نکته ی نخست

روزهای فروردین با سفر گره خورده است. برخی از چنین پیوندی خوش حال‌اند و عده‌ای ماندن در منزل و ادامه ی بازی‌های رایانه‌ای را در کنار یک خواب طولانی بدون دغدغه، ترجیح می‌دهند. هرکدام هم دلایل خودشان را برای انتخاب دارند. کسب تجربه و گرفتن روحیه ی تازه برای گروه اول، استراحت و نرفتن در شلوغی مسافران برای گروه دوم، شاید مهم‌ترین دلیل باشد. شما از کدام گروه هستید و چه استدلالی برای انتخاب خود دارید؟!
 

سفرها باید...

از قدیم گفته‌اند: «بسیار سفر باید تا پخته شود خامی.» این قانون طلایی از منظر روان‌شناسی بسیار پرمعناست. کسانی که اهل سفرند، کوله‌باری از تجربه کسب می‌کنند که در کنار روحیه ی تازه‌ای که نصیب‌شان می‌شود، به مرور دنیای جدیدی را برای آن ها رقم می‌زند. دنیای نوجوانی برای کسب چنین تجربه‌هایی، بهترین و مناسب‌ترین فرصت‌اند که به هیچ قیمتی نباید آن ها را از دست داد.
 

انواع سفر

سفرها شکل‌های گوناگونی دارند؛ شایع‌ترین آن ها سفرهای خانوادگی و تفریحی هستند. سفرهای علمی هم در این دسته بندی از مشتاقان زیادی برخوردارند. می‌توانیم به گروه‌، سفرهای زیارتی و معنوی را اضافه کنیم. روحیه‌ای که از یک سفر ترکیبی مثل سیاحتی و زیارتی می‌گیریم، بسیار در افزایش کارایی درسی و بهبود اخلاق ما می‌تواند سودمند باشد. کسانی که خودشان را از سفرهای جذاب مانند راهیان نور و بازدید از مکان‌های دیدنی ایران عزیز محروم می‌کنند، خوب است بدانند که فرصت‌های ناب را از دست می‌دهند.


آداب سفر

مسافرت با زندگی در منزل، تفاوت اساسی دارد. در سفرها تغییرات زیادی در سبک زندگی ما به وجود می‌آید که در زمان حضور در شهر و روستای خودمان با آن ها روبه رو نیستیم. اتفاقاً تمام جذابیت سفر به تازه‌ها و تفاوت‌هایی است که به کمک آن ها به جنگ با روزمرگی می رویم و روحیه ی تازه‌ای به دست می‌آوریم. خداوند هم ارفاق‌هایی را در مسافرت برای ما در نظر گرفته و عبادت ما را به نصف کاهش داده و شما نمازهای چهار رکعتی خودتان را در سفری که کم تر از ده روز قرار است جایی بمانید، دو رکعت می‌خوانید.


همسفر

یکی از نتایج سفر، شناخت کسانی است که اطراف ما زندگی می‌کنند و الان در جایگاه یک همسفر با ما مشترک شده‌اند. در تغییراتی که در طول سفر پیش می‌آید، آزمون‌هایی نو بدون سروصدا از ما و همسفران ما به عمل می‌آید که شخصیت واقعی ما را می‌نمایاند. در سفر، شناختی عمیق از باحوصله بودن، به فکر دیگران بودن، مراعات قانون‌های جمعی، شکارچی فرصت‌های ناب شدن و گذشتن از خود برای دیگران رقم می‌خورد که در دیگر روزهای زندگی‌مان ممکن است با چنین فرصت‌های روبه رو نشویم.


خوش‌اخلاقی

یکی از سفارش‌های جالب برای مسافرت، همکاری با هم سفران و خوش‌اخلاقی با آن هاست. از ما خواسته‌اند که در سفر شوخی‌های مناسب و گفت وگوهای شاد داشته باشیم؛ همچنین سفر فرصت خوبی است تا از تجربه ی دیگران استفاده کنیم و از موقعیت گفت وگو با آن ها به بهترین شکل و به عنوان یک کلاس یادگیری بهره ببریم. سفر جای مناسبی برای غرق شدن در دنیای مجازی و کار با تلفن همراه نیست. خوب است روزهای سفر را با کنار گذاشتن دنیای تکراری و مجازی، به تازه‌هایی مشغول شویم که می‌تواند در شکل‌گیری الان و آینده ی ما مؤثر باشد.


شکارچیان موفق

به هر نقطه‌ای که سفر می‌کنید، می‌توانید شکار لحظه‌هایی را داشته باشید که شاید در طول عمر شما فقط همان یک بار تجربه شوند. شاید هم تجربه‌ای نصیب شما شود که روی یک عمر شما تأثیر بگذارد؛ مثل زمانی که شما در یکی از مسافرت‌های خود با فردی آشنا می‌شوید که بعدها مهم‌ترین فرد زندگی شما می‌شود یا نکته‌ای می‌آموزید که روی قانون‌های فکری شما تأثیر ماندگاری می‌گذارد. هر سفر، یک فرصت استثنایی است که باید قدر شمرد.
 

ثبت سفر

برخی در سفرها بسیار خوش سلیقه عمل می‌کنند. قبل از سفر به مطالعه درباره دیدنی‌های شهر مقصد می‌پردازند و برای بازدید از آن ها برنامه‌ریزی می‌کنند. در طول سفر به یادداشت خاطرات و نکته‌های مسافرت خود می‌پردازند. هزینه‌های سفر را پیش بینی و مدیریت می‌کنند. در بازدید از مکان‌های مورد نظرشان دست به دوربین می‌شوند و خاطرات تصویری از آن ثبت می‌کنند. به آنچه به دست آورده‌اند، احترام می‌گذارند و از اندوخته‌های سفر خود، بهره‌برداری می کنند.


دوستی با طبیعت

انس ما با طبیعت، بسیار قدیمی است. همیشه انسان‌ها از حضور در طبیعت زیبا، آرامش نصیب‌شان شده و هرجا به تخریب جنگل و کوه و دریا روآورده‌اند، دودش به چشم خودشان رفته است. آموزه‌های دینی هم ما را به دوستی و مراقبت از طبیعت دعوت کرده است. بخشی از سیر و سیاحت ما به بازدید از مناظر طبیعی خواهد گذشت که خود درس توحید هستند. نگاه توحیدی به طبیعت، این پیام را مخابره می‌کند که خداوند مراقب همه است و لحظه‌ای از مدیریت آفریده‌های خود غفلت نمی‌کند. روز طبیعت هم بهانه ی خوبی است تا این کلاس درس را در ذهن و دل مان دایر کنیم و نگاهی دوباره به آفریده‌های ناب خداوند داشته باشیم و پیمانی تازه برای نگهداری از آن ببندیم.

منبع: مجله باران