کودکان از طریق مشاهده ی عملکرد والدین و آموزش غیر مستقیم می آموزند که چگونه رفتار کنند، زمانی که رفتار پدر و مادر صمیمانه باشد کودک به طور ناخودآگاه ارتباط صمیمانه و موثر را می آموزد. این نوع از ارتباط به طرز عجیبی زندگی گذشته، حال و آینده ی کودک را تحت تاثیر قرار می دهد. هر چقدر ارتباط صمیمانه تر باشد تاثیر شگرف تری در افکار، احساس و رفتار کودک  خواهد داشت. در واقع طرز فکر و عملکرد کودکان برگرفته از میزان ارتباط و صمیمیت پدر و مادرهاست. این ارتباط صمیمانه در واقع نوعی احترام، احساس قدرت و ارزش گذاری به کودک است. وقتی کودکان رفتار صمیمانه از پدر و مادر خود می بینند (چه صمیمیت میان خودشان و چه با سایر اعضای خانواده) احساس امنیت و حمایت می کنند و همین طور عزت نفس و اعتماد بنفس کودک بالا می رود. و همچنین اگر رفتار و عملکرد والدین منفی باشد این عزت نفس و اعتماد بنفس در آنها از بین می رود. پدر و مادر باید این ارتباط صمیمانه را تا زمانی که کودک سنین پایین را تجربه می کند شروع کنند، آن زمان که کودک تازه به حرف آمده و سوالاتش شروع شده و یا تمایل به صحبت دارد. فرزندی که از سمت پدر و مادر خود حس امنیت و حمایت را دریافت می کند بیشتر از سایر کودکان مایل است درباره نگرانی ها و هر چیزی که آزارشان می دهد صحبت کند. بنابراین به پدر و مادرها توصیه می شود تا می توانند در هم صحبت شدن با کودکشان خود را علاقه مند و مشتاق نشان دهند. به این ترتیب در این مقاله می خواهیم والدین را با چرایی و چگونگی صمیمیت با کودکشان آشنا کنیم.
 

1. با صمیمی شدن به دنیای کودکتان وارد شوید

لازمه ی وارد شدن به دنیای کودکان صمیمیت با آنهاست. برای اینکه این کار را شروع کنید لازم است از کودکتان سوالات دوستانه بپرسید تا به عمق قلب او راه پیدا کنید و در واقع از این رو مسیر ورود به دنیای کودکان را بیابید. سؤال‌هایی مثل:

- چه چیزی در زندگی خیلی تو را شاد و خوشحال میکند؟
- رؤیاهای تو چیست؟
- چه چیزهایی تو را واقعا ناراحت می کند؟
- از پدر و مادرت چه انتظاراتی داری؟
- چه چیزهایی باعث ترس تو می شود؟
- نگرانی تو از چه چیزهایی است؟
 

2. اعتماد کودک را جلب کنید

اعتماد کودک را صادقانه و به گونه ای به خود جلب کنید که حرف با عمل تان همخوانی داشته باشد. با او رو راست باشید و اگر قولی می دهید حتما عمل کنید. حتی اگر هم باب میل شما و یا کودکتان نباشد. اگر پدر و مادر راستگو باشند و کودک از آنها دروغی نشنود بدون شک اعتماد در او و حتی خانواده ایجاد خواهد شد.
 

3. با هدف و برنامه‌ پیش بروید

با برنامه ‌ریزی هر روز زمان مشخص و معینی را صرف کودکتان کنید و در زمان معین شده به هیچ وجه سرگرم کار دیگری نشوید. بطور مثال گوشی همراهتان را در حالت پرواز بگذارید و دیگر کارها را کنار گذاشته و فقط و فقط این وقت را تنها به کودکتان مختص کنید و به اطرافیان خود اطلاع دهید که این وقت فقط اختصاص یافته ی فرزندتان است تا حساب کار دستشان بیاید.
 

4.از در آغوش گرفتن و نوازش کودک غافل نشوید

کودک خود را بغل کنید، با نوازش و تماس چشمی به او اطمینان خاطر دهید. به کودکتان بگویید در آغوش گرفتن او برای شما لذت ‌بخش‌ترین کار است. در طول روز چندین بار به او بگویید که عاشقش هستید و از داشتن او راضی و خوشحالید. بغل کردن کودک باعث می شود میان والدین و کودک پیوند قلبی و عاطفی برقرار شود که این موضوع تضمین کننده ی جلوگیری از ترس ها، نگرانی ها، رفتارهای ناسالم و نابهنجار و همچنین اختلالات رفتاری و روانی در سنین نوجوانی و بزرگسالی آنهاست. برای اطلاعات بیشتر درباره این موضوع به مقاله ارتباط کودک، بالغ، والد درون با سطوح نوازش رجوع کنید.


