پس از غصب فلسطین توسط صهیونیست‌ها و تشکیل رژیم جعلی اسرائیل در این سرزمین، رژیم صهیونیستی در راستای مطامع و سیاست های توسعه طلبانه و اشغالگرانه خویش در لبنان به اجرای این سیاست ها در این کشور دست زد که تجاوز نظامی به روستاهای جنوب لبنان و کشتار اهالی این منطقه را به دنبال داشت. در پی این اقدامات تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی، شیعیان جنوب لبنان و نیز فلسطینیان آواره مستقر در اردوگاه های پناهندگان در این منطقه به منظور دفاع از خود در برابر تجاوزات نظامی ارتش اشغالگر اسرائیلی به مقاومت پرداختند و دست به تشکیل گروه های مقامت ضد اشغالگری زدند.
 
پس از تشکیل رژیم جعلی اسرائیل در سرزمین اشغالی فلسطین، این رژیم به منظور کوچ دادن فلسطینیان از سرزمین آباء و اجدادیشان دست به یک سری جنایت ها و کشتارها زد که مشهورترین آنها کشتاردیر یاسین بود. در پی سرازیر شدن آوارگان و پناهندگان فلسطینی به کشورهای عربی، داوطلبان مردمی به منظور آزاد سازی اراضی غصب شده فلسطین و باز گرداندن پناهندگان به سرزمینشان "ارتش نجات بخش عربی" را ایجاد نمودند. در جنگ سال ۱۹۴۸ که لبنان در کنار برادران عرب خود حضور داشت سروان محمد زعیب در نبرد مالکیه به شهادت رسید و اسرائیلی‌ها دست به جنایت و کشتار اهالی شهرکهای صلحه و حولا و دیگر روستاهای جنوب لبنان زدند. در این دوره رژیم صهیونیستی به بهانه های مختلف به هر جنایتی در جنوب لبنان دست می زد بدون اینکه دولت مارونی این کشور در برابر جنایات اسرائیلیها واکنش قاطعی از خود نشان دهد.
 
این رژیم همچنین در راستای اهداف توسعه طلبانه خود در لبنان، پس از شکل گیری مقاومت در جنوب لبنان و نیز برهم خوردن توازن قوا به نفع گروههای ملی گرای لبنانی در مقابل شبه نظامیان مسیحی، برای این که بتواند توازن قوا در لبنان را به نفع خود تغییر دهد و جنوب لبنان را نیز تحت کنترل خود در آورد عملا دست به اقداماتی زد که عبارتند از:
 
 الف- کشتار اهالی جنوب لبنان رژیم صهیونیستی از اواسط دهه هفتاد به ویژه در عملیات لیطانی و تهاجم وحشیانه دست به کشتار اهالی روستاهای جنوب لبنان زد که به چند نمونه آن اشاره می شود:
 
کشتار اهالی شهرک بنت جبیل: این واقعه در تاریخ ۱۹۷۶ / ۱۰/ ۱۶ در پنجشنبه بازار شهرک بنت جبیل در حالی به وقوع پیوست که مردم از مناطق و روستاهای مجاور برای خرید و فروش جمع شده بودند.
 
اسرائیل این بازار را در ساعات اولیه بامداد با آتش توپخانه گلوله باران کرد که در نتیجه آن، ۲۶ نفر شهید و دهها تن مجروح شدند. آنچه که به هولناک شدن این کشتار افزود این بود که گلوله باران، در بازار گوشت فروشان، باعث شد گوشت حیوانات و قربانیان و فروشندگان با هم مخلوط شود. چند لحظه پس از گلوله باران میدان بازار به سان منطقه زلزله زده می ماند. چرخهای دستی میوه و سبزی فروشان وارونه بود و محله ها متروک باقی ماند. کشتار باعث شد تا مردم به سوی روستاهای همجوار و بیروت
کوچ کنند.
 
کشتار اهالی روستای کونین کونین: روستایی است دلنشین و آرام که میان گذر گاه شمالی شهرک بنت جبیل و بیت یاحون واقع شده است. رژیم صهیونیستی در تاریخ ۱۹۷۸ / ۲ / ۲۰ این عملیاتهجوم را در سه محور انجام داد که کونین یکی از آنها در منطقه میانی شهرستان بنت جبیل بود.
 
ارتش اسرائیل این کشتار را با بمباران طولانی هموار ساخت به ویژه این که با رویارویی شدیدی از سوی مبارزان در داخل این روستا مواجه شد. دشمن پس از آن با فرماندهان عالی رتبه مزدور خود در شرایطی که صدای آتش تیراندازی و ناله زنان به گوش می رسید که برای کشته شدگانشان گریه و زاری می کردند و کودکان با گریه و زاری این طرف و آن طرف می دویدند و ترسیده بودند و پناهگاهی نداشتند و نیز در بین صدای خودروهایی که برای انتقال مجروحان تلاش می کردند، وارد روستا شدند.

در جاده منتهی به این روستا خودرویی مشاهده شد که یک فروند موشک به آن اصابت کرده بود و هشت نفر را کشته بود که در بین آنان زن بارداری دیده می شد که جنین او چند متر آن طرف تر پیدا شد و همین طور کودکی دیده شد که بیش از یکسال عمر نداشت و مادرش مجروح شده بود و او تنها در میان شلیک گلوله ها فریاد میزد.
 
این خودرو متعلق به درویش یکی از اهالی کونین بود که صدای انفجارها که او را به وحشت انداخته بود، سعی نمود تا خانواده اش را به دورترین نقطه ممکن از محل خطر دور سازد، ولی پس از سوار شدن به اتومبیل، مرگ به شکل فجیعی در انتظار آنها بود. شاهدان عینی می گویند: تانک های اسرائیلی اتومبیل را کاملا درهم کوبیده و سپس به سوی خانه ها و ایستگاه پمپ بنزین شروع به تیراندازی کردند که منجر به شهادت ۱۶ نفر گردید.
 
نیروهای متجاوز صهیونیستی و مزدورانشان به مرکز روستا رسیدند و با کفشهایشان وارد مسجد شده و قر آنها را آتش زدند. آنها وارد خانه ها شدند و به مردم دشنام دادند و حادثه آتش سوزی تاریخی عین ابل را تکرار کردند. دشمن متجاوز در حالی شهرک کونین را رها کرد که این شهرک کاملا سوخته شده بود و سی شهید بر جای مانده بود و بیشتر آنها پس از سه روز در گورهای دسته جمعی به خاک سپرده شدند.
ادامه دارد..
 
منبع: تاریخچه‌ی سیاسی لبنان، مجید صفاتاج، صص95-91، ناشر: آفاق رمشن بیداری، تهران، چاپ اول، 1396