نقد و بررسی انیمیشن «مسابقه‌ی رو کم کنی» یا «فوتبال دستی»

داستان این انیمیشن در مورد بازیکنان یک فوتبال دستی است که در گوشه‌ی یک قهوه‌خانه و در شهری کوچک قرار دارد. آمادئو نام پسر نوجوانی است که صاحب آن فوتبال دستی است و خودش در آن‌ قهوه‌خانه کار‌ می‌کند. پارپادوس شخصیّت بدجنس فیلم که در کودکی، مقابل آمادئو، مسابقه‌ی فوتبال دستی را باخته، حالا پس از سال‌‌ها فوتبالیست بزرگ و بسیار ثروتمندی شده و به شهرش برگشته و قصد دارد شهر کوچک‌شان را بخرد و آن را ویران کند تا شهری مدرن با فناوری‌‌های جدید بسازد؛ اما قهرمان قصّه با کمک بازیکنان فوتبال دستی‌اش او را به مسابقه‌ای دعوت‌ می‌کند برای تعیین سرنوشت شهر.

آن‌‌ها مسابقه را‌ می‌بازند؛ امّا خودباوری و ازخودگذشتگی‌شان باعث‌ می‌شود مردم شهر آن‌‌ها را تشویق کنند و برنده‌ی اصلی مسابقه بدانند.

چند وقت پیش به بهانه‌ی بازی‌‌های جام جهانی فوتبال، انیمیشن فوتبالی«مسابقه‌ی رو کم کنی»از تلویزیون پخش شد و با توجه به اوج گرفتن تب فوتبال در دنیا، تماشای این انیمیشن‌ می‌توانست لذّت‌بخش باشد، مخصوصاً مفهوم و محتوای آن، که درباره‌ی اعتماد به نفس و خودباوری بود و آدم را یاد بازی‌‌های تیم ملی در جام‌‌های جهانی‌ می‌انداخت که همیشه با وجود قدرت بسیار بالای حریفان و ستارگان گران‌قیمت آن‌‌ها، این تیم ملّی ما بوده که بازی‌‌های قابل قبولی را به نمایش گذاشته و دل مردم را شاد کرده است.

انیمیشن«فوتبال دستی یا مسابقه‌ی رو کم کنی» سال 2013 توسّط سازندگانی از دو کشور آرژانتین و اسپانیا به کارگردانی «خوان خوزه کامپانه‌یا» تولید شد. انیمیشنی که در سال 2013 به عنوان فیلم سال کشور آرژانتین انتخاب شد و در جشنواره‌‌ها شرکت کرد.

بهترین هنرمندان آرژانتین در زمینه‌ی انیمیشن‌سازی با کمک سازندگان اسپانیایی برای ساخت این انیمیشن، تمام تلاش و هنر خود را به کار بسته‌اند تا با وجود بودجه ساخت 22 میلیون دلاری (که به نسبت انیمیشن‌‌های ‌‌هالیوودی مبلغ کمی به حساب‌ می‌آید؛ امّا به نسبت بودجه‌ی آثار ایرانی، یک رقم نجومی محسوب‌ می‌شود) بتوانند انیمیشن قابل قبولی بسازند که به نظر‌ می‌رسد موفّق هم شده‌اند.
 

امید و خودباوری در فوتبال و زندگی

انیمیشن «مسابقه‌ی رو کم کنی» از نظر پیام و مفهومی که قصد دارد به بیننده القا کند، موفّق عمل کرده و خیلی خوب توانسته مفهومی به نام «خودباوری»و امید به موفّقیّت را نشان دهد. این فیلم به خوبی به ما نشان‌ می‌دهد که در اوج ناامیدی و در زمانی که فکر‌ می‌کنیم نسبت به مشکلات پیش روی‌مان ضعیف‌تر و شکننده‌تر هستیم باید با اعتماد به نفس و ایمان به توانایی‌‌های‌مان تا آخرین نفس بجنگیم و هرگز ناامید نشویم، همان طور که قهرمان فیلم(آمادئو) با وجود تیم ضعیفی که از اهالی کوچه و محلّه تشکیل داده بود، توانست در مقابل یک تیم بسیار حرفه‌ای بایستد و بازیکنانی که تا قبل از این مسابقه هیچ‌وقت پای‌شان به توپ نخورده بود، با نیروی ایمان و اعتقاد به توانایی‌‌ها و امید به پیروزی توانستند یک نمایش شگفت‌انگیز از خود نشان دهند.