 

5. برایش ارزش و احترام قائل شوید

با ارزش قائل شدن به کودک مشاهده خواهید کرد که اعتماد به نفس او را بالا می برید و استعدادهایش را شکوفا میکنید. تنها کافی است به شخصیت دهید و او را به رسمیت بشناسید. مثلا با او مشورت کنید و به او حق انتخاب دهید، به سخنانش فعالانه گوش دهید و وسط صحبت‌هایش نپرید. از اینکه سرزنششان کنید و یا تحقیر، به طوری جدی خودداری کنید و از مقایسه کردن آنها با سایر کودکان بپرهیزید.
 

6. تا می توانید بازی و خنده راه بیندازید

با بی توجهی تمام به مشکلاتتان با کودکتان بازی کنید، کودک درون خود را با کودکتان هم پا و همراه کنید و هر چه قدر می توانید بازی کنید. سعی کنید این موضوع برایتان عادی شود چرا که به رشد کودکتان کمک بسزایی خواهید کرد. خنداندن کودک هم به نفع شماست و هم کودکتان. از این جهت به نفع شماست که هم فشار مشکلات روزمره و استرستان کم می شود و هم موجب صمیمیت میان شما و کودکتان می شود.
 

7. مستقیما به او انتقاد نکنید

کودکان دوست دارند مورد تایید و توجه والدینشان باشند و زمانی انتقاد موثر است که سازنده ی رفتار او باشد. انتقاد از کودک که مدام از جانب پدر و مادر انجام شود و حتی از طرف اطرافیان سرزنش شود و مورد انتقاد قرار گیرد بی کفایتی و خود سرزنش گری را می آموزد. بنابراین بهتر این است که با حفظ احترام تمام و طمانینه با کودک خود حرف بزنید. و دوستانه عملکردش را به چالش بکشید. برای رفتار صحیح او را تشویق کنید.
 

 

8. در زمان مناسب تشویقش کنید

تشویق و جایزه دادن پیامی است تشکر آمیز به کودک. در واقع به او این پیام را می دهید که فلان عملکرد و رفتار تو خوب بوده است. توجه مثبت به کودک بهترین شیوه ی تشویقی است. نیاز نیست این تشویق حتما با جایزه و کادو همراه و یا حتما بصورت کلامی باشد. حتی ممکن است گاهی با نگاه محبت آمیز و یا زبان بدن تان کودکتان را تشویق کنید. پس حتما به علائم بدنی خود هنگام تشویق کودک توجه کنید.
 

9. غذایتان را با کودکتان بخورید

اگر چه دورهم غذا خوردن در خانواده ها به دلیل مشغله های کاری کمرنگ شده اما سخت نیست حتی زمان کوتاهی را به این موضوع اختصاص داد. سعی کنید به هر شکلی شده و هر وعده ای از غذا را که ممکن است با خانواده میل کنید. اگر ماموریت کاری هم دارید باز هم سعی کنید تا منزل هستید از این کار بزرگ غافل نمانید. ارزش این کار بالاتر از آن چیزی است که حتی فکرش را کنید. به این ترتیب بسیاری از آموزش ها از طریق غیر مستقیم به کودک داده می شود. با این روش علاوه بر تحکیم خانواده، افزایش صمیمیت و بهره گیری از غذای سالم؛ روحیه تیمی و حضور در جمع را نیز به کودکتان آموزش می دهید.
 

10. به همراه کودکتان ورزش کنید

ورزش باعث تقویت هوش جسمی و ذهنی کودک می شود و به تخلیه ی هیجانات منفی او نظیر ترس، خشم و غم کمک می کند. علاوه بر این کودکان خیلی دوست دارند با والدینشان به تفریح و گردش بروند و در فضاهای سبز و طبیعت با آنها به بازی و ورزش پرداخته شود. برای کودکان هیچ لذتی بالاتر این نیست که والدین با آنها همراهی کنند. برای پیشگیری از اضطراب و افسردگی کودک حتما با او ورزش کنید.
 
نتیجه گیری:
صمیمیت در خانواده  چه به صورت جمع و یا به صورت فرد فرد، به رشد شخصی و منحصر به فرد بودن اعضای خانواده کمک می کند و همچنین ایجاد صمیمیت و روابط صمیمانه در سنین کودکی به رشد جسمی، ذهنی، روانی و اجتماعی کودک کمک شایانی می کند.