با بیماری روماتیسم آشنا شوید

روماتیسم چیست؟

روماتیسم یک بیماری خود ایمنی است که در ابتدا به بافت های سینوویال اطراف مفاصل حمله می کند.

بیماری های خود ایمنی باعث می شود سیستم ایمنی بدن بافت های خود برای مهاجمان خارجی مثل باکتری ها و ویروس ها را اشتباه بگیرد.

سیستم ایمنی بطور اشتباه آنتی بادی تولید می کند تا به دنبال مهاجمان بگردد و آن را نابود کند.

هم چنین این بیماری سیستماتیک توانایی تاثیر گذاری بر کل بدن را دارد و می تواند به بسیاری از اندام های مختلف مانند قلب، ریه ها و یا بافت های دیگر مانند ماهیچه ها، غضروف و رباط ها حمله کند. روماتیسم با ایجاد ورم و درد مزمن گاهی سخت است و می تواند باعث معلولیت دائمی شود. 
 

علائم روماتیسم

شروع اولیه روماتیسم با تاثیر روی مفاصل کوچک مانند انگشتان دست و پا همراه است.

بسیاری افراد احساس می کنند این مواضع گرم، خشک و یا متورم هستند و این نشانه ها به طور متناوب دیده می شود و چند روزی افراد را درگیر و مدتی تسکین پیدا می کند.

در طول زمان ،علائم می تواند بدتر شود و باعث بد فرم شدن انگشتان دست و پا شود. هم چنین این بیماری می تواند در مفاصل بزرگ تر مانند شانه ها، زانوها و باسن نیز پیشرفت کند. روماتیسم ممکن است در طی 2 سال آسیب های قابل توجهی به مفاصل بزند. 
 

علایم دیگر روماتیسم

خستگی

تب درجه پایین

درد و سفتی بیش از 30 دقیقه در صبح یا بعد از نشستن

کم خونی

کاهش وزن 

روماتیسم همچنین به طور قابل توجهی خطر حمله قلبی و سکته را افزایش می دهد زیرا می تواند به محافظ قلب به نام غشاء خارجی قلب آسیب برساند. 1

سن شیوع روماتیسم 

باور عمومی این است که روماتیسم در بین افراد مسن بیشتر رخ می دهد، اما باید بدانید این بیماری ممکن است حتی نوزادان را نیز از بدو تولد درگیر کند.

از آنجایی که احتمال می رود یکی از علت های این بیماری، وراثت باشد، تعدادی از کودکان و نوزادان با این بیماری متولد می شوند.

دوره جوانی تا میانسالی شایع ترین سن شروع بیماری های روماتیسمی است، حتی نوجوانان نیز گاهی ممکن است به این بیماری مبتلا شوند، اما بر خلاف تصور عموم در در افراد بالای ۵۰ یا ۶۰ سال، کمتر شاهد شروع بیماری رماتیسم مفصلی هستیم.
 

درمان بیماری روماتیسم

برای درمان روماتیسم روش های زیادی از سوی متخصصین ارائه شده است اما باید بدانید هیچ کدام از این روش ها قطعی نیست.

در اینجا به برخی از این روش ها که ممکن است تاثیر بهتری از سایر روش های درمانی داشته باشند، اشاره کوتاهی خواهیم کرد.
 

1. مهار بیماری

قبل از هر درمان شیمیایی و خانگی باید تا حد ممکن از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد، به همین منظور از داروهایی استفاده می شود که مانع پیشروی بیماری و درگیری سایر اندام ها شده و بیمار را از رنج و درد بیشتر می رهاند.

برای درمان موقت روماتیسم می توان از داروهایی مثل  داروهای ضد روماتیسم اصلاح کننده بیماری یا همان DMARDS و داروهای بیولوژیک استفاده کرد.
 

داروهای ضد روماتیسم

این داروها با سرکوب سیستم ایمنی بدن و از بین بردن مواد شیمیایی مضر ایجاد شده در بدن سیر پیشرفت بیماری را کند و آهسته کرده و مانع بدشکلی ناشی از بیماری روماتیسم و آسیب مفاصل می شوند.
 

داروهای بیولوژیک

 DMARDS جدید یا همان داروهای بیولوژیک با مهندسی ژنتیک تولید شده و سیتوکین ها یا در واقع همان پروتئین هایی که موجب واکنش دستگاه ایمنی می شوند را بلاک می کنند.

با اینکه این داروها معمولا در دسته داروهای گرانقیمت قرار می گیرند، اما معمولا پزشکان برای افرادی که تقریبا از داروهای DMARDS ناامید شده اند، این روش را پیشنهاد می کنند.
 

داروهای تسکین درد

علاوه بر داروهایی که اثر درمانی دارند و مانع از پیشرفت بیماری می شوند، پزشکان داروهایی نیز برای تسکین درد مبتلایان روماتیسم تجویز می کنند.

این داروهای آرام بخش که شامل داروهای ضد سوزش غیر استروئیدی و کورتیزون می شود، عموما به صورت آمپول یا قرص ارائه شده و در کاهش خشکی و سوزش مفاصل موثر است.
 

2. جراحی و فیزیوتراپی

علاوه بر موارد گفته شده که عموما روشهای شیمیایی برای درمان روماتیسم هستند، روش های دیگری مثل فیزیوتراپی، استفاده از وسیله های کمکی و عمل جراحی نیز ممکن است از سوی برخی پزشکان و متخصصان پیشنهاد شود.
 

درمان بیماری روماتیسم با روش های گیاهی

روش های درمان خانگی و درمان روماتیسم با گیاهان دارویی از جمله متدهایی است که این روزها طرفداران خاص خود را دارد.