انیمیشن «فوتبال دستی» پیام‌آور امید و خودباوری است و از این نظر باید به سازندگان آن تبریک گفت.
 

شخصیّت‌پردازی به سبک آرژانتینی

شخصیّت‌‌های این انیمیشن، که شامل قهرمان قصه(آمادئو)، ضدقهرمان(پارپادوس)، لائورا دختری که از کودکی در کنار قهرمان قصّه است و بازیکنان فوتبال دستی که هریک دارای شخصیّت‌پردازی خاص و منحصر به فردی هستند، از نظر این ویژگی خیلی دقیق و برنامه‌ریزی‌شده شکل گرفته‌اند و معلوم است نویسنده و کارگردان توانسته‌اند شخصیّت‌‌هایی بسازند که اوّل قابل باور هستند و دوّم از جنس و روحیه و فرهنگ آمریکای جنوبی و خصوصاً آرژانتین هستند و سازندگان فیلم سعی کرده‌اند از فرصت استفاده کنند و در قالب یک انیمیشن، که قرار است در تمام دنیا به نمایش درآید، فرهنگ و روحیّه‌ی خاصّ خودشان را معرّفی کنند و اگر دقیق‌تر به قضیه نگاه کنیم، در‌می‌یابیم آرژانتینی‌‌ها حقیقتاً مردمی سخت‌کوش و امیدوار هستند. فراموش نمی‌کنیم بازی‌‌های جام جهانی 1986 در کشور مکزیک را که آرژانتینی‌‌ها، که سال‌‌ها تحت استعمار و حکومت انگلیسی‌‌ها بودند و ظلم و ستم آن‌ها را در ذهن داشتند، در آن مسابقه‌ی به‌یادماندنی درحالی‌که تیم انگلیس تیم بسیار خوب و قدرتمندی بود، توسّط اسطوره‌ی فوتبال خود، یعنی دیه‌گو مارادونا دو بار به زیبایی دروازه‌ی انگلیسی‌‌ها را باز کردند تا به آن‌ها یادآوری کنند با تلاش و خودباوری و ایمان به  توانایی‌‌های خود‌ می‌توانند بر هر قدرتی غلبه کنند. گل اوّل آرژانتین که توسّط مارادونا به ثمر رسید با دست وارد دروازه‌ی انگلیسی‌‌ها شد، درست مثل آغاز بازی در انیمیشن فوتبال دستی که آدمک‌‌های فوتبال دستی به کمک آمادئو آمدند؛ ولی او از آن‌ها خواست کنار بایستند تا پیروزی آن‌ها با قدرت و توانایی خود او و یارانش به دست آید. بعدها گلی که مارادونا با دست زد به «دست خدا» معروف شد و مارادونا در ادامه‌ی بازی توانست بهترین گل تاریخ جام‌‌های جهانی را به ثمر برساند و انگلیس را تحقیر کند.

شخصیّت‌‌های این انیمیشن هریک به نوعی ویژگی‌‌های خاصی دارند که نشان‌دهنده‌ی روحیّه و شخصیّت مردم آرژانتین است و کارگردان به خوبی آن‌ها را ساخته و پرداخته است.


دورتر از واقعیّت

اگر بخواهم درباره‌ی نقاط قوّت این انیمیشن حرف بزنیم، بی‌شک موارد زیادی برای گفتن وجود دارد و در این مجال اندک بهتر است به یکی از ضعف‌‌های انیمیشن هم اشاره کنم و آن هم غیرمنطقی بودن و دور شدن اتّفاقات از مدار واقعیت است به شکلی که گاه بیننده با خود‌ می‌گوید: «آخه مگه می‌شه؟؟!!» به عنوان نمونه اشاره کنم به پیدا شدن آدمک‌‌های فوتبال دستی در دریای زباله‌‌هایی که در محل گردآوری زباله‌‌ها وجود دارد یا صحنه‌ای که آمادئو دستگیر‌ می‌شود و در صحنه‌ی بعد بدون دلیل قانع‌کننده‌ای آزاد است یا حتی خود بازی و مسابقه‌ی نهایی که کمی اتّفاقات فیلم غیرمنطقی و غیرقابل تصوّر است و اگر بیننده خود را متقاعد نکند، فیلم نمی‌تواند این کار را انجام دهد.

در مجموع، انیمیشن «مسابقه‌ی رو کم کنی» اثر قابل قبول و تحسین‌برانگیزی است که تماشای آن را توصیه‌ می‌کنم.


منبع: مجله باران