اينترنت جاي بچه‌ها هست يا نيست؟

مترجم: دکتر زهرا عباس‌پور




15 توصيه به والدين براي مراقبت از کودکان در دنياي مجازي

در دوران استفاده همه‌گير از کامپيوتر و اينترنت، همان‌طور که در محيط زندگي خودمان بايد از کودکان‌مان در برابر خطرات گوناگون محافظت کنيم، لازم است که در فضاي مجازي هم مواظب بچه‌هاي خودمان باشيم. نکات 15گانه زيرکمک‌مان مي‌کند زودتر و راحت‌تر به اين هدف‌ دست پيدا کنيم.
1 هنگامي کودک از رايانه استفاده مي‌کند و وارد فضاي مجازي مي‌شود،‌ تدابير ايمني و اقدامات حفاظتي معمول ممکن است کافي نباشد. کودکان به علت خصوصيات طبيعي‌شان (معصوميت، کنجکاوي، ميل به استقلال، ترس از تنبيه) روي اينترنت با خطرات بيشتري روبه‌رو هستند. در اين مراقبت بايد به اين خصوصيات کودکان توجه داشته باشيد.
2 ممکن است فکر کنيد که کودک تنها دارد بازي رايانه‌اي انجام مي‌دهد يا اصطلاح درسي را جستجو مي‌کند‌ يا تکاليف درسي‌اش را تايپ مي‌کند و کار زيان‌باري انجام نمي‌دهد. اما از کجا معلوم که او هنگامي دارد نوشته‌اش را ذخيره مي‌کند،‌ يک برنامه ضروري رايانه را حذف نکند؟‌ يا ناخواسته به صفحه‌اي اينترنتي نرفته باشد که ويروسي را به رايانه شما وارد کرده باشد؟ اينها تنها دو مورد احتمالي است. اشتباهات رخ مي‌دهد،‌ اما کودک ممکن است نفهمد که چه‌ کاري انجام داده است يا ممکن است به خاطر ترس از تنبيه به شما نگويد که چه اتفاقي افتاده است.
3 در زمانه‌اي که کودکان و نوجوانان وقت بسياري را به اس‌ام‌اس فرستادن و چت کردن مي‌گذرانند، ‌مورد آزار قرار گرفتن يا اغفال جنسي روي اينترنت در حال افزايش است و اين شکارچيان اينترنتي، تهديدي واقعي براي کودکان هستند. از آنجايي که افرادي که روي اينترنت هستند،‌ ناشناس باقي مي‌مانند، بسيار ساده است خودشان را با هويت ديگري معرفي کنند و ديگران را بفريبند. کودکان با توجه به اينکه ساده‌تر و خوش‌باورتر هستند، هدف ساده‌تري براي اين افراد هستند.اين تهديد به خصوص هنگامي که کودک به اي‌ميل يا اس‌ام‌اس، رفتن به اتاق‌هاي گپ‌ اينترنتي (چت‌روم‌‌ها) و يا سايت‌هاي شبکه‌هاي اجتماعي مانند فيس‌بوک دسترسي داشته باشد، بيشتر است.
4 با استفاده از اس‌ام‌اس مي‌توان پيام‌هاي متني را به صورت فوري با رايانه، تلفن همراه و ساير ابزارهاي الکترونيکي فرستاد. دو خطر عمده‌اي که کودکان و نوجوانان را در اين شيوه ارتباطي در معرض خطر قرار مي‌دهد، تهديد و ارعاب کودکان و اغفال جنسي آنهاست.

