اگر پیامبر اکنون در میان امتش بود!

عشق و دلدادگی به نام و یاد، سیره و صورت، خلق و خو و طهارت و شکوه حضرت محمّد صلّی الله علیه و آله در تاریخ بشریت به ویژه در میان امّت اسلامی وصف ناشدنی و بی انتهاست. نه تنها مسلمانان، بلکه چه کسی است آرزو نداشته باشد که آن پیامبر عاطفه و مهربانی ها اکنون در بین این انسان ها قدم می زد و عطر محمدی را در تمام این کره خاکی می گستراند. هنور هم که هنوز است، تاریخ سردرگریبان است که آن نور مقدس، چگونه دنیای بشر را تنها طی چند سال دگرگون کرد و نگرش بشریت به زندگی را از حضیض ذلت به سوی افق بی انتهای عزت کشاند؟!

تشنه تر از همه، امت اسلام است که آرزو می کند پدرش در میان آن ها می زیست تا این بار، همه دنیا را مدینه فاضله کند. اما مژده این که، اگر چه رسول خدا صلّی الله علیه و آله اکنون در بین امتش زندگی نمی کند اما می توان با یادگارش قرآن کریم و سخنان و سیره عملی که بر جای نهاده است دوباره امت اسلامی را به دوران شکوهش بازگرداند. این را هم بدانیم که فرزند او، حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه منتظر به پا خاستن امت اسلامی است تا او نیز قیام کند!
 

لزوم پیروی همه جانبه از پیامبر اعظم

بدون شک، وجود مقدس رسول مهربانی ها حضرت محمّد صلّی الله علیه و آله، مایه برکت و رحمت بر تمام عالمیان است چنان که قرآن کریم می فرماید: «وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمین‏؛ [1] و تو را جز رحمتى براى جهانیان نفرستادیم.» اما لطف و رحمت الهی که از طریق آن حضرت شامل امت اسلام می شود قابل مقایسه با غیر آن ها نیست؛ همان گونه که خدای متعال صِرف حضور آن حضرت در بین امت را مانع جدی از نزول عذاب الهی دانسته و خطاب به آن حضرت می فرماید: «وَ ما کانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فیهِمْ؛ [2] ولى (اى پیامبر!) تا تو در میان آنها هستى، خداوند آنها را مجازات نخواهد کرد.»

بالاتر از جلوگیری از نزول عذاب الهی، آن است که مسلمانان بتوانند با بزرگداشت و پیروی از رسول خدا صلّی الله علیه و آله به سعادت حقیقی دست یابند. این نسخه سعادتی است که خدای متعال به مسلمین نشان داده  و می فرماید: «فَالَّذینَ آمَنُوا بِهِ وَ عَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذی أُنْزِلَ مَعَهُ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُون‏؛ [3] پس کسانى که به او ایمان آوردند و بزرگش داشتند و یاریش کردند و نورى را که با او نازل شده است پیروى کردند، آنان همان رستگارانند.»

بر این اساس، بروزرسانی بررسی شخصیت و سیره و گفتار نبی مکرم اسلام صلّی الله علیه و آله می تواند به امت اسلامی کمک کند تا پاسخ این پرسش را بیابد که اگر امروز، پیامبر اسلام در میان امت خود زندگی می کرد چه فرمانی به مسلمین می داد؟

تأکید بر وحدت و یکپارچگی

آن چه بیش از هر چیز دیگری دل یک پیامبر را به درد می آورد آن است که افراد امت با یکدیگر نزاع و دشمنی داشته باشند زیرا اولین اثر اطاعت امت از پیامبرشان وحدت و یکپارچگی و از بین رفتن انشقاق در بین امت است و اگر اتحادی در کار نباشد به معنای عدم اطاعت امت از پیامبر خواهد بود؛ چنان که قرآن کریم در این باره می فرماید: «وَ أَطیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ ریحُکُمْ وَ اصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرین‏؛ [4] و از خدا و پیامبرش اطاعت کنید و با هم نزاع مکنید که سُست شوید و مهابت شما از بین برود، و صبر کنید که خدا با شکیبایان است‏.»

