موارد مصرف و عوارض پیروکسیکام

پیروکسیکام یک داروی ضد التهاب و ضد درد بوده و در موارد درد های مفصلی، استخوانی و عضلانی مصرف می‌شود.

پیروکسیکام جزو دسته ای از داروها است که به آنها داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی nonsteroidal anti-inflammatory drugs NSAIDs می گویند. خصوصیت همه این داروها اینست که موجب مهار هورمون‌هایی می‌شود که در بدن موجب بروز التهاب می‌شوند.

پیروکسیکام در درمان چه بیماری‌هایی استفاده می‌شود

پیروکسیکام برای درمان درد مفصل، استخوان و عضلات و التهاب بورس و تاندون ها بکار برده می‌شود. این دارو در درمان درد، تورم و خشکی مفصلی ناشی از آرتروز، اسپوندیلیت انکیلوزان و روماتیسم مفصلی کاربرد دارد.

از پیروکسیکام در کنترل درد ناشی از نقرس استفاده می‌شود. پیروکسیکام در کنترل دردهای بعد از عمل جراحی و درد ناشی از کوفتگی و کشیدگی عضلانی کاربرد دارد. از این دارو برای کنترل دردهای قاعدگی هم استفاده می‌شود.

از کرم پیروکسیکام برای کاهش درد های عضلانی ناشی از کشیدگی و کوفتگی و همچنین برای کاهش درد های ناشی از آرتریت مفصلی در دست و زانو استفاده می شود. در این موارد دارو مستقیما از راه پوست جذب می شود.

پیروکسیکام چگونه اثر می‌کند

پیروکسیکام با مهار کردن آنزیم سیکلواکسیژناز موجب کاهش تولید پروستاگلاندین ها در بدن می‌شود. پروستاگلاندین ها روند التهاب و درد را در بدن شروع می‌کنند.

پس پیروکسیکام می‌تواند التهاب و درد را کاهش دهد. اطلاعات بیشتر در مورد نحوه اثر پیروکسیکام به مقاله “داروهای ضد التهابی چیست و چگونه اثر می‌کند” مراجعه کنید.

طریقه مصرف پیروکسیکام چیست؟

در مصرف پیروکسیکام به موارد زیر توجه کنید.
پیروکسیکام را دقیقا به همان مقدار و طول مدتی که پزشک برای شما تجویز کرده است مصرف کنید.

ممکن است دو هفته زمان نیاز باشد تا تأثیر پیروکسیکام بر روی بیماری شما به حد مطلوب برسد.

اگر فراموش کرده‌اید پیروکسیکام را در ساعتی که لازم است مصرف کنید هر زمان که یادتان آمد آن‌را مصرف کنید ولی اگر زمان مصرف دوز بعدی دارو است مصرف دارو را دو برابر نکنید. دوز فراموش شده را مصرف نکنید و فقط دوز مربوط به این ساعت را استفاده کنید.

پیروکسیکام را بعد از خوردن غذا مصرف کنید.

پیروکسیکام را با یک لیوان پر از آب مصرف کرده و بعد از مصرف حداقل بمدت ده دقیقه دارز نکشید

پیروکسیکام را از دسترس بچه ها دور نگه دارید

پیروکسیکام را در جای خنک و خشک و دور از معرض تابش مستقیم آفتاب قرار دهید.

پیروکسیکام معمولاً به صورت کپسول‌های ۱۰ میلی‌گرمی خوراکی توزیع می‌شود مقدار مصرف آن روزی یک یا دو کپسول در بالغین است. می‌توان دو کپسول را با هم و یا با فاصله ۱۲ ساعت از هم مصرف کرد.

پیروکسیکام به صورت پماد موضعی هم مصرف می‌شود. در این موارد لایه نازکی از ژل را بر روی پوست بمالید و آن‌را به آرامی روی محل درد ماساژ دهید.

