مقاومت احتمالی در مقابل رواج خودروهای خودران

تصویر: دلبستگی مالکان خود رو به رانندگی و تمایل دیگران برای شیفت از وسایل نقلیه عمومی به خصوصی می‌تواند پیش بینی‌های سر خوشانه برای وسایل نقلیه خود ران را مغشوش سازد. استیون گیلز  / Shutterstock
 
یک انتظار منطقی وجود دارد که وسایل نقلیه خود ران بر آینده حمل و نقل مسلط شوند. دیدگاه‌های اتوپیایی حاکی از این است که این وسایل نقلیه بدون راننده منجر به تغییرات چشم گیر در شهرهای ما و حمل و نقل آن شهرها خواهد شد.
 
وسایل نقلیه خود ران که در یک شبکه کار ‌کنند باعث می‌شوند ترافیک با خیال راحت و یک پارچه از میان شهرها جریان داشته باشد. آنها برای هر وسیله نقلیه از فضای کمتری استفاده می‌کنند. جریان ترافیک توسط چراغ راهنمایی یا سایر سیگنال‌های سنتی راننده متوقف نخواهد شد.
 
حمل و نقل کار آمدتر باعث مصرف سوخت کمتری می‌شود. با محو شدن نیازهای پارکینگ، می‌توان فضاهای شهری را دو باره احیا کرد.
 
اما تحقق این دیدگاه اتوپیایی به عوامل مختلفی بستگی دارد. به ویژه، این پیش بینی‌ها تا حد زیادی به نحوه واکنش رانندگان فعلی خود رو به ظهور وسایل نقلیه خود ران متکی است.
 
تحقیقات ما نشان می‌دهد که نگرش مردم به رانندگی و اتومبیل‌های خودشان می‌تواند مزایای پیش بینی شده برای گردش ترافیک و بهره‌وری در شهر، حداقل در هنگام انتقال اولیه به وسایل نقلیه بدون راننده، را محدود سازد.
 

نگاه تحقیق به چه بود؟

در این تحقیق از شهر آدلاید به عنوان یک مورد آزمایش استفاده شده است. ما ترجیحات رفت و آمد را برای پذیرش و استفاده از وسایل نقلیه بدون راننده، در مقایسه با ترجیحات فعلی آنها، بررسی کردیم.
 
سپس دو سناریو را توسعه دادیم. یکی برای میان مدت تا بلند مدت، هنگامی که وسایل نقلیه کاملاً خود ران هستند. مورد دیگر برای مرحله انتقالی کوتاه مدت است که در طی آن، ترکیبی از وسایل نقلیه معمولی و بدون راننده جاده‌ها را به اشتراک می‌گذارند.
 
با استفاده از داده‌های گردش ترافیک برای آدلاید، ما پیامدهای تغییر به سمت وسایل نقلیه بدون راننده را برای موارد زیر تحلیل کردیم:
 
* جریان ترافیک
* تعداد وسایل نقلیه مورد نیاز برای سرویس دهی به تقاضای مسافر
* توقفگاه خود رو
* استفاده وسیع‌تر از زمین در مرکز شهر
 
آدلاید در نتیجه تاریخ خود به عنوان یک شهر طرح ریزی شده، دارای تعداد مجزایی از نقاط ورود و خروج است. این به ما اجازه می‌دهد تا به طور دقیق‌تر جریان روزانه ترافیک را به داخل و خارج از مرکز شهر نقشه برداری کنیم.
 
همان طور که در شکل زیر آمده است، تجزیه و تحلیل ما روی سه دروازه شهر متمرکز است.
   
تصویر: سه دروازه شهر آدلاید برای تحقیق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. Google Earth
 
ما جریان‌های این تقاطع‌ها را در یک روز معمولی اندازه گیری کردیم. یک انتظار منطقی وجود دارد که وسایل نقلیه خود ران بر آینده حمل و نقل مسلط شوند. دیدگاه‌های اتوپیایی حاکی از این است که این وسایل نقلیه بدون راننده منجر به تغییرات چشم گیر در شهرهای ما و حمل و نقل آن شهرها خواهد شد. با استفاده از داده‌های لحظه به لحظه به صورت بلادرنگ، که در سیگنال‌های راهنمایی و رانندگی نظارت می‌شود، ما تصویری از جریانات معمولی در داخل و خارج از CBD  ایجاد کردیم.
   
