کودکی که مبتلا به این اختلالات است امکان دارد علائم زیر را از خود نشان دهد:
 
* دارای صورتی آویزان یا «کشیده» است (دهان او اغلب باز و آویزان است).
 
* از خوردن غذاهایی که نیاز به جویدن دارند خودداری می کند.
 
* به هنگام غذا خوردن به طور مرتب عق می زند.
 
* وزن کمتری داشته و نسبت به همسالان خود از قد کوتاه تری برخوردار است.
 
* در بیرون آوردن زبان یا حرکت دادن آن از یک سو به سویی دیگر مشکل دارد.
 
* به سختی می توان صحبتهای او را درک کرد.
 
* بیش از حد شل حرف می زند یا لکنت زبان دارد.
 
*زمان زیادی صرف واژه سازی در حین حرف زدن می کند.
 
* بعد از 18 ماهگی بیشتر از صداهای مصوت استفاده می کند («aah-aah» «ااه ـ ااه» به جای «mama» «ماما»)
 
* در سه سالگی بعضی از حروف بی صدا را ادا نمی کند («at» «اَت» بجای «cat» «کَت»)
 
* صداهای اضافی به کلمات اضافه می کند («animinal» (انیمینال) به جای «animal» (انیمال).
 
* هنگام صحبت برخی از اصوات را جایگزین می کند («wittle» «ویتل» به جای «little» «لیتل» )؛ توجه داشته باشید که این امر در کودکان تازه به راه افتاده متداول است بنابراین در صورت انجام این کار توسط کودک نوپای خود نگران نباشید چرا که با نزدیک شدن به دو سالگی این وضعیت بهبود می یابد.
 
* در بهم بافتن هجاها به ترتیب درست مشکل دارد («minacin» «میناسین»  به جای «cinnamon» «سینامن)
 
 
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (‏Baby Tracker‏)‏