عربستان، کانون تحولات عصر ظهور(2)
نويسنده:محمود مطهري نيا
3.پس ازظهور
3-1.بيعت ياران
پس ازآن که حضرت گفتارخويش را به پايان مي برند،شرطه هاي حرم تلاش مي کنند که ايشان را همانند نفس زکيه به شهادت برسانند يا حداقل اسير کنند که اصحاب حضرت،قدم پيش نهاده، شرّ آن ها را از امام (ع) دفع مي کنند. جناب جبرئيل هم پشت به کعبه به عنوان اولين نفر با امام (ع) بيعت مي کند و پس از او، سيصدوسيزده تن يار حضرت و ديگر ياوران با ايشان عهد و پيمان مي بندند. امام صادق (ع) به مفضل بن عمر فرمودند: «اي مفضل! حضرت مهدي(ع) پشتش را به حرم مي کند و دستش را که سفيدي خيره کننده اي دارد، جهت بيعت دراز مي کند و مي فرمايد: اين دست خداو از سوي خدا و به فرمان خداست و سپس اين آيه را تلاوت مي کنند: «آنها که با تو بيعت مي کنند، در حقيقت با خدا بيعت کرده اند، دست قدرت الهي مافوق قدرت آن هاست و هر که بيعتش را بشکند به ضرر خودش است».(1)اولين کسي که دست حضرت را مي بوسد، جبرئيل است و به دنبال او، ملائکه و نجباي اجنه و سپس برگزيدگان. مردم هنگام صبح در مکه مي پرسند: اين مردي که اطراف کعبه است، کيست؟ و اين جمعيتي که با او هستند کيانند و آن نشانه بي سابقه اي که ديشب ديديم چه بود؟ که اين جريان حوالي طلوع آفتاب اتفاق مي افتد».(2) محمد بن مسلم نيز از آن حضرت نقل کرده که فرمودند: «گويي جبرئيل که به صورت پرنده اي سفيد درآمده، اولين مخلوق خداوند است که با آن حضرت بيعت مي کند و پس از آن،سيصدوسيزده نفر بيعت خواهند کرد. هر که دراين مسير امتحان خود را پس داده باشد، درآن ساعت مي آيد، که برخي در رختخواب شان ناپديد مي شوند که حضرت علي(ع) فرمودند: «ناپديد شدگان در رختخواب هايشان» و اين گفته الهي است: «درخيرات با هم مسابقه دهيد که هر کجا باشيد،خداوند همه شما را مي آورد».(3) مفاد اين پيمان نامه و بيعت را حضرت علي (ع)چنين بيان کرده اند: «از يارانش پيمان مي گيرد که: دزدي، زنا و فحاشي به هيچ مسلماني نکنند، خون کسي را به ناحق نريزند، به حريم ديگران جفا و تجاوز نکنند، به خانه اي حمله نبرند، تنها به حق و به جا، افراد را بزنند، هيچ طلا، نقره، گندم يا جويي را [براي خويش] انبار نکنند، مال يتيم را نخورند، به آن چه نمي دانند شهادت ندهند، هيچ مسجدي را خراب نکنند، آن چه را که مست کننده است،ننوشند، خز و ابريشم نپوشند، در مقابل طلا سر فرود نياورند، راه را نبندند و ناامن نکنند، هم جنس بازي نکنند، گندم و جو را انبار نکنند، به کم، راضي و طرفدار پاکي و گريزان از نجاسات باشند، امر به معروف و نهي از منکر کنند، لباس هاي خشن بپوشند و خاک را متکاي خويش سازند و آن گونه که شايسته خداوند است در راهش جهاد کنند. آن حضرت خود نيز متعهد مي شود که همانند آن ها قدم برداشته، لباس بپوشد و سوار مرکب شود و آن گونه باشد که آن ها مي خواهند و به کم راضي باشد و به کمک خداوند متعال جهان را همان طور که از جور پر شده است، از عدالت آکنده سازد، خداوند را آن گونه که شايسته است عبادت کند و هيچ حاجب و درباني اختيار نکند».(4)
پس از اتمام مراسم بيعت، جبرئيل برخاسته، به نام حضرت در دنيا بانگ مي زند. ابان بن تغلب از امام صادق (ع)، روايت کرده است: «اولين کسي که با حضرت مهدي بيعت مي کند جبرئيل است. به صورت پرنده اي سفيد رنگ فرود آمده،با ايشان بيعت مي کند. سپس يک پايش را روي کعبه و پاي ديگرش را روي بيت المقدس مي نهد و با صدايي گويا و فصيح ندا در مي دهد: فرمان خداوند رسيد، درباره آن شتاب نکنيد».(5)
پس ازبيعت جناب جبرئيل (ع) ديگران نيز با آن حضرت (ع) بيعت کرده، مهياي اقدامات جهاني مي شوند.
