27 فروردین 1389 / 1 جمادی الاولی 1431 / 16 آوریل 2010

عمليات نصر يك با رمز يا صاحب الزّمان (علیه السلام) ادركني اجرا شد. سپاه پاسداران انقلاب اسلامي نصريك را درغرب بانه و درداخل خاك عراق با موفقيت به پايان رساندند و ارتفاعات مهمي ازجمله كوخ نم نم را ازوجود دشمن پاك كردند.
ابوجهاد از پايه گذاران سازمان آزاديبخش فلسطين بدست نيروهاي رژيم اشغالگر قدس به شهادت رسيد. ابوجهاد ازفرزندان مسلمان و مظلوم فلسطين بود كه با درك ضرورت مبارزه مسلحانه به اتفاق و همفكرانش درقاهره سازماني مسلح با خط مشي چريكي بنام جنبش آزاديبخش فلسطين پايه گذاري كرد. ابوجهاد سرانجام دراثناي مبارزات پيگيرخود مورد اصابت گلوله يك گروه مسلح صهيونيست قرارگرفت و به شهادت رسيد.
حجت الاسلام و المسلمين شيخ عباسعلي اسلامي در سال 1281 ش (1320 ق) در سبزوار به دنيا آمد. وي پس از تحصيل در سبزوار راهي مشهد و عتبات عاليات شد و از محضر حضرات آيات: آقا بزرگ تهراني، حاج آقا حسين طباطبايي قمي و سيدابوالحسن اصفهاني استفاده‏هاي فراواني بُرد. سپس به تهران بازگشت و به ترويج دين پرداخت. او براي نجات جوانان از انحرافات حاكم بر محيط مدارسِ آن روزگار، به فكر تشكيل مدارس اسلامي افتاد و با تلاشي وصف‏ناپذير براي رسيدن به مقاصد ديني خود تلاش و مبارزه كرد تا سرانجام موفق به تأسيس جامعه تعليمات اسلامي شد. حجت الاسلام اسلامي در زمينه خدمات اجتماعي در تهران و شهرستان‏ها آثار و ابنيه‏هاي ارزنده و فراواني پديد آورد كه تاسيس حدود يكصد و هشتاد مدرسه و كتابخانه و 84 مسجد از آن جمله‏اند. اين روحاني مبارز، در جريان كشف حجاب و پس از آن به دليل اعتراض به اين اعمال رژيم، بارها توسط مزدوران پهلوي دستگير و به زندان افتاد و ممنوع المنبر شد. وي پس از انقلاب اسلامي نيز با اين كه بيش از هشتاد سال داشت. بارها به جبهه رفت و به رزمندگان روحيه مي‏داد. رساله حجاب، عدم تشابه و تساوي حقوق زن و مرد و نيز خاطرات در 8 جلد از جمله آثار اوست. اين شخصيت برجسته سرانجام در 27 فروردين سال 1364 ش برابر با 25 رجب 1406 ق در 83 سالگي درگذشت و در حرم مطهر حضرت معصومه(سلام الله عليها) به خاك سپرده شد.
