حفظ وحدت و اتحاد ملي






سخنان مقام معظم رهبری

عزيزان من يك ملت هر چه قدرتمند باشد، هر چه ثروتمند باشد، اگر اختلاف در بين آنها ريشه گرفت و آتش اختلاف مشتعل شد، بدبخت و بيچاره خواهند شد. اختلافات كه گفته مى شود، مقصود اختلاف سليقه نيست. اختلاف سليقه هست. اگر اختلاف خط ، اختلاف جهت ، اختلاف مذاق باشد ، اشكالى ندارد. اختلافات ، يعنى درگيري هاي سياسى كه فضا را متشنج مي كند.
هرگونه بروز اختلافى، دشمن را تشويق مي كند، كسانى هستند كه مى گويند: دشمن را تشويق به حمله نكنيد، بنده هم موافقم؛ دشمن را نبايد تشويق به حمله كرد؛ اما مى دانيد چه چيزي دشمن را تشويق به حمله مي كند؟ مهمترين مشوق دشمن به حمله اين است كه احساس كند در بين مسؤولان كشور اختلاف وجود دارد؛ در بين سياستمداران و زبدگان سياسى اختلاف وجود دارد. اين اتحاد و اتفاق نظر در مسايل و وحدتى كه بنده و همه ي مسؤولان اين همه روي آن تأكيد مي كنيم، اين اتحاد و ائفاق نظر در مسايل گوناگون سياسى نيست؛ ممكن است در زمينه هاي اقتصادي و سياسى بين مسؤولان اختلاف نظر باشند؛ اما در مورد لزوم مقاومت و ايستادگى ملت ايران در مقابل زورگويى و قلدري دشمن اتفاق نظر است. همه بايستى بر اين موضع اتفاق نظر داشته باشند كه دارند؛ بايد
اين را ابراز هم بكنند؛ بايد اين اتفاق نظر را صريحا بگويند. هر چيزي كه اين اتحاد را به هم بزند و نشان دهنده ي اختلاف باشد، دشمن را تشويق خواهد كرد. آن كساني كه صداي خودشان را با استفاده از كانالهاي نامشروع و نامبارك دستگاههاي وابسته به سازمانهاي اطلاعاتى دشمن در دنيا پخش مي كنند و جمهوري اسلامى را به رضاخان قلدر و كله مناره سازي نادر تشبيه مى کنند! اينها مشوق دشمنند، اينها كسانى هستند كه دشمن را تشويق مي كنند البته اعتقاد اين است كه امروز مسايل اصلى كشور فراتر از مسايل درون جناحها وگروههاي مختلف كشور است. بحثهاي جناحى و خطى و سليقه يى و گرايشى وجود دارد؛ نه مى شود آنها را كاملا متوقف كرد، نه مى شود به كلى آنها را مضر دانست. مقداري از اين اختلافات و مباحثات به جستجوگري و آگاه شدن و تفحص فكري و ذهنى جامعه و مردم كمك مي كند؛ اگر به شكل سالمى انجام بگيرد، اشكالى ندارد؛ اما همه ي مسايل كشور اينهاست.
مسايل اساسى كشور فراتر از چيزهايى است كه در چارچوب گرايشها و خواستها و تمايلات و تشخيصهاي جناحى و گروهى محدود شود. به نظر مى رسد هر كس دلسوز و آگاه است، مى تواند مسايل اساسى كشور را ببيند.
آنچه امروز در مواجه با اين خصومتها براي ملت ايران مهم است، در درجه اول، اخوت و برادري است. هر چه مى توانند، اين اختلافات را كم بكنند، مردم را در علاقه و اميدي كه به نظام اسلامى دارند، راحت بگذارند و اميد آنها را مخدوش نكنند. متاسفانه عده اي زمينه هايي را درست مي كنند براي اينكه دشمن اميدوار شود. رئيس جمهور آمريكا خيال مي كرد كه روز 18 تير در تهران عليه نظام اسلامى قيام خواهد شد، اما دانشجويان ما با آگاهى خود اميد دشمن را نااميد كردند. در كشور ما، دانشجو و مسؤولانش آگاهند. آحاد ملت با آگاهى خود نمى گذارند
