شهر چنگدو، چین ـ فو گوبین یکی از کارکنان ایستگاه راه آهن چنگدو در کابین خود واقع در ورودی ایستگاه نشسته و به صفحه نمایشی خیره شده است. صفحه نمایش تصاویر مادون قرمز افرادی که از ورودی ایستگاه عبور می‌کنند را نشان می‌دهد. با ورود هر شخص، عددی در کنار تصویر او ظاهر شده که نشانگر دمای بدنش است.

به عقیده فو این امر باعث تسهیل کارهای او شده است، چرا که قبل از آن مجبور بود درجه حرارت بدن تک تک افراد را با دستگاه تب سنج اندازه بگیرد و گاهی این کار به درستی پیش نمی‌رفت، اما این سیستم بسیار کارآمدتر است.
روزانه بیش از 50000 نفر از ایستگاه راه آهن عبور می‌کنندروزانه بیش از 50000 نفر از ایستگاه راه آهن عبور می‌کنند و فشار بسیار زیادی را فو جهت شناسایی سریع و دقیق کسانی که ممکن است تب داشته باشند متحمل می‌شد. یادآور می‌شود که تب یکی از علائم اصلی عفونت کروناویروس جدید بوده که منجر به از بین رفتن افراد زیادی در چین شده است.

اسکنرهای حرارتی که به تازگی در ایستگاه‌های قطار شهرهای بزرگ چین نصب شده‌اند تنها یکی از راه‌هایی است که مقامات با استفاده از هوش مصنوعی (Al) و داده‌های کلان جهت مبارزه با این ویروس کشنده بکار می‌برند. کرونا ویروس در اواخر ماه دسامبر سال گذشته در استان هوبئی کشور چین دیده شد و تاکنون به بیش از 56 کشور دیگر رسیده است.

در ایستگاه قطار اتاق قرنطینه‌ای تعبیه شده است و در صورت مشاهده افرادی با تب بالا، ابتدا به این اتاق هدایت شده و سپس حضور آنها به مقامات اطلاع داده می‌شود.

در صورتی که فردی ناقل ویروس باشد، بیمارستان به مقامات حمل و نقل اطلاع داده و به نوبه خود به هر مسافری که در واگن با او همراه بوده است هشدار داده می‌شود. این کار برای مقامات به راحتی انجام می‌شود، به این دلیل که تمام مسافرین ملزم به استفاده از نام حقیقی خود به منظور استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی هستند.

اکنون برخی از شرکتها در چین تصمیم دارند سیستم تشخیص درجه حرارت بدن را بروز رسانی کرده و فناوری تشخیص چهره را نیز وارد این سیستم نمایند. آن‌ها در نظر دارند با استفاده از هوش مصنوعی و با ادغام تشخیص چهره، تشخیص حرکت انسان و سنسورهای دوگانه از طریق دوربین‌های مادون قرمز و نور مرئی به کارکنان شاغل در فرودگاه‌ها و ایستگاه‌های قطار جهت شناسایی سریع افرادی که درجه حرارت بدنشان بالا است کمک کنند.

به گفته معاون کمیسیون بهداشت ملی چین تشخیص چهره و سیستم نام واقعی به آنها کمک می‌کند افرادی که به طور بالقوه در معرض ویروس قرار دارند شناسایی شده و بدین ترتیب از انتشار پاتوژن جلوگیری شود.

دولت چین توسعه یافته‌ترین و پیشرفته‌ترین سیستم نظارت در جهان را راه اندازی کرده است. علاوه بر سیستم نام واقعی که مردم را ملزم به استفاده از کارتهای شناسایی برای خرید سیم کارت تلفن همراه، اخذ حساب کاربری برای استفاده از رسانه‌های اجتماعی، خرید بلیط مترو و قطار، خرید بلیط هواپیما یا حتی خرید مواد غذایی می‌کند، مقامات همچنین با استفاده از 200 میلیون دوربین امنیتی واقع در سطح کشور افراد را ردیابی می‌کنند.

