قرآن و امام حسین(علیه السلام)
دنیا براى بسیارى از مردم جاى زینت, تفاخر, تکاثر, لهو و لعب است; اما گروهى از مردان خدا هرگز فریب لذت هاى زودگذر را نمى خورند و بر اساس گفته قرآن کریم تجارت, آنها را از ذکر خدا غافل نمى کند. آنان در دنیا زندگى مى کنند; اما هرگز وابسته به دنیا نیستند. آرى فقط به خدا دل بسته اند و آنچه که در مسیر کمال است.
امام حسین علیه السلام در کلام قرآن
اگر قرآن سیدالکلام است، (1) امام حسین سید الشهداست. (2)اگر در صحیفه سجادیه درباره‌ی قرآن می‌خوانیم: ‹‹و میزان القسط›› امام حسین (علیه السلام) می‌فرماید: ‹‹امرت بالقسط›› (3)
اگر قرآن موعظه‌ی پروردگار است؛ (موعظه من ربکم) (4)، امام حسین (علیه السلام) در عاشورا فرمود: عجله نکنید تا شما را به حق موعظه کنم. ‹‹ لا تعجلوا حتی اعظکم بالحق›› (5)
اگر قرآن مردم را به رشد هدایت می‌کند؛ (یهدی الی الرشد) (6)، امام حسین (علیه السلام) نیز می‌فرماید: من شما را به دو راه ارشاد دعوت می‌کنم ‹‹ادعوکم الی سبیل ارشاد›› (7)
اگر قرآن عظیم است؛ (والقرآن العظیم) (8) امام حسین (علیه السلام) نیز سوابق عظیمی دارد. ‹‹عظیم‌السوابق›› (9)
اگر قرآن حق و یقینی است؛ (وانه لحق الیقین) (10) در زیارت امام حسین (علیه السلام) نیز می‌خوانیم: آنقدر صادقانه و خالصانه عبارت کردی که به درجه‌ی یقین رسیدی. ‹‹حتی اتاک الیقین›› (11)
اگر قرآن مقام شفاعت دارد؛ ‹‹نعم الشفیع القرآن›› (12) امام حسین (علیه السلام) نیز مقام شفاعت دارد. ‹‹وارزقنی شفاعه` الحسین›› (13)
اگر در دعای چهل و دوم صحیفه سجادیه درباره‌ی قرآن می‌خوانیم که پرچم نجات است؛ ‹‹علم نجاه`›› در زیارت امام حسین (علیه السلام) نیز می‌خوانیم او نیز پرچم هدایت است، ‹‹انه رایه`الهدی››(14)
اگر قرآن شفادهنده است؛ (و ننزل من القرآن ما هو شفاء) (15) خاک قبر امام حسین (علیه السلام) نیز شفاست. ‹‹طین قبر الحسین شفاء›› (16)
اگر قرآن منار حکمت است، (17) امام حسین نیز باب حکمت الهی است. ‹‹السلام علیک یا باب حکمه` رب العالمین›› (18)
اگر قرآن امر به معروف و نهی از منکر می‌کند؛ ‹‹فالقرآن آمر و زاجر››(19) امام حسین نیز فرمود: هدف من از رفتن به کربلا امر به معروف و نهی از منکر است. ‹‹ارید ان آمر بالمعروف و انهی عن المنکر››(20)
اگر قرآن نور است؛ (نوراً مبینا) (21)، امام حسین نیز نور است. ‹‹کنت نوراً فی الاصلاب الشامخه`››(22)
اگر قرآن برای تاریخ و همه‌ی مردم است؛ ‹‹لم یجعل القرآن لزمان دون زمان و لاللناس دون الناس›› (23)، درباره امام حسین (علیه السلام) نیز می‌خوانیم که آثار کربلا از تاریخ محو نخواهد شد. ‹‹لا یدرس اثره و لایمحی اسمه›› (24)
اگر قرآن کتاب مبارکی است؛ (کتاب انزلناه الیک مبارک) (25)، شهادت امام حسین (علیه السلام) نیز برای اسلام سبب برکت و رشد است ‹‹اللهم فبارک لی فی قتله›› (26)
اگر در قرآن هیچ انحرافی نیست؛ (غیر ذی عوج) (27) درباره‌ی امام حسین (علیه السلام) نیز می‌خوانیم: لحظه‌ای از حق به باطل گرایش پیدا نکرد. ‹‹لم تمل من حق الی الباطل›› (28)
اگر قرآن، کریم است؛ (انه القرآن کریم (29)، امام حسین نیز دارای اخلاق کریم است. ‹‹و کریم الخلائق›› (30)
اگر قرآن عزیز است؛ (انه لکتاب عزیز) (31)، امام حسین فرمود: هرگز زیر بار ذلت نمی‌روم ‹‹هیهات مناالذله`›› (32)
اگر قرآن ریسمان محکم است؛ ‹‹ان هذا القرآن... العروه` الوثقی›› (33)، امام حسین نیز کشتی نجات و ریسمان محکم است. ‹‹ان الحسین سفینه`النجاه` و العروه`الوثقی›› (34)
اگر قرآن بینه و دلیل آشکار است؛ (جائکم بینه` من ربکم) (35)، امام حسین نیز اینگونه است ‹‹اشهد انک علی بینه` من ربک›› (36)
اگر قرآن را باید آرام و با تانی تلاوت کرد؛ (و رتل القرآن ترتیلا)(37) زیارت قبر امام حسین را نیز باید با گام‌های آهسته انجام داد. ‹‹و امش بمشی العبید الذلیل››(38)
اگر تلاوت قرآن باید با حزن باشد؛ ‹‹فاقروه و بالحزن›› (39) زیارت امام حسین (علیه السلام) نیز باید با حزن باشد. ‹‹و زره و انت کئیب شعث›› (40)
آری، حسین (علیه السلام) قرآن ناطق و سیمایی از کلام الهی است.
پی‌نوشت‌ها
1- مجمع البیان، ج 2، ص 361.
2- کامل الزیارات.
3- جامع الاحادیث شیعه، ج 12 ص 481.
4- یونس، 57.
5- لواعج الاشجان، ص 26.
6- جن، 1.
7- لواعج الاشجان، ص 128.
8- حجر، 87.
9- بحار، ج 98، ص 239.
10- الحاقه، 51.
11- کامل الزیارات، ص 202.
12- نهج‌الفصاحه، جمله 662.
13- زیارت عاشورا.
14- کامل الزیارات، ص 70.
15- اسراء، 82.
16- من لا یحضر، ج 2، ص 446.
17- الحیاه`، ج 2، ص 140.
18- مفاتیح‌الجنان.
19- نهج‌البلاغه، خطبه 182.
20- مقتل خوارزمی، ج 1، ص 188.
21- نساء، 174.
22- کامل الزیارات، ص 200.
23- سفینه`البحار، ج 2، ص 413.
24- مقتل مقرم.
25- مقتل خوارزمی، (این سخن از رسول خدا (ص) است)
27- زمر، 28.
28- فروع کافی، ج 4، ص 561.
29- واقعه، 77.
30- نفس‌المهموم، 7.
31- فصلت، 41.
32- لهو، 54.
33- بحار، ج 92، ص 31.
34- پرتوی از عظمت حسین، 6.
35- انعام، 157.
36- فروع کافی، ج 4، ص 565.
37- مزمل، 4.
38- کامل الزیارات.
39- وسائل، ج 4، ص 857.
40- کامل الزیارات.
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}