دشمن سوء استفاده كند. دشمن، بد و اشتباه فهميده است. برادران و خواهران عزيز! آنچه صلابت اين ملت را حفظ خواهد كرد، عبارت است از وحدت حول محور ايمان و انقلاب، اين چيزي است كه دشمن رانا اميد مي كند، آنها خيال مي كنند، براي استحكام نظام خود دنبال سلاح كشتار جمعى و دنبال اتم و اين چيزها هستيم، اشتباه مى کنند، اين هم تحليل غلط و اطلاعات نادرستى است. ما مى دانيم آن چيزي كه بمب اتم هم در آن كارگر نمى شود، عبارت است از يك ملت مصمم، عازم، مومن، متحد و يكپارچه، اين است كه كسى نمى تواند بر آن فايق شود و غلبه پيدا كند، والا مگر از اول انقلاب تا حالا با ما دشمنى كم بوده است؟ مگر از اؤل انقلاب تا الان بمب اتم داشتيم؛ آنچه عزت و كيان اين ملت را حفظ كرد، نظام اسلامى را سربلند و نام امام را جاودانه كرد، ايمان و عزم راسخ اين مردم و ايستادگى و وحدت و يكپارچگى آنها بود. نكند بعضى ها برخى از ساده لوحى ها و نسنجيده كاري ها را مرتكب
شوند و بعضى حرفهاي نسنجيده را بگويند و بعضى موضع گيري هاي نسنجيده را اتخاذ كنند و مردم را نااميد سازند.
ضعفى در فلان دستگاه وجود دارد، فورا نظام اسلامى را زير سؤال ببرند كه چرا اين ضعف در اين دستگاه هست. دستگاهها، دولتها و مجموعه هاي كاري، كار خوب دارند، اشتباه و خطا و كار بد هم دارند كه بايد اصلاح شود، اين چه ربطى به تركيب و هندسه ي نظام اسلامى دارد كه بعضى نسنجيده گويى مى كنند؛ خيلى اوقات در اين نسنجيده گويى ها، غرض هم نيست، بلكه نادانى است، نادانى هايى است كه دشمن از آن استفاده مي كند. اين نادان دوست كه در ادبيات و اشعار، وجود دارد، يعنى همين ها، ممكن است دوست هم باشند، اما نادانند. حرفى مى زنند كه نظام اسلامى را زير سؤال مى برد، حرفى مى زنند كه مردم را نسبت به آينده ي خود نااميد مى كند، چرا آخر؟ اين مردم با نشاط، پراميد و پرتوان كه اين همه گردنه ها را پشت سر گذاشته اند، مى توانند به قله برسند، چرا
اينها را نااميد مى كنيد؟! اگر به قوي ترين كوهنوردها هم در وسط راه بگويند كمرت مى شكند، پايت مى شكند، چشمت كور مى شود، نمى توانى و مى لغزي، در حقيقت مرددش مي كنند. چرا بايد ملت ايران را در پيمودن راه شرف و عزت و اعتلايى كه در پيش گرفته، مردد كرد؟! اين قدر مسؤولان دلسوز علاقه مند دارند تلاش و كار مي كنند، بدنه ي عظيم مسؤولان در سطوح مختلف دارند تلاش مى کنند، چقدر اخلاصها وجود دارد كه بنده و امثال بنده كوچكتر از آن هستيم كه بتوانيم به اين همه اخلاص و كار مخلصانه احاطه پيدا كنيم، فقط خدا مى داند. انسان همه ي اينها را نديده بگيرد و روي آنها خط بطلان بكشد و تمام دستگاه را زير سؤال ببرد! اينها ديگر همان چيزهايى است كه خداي متعال بايد انسان را از بعضى از لغزشها محفوظ بدارد. بايد از خدا خواست که انسان دچار
لغزش نشود.

منبع:بيانات مقام معظم رهبري در سفر به استان اصفهان ، سال 1382