آيت‏اللَّه حاج شيخ علي جواهري از علماي بزرگ بروجرد، در سال 1283 ش برابر با 1322 ق در بيت رفيع و با شكوه آيت‏اللَّه شيخ محمد حسن نجفي صاحب كتاب عظيم جواهرالكلام به دنيا آمد. وي پس از فراگيري مقدمات علوم اسلامي از پدر و ديگر اساتيد، به درس حضرات آيات: ميرزاي ناييني، آقاضياءالدين عراقي و سيد ابوالحسن اصفهاني شتافت و همزمان علاوه بر تدريس، به تبليغ و ترويج شعائر ديني در شهرهاي خوزستان پرداخت. آيت‏اللَّه جواهري پس از سفري كه به ايران داشت به دعوت آيت‏اللَّه‏بروجردي كه در آن زمان ساكن بروجرد بود، به آن شهر رفته و ساليان متمادي در آن جا اقامت گزيد. ايشان شعر عربي را بسيار روان مي‏سرود و با خط بسيار زيبايش به استنساخ كتب مي‏پرداخت. از ويژگي‏هاي اين عالم برجسته، زهد و تقوي و تهجّد و مداومت بر ادعيه و نوافل و كثرت مطالعه و نوشتن بود. از تأليفات ايشان مي‏توان از ديوان اشعار، تقريرات درس فقه آيت‏اللَّه بروجردي و جواهرالعلوم در چهار جلد نام برد. او همچنين از حضرات آيات سيدحسين بروجردي، ميرزاي ناييني، سيد ابوالحسن اصفهاني، سيد عبدالهادي شيرازي، سيد ابوالقاسم خويي و سيد محسن حكيم داراي اجازه اجتهاد بود. آيت‏اللَّه علي جواهري سرانجام در 27 فروردين 1374 ش برابر با 16 ذي قعده 1415 ق در 91 سالگي در بروجرد به ديار باقي شتافت و در همان شهر به خاك سپرده شد.
آيت‏اللَّه حاج شيخ بيوك خليل‏زاده مروج در سال 1309 ش (1349 ق) در اردبيل زاده شد و پس از پشت سرگذاشتن علوم ابتدايي، براي تحصيل سطوح عاليه، در 17 سالگي به حوزه علميه قم رفت. ايشان در درس خارج حضرات آيات سيد حسين بروجردي، سيد محمد محقق داماد و اندكي هم درس امام خميني(رحمة الله علیه) در قم و آيت‏اللَّه يونس اردبيلي در مشهد شركت كرد و مباني علمي‏اش را استوار نمود. آيت‏اللَّه مروج از آن پس به زادگاهش بازگشت و به خدمات ديني و علمي و رسيدگي به امور مردم همت گماشت. ايشان همچنين در جريان نهضت اسلامي مردم از هيچ كوششي دريغ نورزيد و بر اثر اين فعاليت‏ها، در سال‏هاي دهه 1350 ش، ممنوع المنبر شد. وي به رغم همه مشكلات، در آستانه پيروزي انقلاب، از فرو افتادن جوانان در گرداب گروهك‏هاي منحرف جلوگيري مي‏كرد و اقدامات آگاهي بخش فراواني به انجام رساند. آيت‏اللَّه مروج پس از پيروزي انقلاب، از سوي امام خميني(رحمة الله علیه) به عنوان امام جمعه اردبيل و از سوي مردم آن ديار به نمايندگي مجلس خبرگان رهبري در چند دوره انتخاب شد. وي در جريان جنگ تحميلي بارها به جبهه‏هاي نبرد شتافت و با كمك‏ها و سخنراني‏هاي خود، شور فراواني در رزمندگان اسلام ايجاد كرد. سرانجام آن عالم خدمتگزار در 27 فروردين 1380 ش برابر با 21 محرم 1422 ق در 71 سالگي چشم از جهان فروبست و پس از تشييع باشكوه، در گلزار شهداي اردبيل به خاك سپرده شد.
يكي از امتيازات ننگيني كه در زمان قاجار نتايج نامطلوبي را به بار آورد امتياز انحصار تنباكو معروف به امتياز رِژي بود. به موجب اين امتياز كه در زمان ناصرالدين شاه قاجار با تالبوت انگليسي منعقد شد، شركت رِژي به مدت 55 سال صاحب حق انحصاري تجارت تنباكوي ايران و حتي نظارت در زراعت آن شناخته مي‏شد. وقتي مردم، اين قرارداد را با قرارداد مشابهي كه با دولت عثماني منعقد شده بود مقايسه كردند، از بابت اين كه منفعت بسيار كمتري نصيب كشور شده است دست به اعتراض زدند. با گسترده شدن اعتراضات مردمي و پيگيري علماي بزرگ تهران از جمله حاج ميرزا حسن آشتياني، اين اعتراضات شكلي وسيع به خود گرفت و سرانجام حكم تحريم استعمال تنباكو توسط ميرزاي بزرگ شيرازي، تكليف مردم و شاه را يكسره كرد. پس از صدور اين فتوا كه استعمال تنباكو به هر نحو را در حكم محاربه با امام زمان(علیه السلام) عنوان كرده بود، مردم قليان‏ها را شكستند و انبارهاي توتون را به آتش كشيدند. تاثير اين فتوا به حدي بود كه در درون دربار قاجار نيز كسي از تنباكو استفاده نمي‏كرد. سرانجام ناصرالدين شاه قاجار مجبور شد كه اين قرارداد را فسخ نموده و مقداري غرامت به شركت رژي پرداخت كند.