تصویر: ترافیک در محل دروازه به داخل و خارج از شهر آدلاید (Unley Rd / Terrace South) . شورای شهر آدلاید.
 
ما همچنین مسافران را مورد بررسی قرار داده‌ایم تا ترجیحات حمل و نقل فعلی خود را در مقابل برداشت آنها از آینده فرضی تشخیص دهیم.
 
با ترکیب این اطلاعات، ما نتایج احتمالی شیفت به وسایل نقلیه خود ران را شرح می‌دهیم.
 

نتیجه این بررسی چیست؟

در زیر خلاصه‌ای از بررسی نمونه‌ای از 526 مسافر معمولی به Adelaide CBD آورده شده است.
   
تصویر: داده‌ها. چگونه وسایل نقلیه خود ران ممکن است بر شهر تأثیر بگذارند؟
 
ما با بهره گیری از دانش مشترک شرکت دنیای واقعیUber ، تمایل پاسخ دهندگان به اتومبیل را پرس و جو کردیم.
 
ما همچنین با قرار دادن سناریویی که وسایل نقلیه بدون راننده عادی است و رانندگی معمولی یک تجملات است، نگرش پاسخ دهندگان را بررسی کردیم. ما مقاومت احتمالی در برابر وسایل نقلیه خود ران را با در نظر گرفتن تمایل آنها برای پرداختن به ادامه رانندگی وسایل نقلیه سنتی در این سناریو ارزیابی کردیم.
 
نتایج کلیدی در زیر نشان داده شده است.
   
تصویر: داده‌ها. چگونه وسایل نقلیه خود ران ممکن است بر شهر تأثیر بگذارند؟
 

گرایش‌ها و هزینه‌ها مرحله گذار را شکل خواهد داد

دو مشاهده از پاسخ‌ها جریان می‌یابد.
 
اول، به نظر می‌رسد نگرش غالب رانندگان نسبت به مالکیت وسایل نقلیه ممکن است بر نگرش آنها نسبت به وسایل نقلیه خود ران تأثیر بگذارد. برای بسیاری، ماشین آنها نمادی از شأن را نشان می‌دهد. آنها دلبستگی شخصی محکمی به آن احساس می‌کنند.
 
دوم، هزینه ممکن است یک عامل مهم در جذب خود روهای بدون راننده باشد. با کاهش هزینه‌ها، بیشتر مسافران ممکن است در معرض فشار مالی برای شیفت پیدا کردن به جا به جایی با وسایل نقلیه خود ران باشند. با این حال، یک اقلیتی ممکن است برای نگه داشتن ترکیبی از وسایل نقلیه بدون راننده و معمولی در جاده لابی کند.
 
تجزیه و تحلیل ما نشان می‌دهد که آدلاید می‌تواند ناوگان فعلی وسایل نقلیه خود را در آینده‌ی بدون راننده‌ی اتوپیایی 76٪ کاهش دهد. این امر به دلیل وابستگی زیاد فعلی به ماشین و زمان طولانی رفت و آمد و مسافت در دوره های اوج ترافیک است.
 
با این حال برخی از مزایای پیش بینی شده، به ویژه کاهش بسیار زیاد در تعداد وسایل نقلیه و جریان بهتر ترافیک، ممکن است در کوتاه مدت و میان مدت حاصل نشود. این به دلیل عدم اطمینان در مورد چگونگی دست یابی به یک شهر کاملاً بدون راننده است و این که این دست یابی چقدر طول خواهد کشید.
 
عوامل اصلی نگرش رفت و آمد مسافران به وسایل نقلیه رانندگی و خود ران، قیمت فناوری و نگرش مصرف کننده نسبت به خود رو است. به نظر می‌رسد نگرش به مالکیت اتومبیل و رانندگی در نحوه عملکرد این انتقال نقشی اساسی دارد.
 
این نظر سنجی نشان می‌دهد  لذت رانندگی توسط خود شخص، که اقلیت قابل توجهی از رانندگان آدلاید تمایلی به کنار گذاشتن آن ندارند، می‌تواند مزایایی را که بیشتر نوشتجات دانشگاهی با خوش بینی پیش بینی می‌کنند، محدود کند.
 
منبع: رائول اِی بَرِتو - University of Adelaide