5 گفتگوي اينترنتي در چت‌روم‌ها اين امکان را فراهم مي‌کنند که پيام‌هاي متني مبادله شوند،‌ افراد با يکديگر از راه اينترنت به مکالمه بپردازند و براي هم تصوير بفرستند. پژوهشگران معتقدند اين اتاق‌هاي گفتگوي اينترنتي ممکن است کودکان را در معرض خطرات اغفال جنسي و آزار و اذيت به وسيله ديگران قرار دهند،‌ نه تنها به اين خاطر که افراد در محل‌هاي چت به طور مستقيم و خصوصي با هم ارتباط برقرار مي‌کنند ‌بلکه به اين دليل که برخي از اين سايت‌هاي اينترنتي افراد را به استفاده از زبان زشت و گفتگوهاي جنسي تشويق مي‌کنند.
6 سايت‌هايي مانند فيس‌بوک و توييتر و ماي‌اسپيس به افراد امکان مي‌دهند تا صفحه‌هاي شخصي براي خود ايجاد کنند و از راه اينترنت با يکديگر ارتباط برقرار کنند. پژوهشگران نشان داده‌اند که اين سايت‌ها به اندازه ساير شيوه‌هاي ارتباط اينترنتي مانند اس‌ام‌اس و چت خطرناک نيستند.
7 کارشناسان توصيه مي‌کنند والدين براي حفاظت از کودکان در اينترنت به جاي تمرکز بر تکنولوژي مورد استفاده، بر رفتارهاي کودک در اينترنت متمرکز شوند.
8 از کارهايي که کودک‌تان روي اينترنت انجام مي‌دهد و افرادي که با آنها ارتباط برقرار مي‌کند، آگاه باشيد. سعي کنيد در کارهايي که کودک‌تان با کامپيوتر انجام مي‌دهد،‌ چه انجام بازي باشد، و چه جستجوي يک موضوع که در مورد آن صحبت مي‌کرده‌ايد بروي اينترنت، يا نوشتن يک اي‌ميل خانوادگي با او همراه شويد. اين کار به شما کمک مي‌کند بر فعاليت‌هاي اينترنتي کودک نظارت داشته باشيد.
9 رايانه‌تان را در ناحيه‌اي باز از خانه قرار دهيد. رايانه را در محلي باز و خانوادگي در خانه مثلا اتاق نشيمن بگذاريد. به اين ترتيب به سادگي مي‌توانيد بر کارهاي کودک با کامپيوتر نظارت داشته باشيد. اين کار نه تنها مانع از آن مي‌شود که کودک کارهاي غيرمجاز را انجام دهد بلکه اين فرصت را هم به شما مي‌‌دهد تا در صورتي که متوجه شديد کودک کار نادرستي را انجام مي دهد،‌ او را از اين کار باز داريد.
10قواعد و هشدارهايي در مورد خطرات رايانه‌اي تعيين کنيد. اطمينان حاصل کنيد که کودک‌تان محدوده‌‌هاي مجاز هنگام کار با رايانه را فهميده است. اين حدود بايد متناسب با سن، دانش و پختگي کودک باشد، اما در عين حال ممکن است شامل قواعدي در مورد مقدار زمان مجاز کار با رايانه، سايت‌هاي مجاز اينترنتي براي او، نرم‌افزارهايي که مي‌تواند استفاده کند و کارهايي که اجازه دارد انجام دهد، هم باشد.
11بايد با کودک‌تان در مورد خطرات اينترنت صحبت کنيد تا او رفتارها يا فعاليت‌هاي مشکوک را شناسايي کند. هدف اين است که کودک‌تان را بترسانيد، هدف اين است که او را آگاه‌تر کنيد.
12 از کارهايي که کودک‌تان با رايانه انجام مي‌دهد،‌ از جمله سايت‌هاي اينترنتي که نگاه مي‌کند،‌ خبر داشته باشيد. اگر کودک‌تان از اي‌ميل يا اس‌ام‌اس اينترنتي يا اتاق گپ اينترنتي (چت‌روم) استفاده مي‌کند،‌ سعي کنيد دريابيد که او با چه کساني ارتباط برقرار کرده است و آيا واقعا آنها را مي‌شناسد يا نه.
13 راه‌هاي ارتباط را باز نگه داريد. به کودک‌تان بفهمانيد که او هر سوال يا نگراني را که در کارهايش با رايانه و اينترنت با آنها برخورد مي‌کند، مي‌تواند با شما در ميان بگذارد.
14روي رايانه‌تان ورودي‌هاي جداگانه درست کنيد. اغلب سيستم‌هاي عامل رايانه‌اي اين امکان را به شما مي‌دهند که ورودهاي متفاوتي براي افراد متفاوت روي آنها ايجاد کنيد. اگر نگران هستيد که کودک‌تان به طور اتفاقي به اطلاعات شما دست يابد و آنها را حذف کند يا تغيير دهد، مي‌توانيد يک ورودي جداگانه براي کودک ايجاد کنيد، دسترسي و امکانات کاري او روي کامپيوتر را محدود کنيد. اگر کودک‌تان از همان ورودي شما روي رايانه استفاده مي‌کند،‌ بايد مراقب مسايل ايمني باشيد. مي‌توانيد با تنظيم برنامه جستجوگر اينترنتي‌تان مانع از آن شويد اطلاعات شخصي‌تان در اختيار کودک قرار گيرد.
15روي برنامه‌هاي جستجوي اينترنتي بخش‌هاي معيني براي ايجاد کنترل والدين وجود دارد که با فعال کردن آنها مي‌توانيد دسترسي کودک را به سايت‌هاي اينترنتي غيرمجاز محدود کنيد. اين کنترل را مي‌توانيد با برنامه‌هاي نرم‌افزاري خاص که روي رايانه نصب مي‌شود، انجام دهيد. گاهي شرکت ارايه دهنده اشتراک اينترنت هم سرويس‌هاي حفاظت از کودکان روي اينترنت را هم عرضه مي‌کند.
منبع: http://salamat.com