ارز دیجیتال وجه یا پولی است که در اینترنت مورد استفاده قرار می گیرد. پول دیجیتال تنها به شکل دیجیتال وجود دارد و در دنیای واقعی هیچ معادل فیزیکی برای این پول وجود ندارد. با این حال، دارای تمام ویژگیهای پول سنتی یا متداول است. درست مانند پول رایج بدون پشتوانه می توانید آن را بدست آورده، انتقال دهید یا به یک پول رایج دیگر تبدیل کنید. همچنین می توانید برای پرداخت وجه کالاها و خدماتی از جمله ارتباطات سیار و اینترنتی، فروشگاه های آنلاین و سایر موارد از آن استفاده نمایید. ارزهای دیجیتال مرزهای جغرافیایی یا سیاسی ندارند. معاملات و تراکنش ها می توانند از هر نقطه از جهان ارسال و دریافت شوند.

در واقع کیف پول و حسابهای دیجیتال می توانند به عنوان سپرده بانکی در نظر گرفته شوند.
 

ارز رمز نگاری شده

ارز رمز نگاری شده که همچنین تحت عناوین رمز ارز، ارز رمز پایه و کریپتوکارنسی شناخته می شود از انواع ارز دیجیتال به حساب می آید. ارز رمز نگاری شده نوعی دارایی است که به عنوان ابزاری برای مبادله مورد استفاده قرار می گیرد. این نوع ارز به نظر قابل اعتماد می آید، به این دلیل که مبتنی بر رمز نگاری است.
رمز نگاری ترکیبی از علوم مختلف است که ریاضی پایه آن به حساب می آیدیکی از اهداف اصلی رمز نگاری، ارتباطات و نحوه ایمن سازی آنها است، به گونه ای که الگوریتم ها و پروتکل هایی را ایجاد و تجزیه و تحلیل می کند، بنابراین هیچ اطلاعاتی در طول مکالمه توسط اشخاص ثالث تغییر یا قطع نمی شوند. رمز نگاری ترکیبی از علوم مختلف است که ریاضی پایه آن به حساب می آید. این ریاضی است که قابلیت اطمینان را به الگوریتم ها و پروتکل ها می بخشد.

ارز رمز نگاری شده از بلاک چین و یک دفتر کل غیر متمرکز استفاده می کند. این بدان معنا است که هیچ مرجع نظارتی اقدامات موجود در شبکه را کنترل نمی کند. به طوری که تمام اطلاعات در دسترس تمام کاربران قرار دارد.
 

تفاوت اصلی ارز دیجیتال و ارز رمز نگاری شده

گرچه ارز رمز نگاری شده نوعی ارز دیجیتال به حساب می آید، اما تفاوتهای اساسی میان این دو وجود دارد که در ادامه به آنها می پردازیم.
 
تفاوت به لحاظ ساختار
ارزهای دیجیتال متمرکز هستند به این معنی که گروهی از افراد و چندین کامپیوتر شرایط معاملات در شبکه را تنظیم می کنند. ارزهای رمز نگاری شده غیر متمرکز بوده و مقررات آنها توسط اکثریت اعضاء تنظیم می شوند.
 
تفاوت به لحاظ میزان ناشناس بودن
ارزهای دیجیتال نیاز به تعیین هویت کاربر دارند. برای این کار لازم است که عکسی از خود و برخی مدارک شناسایی تان را بارگذاری کنید. در حالی که با استفاده از ارز رمز نگاری شده به هنگام خرید، سرمایه گذاری و هر پروسه دیگر نیاز به انجام هیچ کدام از کارهای فوق نیست. با این وجود انجام این کارها با استفاده از ارزهای رمز نگاری شده کاملاً هم به صورت ناشناس نخواهد بود. گرچه آدرس های حاوی اطلاعات محرمانه مانند نام، آدرس محل سکونت و غیره در آن وجود ندارد، اما هر تراکنش ثبت شده، فرستنده و گیرنده به طور عمومی شناخته می شود. بنابراین تمام معاملات قابل ردیابی هستند.
 