بر این اساس، اگر پیامبر اسلام اکنون در میان امتش زندگی می کرد از آن ها می خواست که نزاع و درگیری بین کشورها و مذاهب اسلامی را خاتمه دهند. قطعاً این، یکی از اولین کارهایی بود که ایشان در پی تحقق آن بودند. از این رو، لازم است دنیای اسلام به این یقین برسد که رفع آتش فتنه ها و درگیری های بین کشورهای اسلامی که غالباً نتیجه طراحی ها و عملیات های دشمنان اسلام اند، اولویت نخست امروز امت اسلامی است.
 

مهر و عطوفت مضاعف بین مسلمین

پیامبر گرامی اسلام، به عنوان برترین مؤمن به خدای متعال، الگویی ممتاز و متعالی برای همه مسلمین است و یکی از جهات الگو بودن آن حضرت، مهر و عطوفت فوق العاده نسبت به مؤمنان است چنان که قرآن کریم در توصیف مهربانی رسول خدا نسبت به امت خود می فرماید: «لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ حَریصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنینَ رَؤُفٌ رَحیم‏؛ [5] قطعاً، براى شما پیامبرى از خودتان آمد که بر او دشوار است شما در رنج بیفتید، به [هدایت‏] شما حریص، و نسبت به مؤمنان، دلسوز مهربان است.»

یکی از برترین جلوه های عالی مهربانی بین مسلمین را می توان در پدیده شگفت انگیز اربعین حسینی یافت. بیش از بیست میلیون مسلمان که غالباً از شیعیان هستند آن چنان با مهر و عطوفت به خدمت و احترام یکدیگر می پردازند که زبان و قلم از توصیف آن ناتوان است. این جنس از فرهنگ، بیان گر ظرفیت فوق العاده اسلام در برقرار ساختن بالاترین درجه از مهر و محبت بین مسلمانان است.
 

ایستادگی در برابر توطئه های دشمنان اسلام

مهم ترین راهکار اساسی برای ریشه کن کردن نزاع بین مسلمین مقاومت و ایستادگی در برابر توطئه های دشمنان اسلام است. آن ها از قدرت یافتن دوباره اسلام، وحشت دارند؛ از این رو، از دیرباز دست به توطئه چینی علیه مسلمین در جهت تسلط بر دنیای اسلام زده اند.

روحیه مقاومت برآمده از سیره نورانی پیامبر اعظم صلّی الله علیه و آله گواهی می دهد که در صورتی که آن حضرت امروز در میان امت بود با هر گونه کرنش در مقابل دشمنان آشکار اسلام مخالفت نموده و همه مسلمین را به ایستادگی و مقابله با دشمنان برمی انگیخت؛ زیرا آن حضرت به خوبی می دانند که مخالفت استکبار با اسلام، مقطعی و سطحی نیست؛ بلکه آن ها با اسلام مخالفند زیرا بساط زورگویی و تسلط برخی بر برخی دیگر را برمی چیند.



بنابراین، دشمنی دشمنان اسلام، دیرینه و ریشه ای است و تنها راه، ایستادگی در مقابل آنهاست. آن ها سعی کرده اند از طرق مختلف نظامی، سیاسی، فرهنگ، اقتصادی و حتی در کارزار مبارزه اراده ها، خود و مقاصد استکبارگرانه شان را بر دنیای اسلام تحمیل کنند اما کشورهای اسلامی نباید هیچ گاه مغلوب و تسلیم این میدان شوند بلکه باید در همه این موارد، تا آخر در مقابل دشمنان اسلام بایستند.
 

هوشمندی و عدم تبعیت از راه های جاهلانه

استفاده از فکر و تدبیر مناسب، یکی دیگر از خواسته های پیامبر از امت خویش است چرا که فهم نادرست از حقایق  و اولویت ها و اتخاذ تصمیم های نادرست، یکی دیگر از معضلات کنونی دنیای اسلام است. به عنوان نمونه، در مسیر جهاد و مقاومت اسلامی، همواره افکار غلط و پوسیده ای بوده اند که به تحریف حقایق می پردازند یا این که با فهم اشتباه از معادلات جهان اسلام، در زمین دشمنان بازی کرده و خواسته یا ناخواسته بیراهه ها و آدرس های غلط را پیش روی ملت های مسلمان قرار می دهند.

