آیا تنگی کانال نخاع درمان قطعی دارد؟

چه کسانی دچار تنگی کانال نخاعی میشوند؟

تنگی کانال نخاعی در مردان و زنان بالای ۵۰ سال شایع تر است. اما اگر شما با یک بیماری متولد شده باشید که کانال نخاعی شما را تنگ تر کند، و یا ستون فقرات شما به هر نحوی آسیب دیده باشد، میتوانید در جوانی دچار این بیماری شوید.
 

تغییرات در ستون فقرات با بالا رفتن سن

رباط ها (طناب هایی که ستون فقرات شما را متصل به هم نگه میدارند) ممکن است با بالا رفتن سن ضخیم تر و سخت تر شوند.

استخوان ها و مفاصل نیز ممکن است بزرگتر شوند، و این مسائل می توانند فضای بین مهره های شما را محدود کنند.

آرتروز، که با بالا رفتن سن بیشتر شایع است، می تواند این مشکل را بدتر کند. 1
 

علت ها و دلایل تنگی کانال نخاعی

 

پوکی استخوان

در واقع، شایع ترین علت مستقیم تنگی نخاع پوکی استخوان است که در آن غضروفی که بین مفاصل قرار دارد به دلیل افزایش سن تخریب می شود.

علاوه بر پوکی استخوان، تنگی ستون فقرات با مشکلات دیسک بین مهره ای نیز بوجود می آید.
 

آسیب

وارد شدن صدمه به ستون فقرات نیز در تنگی کانال نخاع کمر نقش دارد. برای مثال، ممکن است بدون استفاده از یک روش مناسب، شی سنگینی را بلند کنید.

این کار باعث آسیب به دیسک یا حتی لغزش مهره ها می شود.
 

بیماری روماتیسم

این بیماری ستون فقرات (اسپوندیلیت، آرتروز مچ دست) در بوجود آمدن اسپرز استخوان (زائده استخوانی) که در مفاصل فاست ایجاد می شود، نقش دارد.
 

اسپرز استخوان (استئوفیت)

این زائده های استخوانی به کانال نخاعی و یا ریشه های عصب کمر حمله می کند و کانال نخاعی و عصب های نخاعی را فشرده می کنند.
 

پارگی دیسک کمر

ممکن است دیسک نزدیک سوراخ مهره ای، یک دریچه عصبی دچاربیرون زدگی شود و ریشه عصب نخاعی را فشرده یا مسدود می کند.
 

لغزش مهره

بدنه یک مهره روی مهره ای که در زیر آن قرار گرفته به سمت جلو لیز می خورد.
 

اسکولیوز کمری دژنراتیو

وقتی طناب نخاعی و ریشه های عصب فشرده شوند، درد و علائم دیگر اغلب بوجود می آیند.
 

علائم بالینی تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی به طور اهسته و مرموز پیدا می شود و علایم به تدریج، با ترومای خفیف و فعالیتهای سنگین بدتر می شوند.

همیشه شدت علائم بالینی با شدت تنگی کانال نخاعی در رادیو گرافی ها رابطه مستقیم ندارد . یعنی در بعضی موارد علایم رادیوگرافی شدید است اما بیمار علایم بالینی کمی دارد یا بدون علامت است. و برعکس گاهی علائم رادیولوژیکی شدید نیست اما این بار علائم بالینی شدیدی دارد.

اکثر بیماران درد ناحیه ی کمری دارند که از نوع مکانیکی است یعنی با فعالیت بدتر و با استراحت بهتر می شود.

در اکثر موارد درد به کمر، با سن و پشت ران است و گاهی به زیر زانوو ساق پا تیر می کشدکه اصطلاحا به آن درد رادیکولر گفته می شود.

حدود 3/1 بیماران از درد پشت ساق پاها ( درد رادیکولر ) شکایت می کنند که با راه رفتن تشدید می شود.

در بیماران مبتلا به تنگ کمال نخاعی نشستن معمولاً موجب ایجاد درد نمی شود . اما راه رفتن و ایستادن موجب ایجاد ناراحتی برای بیمار می شود. 3
 

چطور تنگی کانال نخاع را تشخیص دهیم؟

متخصص جراحی مغز و اعصاب از طریق معاینه ی فیزیکی و عکس برداری از ستون فقرات با اشعه ی ایکس، سی تی اسکن یا ام آر آی می توانند تنگی کانال نخاع را تشخیص دهند. هم سی تی اسکن و هم ام آرآی تصویر دقیقی از ستون فقرات به دست می دهند.

در بعضی از موارد، پزشک جراحی مغز و اعصاب مایلوگرام تجویز می کند. در این روش به ناحیه ی نخاع رنگ تزریق می شود و بعد از آن قسمت سی تی اسکن می گیرند. 2
 

روش‌ های درمان

هیچ دارو یا روش درمانی وجود ندارد که بتواند عارضه تنگی کانال نخاعی را درمان کند. روش‌ های غیر جراحی و محافظه کارانه اولین گام برای کنترل علائم خفیف تا متوسط تنگی کانال نخاعی است. با این حال، اگر شما دچار درد شدید ناتوان کننده و اختلال جدی در راه رفتن هستید، ممکن است توصیه پزشک شما انجام عمل جراحی باشد.
 

درمان غیرجراحی

 

مراقبت از خود

مهم‌ترین نکته در مورد مراقبت از کمر، قراردادن بدن خود در وضعیت صحیح و نگه داشتن ستون فقرات در یک راستا می‌ باشد.

قوس کمر بخش اعظم وزن بدن را تحمل می‌کند، بنابراین هم ترازی مناسب این بخش می‌تواند از آسیب به مهره‌ها، دیسک‌ها و سایر بخش‌های ستون فقرات جلوگیری کند.

