اولين اکوموزه فضاي باز درايران وخاور ميانه

«موزه ميراث روستايي گيلان»

احتمالاً براي شما هم بسيار اتفاق افتاده که هنگام بازديد از يک اثر تاريخي يا طبيعي، پس از مدتي که حس اوليه از ديدن آن مکان کم رنگ شد، آرام آرام چشم هايتان به جاها و نکاتي حساس شود که: «اي بابا! چرا اين جا اين طور نگهداري مي شود؟! چرا به آن رسيدگي نمي کنند...؟!» و اين جاست که شروع مي کنيد به افسوس خوردن يا بحث در مورد اين موضوع با همراهان تان...
اما جايي هست که حتي با توجه به جزئيات نيز حس بدي به شما دست نمي دهد و از اين همه هماهنگي و دقت، لذت هم مي بريد. کجا؟
در چند سال اخير در استان گيلان، موزه اي به نام موزه ميراث روستايي احداث شده که دونکته، آن را نسبت به خاطره اي که از بازديد ديگر مکان هاي تاريخي و طبيعي داريم، متفاوت مي کند؛يک روند پيشرفت اين پروژه که قابل قبول است و هر بار حرفي نو براي گفتن دارد؛ ديگر اين که بازديد کننده در جاي جاي اين مکان زيبا، ظرافت هايي را مي بيند که شگفت زده مي شود؛ مثل سطل هاي زباله اي که از ساقه هاي درختان ساخته شده و کاملاً با فضاي اطراف هماهنگ اند.
خلاصه آدم احساس رضايت مي کند؛ چرا که به اجراي جزئيات خوب توجه شده و آن فضاي قديم که انسان همگام با طبيعت به گذران زندگي مي پرداخته، به خوبي بازسازي شده است. در تمام طول راه و درحال قدم زدن در فضاي موزه، نواي زيباي موسيقي گيلکي به آدم حال و هواي خاصي مي دهد و براي ديدن منشأ و بلندگوهاي سياه در لابه لاي سبزي درختان، بايد تلاش کرد!

تأسيس

فکر ساخت اين اکوموزه، گويا پس از زلزله سال 1369 در رودبار شکل گرفته و متولي اصلي اين ايده، دکتر طالقاني، با الهام از موزه هاي مشابه در اورپا (مخصوصاً فرانسه) بوده است. دکتر طالقاني در صدد برآمد تا مکاني را در کشور خودش احداث کند که هر کس با گذراندن ساعاتي در آن با فرهنگ و سنن و شکل خانه ها و نحوه گذران زندگي مردم در نقاط مختلف گيلان آشنا شود. براي اين کار، زميني به وسعت 260 هکتار در جنگل سراوان اختصاص داده شد که گيلان در آن به 9 بخش تقسيم شد و کار ساخت موزه آغاز شد. خانه ها را در محل از صاحبان شان خريداري و پس از واچيني (که يک کار علمي ـ مهندسي است)، خانه ها را بار ديگر در محل اين موزه دوباره چيني شدند. بنابراين، اکوموزه گيلان مکاني تازه ساز نيست و تمام خانه ها و سايل موجود در آن، زماني سرپناه انسان ها و ابزار کار و معيشت بوده است.

سفر به مقصد موزه

براي رفتن به اين اکوموزه، بايد از اتوبان قزوين به رشت برويد. در 18 کيلومتري رشت، پلي وجود دارد که مي توانيد از طريق آن به سمت جاده فومن رفت؛ در همان ابتداي جاده و سمت چپ، موزه ميراث روستايي مشخص است. البته تابلوهاي راهنما در جاده اصلي چندان راه نما نيست!
براي برنامه ريزي جهت رفتن به موزه فراموش نکنيد که اين مکان تنها در روزهاي جمعه و اعياد پذيراي ميهمانان است؛ آن هم از ساعت 10 الي 18 قيمت بليط آن هم 300 تومان است. در يک روز تعطيل مي توانيد گشتي در آن بزنيد و از تجمع اين همه زيبايي لذت ببريد، از غذاها و فرآورده هاي محلي گيلان استفاده کنيد، صنايع دستي را که همان جا توليد مي شوند، خريداري کنيد و به داخل خانه ها نيز برويد. در کنار هر بنا، راهنمايي محلي با پوشش محلي،آماده پاسخ گويي به سؤالات شماست...
براي پيدا کردن مسيرها، مي توانيد در هنگام ورود، يکي از نقشه هاي راهنماي موزه را درخواست کنيد. ناهار و چاي هم آن جا مهيا است. فقط، زماني حدود چهار تا پنج ساعت در نظر بگيريد تا بتوانيد از تمام زيبايي هاي آن لذت کافي را ببريد.
شماره تلفن موزه 1-3239490-0131
منبع: نشريه زندگي ايده آل شماره41
/خ