برخی از این دوربین‌ها مجهز به فناوری تشخیص چهره بوده و برای مقامات این امکان را فراهم می‌سازند که اقدامات جنایتکارانه حتی به کوچکی و بی اهمیتی عبور از چراغ قرمز را ردیابی کنند. مقامات چین با استفاده از این سیستم نظارتی گسترده بسیاری از افراد مبتلا به ویروس کرونا را شناسایی می‌نمایند.
رن معتقد است که مقامات با استفاده از دوربین‌های نظارتی که در همسایگی وی نصب شده بودند، حرکات او را زیر نظر داشتندرن (Ren) صاحب رستورانی است که در استان هوبئی چین یعنی مرکز این بیماری همه گیر مشغول به فعالیت است. او عنوان می‌کند که پلیس محلی به خانه‌اش واقع در غرب استان سیچوان رفته و از او خواستند که خود را به مدت 14 روز قرنطینه نماید. همان روزی که مقامات، هوبئی را برای جلوگیری از شیوع ویروس تحت قرنطینه قرار دادند، پلیس شماره او را یادداشت کرده و به او اطلاع دادند که هر روز جهت بررسی درجه حرارت بدنش تماس می‌گیرند. روز بعد رن به مزرعه نزدیک خانه خود رفته و قصد داشت برای شام شب عید کلم و تربچه تهیه کند که از سوی مقامات با او تماس گرفته شده و از وی خواستند بلافاصله به خانه بازگردد. رن معتقد است که مقامات با استفاده از دوربین‌های نظارتی که در همسایگی وی نصب شده بودند، حرکات او را زیر نظر داشتند.

راه‌های دیگر چین در استفاده از داده‌های کلان به هنگام شیوع این بیماری، کسب اطلاعات با ردیابی حرکات و تردد افراد از طریق تلفن‌های همراه و اجرای اپلیکیشن‌های درون این گوشی‌ها است که به کاربران این امکان را می‌دهد تا متوجه شوند آیا به شخص مبتلا به ویروس کرونا نزدیک شده و یا با وی تماس داشته‌اند؟

به عنوان مثال شرکت مخابراتی پیام‌های متنی متعددی را در خصوص افرادی که ویروس در آنها تأیید شده بود به رسانه‌ها ارسال می‌کردند. این پیام‌های متنی شامل اطلاعاتی در خصوص تاریخچه ترددهای فرد بوده و می‌توانند به قدری دقیق باشند که حتی شماره صندلی که فرد مبتلا بر آن نشسته بوده است و یا به عنوان مثال در زمانی خاص از چه ایستگاهی سوار شده‌ است را نشان می‌دهند. رسانه‌های اجتماعی با انتشار این اطلاعات به افراد دیگر کمک کرده که بتوانند متوجه شوند آیا با بیماران تأیید شده در تماس نزدیک بوده‌اند یا خیر و در صورت لزوم خود را قرنطینه سازند.

دولت اکنون از اپلیکیشنی تحت عنوان «ردیاب تماس نزدیک Close Contact Detector‎» برای تلفن‌های همراه معرفی کرده است که افراد می‌توانند با وارد کردن اطلاعات شناسایی خود، کد QR را اسکن کرده تا بررسی کنند آیا در تماس نزدیک با شخصی آلوده بوده‌اند و یا آیا در معرض خطر قرار دارند یا خیر.

دکتر سیسیل ویبود دانشمند مؤسسه ملی بهداشت بخش اپیدمیولوژی عنوان می‌کند: «ما از مدتها قبل معتقد بودیم که داده‌های کلان می‌توانند به دولت کمک کرده به طور مؤثر پیشرفت یک بیماری همه گیر را پیش بینی کند». او می‌افزاید «چین دارای سیستم نظارتی بسیار گسترده است که در جمع آوری داده‌های مورد نیاز مفید بوده است».

بعضی از افراد نگران بوده که با این کار حریم خصوصی آنها به خطر  بیفتد. کیو باچانگ وکیل دادگستری عنوان می‌کند که «جمع آوری داده‌های شخصی جهت کنترل شیوع بیماری باید به قانون مینیمالیسم احترام گذاشته و از جمع آوری اطلاعاتی بیشتر از موارد مورد نیاز خودداری کند». این اطمینان بایستی حاصل شود که هیچ اطلاعاتی به بیرون درز پیدا نکرده و تمام اطلاعات جمع آوری شده پس از استفاده حتماً حذف ‌می‌شوند.
 

منبع: aljazeera