14 بهمن 1388 / 18 صفر المظفر 1431 / 3 فوریه 2010

حضرت امام خميني رهبر فقيه انقلاب اسلامي در مصاحبه مطبوعاتي در مدرسه علوي اعلام كردند شوراي انقلاب و حكومت يقين خواهند كرد و حكومت موقت موظف خواد بود مقدمات رفراندم را آماده كند. همچنين پس از تدوين قانون اساسي اين قوانين به آراي عمومي گذاشته مي شود. حضرت امام دولت بختيار را غير قانوني اعلام كردند و فرمودند:« كاري نكنيد كه مردم را به جهاد دعوت كنم » حضرت امام در گفتگويي اعلام كردند: تا زماني كه بختيار استعفا ندهد او را به حضور نخواهم پذيرفت . در اين اوضاع ، بختيار سر سپرده بيگانه در كوچه ها و خيابانهاي تهران اقدام به كشتار مردم انقلابي مي كردند و در شهرستانها نيز به قلع و قمع مردم بي دفاع مي پرداخت.
شادروان دكتر سيد حسين سادات ناصري از استادان برجسته زبان و ادبيات فارسي در مأموريتي علمي به افغانستان دارفاني را وداع گفت . استاد سادات ناصري عمر خود را وقف تدريس و تعليم زبان و ادبيات فارسي كرد و آثار ارزنده اي چون كتاب سرآمد فرهنگ و نصر ايراني و نيز تصحيح ايران محتشم كاشاني تصحيح ديوان حافظ ، تصحيح نهج البلاغه و تصحيح تاريخ كامل ابن اسير را از خود به يادگار گذاشت.
محيطي كه پس از سركوبي مخالفان دولت محمد ساعد نخست وزير محمد رضا پهلوي در كشور فراهم شده بود، به نظر عوامل انگليس، براي حل مسأله نفت و تحكيم نيروي استعماري آن دولت مناسب بود، زيرا اكثريت مجلس از نظر دولت وقت حمايت مي‏كردند، بسياري از مخالفين مرعوب شده بودند و رهبر روحاني مردم، آيت‏اللَّه كاشاني، در تبعيد بود. بنابراين، مجلس پانزدهم درصدد بود كه خدمت خود را در جهت تثبيت غارتگري انگليس انجام دهد. به همين مناسبت، هيئت نمايندگي شركت نفت انگليس و ايران به رياست گس وارد تهران شد و قرارداد الحاقي گس - گلشاييان با مذاكراتي تنظيم گرديد كه ادامه حضور انگلستان را توجيه مي‏كرد. اين لايحه با شتابزدگي تمام در حالي‏كه بيش از چند روز از عمر مجلس پانزدهم باقي نمانده بود، به اميد اين‏كه هيچ نيروي مخالفي وجود نخواهد داشت با قيد دوفوريت تقديم مجلس گرديد. اما با وجود اصرار دربار و دولت، اقليت مجلس با پشتيباني افكار عمومي و با نطق‏هاي مفصّل، وقت مجلس را گرفتند و مانع تصويب آن شدند. اين قرارداد در جريان دولت‏هاي بعد، محل اختلاف بود تا اين كه در جريان ملي شدن صنعت نفت ايران در 29 اسفند 1329 ش، ملغي گرديد.
در حالي كه جشن و سرور مردم به مناسبت ورود حضرت امام خميني(ره) به ايران، همچنان در سراسر كشور ادامه داشت، آن حضرت در يك مصاحبه مطبوعاتي كه نزديك به سيصد خبرنگار ايراني و خارجي از كشورهاي آمريكاي لاتين، آفريقا، اروپا و كشورهاي عربي و آسيا حضور داشتند، به تشريح مواضع آينده نظام اسلامي ايران پرداختند و اعلام كردند كه به زودي دولت موقت انقلاب را تشكيل خواهند داد. ايشان اظهار داشتند كه دولت موقت موظف است مقدمات همه‏پرسي را فراهم كند تا پس از تدوين قانون اساسي، آن را به همه‏پرسي بگذارد. امام خميني همچنين به دولت بختيار، نخست‏وزير دست نشانده شاه، هشدار دادند كه در صورت ادامه سركوب مردم، ايشان حكم جهاد خواهند داد. امام همچنين از ارتش خواست تا به مردم بپيوندند. از طرف ديگر اعلام شد كه تا آن زمان، 35 هزار آمريكايي، خاك ايران را ترك كرده‏اند و ده‏هزار نفر ديگر نيز به زودي از ايران خارج مي‏شوند.