بعد از استفاده، دست خود را بشویید. داروی موضعی پیروکسیکام معمولاً روزی ۴-۳ بار و حداکثر برای یک ماه استفاده می‌شود. دارو را در نزدیکی پوست چشم و یا بر روی پوست ملتهب با زخمی استفاده نکنید.

پیروکسیکام بصورت شیاف های ۲۰ میلیگرمی با استفاده روزی یک عدد هم مصرف می شود. 1

عوراض جانبی

با مصرف این دارو ناراحتی معده، حالت تهوع، سرگیجه، خواب آلودگی یا سردرد ممکن است رخ دهد. اگر هر کدام از این موارد ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، فوراً پزشک یا داروساز خود را مطلع نمایید.

به خاطر داشته باشید که پزشک این دارو را بدین دلیل برای شما تجویز کرده است که نفع آن را بیشتر از خطر عوارض جانبی آن در نظر گرفته است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند، عوارض جانبی جدی ندارند.

این دارو ممکن است فشار خون شما را افزایش دهد. فشار خون خود را به طور مرتب بررسی کنید، در صورت بالا بودن نتایج، با پزشک خود در میان بگذارید.

در صورت وجود اختلالات جدی، از جمله: کبودی / خونریزی آسان، بلع دردناک/دشوار، تغییرات شنوایی (مانند صدای زنگ در گوش)، تغییرات ذهنی / خلقی، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، سفتی گردن، تغییرات بینایی، علائم نارسایی قلبی (مانند تورم مچ پا / پا، خستگی غیر معمول، افزایش ناگهانی / غیرمعمول وزن) فورا به پزشک مراجعه کنید.

این دارو به ندرت می‌تواند بیماری کبدی جدی (احتمالاً کشنده) ایجاد کند. در صورت بروز علائم آسیب کبدی، از جمله: ادرار تیره، تهوع / استفراغ / از دست دادن اشتها، درد معده یا شکم، زرد شدن چشم / پوست، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

واکنش آلرژیک بسیاری جدی به این دارو نادر است. با این حال، اگر متوجه علائم واکنش شدید آلرژیک، از جمله: بثورات، خارش / تورم (به ویژه در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفس، شدید فوراً به پزشک مراجعه کنید. 2

تداخل دارویی پیروکسیکام

مصرف پیروکسیکام به همراه داروهای مهارکننده آنزیم ACE، سبب مقابله با اثر ضد فشار خون آنها گردیده و خطر بروز نارسایی کلیوی و افزایش پتاسیم خون را افزایش می دهد. داروهای ضد میکروبی کینولون ها، خطر بروز تشنج را به وسیله این دارو افزایش می دهند.

اثر داروهای پائین آورنده قندخون(سولفونیل اوره) ممکن است به وسیله این دارو افزایش یابد. مصرف همزمان این دارو با سیکلوسپورین خطر سمیت کلیوی را افزایش می دهد.

تداخل با آسپرین

این دارو در صورت وجود سابقه واکنش آلرژیک شدید از قبیل آنافیلاکسی یا آنژیودام ناشی از مصرف آسپیریم یا سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا پولیپ بینی همراه با اسپاسم برونش به علت مصرف آسپیرین، نباید مصرف شود.

نکات قابل توصیه در مورد پیروکسیکام

این دارو نباید بیش از مقدار توصیه شده مصرف شود.

در صورت مصرف این دارو در درمان آرتریت، دوره درمان با این دارو باید کامل شود. جهت دستیابی به پاسخ مطلوب ، ممکن است حداقل 2 هفته زمان نیاز باشد.

مراجعه منظم به پزشک در صورت مصرف طولانی مدت، به منظور بررسی پیشرفت درمان توصیه می شود.

احتمال بروز حساسیت به نور وجود دارد.

 در صورت مشاهده علائم شبیه آنفولانزا (لرز، تب یا درد عضلانی) قبل یا همزمان با بثورات جلدی، باید به پزشک مراجعه شود. 3


پی نوشت:
1.www.iranorthoped.com
2.www.rastineh.com
3.www.namnak.com