انتظار رسول خدا صلّی الله علیه و آله از مسلمانان آن است که در چنین شرایطی، با بصیرت و روشنگری بر جریان های تحریفگر فائق بیایند. در این صورت است که هیچ قدرتی توان غلبه و تسلط بر مسلمین را نخواهد داشت و خداوند خواسته های مسلمانان را بر همه تلاش های دشمنان غلبه خواهد داد؛ همان گونه که خدای متعال به موسی و هارون علیهما السلام نسخه دوگانه استقامت و هوشمندی را تجویز کرده و می فرماید: «قالَ قَدْ أُجیبَتْ دَعْوَتُکُما فَاسْتَقیما وَ لا تَتَّبِعانِ سَبیلَ الَّذینَ لا یَعْلَمُون‏؛ [6] فرمود: دعاى هر دوى شما پذیرفته شد. پس ایستادگى کنید و راه کسانى را که نمى‏دانند پیروى مکنید.»
 

هم افزایی و گره گشایی کشورهای اسلامی از یکدیگر

آن چه مسلم است این که، ملت های مسلمان از نظر قدرت های گوناگون علمی، اقتصادی، سیاسی و نظامی در یک رتبه قرار ندارند. بنابراین، لازم است خلأها و نقاط ضعف و نیازمندی های یکدیگر را پوشش دهند زیرا اساس تفاوت در نعمت ها چه در بین افراد و چه در بین کشورهای و سرزمین های اسلامی به جهت آزمون یکدلی و همدلی مؤمنانه است چنان که قرآن کریم برتری برخی بر برخی را آزمونی در جهت مساوات دانسته و می فرماید: «وَ اللَّهُ فَضَّلَ بَعْضَکُمْ عَلى‏ بَعْضٍ فِی الرِّزْقِ فَمَا الَّذینَ فُضِّلُوا بِرَادِّی رِزْقِهِمْ عَلى‏ ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُمْ فَهُمْ فیهِ سَواءٌ أَ فَبِنِعْمَةِ اللَّهِ یَجْحَدُون‏؛ [7]

و خدا بعضى از شما را در روزى بر بعضى دیگر برترى داده است. و[لى‏] کسانى که فزونى یافته ‏اند، روزىِ خود را به بندگان خود نمى‏ دهند تا در آن با هم مساوى باشند. آیا باز نعمت خدا را انکار مى‏ کنند؟» اهمیت کمک ملت های اسلامی به یکدیگر اگر بیشتر از کمک افراد مسلمان به یکدیگر نباشد قطعاً کم تر نیست. تنها راهکار برای رشد و بالندگی امت اسلامی و تبدیل شدند آن به قدرت بلامنازع در تمام دنیا همین است.
مژده این که، اگر چه رسول خدا صلّی الله علیه و آله اکنون در بین امتش زندگی نمی کند اما می توان با یادگارش قرآن کریم و سخنان و سیره عملی که بر جای نهاده است دوباره امت اسلامی را به دوران شکوهش بازگرداند.

تمرکز بر مسأله و دغدغه فلسطین

امروز، مسأله فلسطین، دردناک ترین و ناراحت کننده ترین زخم بر پیکره امت اسلام است و قطعاً یکی از مهم ترین خواسته های رسول مکرم اسلام از امت اسلامی، تمرکز بر نجات و بازگرداندن پاره تن اسلام است. اشغال فلسطین، از روز اول به واسطه غافل کردن امت اسلامی صورت گرفته است و هنوز هم دشمنان اسلام با همین روش به دنبال آن هستند که توجه امت اسلامی را از تمرکز بر روی این زخم کهنه و دردناک منحرف کنند.

به همین خاطر است که همیشه سعی کرده اند با ایجاد تنش و جنگ و خونریزی به خصوص در منطقه خاورمیانه، مسأله فلسطین را به حاشیه رانده و از نقطه کانونی توجه امت اسلامی دور کنند. از این رو، بی شک، پیامبر اسلام از همه ما می خواهد که بر خلاف اراده و تصمیم دشمن، همه توجه و نگاه خود را بر فلسطین و قدس مقدس دوخته و تا از بین بردن غده سرطانی رژیم منحوس و پلید و کودک کش و ویرانگر صهیونیستی لحظه ای از پای ننشینیم.

پی نوشت
[1] سوره انبیاء، آیه 107.
[2] سوره انفال، آیه 33.
[3] سوره اعراف، آیه 157.
[4] سوره انفال، آیه 46.
[5] سوره توبه، آیه 128.
[6] سوره یونس، آیه 89.
[7] سوره نحل، آیه 71.