آيت‏اللَّه شيخ عبدالرسول قائمي در سال 1275 ش (1316 ق) در يكي از روستاهاي توابع اصفهان ديده به جهان گشود. پس از پشت سر گذاشتن دوران كودكي و نوجواني، به عشق تحصيل علوم ديني، به حوزه علميه اصفهان شتافت و پس از سالياني راهي حوزه نجف شد. آيت‏اللَّه قائمي در نجف از محضر آيت اللَّه سيد ابوالحسن اصفهاني استفاده برد و پس از چند سال به حكم ايشان براي مقابله با تبليغات ضد كمونيستي و بهايي‏ها به آبادان رفت. وي در اين راه تا پايان زندگي خويش از هيچ كوششي دريغ ننمود و به تأسيس حوزه علميه آبادان، پرورشگاه ايتام، بناي چند مسجد و نيز كانون فرهنگي ديني دختران همت گماشت. ايشان قبل از پيروزي انقلاب اسلامي، نقطه اتكاي مبارزان و مجاهدان بود و بسياري از كساني كه تحت تعقيب رژيم ستمشاهي بودند، توسط وي از كشور خارج مي‏شدند. آيت‏اللَّه قائمي كه از ناحيه مراجع بزرگي همچون سيد ابوالحسن اصفهاني، سيد حسين بروجردي، سيد محسن حكيم، سيد ابوالقاسم خويي، سيد محمدرضا گلپايگاني و حضرت امام خميني داراي نمايندگي تام‏الاختيار بود، در سال 1360 ش به اصفهان كوچيد و به ارشاد و هدايت مردم پرداخت. اين عالم بزرگوار سرانجام پس از عمري سرشار از توفيق و خدمات بزرگ ديني در 14 بهمن 1372 برابر با 21 شعبان 1414 ق در 97 سالگي چشم از جهان فروبست و در صحن مطهر حرم حضرت معصومه(سلام الله علیها) به خاك سپرده شد.
« صفي الدين مومن ارموي » از فاضلان وهنر مندان خوشنويس ،واز موسيقي دانان قرن هفتم هجري قمري در زندان خليفه عباسي دارفاني را وداع گفت.او ايراني بود ودر جواني به بغداد رفت و پس سالها تحصيل در ادبيات ، تاريخ ، موسيقي ، وهنر خطاطي نام آور شد ، اورموي مدتي در دستگاه خلافت مستعصم عباسي مقام و منزلتي يافت وبعد از فتح بغداد به خدمت خاندان جويني درآمد ودر ديوان انشا به كار مشغول شد . از آثار ارموي رساله شرقيه ؛وادوار را مي توان بر شمردكه كتاب اخير بزبان تركي هم ترجمه شده است .
ميرزا حسن زنوزي از علماي بزرگ ادب ، عرفان وتاريخ در زنوز از توابع آذربايجان متولد شد و اين عالم فرزانه فرصت بهره گيري از دانش بزرگاني چ.ن محمد باقر بهبهاني ، ميرزامحمد شهرستاني را داشت و از اين رهگذر به مراتب والاي علمي رسيد . رياض الجنه درباره تاريخ ؛دوائر علوم و بحرالعلوم از آثار ارزشمند ميرزا حسن زنوزي بشمار مي روند . گفتني است كه از زنوزاشعار باتخلص فاني بجاي مانده است .
شيخ باقر كاظميني عالم و فقيه بزرگ عراقي وفات يافت . اين عالم فاضل دوره تحصيل خود را در زادگاهش كاظمين آغاز كرد ودر نجف اشرف به پايان رساند. از آثار شيخ باقر كاظميني ميزان الحق مي توان اشاره كرد .
