آگورا فوبیا به چه ترس هایی گفته می شود؟

همه افراد هنگامی که به مکان های بسیار شلوغ می روند پریشانی هایی را تجربه می کنند. اما برخی از افراد هنگام مواجه شدن با این موقعیت ها با ترس و نگرانی بسیار شدیدتری مواجه می شوند. در واقع در این موقعیت ها آن ها می ترسند که در آن مکان گیر بیافتند و در صورت لزوم نتوانند از آن جا فرار کنند.

آن ها در این شرایط ممکن است که دچار حمله عصبی (حمله پانیک) شوند یا ضربان قلبشان به میزان بسیار زیادی بالا رود. به ترس شدیدی که افراد در این شرایط تجربه می کنند آگورافوبیا گفته می شود.

درمورد علت اصلی این اختلال توافق نظری بین متخصصان وجود ندارد. اما تجارب قبلی اضطراب یا حمله پانیک در برخی موقعیت ها در ایجاد آگورافوبیا موثر هستند.1
 

شیوع آگورافوبیا

شیوع بیماری آگورافوبیا در بین زنان بیشتر از مردان می باشد.آگورافوبیا ممکن است از دوران کودکی شروع شود، اما در بیشتر مواقع در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی دیده می شود. در سالمندان هم علائم آن می توانند بروز کند.2
 

علائم آگورافوبیا

علائم معمولی آگورافوبیا شامل ترس از موارد زیر است:

ترک کردن خانه به تنهایی

جمعیت یا حضور در اجتماع

انتظار کشیدن در صف

فضاهای باز مانند پارکینگ ها، پل ها یا مراکز خرید

فضاهای بسته مانند سینماها، آسانسورها یا فروشگاه های کوچک

استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، مانند اتوبوس، هواپیما یا قطار

شما ترس دارید در صورت وحشت و بروز علائم نتوانید از کسی کمک بگیرید و یا از موقعیت فرار کنید.هراس و دوری شما از موقعیت، طولانی مدت است و معمولاً شش ماه یا بیشتر طول می کشد.2
 

دلایل آگورافوبیا چیست؟

از جمله دلایل آگورافویبا می توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱-آگورا فوبیا‌ می‌تواند به علت مشکلات در سیستم عصبی ایجاد شود و این نیز به خاطر دلایل بیولوژیکی است.

۲- ابتلا یک فرد در خانواده به آگورافوبیا، افزایش احتمال این بیماری در دیگر افراد خانواده را نشان می‌دهد و این امر  به دلیل عوامل ژنتیکی است.

۳-اگر فردی در معرض یک آسیب روحی قرار داشته باشد، مانند آزار و اذیت و یا از دست دادن یکی از نزدیکان، ممکن است به آگورافوبیا مبتلا شود.3
 

عوارض آگورافوبیا

آگورافوبیا می تواند فعالیت های زندگی شما را به شدت مختل کند. اگر بیماری شما شدید باشد، ممکن است حتی نتوانید از خانه خود خارج شوید. در موراد درمان نشده، بعضی از افراد سال ها خودشان را در خانه زندانی می کنند.

آگورافوبیا گاهی باعث می شود نتوانید خانواده و دوستان خود را ملاقات کنید، به مدرسه یا محل کار بروید.آگورافوبیا همچنین می تواند منجر به افسردگی، مصرف الکل یا مواد مخدر و سایر اختلالات سلامت روان از جمله اختلالات اضطرابی یا شخصیتی شود.2
 

راه های تشخیص آگورا فوبیا

برای اینکه بتوانید اختلال آگورافوبیا را در خود تشخیص دهید، لزوما باید ترس و اضطراب شدیدی را حداقل در دو موقعیت زیر تجربه کنید.:

1- مکان های حمل و نقل عمومی

2- فضاهای باز

3- مکان های شلوغ

4- مکان های بسته (در صورتی که فقط در مکان های بسته باشد به آن کلاسترو فوبیا می گویند)

5- بودن در صف

البته این مساله را در نظر بگیرید که برای تشخیص و درمان این مشکل به نظرات غیر تخصصی یا نظرات شخصی خود و دیگران اکتفا نکنید و حتما مشکل خود را با یک متخصص در جلسات مشاوره روانشناسی درمیان بگذارید.1
 

پیشگیری از آگورافوبیا

هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از آگورافوبیا وجود ندارد. با این حال، اضطراب باعث می شود از موقعیت هایی که می ترسید دوری کنید. سعی کنید بارها به مکان های بی خطر بروید تا ترستان از بین برود. اگر نمی توانید تنها به این مکان ها بروید از یکی از اعضای خانواده تان بخواهید همراه شما بیایند.