«عبدالرّحمن عارف» بطوررسمي رياست جمهوري خود را درعراق اعلام كرد. او درپي كشته شدن عبدالسَّلام عارف درسانحه هوايي به اين مقام دست يافت و اولين نخست وزيرغيرنظامي عراق بود. عبدالرّحمن عارف درسال1968درپي يك كودتاي بدون خونريزي به رياست احمد حَسَنُ البَكر رهبرحزب بعث عراق از حكومت بركنار شد.
امپراتوري روم شرقي يا بيزانس با تقسيم امپراتوري روم باستان در اواخر قرن چهارم ميلادي شكل گرفت. حدود جغرافيايى اين امپراتوري متغير بوده اما مي‏توان شبه جزيره بالكان و آسياي صغير را قسمت عمده آن دانست. اين امپراتوري در مدت عمر هزار ساله‏اش با مهاجمين خارجي مانند بلغارها، اسلاوها، ترك‏ها، اعراب و ايرانيان مواجه بوده است. اولين امپراتور بيزانس در سال 395م به سلطنت رسيد و پس از وي حدود 80 نفر در اين مسند قرار گرفتند. در قرون پاياني، اين امپراتوري با تهاجم ترك‏هاي عثماني مواجه بود اما همچنان به مقاومت خود ادامه مي‏داد و اگرچه از دولت‏هاي اروپايى كمك طلبيد اما اين درخواست كمك، بي‏پاسخ ماند. سرانجام در دوره كُنسْتانْتين يازدهم، شهر قسطنطنيه توسط سلطان محمد فاتح پادشاه عثماني و ارتش وي تصرف گرديد. سلطانِ عثماني كه دو سال قبل از آن به حكومت رسيده بود با تدارك لشكري عظيم و نيز تهيه تجهيزات جنگي و از جمله توپ‏هايي با گلوله نيم تني، در 16 آوريل 1453م حمله خود را آغاز نمود و در روز 29 مه آن سال تهاجم نهايي را عملي نمود. در جريان اين حمله امپراتور روم كشته شد و شهر به تصرف ترك‏ها درآمد و امپراتوري روم شرقي سقوط نمود. تاريخ نگاران اين مقطع را آغاز "عصر جديد" مي‏دانند.