3-2.فراخوان لايه دوم ياران (سپاه ده هزارنفري):
مفضل بن عمر از امام صادق (ع) چنين روايت کرده است: «خداوند متعال جبرئيل را مي فرستد تا اين که به نزد او بيايد؛بر حجر اسماعيل در نزديک کعبه فرود آمده، به او مي گويد: به چه دعوت مي کني؟ حضرت مهدي (ع) او را با خبر کرده، جبرئيل پاسخ مي دهد: من اولين کسي هستم که با تو بيعت مي کنم، دستت را دراز کن. پس دستش را بر دست حضرت [به نشان بيعت] مي کشد. سيصدوسيزده و اندي مردم هم به نزد او مي آيند و با او بيعت مي کنند. او هم آنقدر در مکه مي ماند که ده هزار نفر اصحابش جمع مي شوند و پس از آن به سوي مدينه حرکت مي کند».(6)
3-3.خسف بيدا:
يکي از نشانه هاي حتمي و قطعي ظهور که اندکي پس از اعلان جهاني (صيحه) اتفاق مي افتد، فروريختن بخشي از سپاه سفياني دربياباني نزديک مکه است. حديفة بن يمان از وجود مقدس پيامبر اکرم(ص) نقل مي کند: «... سپاه دوم وارد مدينه مي شوند و سه شبانه روز آن جا را تاراج مي کنند.سپس به قصد مکه از آن شهر خارج مي شوند تا اين که به بيابان (بيداء) مي رسند.خداوند متعال جبرئيل را مي فرستد و به او مي گويد: برو آن ها را محو کن. او هم ضربه اي با پايش به زمين مي زند و خداوند متعال آن ها را در زمين فرو مي برد. جز دو نفر از آن ها نجات نمي يابند که هردو از قبيله جهينه هستند و براي همين گفته اند خبر يقيني و مسلّم نزد جهينه اي هاست.سپس حضرت اين آيه قرآن کريم را تلاوت کردند: «ولوتري إذ فزعوا...».(7)
3-4.حرکت به سمت مدينه:
بعد از وقوع حادثه ي فرو رفتن لشکريان سفياني، روايات نقش نظامي ديگر را براي سفياني در حجاز ذکر نمي کند، با توجه به اين که اين ماجرا پايان بخش نقش او در حجاز خواهد بود.اما احتمال دارد نيروهايي براي او در مدينه باقي بماند که با قواي حکومت (خاندان فلان) کارزارکند و روايات خاطر نشان مي سازد که حضرت مهدي(ع) پس از معجزه فرو رفتن قواي دشمن، با سپاه خود که متشکل از چند ده هزار نفر رزمنده است براي آزاد سازي مدينه راهي آن جا شده، با دشمنان خود درآن جا درگير مي شود. به هرحال آن حضرت مهدي(ع) مدينه را فتح و حجاز را آزاد و نيروهاي دشمن را منکوب مي سازد و لشکر سفياني هر کجا که روياروي او باشد، از حجاز تا عراق و شام، شکست مي خورد. روايات يک نبرد يا بيشتر را ياد مي کند که در عراق بين لشکر سفياني ازطرفي و سپاهيان مهدي(ع) و ياران خراساني وي از ناحيه ديگر اتفاق مي افتد.(8)
3-5. حرکت به سمت عراق و بقيه جهان:
امام (ع) پس از بازپس گيري شبه جزيره، روبه منطقه بين النهرين و عراق نموده، با همراهي ايرانيان اين منطقه را از سفيانيان بازپس مي گيرند.
