13 اسفند 1388 / 17 ربيع الاول 1431 / 4 مارس 2010
13 اسفند 1388 / 17 ربيع الاول 1431 / 4 مارس 2010
13 اسفند 1388 / 17 ربيع الاول 1431 / 4 مارس 2010 |
|
علي خادم عكاس پرآوازه و هنرمند كشورمان مشهور به عكاس تاريخ اجتماعي ايران بدرود حيات گفت. خادم در عكاسخانه پدرش محمد جعفررشد يافت و با هنر عكاسي آشنا شد. او دراوايل نوجواني علاوه بركاردرعكاسخانه به عنوان عكاس به خدمت وزارت معارف و اوقاف و صنايع مُستَظرفِه درآمد. بعدها با مطبوعات ايران و چندين مؤسسه مطبوعاتي علمي مهم جهان همكاري كرد. حاصل عمرعلي خادم مجموعهاي بينظيرشامل «بيش ازنيم ميليون قطعه عكس و فيلم ازتحولات تاريخي- اجتماعي- سياسي- اقتصادي و عمراني ايران دريك قرن اخيراست. |
|
|
ملك اشرف خليل در چهارم ربيع الاول سال 690 ق با سپاهي عظيم به عكا رسيد و آن شهر را محاصره كرد. سپاهيان قبرس به كمك صليبيها آمدند، اما شكست خود را قطعي ديده و از طريق دريا گريختند. مسلمانان به عكا حمله برده و جنگ شديدي در روز هفدهم ربيع الاول سال 690 ق روي داد. در اين نبرد، مسلمين پيروز شده و صليبيها شكست خوردند. عكا از سال 496 ق تا سال 690 ق در دست صليبيها بود. ملك اشرف خليل پس از بازپس گرفتن عكا، شهرهاي صور و صيدا را نيز از دست صليبيها بيرون كرد. |
|
|
هنگامي كه انگلستان در سال 1856م درگير جنگ كريمه در اروپا بود، ناصرالدين شاه قاجار، به تحريك و تشويق روسها كه در جنگ كريمه با انگليسيها درگير شده بودند به هرات لشكركشي كرد و با استفاده از گرفتاري انگليس اين شهر را در اول نوامبر 1856م به تصرف خود در آورد. دولت انگليس در همان روز كه هرات به تصرف نيروهاي ايران درآمد، به ايران اعلان جنگ داد. بلافاصله هشت كشتي جنگي انگليس با تعدادي كشتيهاي بخاري و بادي به حركت در آمده و در چهارم دسامبر همان سال، بنادر و جزاير ايران را در خليج فارس مورد حمله قرار دادند. در نتيجه تا پايان سال، جزيره خارك و بندر بوشهر به تصرف نيروهاي انگليسي در آمد و در ژانويه سال 1857م، سربازان انگليسي و هندي با پيشروي در داخل خاك ايران، تا ناحيه كرمان پيش رفتند. در همين احوال، قواي انگليس در حوالي خرمشهر پياده شدند و كشتيهاي جنگي آنان، اهواز را به تصرف خود در آوردند. ناصرالدين شاه كه از عاقبت كار بيمناك شده بود، با اعزام نمايندهاي به پاريس، خواستار ميانجيگري فرانسه در اين زمينه گرديد. در نتيجه قراردادي در چهارم مارس 1857م منعقد شد كه به موجب آن، دولت ايران تعهد داد كه در برابر خروج نيروهاي انگليس، از ايران، بيدرنگ هرات را تخليه و از هرگونه ادعاي حاكميت و سلطنت بر افغانستان صرف نظر نمايد و ثانياً بندرعباس و چابهار را در ازاء مبلغ ناچيزي اجاره، به واليِ مسقَط در كشور عُمان واگذار كند. بند دوم، موضوعي بود كه به هيچ وجه ارتباطي به اختلافات ايران و انگليس نداشت. با اين حال دولت هراسان ايران، بلافاصله اين قرارداد ننگين را پذيرفت و ناصرالدين شاه بدون اخذ هيچ نتيجهاي، با سرافكندگي، دستور عقبنشيني نيروهاي ايران از افغانستان را صادر كرد. از اين زمان بود كه افغانستان به كلي از ايران، جدا شد و افغانستان تحت الحمايه انگلستان قرار گرفت. |
پس از آنكه انتخابات پارلماني الجزاير در دسامبر 1991م با روي كار آمدن مجدد شاذلي بن جديد و پيروزي گروههاي اسلامي پايان يافت، 188 كرسي از 430 كرسي پارلمان، توسط اسلام گرايان به ويژه جبهه نجات اسلامي اشغال شد. شاذلي بن جديد كه از پيروزي بنيادگرايان اسلامي احساس خطر ميكرد و از سوي نظاميان و گروههاي مخالف اسلامگرايان نيز به شدت تحت فشار بود، از مقام خود استعفا داد و جاي خود را به يك شوراي چهار نفره مركب از سه تن از افسران عاليرتبه ارتش و نخست وزير واگذار كرد. شوراي مزبور نيز در چهارم مارس 1992م، تشكيلات بنيادگرايان اسلامي را منحل كرد و آراء حدود چهارصد شهر و آبادي را كه اسلام گرايان در آنها به پيروزي رسيده بودند، باطل نمود. اين مساله، دامنه اختلافات بين دولت و اسلام گرايان را هر چه بيشتر گسترش داد و زد و خوردهاي خياباني را شدت بخشيد. اوج اين اختلافات، به قتل محمد بوضياف، سرپرست شوراي دولتي انجاميد و با انتصاب علي كافي به جاي او، شدت مخالفت عليه اسلام گرايان افزوده شد. اين اغتشاشات در طول سال 1993م نيز جريان داشت و نبردهاي خونين بين بنيادگرايان اسلامي و نيرهاي دولتي همچنان ادامه يافت. اين ناآراميها، كم و بيش تا پايان دهه 1990م ادامه يافت و از آن پس، آرامش بر الجزاير حاكم شد. |
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}