پرسش: هر زمان که پدر و مادرم به دیدن بچه ها می آیند، برایشان هدیه می آورند. بارها و بارها از آنها خواسته ام که این کار را نکنند، اما آنها همچنان به آوردن هدیه ادامه می دهند. با این حال، روزی مادرم بدون تصمیم قبلی به خانه ما آمد و در نتیجه هیچ هدیه ای با خود همراه نداشت. کودکانم از او پرسیدند که هدیه های آنها کجا است و مادرم خیلی ناراحت شد. او به من گفت که به دخترانم توضیح دهم که نباید همیشه انتظار هدیه داشته باشند. آیا من مقصر این رفتار کودکانم هستم که اطرافیانم در آنها ایجاد کرده اند؟
 
پاسخ: قسمتی از وجود شما دوست دارد که انگشت اتهام را به سمت مادرتان نشانه برود و بگویید «من که گفته بودم این کار را نکنید». اما به جای این رویکرد بی حاصل بهتر است با او موافقت کنید که شما نیز از اینکه بچه ها آنقدر آشکارا طمع می کنند متنفر هستید. سپس توضیح دهید که اگر همیشه با یک اسباب بازی به خانه شما بیاید، توضیح آن سخت می شود که به بچه ها یاد دهید مادربزرگ مغازه اسباب بازی فروشی نیست. بهتر نیست هدایای خود را به روزهای خاصی مانند روز تولد و تعطیلات محدود کند؟
 
اگر مادر شما از آن نوع افرادی است که نمی تواند دست خالی به خانه تان بیاید، در مورد چیزهایی با او صحبت کنید که لزوماً اسباب بازی نبوده و می تواند با خود بیاورد. یک کودک نوپا ممکن است از یک صدف زیبا یا یک قطعه بدلیجات لباس که مادربزرگ دیگر از آن استفاده نمی کند خوشحال شود. ایده دیگر آن است که به او پیشنهاد دهید وسایلی مانند مواد کیک یا لوازم مورد نیاز برای انجام یک کار هنری را با خود به همراه بیاورد که بتواند با آنها فعالیتی را با کودکان انجام دهد. حتی بهتر از آن می توانید پیشنهاد دهید با خود کتابی آورده و با کودکان کتاب بخواند که این خود بهترین هدیه می تواند به حساب آید.
 
 
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (‏Baby Tracker‏)‏