وجوب امر به معروف و نهی از منکراز دیدگاه امام خمینی(رحمت اللّه علیه)




 
هر یک از امر و نهی در اینجا به واجب و مستحب تقسیم می شود،پس هر آنچه از نظر عقل یا شرع واجب است،امر به آن واجب،و هر چه از نظر عقل قبیح یا در شرع حرام است نهی از آن واجب است امر به آن نیز مستحب،و آنچه کروه است نهی از آن مستحب است.

اگر عده ای که به اندازه ی نیاز نیستند و در بر پایی واجبی بر آیند،و بقیه اقدام نکنند و افراد حاضر نتوانند بقیه را جمع کنند وجوب از آنان ساقط می شود و گناه به گردن متخلفین خواهد بود.

امر کننده و نهی کننده بداند که آنچه را مکلف ترک کرده معروف است و
آنچه را مرتکب شده منکر است.بنابر این بر جاهل به معروف و منکر امر و نهی واجب نیست،و در اینجا علم،شرط وجوب است مانند استطاعت در حج.(1)

پی نوشت :

(1)یعنی همچنان که بر مکلف حج واجب نخواهد شد مگر پس از حصول استطاعت،بر مکلف امر به معروف و نهی از منکر واجب نیست مگر پس از آگاهی به معروف و منکر.