اويس بن عامر تميمي از پارسايان نامدار صدر اسلام، ملقب به سيّدالتابعين و از اصحاب و حواريون حضرت علي(علیه السلام) بود. وي در "قَرَن" از نواحي يمن ديده به جهان گشود و زماني كه خبر رسالت پيامبر اكرم(صلی الله علیه و آله و سلم) به او رسيد، ايمان آورد. اويس به خاطر پرستاري از مادرش نتوانست پيامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) را از نزديك زيارت كند. پيامبر او را "نَفَسُ الرَّحمان" ناميد و فرمود: "من از سوي يمن، بوي خدا مي‏شنوم". اويس قرني يك بار براي ديدن پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به مدينه آمد، اما چون مادرش اجازه توقف بيش از نيم روز در مدينه را به وي نداده بود، براي حفظ حرمت كلام مادرش، بدون اين كه موفق به زيارت پيامبر اكرم(صلی الله علیه و آله و سلم) گردد به يمن بازگشت. سرانجام در جنگ صفين به ياري حضرت علي(علیه السلام) شتافت و در نبردي سخت با سپاهيان معاويةبن‏ابي‏سفيان، به درجه‏ي رفيع شهادت نايل آمد.
ابوسعيد عبدالملك بن قريب بن عبدالملك بصري بغدادي معروف به اصمعي، از بزرگان ادباي عرب است كه در شعر، متون ادب، نحو، لغت و اخبار، گوي سبقت را از هم عصران خود گرفته بود. شيوايي كلام او شهره است و هارون الرشيد وي را شيطان الشعر مي‏ناميد. اصمعي مدتي از نزديكان خليفه‏ي عباسي و مورد علاقه‏ي هارون ومأمون بود. وي ده‏ها كتاب در لغت و... تاليف كرد كه النِحَل، لغاتُ القرآن و المصادر از آن جمله است.
ميرحامد حسين، از علماي بزرگ شيعه و از بزرگان فقهي اثني عشريه و جامع علوم عقلي و نقلي مي‏باشد. وي علاوه بر فقاهت، در ديگر علوم ديني مانند حديث و اخبار، آثار، معرفت، احوال رجال فريقين و علم كلام، به ويژه در مبحث امامت داراي مقام عالي بود. بيشتر عمر ميرحامد حسين به تحرير و كتابت ونشر آثار ديني مصروف گشت تا آن جا كه دست راستش از كار بازماند و از آن پس به ناچار با دست چپ نويسندگي مي‏نمود. اثر معروف وي، "عَبَقاتُ الانوار" نام دارد.
آيت اللَّه شيخ باقر كاظميني از علماي شهير عراق در سال 1258 ق در كاظمين به دنيا آمد. تحصيلات خود را در كاظمين و سپس نجف اشرف دنبال كرد و از محضر علماي بزرگي همچون شيخ انصاري بهره برد. سرانجام در رديف فقهاي برجسته‏ي نجف اشرف قرار گرفت و به تدريس و تأليف پرداخت. ميزانُ الحق و رسائلي در بيع از كتب اوست. آيت اللَّه كاظميني در 68 سالگي دار فاني را وداع گفت.
نخستين بار در تاريخ بشر براي هدايت جريان برق از سيم مسي استفاده شد. ساموتل مورس اولين دانشمندي بود كه از مس به منزله بهترين هادي الكتريسيته استفاده كرد. 1100 فوت سيم مسي را بدور اتاق خود كشيد و از يك سر آن جريان الكتريسيته را عبور داد و از سر ديگر آن نيروي برق دريافت كرد. مورس با اين آزمايش دريافت كه مس بيشتر از هر فلز ديگري قدرت هدايت جريان الكتريسيته را دارد.
در دورا جنگ جهاني اول نخستين بار كانال سوئز مورد حمله قرار گرفت. در اين روز نيروهاي آلماني و قواي عثماني باهم به كانال سوئز كه تحت حمايت و سلطه انگليس بود حمله كردند. اما نيروهاي متحد آلمان و عثمان در اين نبرد شكست خوردند و كانال سوئز در تصرف انگليسيها باقي ماند.
نبرد استالينگراد از خونين ترين و مشهورترين جنگهاي جهاني دوم در جبهه شرق اروپا در روسيه شوروي آغاز شد. اين نبرد حدود دويست روز بطول انجاميد و با شكست كامل آلماني ها و اسارت كليه افراد آلماني پايان يافت. گفتني است كه در سال 1992 ميلادي اولين بار مورخان روس فاش كردند. كه در نبرد استالينگراد بيش از يك ميليون سرباز روسي جان خود را از دست دادند.