تفاوت به لحاظ شفافیت
ارزهای دیجیتال شفاف نیستند. شما نمی توانید آدرس کیف پولی را انتخاب کرده و تمام تراکنشهای مالی موجود در آن را مشاهده کنید. این اطلاعات محرمانه هستند. در حالی که ارزهای رمز نگاری شده شفاف می باشند. همه می توانند هر کدام از تراکنش های انجام شده توسط هر کاربری را مشاهده کنند زیرا تمام وقایع در یک زنجیره عمومی قرار می گیرند.
 
تفاوت به لحاظه دستکاری تراکنش ها
ارزهای دیجیتال دارای یک مرجع مرکزی و اصلی هستند که به مسائل رسیدگی می کند. این مرجع می تواند تراکنش ها را بنا به درخواست مشترک یا مقامات یا ظن کلاهبرداری یا پولشویی فسخ یا مسدود سازد. ارزهای رمز نگاری شده بوسیله جامعه ای که از آن استفاده می کنند تنظیم می شوند. بسیار بعید است که کاربران تغییراتی را در بلاک چین تأیید کنند، گرچه مواردی مانند هک دائو (DAO) نیز وجود داشته است.
 
تفاوت به لحاظ جنبه های حقوقی
اکثر کشورها دارای چارچوبهای قانونی برای ارزهای دیجیتال هستند. اما در حال حاضر نمی توانیم این امر را برای ارزهای رمز نگاری شده مشاهده کنیم. در بیشتر کشورها این نوع ارز به رسمیت شناخته نشده است.
 

نقاط قوت و ضعف پول دیجیتال

بیشتر تفاوتهای موجود میان ارز دیجیتال و ارز رمز نگاری شده را می توان به عنوان مزایا و معایب آنها در نظر گرفت.
در یک سیستم متمرکز، گروهی از افراد مسئولیت کل سیستم را برعهده دارنددر یک سیستم متمرکز، گروهی از افراد مسئولیت کل سیستم را برعهده دارند. چنانچه در یک معامله یا تراکنش اشتباه کردید، می توانید به شرکت درخواست داده و به نتیجه موفقیت آمیز آن اعتماد کنید. در حالی که نمی توانید این کار را در سیستم غیر متمرکز انجام دهید. از سوی دیگر شبکه های متمرکز اطلاعات محرمانه زیادی را در مورد کاربران نگهداری می کنند. این داده ها می توانند از بین بروند، هک شوند یا به درخواست دادگاه در اختیار مقامات دولتی قرار گیرند. شبکه های غیر متمرکز این مشکلات را ندارند. همین امر در مورد فسخ معامله صدق می کند. در صورتی که سیستم قابل بازگشت یا فسخ شدنی باشد، می توانید در یک معامله تغییراتی را اعمال کنید. در عین حال، فضای لازم برای فعالیتهای کلاهبرداری را ایجاد می کند.
 

آیا می توان مزایای هر دو این ارزها را با یکدیگر ادغام کرد؟

اتخاذ سیستم های متمرکز برای شبکه غیر متمرکز می تواند امکان پذیر باشد. به گزارش مجله Forbes بیش از دو میلیارد نفر دارای هیچ گونه حساب بانکی نبوده و یا به خدمات بانکی دسترسی ندارند. بیش از پنج میلیارد نفر از تلفن های همراه استفاده می کنند و این تعداد به سرعت در حال افزایش است. در نتیجه سیستم بانکی را می توان در شبکه تلفن همراه پیاده سازی کرد تا خدمات بیشتری را به افراد بیشتری ارائه دهد. با استفاده از ارز رمز نگاری شده و بلاک چین می توان از تمام مزایای شفاف سازی، امنیت و عدم تمرکز آنها بهره برد و پول دیجیتال امکان کنترل بدنه، تعدد کیف پول دیجیتال و غیره را برای شما فراهم می سازد.

یکی از نمونه های نحوه ادغام این دو تلکوین (Telcoin) است. ایده اصلی آن تلفیق شرکتهای موبایل در سراسر جهان با سیستم بانکی است. سیستم بانکی می تواند با پول دیجیتال و ارز رمز نگاری شده جدید ترکیب شده و خدمات مختلفی از قبیل پول همراه، اعتبار پیش پرداخت و سیستم صدور صورتحساب پس از پرداخت را فراهم سازد.
 
 
منبع: cointelegraph