ممکن است شما نیاز به اصلاح حالت‌های بدن مانند ایستادن، نشستن و عادات خواب خود، همچنین نیاز به یادگیری روش‌های صحیح بلند کردن اجسام و خم شدن داشته باشید. همچنین شاید بتوانید با ترک مصرف سیگار و حفظ وزن متناسب با قد و فرم بدن خود، روند پیشرفت تنگی کانال نخاعی را کندتر سازید.
 

فیزیوتراپی

هدف از انجام فیزیوتراپی کمک به بازگشت شما به سطح فعالیت کامل در سریع‌ترین زمان ممکن است. فیزیوتراپ‌ها می‌توانند وضعیت مناسب بدن و تکنیک‌های بلند کردن اجسام و راه رفتن را به شما آموزش دهند.

آن‌ها در انجام حرکات مخصوص برای تقویت عضلات پشت، ساق پا و شکم، شما را همراهی می‌کنند، همچنین شما را به کشش و افزایش انعطاف پذیری ستون فقرات و پاها تشویق می‌کنند.

ورزش و تمرینات تقویتی، عناصر کلیدی درمان شما هستند و باید بخشی از برنامه همیشگی زندگی شما باشند.

البته هر برنامه ورزشی جدید را حتما" تحت نظر پزشک انجام دهید.
 

درمان دارویی

 

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)

مانند آسپرین، ناپروکسن (Aleve ، Naprosyn) و ایبوپروفن (موترین، ناپرین، آسپرین) به منظور کاهش التهاب و تسکین درد استفاده می‌شود.
 

داروهای ضد درد

مانند استامینوفن (تایلنول)، می‌تواند درد را کاهش دهد اما اثرات ضد التهابی NSAID را ندارد. استفاده طولانی مدت از داروهای مسکن NSAID ممکن است موجب زخم معده و همچنین مشکلات کلیه و کبد شود.
 

داروهای استروئیدی

می‌تواند برای کاهش تورم و التهاب اعصاب تجویز شود. این داروها به صورت خوراکی (به صورت بسته مدرول) با کاهش تدریجی دوز در طی یک دوره ۵ روزه مصرف می‌شوند. مزیت استفاده از آن‌ها تسکین درد در یک دوره ۲۴ ساعته است. در صورت درد شدید ممکن است تزریق استروئید به منطقه تنگی نخاعی و فشردگی عصب برای شما تجویز شود.
 

تزریق استروئید اپیدورال

این روش با حداقل تهاجم و شامل تزریق کورتیکواستروئید و عامل ضد درد بی‌حس کننده به فضای اپیدورال ستون فقرات برای کاهش تورم و التهاب اعصاب نخاعی است. حدود ۵۰ درصد از بیماران پس از تزریق اپیدورال، کاهش درد را احساس خواهند کرد، اما این تاثیرات موقتی خواهد بود. اگر تزریق استروئید مفید واقع شود، می‌توان آن را تا ۳ بار در سال انجام داد.
 

تزریق مفاصل فاست

این روش با حداقل تهاجم و شامل تزریق کورتیکواستروئید و عامل ضد درد بی‌حس کننده به مفصل فاست، یا در داخل کپسول مفصلی و یا در بافت‌های اطراف کپسول مفصلی می‌باشد.
 

کایروپراکتیک

یک روش درمان برای تنظیم ستون فقرات است که با اعمال فشار، استخوان‌ها را با یکدیگر همتراز و منطبق می‌کند و باعث می‌شود مفاصل به حرکت طبیعی خود بازگردند. حرکت طبیعی باعث کاهش درد، سفتی یا گرفتگی عضلانی می‌شود، همچنین عملکرد سیستم عصبی و سلامت کلی را بهبود می‌بخشد. علاوه بر این تشکیل بافت اسکار (که می‌تواند منجر به سفتی و تخریب عضلات شود) را کاهش می‌دهد.
 

درمان کلی نگر

برخی از بیماران تمایل دارند از روش‌های درمانی کلی نگر مانند طب سوزنی، طب فشاری، مکمل‌های غذایی و بیوفیدبک استفاده کنند.

این درمان‌ها برای تنگی کانال نخاعی می‌توانند در یادگیری مکانیسم‌های مقابله‌ای برای مدیریت درد و همچنین بهبود سلامت کلی شما مفید باشند.
 

روشهای درمان با جراحی

 

جراحی بسته

در جراحی تنگی کانال کمری روش جراحی بسته کمر از پیشرفته‌ترین تکنولوژِی برای درمان تنگی کانال نخاعی و درد ناشی از اختلالات ستون فقرات استفاده می شود. به طور کلی هدف از جراحی بسته کمر، برطرف کردن فشار وارده به شاخه‌های عصبی در ستون فقرات است.

در جراحی بسته، برای برطرف کردن تنگی کانال نخاعی، ماده شیمیایی خاصی به داخل دیسک تزریق می شود که باعث تغییری در ساختار مولکولی داخل دیسک و سبب کاهش فشار داخل دیسک و جمع شدن قسمت بیرون زده دیسک می‌شود تا بدین صورت، تنگی کانال نخاعی برطرف شود.
 

جراحی باز

جراحی درمان تنگی کانال نخاعی کمر شامل رفع فشار، برطرف کردن زائده غیرطبیعی استخوانی، کاهش فشار وارده و فشردگی اعصاب نخاعی می‌باشد.

یکی دیگر از اهداف عمل جراحی، ایجاد ثبات در بخش ناپایدار ستون فقرات است که سبب تشدید تنگی کانال نخاعی می‌گردد. 3

پی نوشت:
1.www.rastineh.com
2.www.darmankade.com
3.www.doctoryazdani.ir