يونان كشوري در جنوب شرقي اروپا و بر كرانه شمالي درياي مديترانه واقع شده است. مساحت آن 131/957 كيلومتر مربع و جمعيت آن قريب به 11 ميليون نفر مي‏باشد. پايتخت يونان شهر آتن و شهرهاي مهم آن تسالونيكي،پيرايوس و پاتراي است. بيش از 95% مردم يونان مسيحي ارتدوكس و 1/3 درصد مسلمانند. نظام سياسي يونان جمهوري است و واحد پول آن "دراخما" بود كه با رواج يافتن پول واحد اروپائي، يورو جاي‏گزين آن گرديد. اكثريت مردم يونان ملّيت يوناني داشته و به زبان يوناني جديد صحبت مي‏كنند. 25 مارس سال 1821م، يادآور آغاز نبرد آزادي بخش عليه عثماني در يونان به نام روز ملّي نام گذاري شده است. يونان يكي از قديمي‏ترين تمدن‏هاي جهان است كه از هزار سال قبل از ميلاد واحدهاي مسكوني و سياسي در آن تشكيل شده بود. 338 سال قبل از ميلاد، پادشاه مقدونيه، يونان را ضميمه امپراتوري روم گرداند. امپراتوري عثماني از سال 1456م دوران تسلط چهارصد ساله خود را بر اين كشور آغاز كرد. از سال 1821م، قيام يوناني‏ها عليه عثماني، با حمايت برخي دولت‏هاي اروپايي به ويژه روسيه، فرانسه و انگليس آغاز شد و سرانجام، در سوم فوريه سال 1830، يونان باحكومت پادشاهي به استقلال دست يافت. يونان در طول قرن نوزدهم، درگير نزاع‏هاي داخلي و جنگ‏هاي خارجي بود و با اعلام پايان حكومت سلطنتي در 1973، آرامش در اين كشور حاكم گرديد.
در جريان جنگ جهاني اول، كانال سوئز كه تحت تصرف انگليس بود، مورد حمله نيروهاي مشترك آلمان و امپراتوري عثماني قرار گرفت. از آن جا كه كانال سوئز، درياي مديترانه را به درياي سرخ متصل مي‏كند تسلط بر اين نقطه براي هر دو طرف جنگ، بسيار حائز اهميت بود. اگر انگليس اين كانال را از دست مي‏داد، مستعمراتش در آسيا نيز در معرض خطر جدي قرار مي‏گرفت. به همين علت نيروهاي انگليسي در مقابل تهاجم مشترك آلمان و عثماني براي تصرف كانال سوئز به شدت مقاومت كردند و مهاجمين را شكست دادند. اين كانال تا 1956م كه جمال عبدالناصر رهبر مصر، آن را ملي اعلام كرد در اشغال انگليس باقي ماند.