آناتول فرانسوا تيبو معروف به آناتول فرانس منتقد، شاعر و نويسنده معروف فرانسوي، در 16 آوريل 1844م، در پاريس به دنيا آمد. پدرش شغل كتاب‏فروشي داشت و او را از كودكي باكتاب آشنا ساخت. وي در آغاز زندگي، كاتوليكي پرشور بود، اما هر چه بر سنش افزوده مي‏شد، بيشتر خواهان اصلاحات اساسي در جامعه مي‏گشت. چون آناتول بزرگ شد، علاقه شديدي به مطالعه پيدا نمود و پس از مدت كوتاهي به سرودن شعر و مقالات ادبي دست زد. او پس از حضور در مجامع ادبي پاريس و جمع‏آوري آثار خود، آنها را در چهار جلد منتشر ساخت و شخصيت ادبي خود را به ثبوت رساند. فرانس مدتي نيز وارد سياست شد و نگراني‏هاي بشرِ قرن بيستم را در مقالات كوتاه و در داستان‏ها و آثار ديگر خويش منعكس كرد. وي در صدد پيدا كردن راه حلي براي نگراني‏ها بود و آثاري نيز در اين‏باره پديد آورد. او معتقد بود كه نثر روشن، به آفتاب شباهت دارد اما اگر آفتاب را زير منشور تجزيه كنيم متوجه مي‏شويم كه آفتاب از انواع و اقسام نورها و سايه روشن‏ها ساخته شده است. فرانس، سنگين، قوي و سهل مي‏نوشت و در نگارش، سنت‏هاي كلاسيك و قديمي را رعايت مي‏كرد. نثر او آهنگ‏دار، خوشايند، هوس‏انگيز و روي هم رفته يك سمفوني آهنگين است. با اين حال چون آثار او سخت طنزآميز و نيش‏دار بود بيشتر مقامات مذهبي كليسا علناً با او به مخالفت برخاستند و حتي زماني آثار او را تحريم كردند. آناتول فرانس از جمله نويسندگان معدودي است كه در جهان شهرت و طرفداران زيادي دارد و در ادبيات به قدري پيش رفته كه او را سلطان نثر فرانسه لقب داده‏اند. هم‏چنين او را پس از مرگ به گل قريحه نژاد لاتين ملقب نمودند. بيشتر آثار ادبي آناتول فرانس از برق لبخند شكاكيّتي خوش بينانه روشن است. باوجود بينش و نظر فوق‏العاده جديدي كه داشت، هم‏چون فلاسفه جانْ‏گراي قديم، معتقد بودند كه تمام اطراف ما را ارواح جانْ‏دار فرا گرفته‏اند، ولي حواس انساني ما قادر به مشاهده آنها نيست. فرانس نويسنده‏اي است با هوشي تيز و ذهني قاطع و ادراكي قوي و استعدادي عميق در طنزگويى، با فرهنگي شگفت‏انگيز و قلبي حساس در برابر بي‏عدالتي‏ها. با اين حال، آناتول فرانس، چه در نوشته‏هايش و چه در زندگي‏اش، مخلوطي از يك فيلسوف و مسيحي كافر بود. هميشه طرفدار آزادي‏خواهي بود و در اين راه تلاش مي‏كرد. برخي از آثار معروف فرانس شامل زندگي ادبي در 5 جلد، ژاندراك، عصيان فرشتگان، پيركوچك و زندگي در آغوش گل‏ها مي‏باشند. آناتول فرانس در سال 1921م موفق به دريافت جايزه ادبي نوبل شد و سرانجام در 12 اكتبر 1924م، در اوج شهرت و افتخار، در 80 سالگي درگذشت.
