7 فروردين 1389 / ربيع الثاني 1431 / 27 مارس 2010

دكترخليل خان ثقفي ازنويسندگان ايراني درگذشت و درامامزاده عبدالله شهرري به خاك سپرده شد. ثقفي درزمان عَضُدُ الملك به رياست اولين بلديه يا شهرداري قانوني انتخاب شد. خليل خان ثقفي مردي فاضل، اهل علم و نويسنده اي توانا بود و نثري بسيارروان و دلنشين داشت. «خردنامه جاويدان و هزارويك حكايت » ازجمله آثار دكترخليل خان ثقفي بشمارمي‎‏رود.
با گذشت زمان و استفاده گسترده عراق از سلاح‏هاي شيميايي و عدم واكنش جّدي شوراي امنيت در سال‏هاي بعد، خاوْير پِرِزدكوئيار دبير كل وقت سازمان ملل به ابتكار خود، بيانيه‏اي صادر كرد و دولت عراق را به رغم سكوت بيانيه‏ها و قطعنامه‏هاي شوراي امنيت، محكوم نمود. يكي از اين بيانيه‏ها در هفتم فروردين 1367 برابر با 28 مارس 1988 صادر شد كه دبير كل در آن ابراز مي‏كند كه با تأسف، شواهد بسياري در خصوص كاربرد سلاح‏هاي شيميايي در روزهاي اخير از طرف نيروهاي عراقي در دست دارد كه ضايعات فراواني، از جمله به شهروندان هر دو كشور ايران و عراق وارد شده است. در بخش ديگري از اين بيانيه افزوده شده دبير كل به طور صريح كاربرد سلاح‏هاي شيميايي را تحت هر بهانه‏اي محكوم اعلام كرده است. اعلام اين محكوميت از سوي دبير كل سازمان ملل متحد، به لحاظ جايگاه سياسي و معنوي وي، واجد اهميتي اساسي مي‏باشد كه كمتر اتفاق افتاده است. اين جسارت دبير كل كه در عين بي‏طرفي و ضمن انعكاس وقايع، روابط مستمر خود را با طرف‏هاي مخاصمه در طول هشت سال جنگ حفظ كرده، تاثيري اساسي در محدود كردن نقض قواعد بشر دوستانه بين المللي در طول مخاصمات و پايان دادن به جنگ داشته است.
ابوعلي خياط، منجم و رياضي‏دان مسلمان، نزد متخصصين در علوم رياضي و نجوم از مقام والايي برخوردار بود و نامش در كتاب دانشمندان طراز اول و مشهور جهان، آورده شده است. ابوعلي خياط تاليفات متعددي دارد كه كتاب المَواليد و نيز سِيَرُالاعمال از آن جمله‏اند. تعدادي از كتاب‏هاي اين دانشمند برجسته‏ي مسلمان به زبان لاتين ترجمه شده است.
احمد بن محمد بن ابراهيم بن ابي‏بكر بن خلكان، ملقب به شمس الدين و مشهور به ابن خلكان از مشاهير مورخين و قضات و علماي نامي قرن هفتم هجري، از معاصرين خواجه نصيرالدين طوسي، محقق حلّي و علامه‏ي حلّي مي‏باشد. وي در نواحي اطراف موصل در عراق زاده شد. در ابتدا از پدر و ديگر بزرگان وقت، فقه و ادبيات را آموخت و سپس به مصر و شام مسافرت كرد و به تعليم وتعلم پرداخت. ابن خَلكان در مصر قضاوت نمود و بعدها قاضي القضات دمشق گرديد. وفيات الاعيان و تاريخ ابن خلكان از جمله تاليفات اوست. ابن خلكان در رجب سال 681 هجري در 73 سالگي درگذشت و در دمشق مدفون گرديد.