وودرو ويلسون بيست و هشتمين رئيس جمهور امريكا در 28 دسامبر 1856م در ايالت ويرجينيا متولد شد. وي پس از طي تحصيلات خود، وارد فعاليت‏هاي سياسي شد. ويلسون در سال 1912 فرماندار ايالت نيوجرسي گرديد و در 1913م در 57 سالگي به رياست جمهوري امريكا دست يافت. ويلسون به مراتب بيش از رؤساي جمهور قبلي امريكا توسعه‏طلب و ماجراجو بود. او نيز مانند حاكمان پيشين ايالات متحده، بيشترين حجم مداخلات خود را در منطقه امريكاي مركزي متمركز كرد. حجم دخالت‏هاي نظامي ويلسون در محدوده حوزه كارائيب و امريكاي مركزي از حجم مداخلات ساير دولت‏هايى كه قبل از وي در طول تاريخ پس از استقلال امريكا به دست تعرض و تجاوز در اين منطقه زده بودند، بيشتر بود. اين امر بيشتر به خاطر آغاز استفاده از كانال استراتژيك پاناما در سال 1914م بود. كانالي كه در آغاز حكومت ويلسون، ميدان رزمايش نيروي دريايى را در دو سمت كشورهاي امريكاي مركزي در اقيانوس اطلس و آرام توسعه مي‏داد. دوران حكومت ويلسون مملو از مداخلات و تجاوزات نظامي اين كشور به نقاط مختلف جهان بود. به طوري كه امريكا در نيمي از سال‏هاي زمام‏داري ويلسون درگير جنگ‏هاي خانمان‏برانداز بود.گويى گذشت زمان نسبت مستقيمي با ميزان تعرّضات خارجي امريكايى‏ها داشت. ويلسون در سال 1915 به هائيتي، در سال 1916 به دومينيكن، در سال 1917 به كوبا و در سال 1920 به گواتمالا، حمله نظامي كرد. تمامي اين تجاوزات و لشكركشي‏ها در شرايطي اتفاق افتاد كه حكومت ويلسون در دومين سال زمام‏داري خود، در جبهه‏هاي مختلف جنگ جهاني اول به سختي درگير بود در خلال جنگ و در سال‏هاي پس از آن، دولت ويلسون بزرگ‏ترين وام دهنده و كمك‏كننده به كشورهاي خسارت ديده جنگ به شمار مي‏رفت. در خلال جنگ جهاني اول و پس از آن، ضعف عمومي دولت‏هاي اروپايى فرصت مناسبي به گروه‏هاي انحصاري مهم امريكا داد تا با طرح‏ريزي نقشه‏هاي بلند مدت اقتصادي، نهايت بهره‏برداري را از وضع موجود ببرند و سرمايه‏گذاري و سود فراواني نمايند، به طوري كه باعث شد كه مراكز ثقل اقتصاد عمومي و سياست جهاني از اروپا به امريكا متصل شود. در طول سال‏هاي بعد از جنگ جهاني اول، ايالات متحده كوشيد با دادن وام‏هاي كلان به دولت‏هاي امريكاي لاتين و با برسر كار آوردن رژيم‏هاي دست نشانده در اين كشورها، جاي پاي خود را در منطقه بيش از پيش محكم كند. هم‏چنين ويلسون با انجام سرمايه‏گذاري‏هاي وسيع در كشورهاي ديگر، سود هنگفتي را روانه خزانه امريكا نمود به طوري كه ذخيره طلاي امريكا كه در سال 1914م 1800 ميليون دلار بود در سال 1925م به رقم شگفت آور 4500 ميليارد دلار ترقي يافت كه معادل نيمي از ذخاير طلاي جهان بود. ويلسون پس از پايان جنگ جهاني اول، چون سهم امريكا را از منابع زرخير كشورهاي افريقا و آسيا را ناچيز ديد، فريبكارانه اعلام كرد كه صلح آتيه نبايد متكي به قدرت و تسلط استعماري باشد، بلكه يك سيستم بين‏المللي بايد به وجود آيد تا آزادي و حرمت و حقوق كليه دولت‏ها براساس آن محترم شناخته شود و كليد اين سيستم نيز در دست‏قرار گيرد. برهمين اساس، ويلسون در هشتم ژانويه 1918م اعلاميه چهارده ماده‏اي خود را صادر كرد و تلاش نمود تا از اين راه قدرتي به اصطلاح معنوي براي امريكا دست و پا كند. ويلسون هم‏چنين مبتكر و رئيس كنفرانس‏صلح وِرساي در سال 1919م بود كه منجر به انعقاد معاهده ورساي و ظهور جامعه ملل از متن پيمان گرديد. وودرو ويلسون تا سال 1921م به مدت دو دوره، رياست جمهوري امريكا را بر عهده داشت و سرانجام دو هفته پس از مرگ لنين، در سوم فوريه 1924م در شصت و هشت سالگي درگذشت.