چارلْزْ اسپِنسِر چاپْلين معروف به چارلي چاپلين كمدين و بازيگر شهير جهان در 16 آوريل 1889م در لندن به دنيا آمد. وي از كودكي بر صحنه تئاتر ظاهر شد و به تدريج به شهرت رسيد. يكي از ويژگي‏هاي خارق‏العاده چاپلين، وسعت جاذبه او بود به صورتي كه حتي منتقدين بدبينِ او نيز، به موفقيت و اعتبار چاپلين به عنوان "محبوب عام" اذعان داشتند. او در جواني به آمريكا رفت و از سال 1945م به كارگرداني و فيلم‏نامه‏نويسي روي آورد. چاپلين در امريكا به دليل ساختن فيلم‏هاي انتقادي و همدردي با فقرا و محرومين جامعه از سوي دولت آن كشور با محدوديت‏هايى مواجه گرديد و در سال 1952م حكم تبعيد وي از امريكا صادر شد. در واقع به علت آن‏كه وي در آثارش به عنوان يك مصلح اجتماعي، به نظام طبقاتي حمله مي‏نمود و مشكلات جامعه را مطرح مي‏ساخت و از سوي ديگر ديدگاه منفي وي نسبت به جامعه مدرن و ماشينيسم، باعث شد تا در فضاي ضد كمونيستي پس از جنگ دوم جهاني، مورد انتقاد قرار بگيرد. او كه خود را "شهروند جهان" مي‏دانست و تابعيت امريكا را نپذيرفته بود، در دوره حاكميت نظريه ضدكمونيستي "مك كارتيسم" به عنوان يك شهروند متمايل به انديشه‏هاي كمونيستي در معرض اتهام قرار گرفت. چاپلين كه ادامه كار در امريكا را دشوار مي‏ديد، همراه همسرش به سوئيس رفت. چارلي در دوران جديد كه جهان در حال تغيير كه تغييرات آن، در جهت بهبود اوضاع فعلي نبود، به جاي مضامين بي‏عدالتي، گرسنگي، بيكاري و فقر، در آثارش به جنايات سازمان يافته و شكنجه و كشتار جمعي مي‏پرداخت. او هيچگاه به بي‏بند و باري‏هاي عالم سينما آلوده نشد و با وجود آن كه در حرفه خود از نوابغ به شمار مي‏رفت، همواره از پليدي‏ها و فساد حاكم بر جامعه سينماي غرب دوري مي‏جست. او در نامه معروف خود به دخترش، برهنگي را بيماري هنر معاصر مي‏داند و تصريح مي‏نمايد: "در دنيايى كه زندگي مي‏كني تنها رقص و موسيقي نيست... گهگاه با اتوبوس در شهر بگرد، زنان بيوه و كودكان يتيم را نگاه كن. روزي يك بار با خود بگو من هم يكي از اينان هستم، و تو يكي از آنها هستي دختر من، نه بيشتر". كلام آخر چارلي به دخترش اين است كه "تا آن جا كه در توان من بود تلاش كردم آدمي باشم، تو نيز تلاش كن". به‏طور كلي فيلم‏هاي چارلي چاپلين حاوي طنز گزنده آميخته با اندوه است و انتقادات جسورانه او از مناسبات نابرابر اجتماعي و عشق به انسانيت در تمام آثارش به چشم مي‏خورد. جويندگان طلا، ديكتاتور بزرگ و عصر ماشين از كارهاي معروف اوست. چارلي چاپلين سرانجام در دسامبر در بيست و پنجم سال 1977م در هشتاد و هشت سالگي در سوئيس درگذشت.
پس از جنگ جهاني دوم، بر سر مسائلي چون سرنوشت آلمان، اروپاي خاوري و حكومت اين كشورها و... اختلافاتي بين امريكا و هم‏پيمانانش با شوروي پديد آمد كه باعث جنگ تبليغاتي وسيعي عليه يك‏ديگر گرديد. اين جنگ رسانه‏اي و تبليغاتي در نهايت توسط برنارد باروك، سياست‏مدار امريكايى به عنوان جنگ سرد مطرح شد و اين واژه از اين زمان براي توصيف روابط شرق و غرب وارد فرهنگ سياسي جهان گرديد. به بيان ديگر جنگ سرد اصطلاحي است كه نخستين بار در مورد جنگ رواني و تبليغاتي بين شوروي و كشورهاي كمونيست از يك طرف و كشورهاي بلوك غرب از سوي ديگر به كار برده شد. در اين جنگ، كشورهاي متخاصم به جاي توسل به زور و اقدام به جنگ، به تبليغات و عمليات ايذايى عليه يك‏ديگر اكتفا مي‏كنند. در جنگ سرد هم‏چنين حالت كشمكش دو كشور كه هر يك مي‏كوشد خود را قوي و كشور مقابل را ضعيف نشان دهد به وفور يافت مي‏شود. در اين ميان، كشورهاي بلوك شرق و غرب، پيمان‏هاي متعددي عليه هم منعقد كردند كه انعقاد پيمان‏هاي ناتو، سيتو و پيمان‏هاي دوجانبه امريكا با كشورهاي جهان سوم به منظور قرنطينه و محاصره بلوك كمونيست، و نيز پيمان ورشو در شرق، از جمله عوارض و جنبه‏هاي ديگر جنگ سرد به شمار مي‏آيند. نخستين دوره جنگ سرد از سال‏هاي 1946 تا 1962م ادامه داشت و با مرگ رهبران پيشين امريكا و شوروي، دوره تازه جنگ سرد تا اوايل دهه 1990م نيز ادامه يافت. به طور كلي ويژگي‏هاي جنگ سرد عبارتند از: آماده سازي نيروهاي نظامي دو طرف و مسلح شدن به سلاح‏هاي هسته‏اي، مبارزه تبليغاتي بسيار فشرده در دو طرف، عدم انجام هيچ گفت‏وگوي موفقيت‏آميز بين طرفين و سرايت كشاكش كمونيسم و سرمايه‏داري به جهان سوم.