هانس هولباين، نقاش آلماني در 27 مارس 1497م در اوكسبورگ آلمان به دنيا آمد. وي در خانواده‏اي نقاش رشد نمود و از دانش و كارگاه پدرش كه از اساتيد مورد احترام بود، بهره گرفت. سپس به سوئيس مهاجرت و در آنجا اقامت نممود و از همان جواني به عنوان يك نقاش برجسته به ارائه آثار خود پرداخت. تخصص اصلي هولباين، چهره‏سازي انفرادي بود و در همين رشته اطلاعات جامعي درباره تركيب‏بندي با عظمت، ساختار بدني و شكل پيكره‏وار ايتاليايى از خود نشان داد. در آثار وي ريزه‏كاري‏هاي دقيق و ظريف طراحي شده و تضاد ميان سايه و روشن در كارهايش شديد نيست. به علت پيش امدن جنگ داخلي، هولباين كه در "دوره يخ‏بندان هند" گرفتار آمده بود، به انگلستان سفر نمود و به دربار اين كشور نزديك گرديد. وقوع جنگ صدساله مذهبي باعث شد تا هند در كشورهاي آلماني زبان به سرشيبي نزول گرفتار آيد اما هولباين در انگلستان موفق گرديد سبك هندي خويش را با تغييراتي، تكميل نمايد. وي كه در آثارش، اشياء متعلق به طبيعت بي‏جان را با دقت و وسواس خاصي بدون حذف كوچك‏ترين جزءشان ترسيم مي‏نمود، اين بار به حذف اشياء در آثارش پرداخت و به پس زمينه ساده و خنثي در پشت سر موضوع اصلي اكتفا نمود. وي در اين سبك با ساده‏سازي، موفق شده است تاثيرات عظمت ساختمانيِ سبك دوره رنسانس را بر بيننده بگذارد. وي علاوه بر چهره‏نگاري در عرصه طراحي، چاپ‏گري و مينياتوري نيز استادي برجسته بود و با ناشران سوئيسي در طراحي لوحه‏هاي چاپ كتاب و چهره‏نگاري و مصورسازي كتاب‏ها و از آن جمله انجيل لوتر همكاري مي‏نمود. هولباين از هنرمندان نامدار اروپاي قرن شانزدهم به حساب مي‏آيد كه طراحي‏هاي وي در نوع خود بي‏نظير تلقي شده‏اند. از آثار هولباين مي‏توان از چهره هنري هشتم پادشاه انگلستان، چهره كريستيناي دانماركي، شام آخر و سفيران ياد كرد. هانس هولباين سرانجام به تاريخ 4 ژانويه سال 1543م در 46 سالگي درگذشت. با مرگ وي مكتب بزرگ رنسانس آلماني نيز از ميان رفت و چون جانشين معتبري نداشت، پس از او هند آلمان در غرش جنگ‏هاي يك‏صد ساله مذهبي رخ در نقاب خاموشي نهاد.
فرانس هالس، نقاش هلندي در 27 مارس 1584م، در شهر آنورس در بلژيك امروزي به دنيا آمد و بيشتر عمر خود را در هارلم هلند گذرانيد. استعداد بارز وي در چهره‏نگاري بود و در دستيابي به حالت‏هاي زودگذر مهارتي تام داشت. شهرت او بيشتر به دليل مجموعه چهره‏نگاري از گروه كمان‏داران و تفنگ‏داراني است كه در زمان جنگ، عليه اسپانيا مي‏جنگيدند. وي در اين آثار به تمام سطح تابلو جان مي‏بخشيد و هر يك از پيكرها، حالتي زودگذر را بيان مي‏كرد. مي‏توان گفت نقاشي وي، بيشتر به عكاسي شباهت داشت. سبك خاص هالس، بر امپرسيونيست‏ها تأثير گذاشت. چرا كه اين مكتب فكري به حالات طبيعي و ثبت پاره‏هايى از طبيعت تعلق داشت. هالس بعداً در راه تجربه‏آموزي، طرح‏هايش را ساده‏تر كرد و باعث شد كارهايش، تقريباً تك رنگي شود در واقع او تعداد رنگ‏هاي محدودي را به كار مي‏برد و از خاكستري بسيار استفاده مي‏نمود. وي در اواخر عمر به علت ورشكستگي و تنگ‏دستي به تهيه آثاري هنري براي مؤسسات خيريه روي آورد. تعداد زيادي از كارهايش و هر كدام در نسخه‏هاي متعدد وجود دارد. برادران و پسرانش نيز به اين هنر روي آوردند و خود نيز شاگرداني تربيت نمود. فرانس هالس در هشتاد و دو سالگي در يازدهم دسامبر سال 1666م درگذشت.
گابريل دانيل فارنهايت فيزيك‏دان مشهور آلماني، در 27 مارس سال 1686م در بندر دانْتْزيگ آلمان، متولد شد.او از دوران تحصيل، تحقيقات وسيعي درباره گرما انجام داد و سرانجام در سال 1724م، دماسنج را اختراع كرد. فارنهايت تقسيمات جديدي براي دماسنج در نظر گرفت كه امروزه در امريكا و انگليس از اين تقسيمات به جاي سانتي‏گراد استفاده مي‏شود. او نخست الكل اتيليك و سپس جيوه را در دماسنج به كار بُرد و ضمن تكميل دماسنج خود، انبساط و انقباض جيوه و الكل در دماسنج را مورد مطالعه قرار داد. وي براي تعيين فشار جو از طريق خواندن مستقيم نقطه جوش آب، يك دماسنج ارتفاع سنج ساخت و دستگاهي براي اندازه‏گيري وزن مخصوص مايعات با نام آب سنج اختراع كرد. در مقياس فارنهايت، 32 درجه، برابر با صفر درجه سانتي‏گراد و 212 درجه برابر با نقطه جوش آب در صد درجه سانتي‏گراد مي‏باشد. گابريل فارنهايت سرانجام در ششم اوت 1736م در پنجاه سالگي درگذشت.