محمد عبدالرئوف ياسر معروف به ياسر عرفات مبارز فلسطيني و رئيس سازمان آزادي‏بخش فلسطين در چهارم اوت سال 1929م در بيت‏المقدس به دنيا آمد. او پس از تحصيل در دانشگاه قاهره به جامعه دانشجويان مبارز فلسطيني پيوست و در سال 1956م جنبش فتح را بنيان نهاد. عرفات در جريان جنگ 6 روزه در كنار ارتش‏هاي عربي، عليه رژيم اسرائيل جنگيد و بالاخره در سوم فوريه 1968 به رياست سازمان آزادي بخش فلسطين موسوم به ساف، متشكل از هشت گروه چريكي مسلح، رسيد. ياسر عرفات پس از آن كه در سپتامبر 1970م، تعداد زيادي از نيروهايش به دست ارتش اردن در داخل آن كشور كشته شدند براي حفظ جان ده‏ها هزار فلسطيني، رويّه هم‏زيستي مسالمت‏آميز را در پيش گرفت و با وساطت برخي رهبران دول عربي، با شاه حسين اردني كنار آمد. عرفات در دهه 1980م به عنوان يك عنصر سياسي مطرح، از روش‏هاي خشونت‏بار چريكي فاصله گرفت و با سفرهاي مكرر به پايتخت‏هاي عربي، ميليون‏ها دلار پول نقد براي مخارج گروه فتح جمع‏آوري نمود. با اين حال، حوادث سال 1982م لبنان و لشكركشي نيروهاي رژيم صهيونيستي به اين كشور كه مقدمه خلع سلاح عموم فلسطينيان مقيم لبنان و سپس اخراج آنها از اين كشور گرديد، ضربه بزرگي بر پيكر فتح و وجهه عرفات وارد آورد. تلاش مشترك دولت‏هاي غربي در طول اين دهه، حذف تدريجي نقش و نفوذ عرفات و سازمانش در معادلات سياسي منطقه نيز با موفقيت نسبي توام بود. عرفات نيز متقابلاً تنها راه خروج خود از انزوا نزد دولت‏هاي منطقه و جهان را نزديك شدن هرچه بيشتر به امريكا و رژيم صهيونيستي ديد. حاصل تلاش عرفات در اين رهگذر و براي بازپس‏گيري اراضي اشغال شده فلسطين، در نهايت به انعقاد قراردادي منجر گشت كه تنها سه درصد از خاك فلسطين را در اختيار وي قرار مي‏داد، در حقيقت، پس از امضاي اين قرارداد، عرفات و نيروهاي وفادارش در اين اراضي، به عنوان حامي و مدافع منافع اسرائيل شناخته شدند. اين پيمان با موجي از محكوميت گروه‏هاي اسلامي در سراسر جهان مواجه شد و عرفات از امضاي اين قرارداد و قراردادهاي مشابه بعدي، سودي براي فلسطينيان به ارمغان نياورد.
آلفرد اِستروسْنِر، رئيس جمهور سابق پاراگوئه و ديكتاتور اين كشور، در سال 1954م با يك كودتا به رياست جمهوري پاراگوئه دست يافت. وي از اين سال تا سال 1988م، طي هفت بار انتخابات رياست جمهوري پاراگوئه، خود را منتخب مردم خواند و به مدت 34 سال تمام بر اين كشور كوچك امريكاي جنوبي حكومت كرد. استروسْنر در اين مدت پاراگوئه را از نظر صنعتي توسعه بخشيد ولي سركوب شديد آزادي‏خواهان و وجود اختناق در اين كشور طي سال‏هاي حكومتش موجب شد كليساهاي كاتوليك عليه وي دست به كار شوند. هم‏چنين پاراگوئه در سال‏هاي زمام‏داري استروسْنر، بالاترين رقم مهاجرت از كشور را در امريكاي جنوبي به خود اختصاص داده بود. حكومت آلفردو استروسنر سرانجام در سوم فوريه 1989م طي يك كودتاي نظامي ساقط شد و او مجبور به خروج از كشور گرديد. آندرز رودريگز رهبر كودتا كه از نظاميان نزديك استروسنر و از افراد مورد اطمينان او در هيأت رهبري پاراگوئه به شمار مي‏رفت، هنگام عزيمت رئيس‏جمهورِ ساقط شده اين كشور به شيلي وي را شخصاً تا فرودگاه بدرقه كرد. با سرنگوني استروسنر، ژنرال آندرز فرمانده نيروي زميني، حكومت را در دست گرفت و بلافاصله فرمان برگزاري انتخابات آزاد را در پاراگوئه صادر كرد. رودريگِز، خود تا سال 1993م در سمت رياست جمهوري بود و در اين سال، قدرت به دست غيرنظاميان منتقل شد.