اگر دچار حملات اضطراب می شوید، در اولین فرصت آن را درمان کنید. برای جلوگیری از وخیم تر شدن علائم، زود اقدام کنید چون در صورت تعلل، درمان سخت تر می شود.2
 

ارتباط اختلال پانیک و آگورافوبیا

در بسیاری از موارد اختلال آگورافوبیا پس از تجربه یک یا دو حملۀ پانیک اتفاق می افتد. فرد بعد از تجربه این حمله ها دچار افکار منفی می شود که حمله ها مجددا اتفاق بیفتند. به همین خاطر از مکان‌ها و شرایطی که تصور می‌کند ممکن است در آن ها دچار حمله شود، اجتناب می‌کند. هر چقدر که این اجتناب ها بیشتر و بیشتر می شود، شدت اختلال آگورافوبیا نیز در فرد افزایش می باید.1
 

درمان اختلال آگورافوبیا یا ترس از مکان‌های باز

برای درمان آگورافوبیا از دارو درمانی و روان‌درمانی بهره‌برداری می‌شود. دارو‌ها می‌توانند از شدت آگورافوبیا و اضطراب فرد بکاهند و نقش کنترل‌کننده را بازی می‌کنند، اما برای درمان کامل آگورافوبیا نیاز به روان‌درمانی است که از سوی روان‌شناس انجام می‌شود.
 
دارو درمانی اختلال آگورافوبیا یا ترس از مکان‌های باز
برای درمان دارویی آگورافوبیا از دارو‌های ضدافسردگی بهره‌برداری می‌شود. این دارو‌ها در کاهش اضطراب نقش مهمی دارند. در این زمینه بیش‌تر دارو‌های مهارکننده‌ی بازجذب سروتونین به کار برده می‌شود هم‌چنین بنزودیازپین‌ها، دارو‌های ضدافسردگی سه حلقه‌ای نیز کاربرد دارند. اما درمان با بنزودیازپین‌ها نباید بیش از یک ماه باشد، چون بنزودیازپین‌ها می‌توانند عوارض به همراه داشته باشند.
 
روان‌درمانی اختلال آگورافوبیا یا ترس از مکان‌های باز
شیوه‌های روان‌درمانی و راهکار‌های گوناگونی برای درمان آگورافوبیا به کار برده می‌شود. درمان شناختی – رفتاری یا CBT یکی از پرکاربردترین شیوه‌های روان‌درمانی برای آگورافوبیا است. مواجهه‌درمانی یکی از راهکار‌های خوبی است که به درمان آگورافوبیا می‌انجامد. در این روش فرد بار‌ها با موقعیت‌های ترس‌آور و اضطراب‌آور روبه‌رو می‌شود و هر بار از محرک‌های شدیدتری برای ترس و اضطراب بهره گرفته می‌شود.

در این روش فرد می‌آموزد چگونه گام به گام از پایین‌ترین سطح تا شدیدترین سطح ترس و اضطراب خود را درباره‌ی مکان‌های باز مدیریت کند. گروه‌درمانی، رفتار درمانی، نوروفیدبک و روانکاوی نیز از دیگر شیوه‌های موثر برای درمان آگورافوبیا هستند.

اگر دچار آگورافوبیا هستید پیشنهاد می‌کنم پیش روان‌شناس بروید و دوره‌های روان‌درمانی و دارودرمانی را سپری کنید. درمان آگورافوبیا ممکن است چند ماه زمان ببرد پس نباید ناامید شد و باید با روان‌شناس همکاری داشته باشید.3
 

مقابله و پشتیبانی

ابتلا به آگورافوبیا می تواند زندگی شما را دشوار کند. درمان حرفه ای می تواند به شما در غلبه بر این اختلال و یا مدیریت آن کمک کند، تا اسیر ترس خود نشوید.می توانید این راهکارها را برای مقابله و مراقبت از خود در هنگام ابتلا به آگورافوبیا عملی کنید:

برنامه درمانی خود را تا انتها تکمیل کنید. داروها را طبق دستورالعمل مصرف کنید. قرار ملاقات های درمانی با روان شناستان را ادامه دهید.

مراجعه به مکان ها یا قرار گرفتن در شرایطی که شما را ناراحت کند یا باعث علائم اضطراب شود، دشوار است. اما تمرین رفتن به این مکان می تواند باعث ترس و اضطراب شما شود. خانواده، دوستان و درمانگر می توانند در این مواقع همراه شما باشند و بهتر است از آنها کمک بگیرید.

مهارت های حفظ آرامش را یادبگیرید. با همکاری با روانشناس خود می توانید یاد بگیرید که چگونه خود را آرام کنید. مراقبه، یوگا، ماساژ و تجسم، تکنیک های ساده ای برای آرامش هستند که ممکن است به شما کمک کند.

وقتی اضطراب و نگرانی ندارید این تکنیک ها را تمرین کنید و در مواقع استرس زا آنها را اجرایی کنید.

از مصرف الکل و داروهای تفریحی پرهیز کنید. همچنین مصرف کافئین را محدود کرده یا از آن خودداری کنید. این مواد می توانند وحشت یا علائم اضطراب شما را بدتر کنند.

به میزان کافی بخوابید، ورزش کنید و رژیم غذایی سالم از جمله سبزیجات و میوه های زیادی بخورید.2

پینوشتها
1.www.honarehzendegi.com
2.www.pezeshket.com
3.www.tabnak.ir