حضرت باقر(ع) فرمود: «قائم ما، نهضت خويش را از مکه آغاز مي کند. پرچم و شمشير رسول خدا(ص) و ديگر نشانه هاي پيامبر و درخشش گفتار محمدي(ص) با اوست. پس از نماز شامگاه فرياد بر مي آورد: اي مردم! شما که در ديدگاه خدا و زير فرمان و اراده او هستيد، به هوش باشيد. به خدا ايمان آوريد که پيامبران را با مشعل کتاب و قانون و برهان هاي روشن، فرستاده است. خدا شما را فرمان مي دهد که براي او شريک قرار ندهيد و پاسدار دين و گفتار پيامبر باشيد. زنده بداريد آن چه را قرآن زنده کرده است و نابود سازيد آن چه را قرآن از بين برده است. قلبتان به خاطر هدايت و نجات گمراهان بتپد. من شما را به سوي خدا و پيامبر مي خوانم، که برنامه هاي قرآن را اجرا کنيد. باطل را بکوبيد و راه و روش پيامبر را به پا داريد. پس از اين گفتار، يارانش که 313 نفر مي باشند، مانند ابرهاي پراکنده پاييزي، به هم مي پيوندند. آن ها مرداني هستند که در شب به راز و نياز با خدا زنده اند و در روز، شيران بيشه شجاعت اند. خداوند نخست حجاز را براي او مي گشايد و او زندانيان بني هاشم را آزاد مي سازد، پرچم هاي سياه کوفه به زير مي آيد، وبه عنوان نشانه بيعت، به سوي امام قائم فرستاده مي شود. در اين هنگام است که امام سپاه را به شرق و غرب جهان مي فرستد تا بيداد و بيدادگران را ريشه کن سازند، و کشورها براي او گشوده مي گردد و به دست او استانبول(دروازه غرب) فتح مي شود».(9)
4.دوره استقرار حکومت جهاني :
پايتخت حکومت جهاني امام عصر(ع) مسجد کوفه خواهد بود اما اين امر باعث کاستن از رونق حج نخواهد شد. در منابع روايي درباره کراهت سکونت در شهر مکه گفت و گو به ميان آمده که علل متعددي براي آن مي توان برشمرد، اما از همه مهم تر و قابل فهم تر براي مردم زماني خواهد بود که طي الارض،(10)طيّ الهواء(11) وطي الماء(12)يک اتفاق عادي خواهد شد و بسياري از مردم جهان با استفاده از اين توانايي ها مي توانند مسافت هاي طولاني را طي کنند.علاوه براين،حتي طي طريق عادي با چنان امنيتي خواهد بود که يک زن بدون آن که دچارمشکلي شود و کسي متعرض او شود،مسير شام تا حجاز را پياده در مي نوردد و به بيت الله الحرام مي رسد. به همين دليل درايام حج، شهر مکه مملو از جمعيت خواهد بود؛ازهمين رو امام عصر(ع) قوانين خاصي را براي زوّار و حجّاج وضع مي کنند که ازآن جمله مي توان به ممنوعيت خواندن نمازمستحبي در مسجدالحرام اشاره کرد تا بقيه بتوانند به اعمال واجب خود برسند.(13)
پي نوشت ها:
1.سوره فتح (48)، آيه 10.
2.بشارة الاسلام، ص 268؛ الزام الناصب، ج2، ص257؛ يوم الخلاص، ص320.
3.الغيبة نعماني، ص 21؛ منتخب الاثر، ص422؛تاريخ ما بعد الظهور، ص265.
4.منتخب الاثر، ص 469؛ الزام الناصب، ج2، ص205؛ يوم الخلاص، ص292؛ تاريخ ما بعذ الظهور، ص244.
5.بحارالأنوار، ج52، ص283؛ بشارة الاسلام، ص259؛ يوم الخلاص، ص319؛ المهدي (ع) من المهد الي الظهور، ص340؛السفياني، ص145.
6.بشارة الاسلام، ص 227؛ منتخب الاثر، ص 468.
7.بحارالأنوار، ج52، ص187؛ منتخب الاثر، ص 456؛ بشارة الاسلام، ص21؛ يوم الخلاص، ص673.
8.عصرظهور، ص150.
9.ابن حماد،الفتن (نسخه خطي)، ص59، به نقل از:معجم احاديث الامام المهدي (ع)، ج3،ص295، ح832.
10.کرامتي از بزرگان که به سبب آن مسافتي زميني در مدتي کوتاه در نور ديده مي شود.
11.همانند طي الارض با اين تفاوت که حرکت درآسمان خواهد بود.
12.همانند طي الارض با اين تفاوت که حرکت برروي آب خواهد بود.
13.تفصيل بيشتر اين مطلب را در کتاب چشم اندازي به حکومت جهاني حضرت مهدي(ع)،نوشته حجت الاسلام و المسلمين طبسي مطالعه نماييد.
منبع:نشريه موعود،نشريه 106
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}