در روز شانزدهم آوريل 1948م، صهيونيست‏هاي مسلح در حمله به اردوگاه سابق ارتش انگلستان در تل ليتفنسكي در فلسطين، نود فلسطيني را كشته و تعدادي را مجروح كردند. اين فاجعه زماني روي داد كه از يك طرف نيروهاي انگليسي در حال ترك پادگان‏ها و اردوگاه‏هاي خود و بازگشت به ميهن‏شان بودند و از طرف ديگر صهيونيست‏ها عمليات كشتار فلسطيني‏هاي بي‏گناه را با هدف تشكيل دولت نامشروع صهيونيستي تشديد كرده بودند. نتيجه اين اقدامات هماهنگ انگليسي‏ها و صهيونيست‏ها عليه مسلمانان فلسطيني، قتل عام و آوارگي تعداد زيادي از آنان و اعلام موجوديت رژيم اشغال‏گر قدس در يك ماه بعد بود.
در 16 آوريل 1997م و در جريان مراسم معنوي حج، انفجار يك كپسول گاز پيك نيك باعث ايجاد آتش سوزي مهيبي در محل وقوف حجاج خانه خدا در سرزمين مِنا در 10 كيلومتري مكه شد. در اثر اين آتش‏سوزي، 343 تن از حجاج كشته و 1290 تن ديگر مجروح شدند و هفتاد هزار چادر در آتش سوخت. اين حادثه دومين آتش‏سوزي بزرگ در منا پس از آتش‏سوزي دسامبر 1975 م بود كه باعث مرگ هزار نفر و جراحت چندين هزار حاجي شد. وقوع چنين حوادث مرگبار باعث شد تا دولت عربستان در سرزمين منا، چادرهاي نسوز نصب كند.
كشور دانمارك در شمال اروپا بين درياي بالتيك و درياي شمال قرار گرفته است. مساحت دانمارك 43/094 كيلومتر مربع و جمعيت آن 5/300/000 نفر مي‏باشد. پيش‏بيني جمعيت دانمارك تا سال 2025 در حدود 5/2 ميليون نفر است. ميزان جمعيت اين كشور اروپايى تقريباً ثابت است. پايتخت دانمارك كپنهاك و واحد پول آن كرون است. حدود 90 درصد مردم دانمارك پيرو مذهب پروتستان بوده و اكثريت آنها مليت دانماركي دارند و از نژاد سفيد اروپايى هستند. زبان رسمي مردم، دانماركي است. از نظر اقتصادي، دانمارك يكي از كشورهاي ثروت‏مند اروپايي به شمار مي‏آيد. اورهوس، اودنسه و اولبورگ از شهرهاي مهم اين كشور هستند. حكومت دانمارك مشروطه سلطنتي با يك مجلس قانون‏گزاري مي‏باشد. اين كشور داراي دو روز ملي مي‏باشد كه يكي پنجم ژوئن و ديگري شانزدهم آوريل است .