانی اساساً مرتبط با اقلیم طوفانی، خشک‌تر، سردتر و البته گرمتر می‌باشد. هر چیزی که مربوط به جو است مانند بارندگی، بادها و دما، از جمله اصطلاحاتی است که در این‌جا مورد بحث قرار می‌گیرد. ذوب شدن یخچال‌ها، افزایش سطوح آب دریاها، فروپاشی حیات وحش، خشک شدن جنگل‌ها و غیره علائمی است که عمیقاً مرتبط با گرمایش جهانی می‌باشد. به این لحاظ، سؤال این است که چه چیزی باعث وقوع این فاجعه می‌گردد؟
 
تحقیقات و یافته‌های علمی زیادی در جهت پاسخ به این سؤال بحث برانگیز صورت گرفته است. محققان زمان و سرمایه‌ی زیادی را صرف مشاهده، ثبت و مطالعه‌ی چرخه‌ها و رویدادهای طبیعی که بر تغییرات اقلیم تأثیر می‌گذارند، می‌کنند. با این ‌حال، صرفاً تمرکز بر روی چنین عواملی برای پاسخ دادن به سؤال ذکر شده در بالا کافی نمی‌باشد. از این رو، دانشمندان با بررسی نظریه‌ی اثر گلخانه‌ای به این نتیجه رسیدند که افزایش و الگوی عملی گرمایش جهانی جو زمین از اواسط قرن بیستم ایجاد شده است.
 

اثر گلخانه‌ای

به منظور درک نقش دی اکسید کربن در گرم شدن جهانی، شناخت چند واقعیت در رابطه با اثر گلخانه‌ای مهم است. همان طور که از نام آن پیداست، این پدیده مرتبط با کار یک گلخانه می‌باشد. همان طور که اکثر ما می‌دانیم، یک گلخانه محیطی است که گیاهان جهت رشد تحت شرایط کنترل شده در آن نگه‌داری می‌شوند. سقف گلخانه‌ها با پوشش‌های مختلف ساخته شده که امکان جذب نور خورشید توسط گیاهان و جلوگیری از فرار گرما از محیط را فراهم می‌آورند. هنگامی‌که به پدیده‌ی گرمایش جهانی نگاه می‌کنیم، می‌بینم که یک اثر مشابه اما به شیوه‌ای گسترده در حال رخ دادن است.
 
بخار آب، متان، اکسید نیتروژن، ازن و دی اکسید کربن از جمله مهم‌ترین گازهای گلخانه‌ای در جو زمین هستند. عملی که این گازها انجام می‌دهند این است که نوعی دیوار را در جو ایجاد می‌کنند که امکان ورود نور خورشید به درون زمین را فراهم می‌آورد، اما مشابه با آن‌ چه که در گلخانه رخ می‌دهد، مقداری از گرما را در زمین نگه می‌دارد. این اثر گلخانه‌ای در واقع به منظور حفط زندگی پایدار بر روی زمین ضروری است. در صورتی‌که این فرایند وجود نداشت، دمای زمین حدود 60 درجه فارنهایت خنک‌تر می‌شد. اما در طی سال‌های اخیر، غلظت گازهای گلخانه‌ای در جو به حدی بالاتر رفته که مقدار عظیمی از گرما در جو به دام می‌افتد و این همان مسأله‌ای است که مسئول ایجاد پدیده‌ی گرمایش جهانی می‌باشد.
 