هر چند ممکن است درمان روماتیسم با گیاهان دارویی نسبت به متدهای شیمیایی تاثیر کمتری در درمان این بیماری داشته باشد، اما بهره بردن از سنت نیاکان به ما در کاهش درد ناشی از التهاب مفاصل و همچنین پیشروی بیماری کمک می می کند. 

در ادامه دو مورد از متداول ترین روش های درمان خانگی که موثرتر از روش های مشابه است به شما معرفی می کنیم.
 

درمان روماتیسم با عسل

همانطور که می دانید عسل سرشار از خاصیت و یک داروی شفا بخش برای انواع بیماری است.

خواص عسل به قدری زیاد است که میتوان از آن به عنوان یک معجزه نام برد. اگر بخواهیم خواص درمانی عسل را بشناسیم، باید طی چند مقاله اختصاصی به طور ویزه به عسل و خواص درمانی آن بپردازیم.

در تائید این مطلب فقط کافیست این نکته را در نظر داشته باشیم که عسل جز خوراکی هایی است که حتی در قرآن نیز به خواص شگفت انگیز آن اشاره شده است. برای درمان روماتیسم با عسل، بیمار مبتلا به روماتیسم در کنار داروهایی شیمیایی می تواند با مصرف روزانه یک قاشق عسل طبیعی که با چند قطره روغن سیاه دانه مخلوط شده، دردهای ناشی از التهاب مفاصل را تسکین دهد.

علاوه بر این می توان با ترکیب مقداری موم عسل، سیاه دانه، روغن کافوری و روغن زیتون با یک نسبت مساوی یک معجون شفابخش و موثر برای درمان درد رماتیسم تهیه کرد. برای تاثیر بهتر این ترکیب بهتر است، قبل از خواب این مواد را روی موضع درد مالید و آن را با پارچه ای بست تا در طول شب گرم بماند.
 

زردچوبه

زردچوبه از ادویه هایی است که در همه خانه های ایرانی یافت می شود و چاشنی اصلی غذاهای ایرانی است، اما خالی از لطف نیست که بدانید این چاشنی خوشمزه علاوه بر طعم بی نظیری که دارد، می تواند در درمان بسیاری از بیماری نیز موثر باشد. روماتیسم هم از جمله بیماری هایی است که می توان برای درمان آن از این گیاه شگفت انگیزاستفاده کرد.
 

زنجبیل

زنجبیل گیاه خوشبو و خوش طعمی است که در اکثر غذاهای ایرانی به عنوان یک چاشنی معطر، عطر و طعم بینظیری خلق می کند، اما در کنار عطر و بوی بینظیر آن، نباید از خواص معجزه آسای درمانی زنجبیل غافل شد.

برای درمان روماتیسم با گیاهان دارویی، 6 قاشق چای خوری پودر زنجبیل، سه قاشق چای خوری فلفل سیاه و 6 قاشق چای خوری پودر دانه زیره سیاه را با اب ترکیب کنید و روزی سه بار نصف قاشق چایخوری از آن را مصرف کنید تا تاثیر فوق العاده آن در کاهش دردهای مفصلی را حس کنید.


 

عوارض ناشی از روماتیسم مفصلی

روماتیسم مفصلی، خطر ابتلا به عوارض زیر را افزایش می‌ دهد:
 

پوکی استخوان

خود روماتیسم مفصلی، همراه با برخی از داروهای مورد استفاده در درمان آن، می‌تواند خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش ‌دهد.

پوکی استخوان باعث ضعف استخوان‌ها شده و آن‌ها را بیشتر در معرض شکستگی قرارمی‌ دهد.
 

ندول‌ های روماتیسمی

این برجستگی‌ های سفت در بافت‌ ها اغلب در اطراف نقاط فشار، مانند آرنج تشکیل می‌ شود. البته این ندول‌ ها می‌ تواند در هر نقطه از بدن، مثلاً در ریه‌ ها هم تشکیل شود.
 

خشکی چشم‌ و دهان

برای افرادی که به روماتیسم مفصلی مبتلا هستند، احتمال ابتلا به سندروم شوگرن، بسیار بیشتر است. در این سندروم، میزان رطوبت چشم‌ ها و دهان کاهش می‌ یابد.
 

عفونت

خود بیماری روماتیسم مفصلی و بسیاری از داروهای مورد استفاده برای مبارزه با آن، می‌ تواند سیستم ایمنی را مختل سازد و منجر به افزایش عفونت گردد.
 

ترکیبات غیر طبیعی بدن

نسبت چربی در مقایسه با توده خالص بدن اغلب در افرادی که به روماتیسم مفصلی مبتلا هستند، بالاتر است. البته  این نسبت حتی در افرادی که شاخص توده بدن طبیعی (BMI) دارند، نیز بالاتر است.
 

سندرم تونل مچ دست (تونل کارپ)

اگر روماتیسم مفصلی، مچ دست شما را مبتلا سازد، التهاب ناشی از آن می‌تواند عصبی که قسمت اصلی دست و انگشتان شما را پوشش می‌ دهد را تحت فشار قرار دهد.
 

مشکلات قلبی

روماتیسم مفصلی می‌ تواند خطر سفتی و انسداد عروق و همچنین التهاب پریکاردیوم (کیسه‌ای که قلب شما را محصور کرده) را افزایش ‌دهد.
 

بیماری ریوی

در افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی، خطر التهاب و زخم بافت‌های ریه افزایش می‌یابد، که می‌ تواند منجر به تنگی نفس پیشرونده شود.
 

لنفوم

روماتیسم مفصلی، خطر لنفوم را افزایش می‌ دهد. لنفوم یک گروه از سرطان‌ های خون است که در سیستم لنفاوی بروز می‌ کند. 3

پی نوشت:
1.www.namnak.com
2.www.iranasal.com
3.www.darmanedard.ir