غفلت

خيلي از کارهايي که ما مي کنيم و لغزشهايي که از ما سر مي زند، بر اثر عدم مراقبت است. خيلي از گناهان را ما با قصد قبلي انجام نمي دهيم؛ از خود غفلت مي کنيم، زبان ما به غيبت و تهمت و شايعه پراکني و دروغ آلوده مي شود؛ دست ما و چشم ما هم همين طور. بنابراين غفلت است که ما را در بلا مي اندازد. اگر مراقب چشم و زبان و دست و امضاء و قضاوت و نوشتن و حرف زدنمان باشيم، بسياري از خطاها و گناهان بزرگ و کوچک از ما سر نمي زند. اگر مراقب دل خود باشيم، دچار حسد، بدخواهي، بددلي، کينه، بخل، ترسهاي بي مورد، طمع به مال و منال دنيا و طمع به ناموس و مال ديگران در دل ما رسوخ نمي کند. اين مراقبت در انسان، جاده ي نجات است. عاقبت نيک، در سايه ي اين مراقبت به دست مي آيد؛«والعاقبه ي للمتقين».
(رهبر معظم انقلاب اسلامي، تهران 28 / 05 / 84 )
منبع:مجله ي خلق پيش شماره سوم
/س