ويلهلم كُنراد رونْتْگِن فيزيك‏دان معروف آلماني در 27 مارس 1845م در يكي از روستاهاي آلمان به دنيا آمد. وي تحصيلات ابتدايى و متوسطه را در هلند گذرانيد و سپس در دانشگاه زوريخ سوئيس، زير نظر فيزيك‏دان‏ان معروف به تحصيل پرداخت. رونتگن كه به رشته‏هاي برق، نور و گرما علاقه‏مند بود پس از چند سال مطالعه و تحقيق به اخذ درجه دكتراي فيزيك نائل آمد و پس از آن در آلمان به تدريس پرداخت. پس از مدتي رونتگن مطالعات خود را درباره الكتريسيته و نور متمركز كرد و در نهايت، در ادامه مطالعات فيزيك‏دان‏ان هم عصر خود در 20 ژانويه 1896م موفق به كشف پرتوهاي جديدي شد كه قادر بودند از خيلي از اجسام عبور كنند و چون اين پرتوها ناشناخته بودند، رونتگن آنها را اشعه ايكس (x) نام‏گذاري كرد. اين اشعه مي‏توانست در پوست و درون ماده نيز نفوذ كند و با تابش بر بدن، سايه استخوان‏ها را بر روي صفحه بياندازد. به پاس اين كشف، مدال سلطنتي به رونتگن اهدا شد. هم‏چنين وي در سال 1901م جايزه نوبل فيزيك را دريافت نمود و به اين ترتيب شهرتش عالم‏گير شد. كشف عظيم رونتگن اولين كشف از سري كشفيات راديواكتيويته بود كه دانشمندان بعدي آن را دنبال كردند. جنس اشعه ايكس از جنس نور مي‏افتد. كه طول موج آن بسيار كوتاه‏تر از نور مي‏باشد. هم‏چنين قابليت نفوذ اشعه ايكس بسيار زياد است و از اغلب موانع عبور مي‏كند. امروزه از اين پرتو در علم پزشكي براي تشخيص بيماري‏ها استفاده مي‏شود و در مورد جراحي، براي تعيين محل شكستگي استخوان‏ها، پرتوهاي ايكس، وسيله بسيار سودمندي است. هم‏چنين فيزيك‏دان‏ها براي تجزيه عناصر كريستالي، استفاده‏هاي شاياني از اين اشعه برده‏اند و در پزشكي تحت عنوان راديوگرافي و راديوسكوپي به كار برده مي‏شود. ويلهلْم رونتگن سرانجام در دهم فوريه 1923م در 78 سالگي در نهايت افتخار زندگي را بدرود گفت.
جنگ جهاني اوّل، اولين جنگ جهاني و فراگير در قرن بيستم بود كه بعد از يكسري آمادگي‏ها و طي دوران صلح مسلح كه به بازسازي و مسلح كردن كشورها اختصاص داشت با بهانه كشته شدن ولي‏عهد امپراتوري اتريش - مجارستان آغاز گرديد و حدود 20 كشور به دلائل گوناگون وارد صحنه نبرد شدند. يكي از صحنه‏هاي پرتلفات اين جنگ همگاني، در منطقه شامپاني، ميان سپاهيان آلمان و فرانسه رخ داد. اين جنگ پرتلفات و بدون نتيجه قطعي پس از چهل روز در 27 مارس 1915م به پايان رسيد. تلفات آلمانها در اين نبرد، 36 هزار نفر و فرانسوي‏ها 48 هزار نفر بود. دو سال بعد در همين منطقه، جنگي ديگر به راه افتاد كه آن هم با تلفات فراوان اما بدون نتيجه پايان يافت. جنگ جهاني اوّل بعد از 4 سال در سال 1918م به پايان رسيد و بيش از 8 ميليون نفر انسان را قرباني جنگ افروزي قدرت‏مندان نمود.
در 27 مارس 1948م دولت فرانسه با تأسيس سازماني به نام اتحاديه فرانسه و كشورهاي طرفدار، تعدادي از كشورهاي استقلال يافته را كه قبلاً مستعمره اين كشور بودند، گرد هم آورد. اين اتحاديه، مشابه سازمان كشورهاي مشترك المنافع، متشكل از مستعمرات سابق انگليس بود. تشكيل اين اتحاديه، مقدمه‏اي بر تأسيس سازمان كشورهاي فرانكوفوني در سال 1970 بود. فرانكوفوني به كشورهاي افريقايى اطلاق مي‏شود كه زماني، مستعمره فرانسه بودند. اين سازمان از دهه هشتاد فعاليت خود را افزايش داده و تعداد كشورهاي عضو و ناظر آن به 52 كشور رسيده است. هر چند هدف سازمان كشورهاي فرانكوفوني، گسترش همكاري كشورهاي عضو در زمينه‏هاي اقتصادي، فرهنگي و علمي ذكر شده است و بيشتر به صورت قراردادهاي متقابل در زمينه‏هاي گوناگون عمل مي‏شود، اما در واقع دولت فرانسه به دنبال تحكيم نفوذ و تأمين منافع خود در اين كشور بوده است.