چگونه دی اکسید کربن به گرمایش جهانی کمک می‌کند؟

احتراق سوخت‌های فسیلی در وسایل نقلیه، کارخانه‌ها، خانه‌ها و تولید برق، مقادیر بالایی دی اکسید کربن تولید می‌کند. اما مهم است که بدانیم هر یک از گازهای گلخانه‌ای که در بالا ذکر شد، مقادیر مختلفی از حرارت را به دام می‌اندازند. و جالب است بدانید که گازهایی مانند متان، نیترید اکسید و کلروفلوئور کربن‌ها در به دام انداختن گرما، 100 تا 1000 برابر قوی تر از دی اکسید کربن هستند. با این ‌وجود، دی اکسید کربن یک عامل عمده در ایجاد گرمایش جهانی می‌باشد. چرا؟ این موضوع به دلیل نرخ بسیار خطرناک این گاز است که به درون جو وارد می‌شود و این مقدار بیشتر از گازهای دیگر است. افزایش و الگوی عملی گرمایش جهانی جو زمین از اواسط قرن بیستم ایجاد شده است. از این رو گرمایی که توسط بقیه‌ی گازها جمع آوری می‌شود و یا به دام می‌افتد، هنگام مقایسه با گرمای به دام افتاده توسط دی اکسید کربن ناچیز شمرده می‌شود. به این دلیل، با افزایش تعداد منابع ساطع کننده‌ی دی اکسید کربن در جهان، می‌توانید میزان گرمایی که در جو به دام می‌افتد و بنابراین به گرمایش جهانی کمک می‌کند را تصور کنید.
 

اثرات گرمایش جهانی

* این پدیده باعث تغییر در اقلیم می‌شود، و البته سازگاری برخی موجودات زنده با این تغییر اقلیم مشکل می‌باشد.
 
* این پدیده باعث ذوب ورقه‌های یخ در زمین شده و از این رو سطح آب دریاها را افزایش می‌دهد.
 
* این پدیده باعث تشدید شرایط آب و هوایی و توسعه‌ی طوفان‌های بزرگ، دوره‌های طولانی‌تر خشکی، بارندگی بیش از حد مورد نیاز و تغییرات در شرایط بقاء گیاهان و حیوانات می‌گردد.
 
* ممکن است این پدیده باعث بارش‌های سنگین در برخی مناطق گردد.
 
* این پدیده باعث گرم شدن بیش از حد معمول آب‌ها می‌گردد. این موضوع به دلیل ذوب شدن یخچال‌ها است که در نتیجه آن سطح صیقلی و باتاباننده یخ‌ها کاهش می‌یابد و در نتیجه مقادیر پایین‌تری از گرما را به صورت امواج الکترو مغناطیسی به خارج از جو منعکس می‌کنند‌ و در عوض مقدار بالایی از گرما توسط دریاها و اقیانوس‌ها جذب می‌شود و باعث افزایش دما می‌گردد.
 
اطلاعات ارائه شده در بالا به طور خلاصه نقش دی اکسید کربن را در گرمایش جهانی توضیح می‌دهد. علل زیادی برای درک این فرایند وجود دارد. به این لحاظ، در صورتی‌که به این موضوع توجه واقعی و عملی بیشتری شود، می‌توان اقداماتی را در جهت پیشگیری از پدیده‌ی گرمایش جهانی انجام داد.
 
دو تکنیک تأثیرگذار برای محدود کردن تولید گاز دی اکسید کربن وجود دارد: جایگزین کردن منابع دیگر انرژی به جای سوخت‌های فسیلی، و استفاده بهتر از سوخت‌های فسیلی.
 
منابع انرژی جایگزین سوخت فسیلی، کربن دی اکسید تولید نمی‌کنند. این منابع شامل باد، نور خورشید، انرژی هسته‌ای و حرارت زیر زمین می‌باشند. دستگاه‌هایی به نام توربین بادی می‌توانند انرژی باد را به انرژی الکتریکی تبدیل کنند، باطری‌های خورشیدی نیز می‌توانند نور خورشید را به انرژی الکتریکی تبدیل نمایند.
 
نیروگاه‌های حرارت زیر زمین می‌توانند از گرمای موجود در لایه‌های زیرین خاک انرژی الکتریکی به دست آورند.
 
استفاده از این منابع هزینه‌های بیشتری را نسبت به سوخت‌های فسیلی در بر دارند. با این حال پیشرفت تحقیقات در باره استفاده از آن‌ها می‌تواند منجر به کاهش هزینه‌ها شود.
 
به هر حال باید به همواره یاد داشته باشیم که همان طوری که بیان شد متأسفانه فعالیت‌های مختلف انسانی به انتشار غیر طبیعی بیشتر گاز دی اکسید کربن به درون کمک کرده است.
 
منبع: Help Save Nature