همه‌ی چیزهایی که باید درباره‌ی گوسفندان قربانی و عید قربان بدانیم!

 از همان اول که قرار شد حضرت ابرهیم به جای پسرش، گوسفند را قربانی کند، رسم شد که همه، فقط گوسفند قربانی کنند. بعد سایر حیوانات دیدند که همسرشان هی به آن‌ها سر کوفت می زند که: «خاک بر سرت، از گوسفند یاد بگیر! ببین چه خوب قربون صدقه می ره؟» بقیّه‌ی حیوانات هم شاکی شدند و گفتند: «آقا! ما هم می خواهیم قربانی شویم، بعد از آن قرار شد حیوانات زیر هم بتوانند قربانی شوند:

1. گاو به شرطی که دو سالش شده باشد و بتواند تنهایی به دست‌شویی برود.

2. شتر به شرطی که پنج سالش شده باشد و کوهانش سیکس پک باشد.

3. بز و گوسفند هم در یک‌سالگی وقتی ریش و پشم‌شان درآمد.
 
برای این‌که یک وقت کسی روغن ریخته را نذر امام‌زاده نکند، قربانی باید از نظر جسمی شرایطی داشته باشد که وقتی آن‌ها را بخوانید، متوجّه خواهید شد تقریباً شبیه شرایط استخدام خلبان است و آن وقت به اهمیّت موضوع پی خواهید برد!

1. اول این‌که کور یا تک‌چشم نباشد.

2. شاخ‌شکسته و گوش‌بریده نباشد (گوش‌شکسته و کشتی گیر اشکالی ندارد).

3. لَنگ نباشد و خوب بتواند راه برود.

4. خیلی لاغر نباشد بالاخره مردم مسخره که نیستند می خواهند یک گوشتی به بدن بزنند.

5. هرچند احترام بزرگ‌تر واجب است، ولی قربانی نباید پیر باشد.

6. مریض نباشد! البته این‌که گوسفندها زیاد عطسه می کنند نشانه‌ی سرماخوردگی و مریضی نیست، معمولاً به خاطر حسّاسیّت فصلی است.
 
از تعداد دام‌های قربانی‌شده در هر سال، آمار دقیق در دست نیست؛ ولی به صورت حدودی می توان برآورد کرد که هر سال در مراسم عید قربان، چه تعداد دام ذبح می شود، حالا شما با توجّه به تعداد گفته‌شده، خودتان تعداد چشم، زبان، بناگوش  و شیشلیک های خورده‌شده در عید قربان را حساب و کتاب کنید.

1. تعداد کلّ دام های قربانی‌شده توسط مسلمانان بیش از یک صد میلیون رأس.

2. تعداد دام های قربانی‌شده در مراسم حجّ واجب، حدود دو میلیون دام.

3. دام‌های ایرانیان شرکت‌کننده در حج، حدود هفتاد هزار رأس.

4. تعداد دام‌های قربانی‌شده در ایران حدود 170 هزار رأس.
 
نمی شود که فقط گوسفند ها در عید قربان حال کنند، پس تکلیف ما انسان ها چه می شود؟ همه که دست‌مان به گوشت قربانی نمی رسد، بهترین کار این است که به این بهانه و برای عید دیدنی کردن، تعطیلی داشته باشیم؛ امّا کدام کشورها بیش‌تر در عید قربان حال می کنند؟

1. بروبچّه های عربستانی با شانزده روز تعطیلی بیش‌ترین حال را می کنند.

2. قطر و ترکیه ده روز تعطیل هستند.

3. سودان نُه روز.

4. مصر، کویت، اردن و فلسطین هریک پنج روز.

5. تونس، مراکش، پاکستان و لبنان چهار روز.

6. فیلیپین، نیجریه، سنگاپور، اندونزی، غنا و اوگاندا سه روز.

7. و بالاخره ایران فقط یک روز! پیشنهاد می کنیم مسئولان برای وحدت بیش‌تر مسلمانان حدّاقل تعطیلات ما را هم به سه روز افزایش دهند، والا!
 
بهتر است آدم در روز عید به این مهمّی، فقط به فکر کباب و شکم نباشد و قدری هم معنویّاتش را تقویت کند، مهم‌ترین اعمال این روز عبارت‌اند از:

1. دعای ندبه،

2. شرکت در نماز عید،

3. خواندن دعای چهل و هشتم صحیفه‌ی سجّادیه،

4. قربانی کردن (بالاخره یک نفر باید قربانی کند تا ما بتوانیم دلی از عزا دربیاوریم).
 

چند نکته‌ی مهم!

1. دام های قربانی‌شده در حج، به دلیل کمبود امکانات در سال های دور برای این‌که بو نگیرند، دفن یا سوزانده می شدند؛ امّا در سال های اخیر گردآوری می شوند و برای مصرف به کشورهای فقیر آفریقایی ارسال می‌گردند و در آن‌جاها تا چند هفته همه کباب و کلّه پاچه می زنند.
 
2. با توجّه به شخصیّت والای شتر که واحد شمارشش نفر است و همچنین گاو که هیچ‌وقت نگفت «من» و همیشه گفت «ما»، هریک از این ها را می توان از طرف هفت نفر قربانی کرد؛ ولی گوسفند و بز فقط برای یک نفر جواب می دهد.

3. به قصّاب نباید بخش هایی از گوسفند قربانی را به عنوان دستمزد بدهید! هدیه دادن اشکال ندارد؛ مثلاً پوستش را هدیه بدهید تا برای خودش کت بدوزد.

4. بهترین رفتاری که می شود با قربانی کرد این است که آن را سه قسمت کنید؛ قسمتی را خودتان به بدن بزنید که احتمالاً جگر و دل و قلوه و کباب برگ خواهد شد، قسمتی را هدیه بدهید به آشنایان که کوبیده یا قیمه درست کنند و قسمتی را صدقه بدهید به نیازمندان که یک آب گوشت بزباش مشتی بزنند.


منبع: مجله باران