مقام معظم رهبری (مدظله العالی)  فرمودند:
مسؤولان امور انتخابات، اعم از مسؤولان اجرایی که وزارت کشور است و شورای نگهبان که کار نظارت را به عهده دارد، وظایف سنگینی دارند. اندک اختلالی در این کار عظیم، حقیقتة یک گناه و یک جرم است. مبادا بگذارید در این امر مهم، کوچکترین اختلالی به وجود آید. در این خصوص، من دو سه مطلب را یادداشت کرده ام که به آقایان عرض می کنم:
 
اولا - همان طور که همیشه گفته ایم - در امر نظارت باید قانون و موازین ملاک و معیار باشد و نه مذاقها و سلایق شخصی. مطلقا دنبال مذاق شخصی نروید و این طور نباشد که یک وقت انسان خودش تشخیص دهد که اگر این فرد در مجلس نباشد، برای مجلس خسارتی است؛ اگر این شخص باشد، برای مجلس فایده ای دارد؛ آن گاه برخلاف موازین و مقررات، این مذاق اعمال شود. باید کاری کنید که بتوانید پیش خدای متعال و بندگان او جوابگو باشید. اگر از شما سؤال شد که به چه مناسبت این شخص را رد کردید، شما بگویید:
 
 پروردگارا! من ملزم بودم طبق مقررات عمل کنم. مقررات چنین گفت، من هم این شخص را رد کردم؛ یا مقررات چنین گفت، من این شخص را تأیید کردم؛ اما این که من این گونه تشخیص دادم، من این گونه فهمیدم من این آدم را مضر دانستم، من این آدم را مفید دانستم؛ این ها قابل قبول نیست. اینها را نه خدای متعال قبول خواهد کرد، نه بندگان خدا. باید طبق موازین و مقررات عمل کنید. هیچ گونه ملاحظه ای نباید مانع از اعمال مقررات شود.
 
نکته ی دوم این است که اگر شورای نگهبان در این قضیه به یک نتیجه منطبق بر قانون و مقررات رسید، باید با قاطعیت اقدام کند. هیچ چیزی نباید مانع از اقدام قاطع قانونی شود. در همه ی امور، بخصوص در چنین اموری که با افکار و عواطف و احساسات و عقاید و آراء گوناگونی مواجه است، قاطعیت چیز لازمی است.
 
نکته ی سوم این است که شورای نگهبان نقطه تضمین و تأمین برای نظام اسلامی است. این امر بسیار مهمی است. من در دوره قبل نسبت به اهمیت کار شورای محترم نگهبان تذکر دادم؛ حالا هم لازم است مجددا این را عرض کنم. شورای نگهبان در مجموعه ی تشکیلات نظام جمهوری اسلامی، مثل بقیه دستگاه ها نیست که بگوییم ارگان ها و تشکیلات مختلفی هستند؛ بعضی مهمترند، بعضی کم اهمیت ترند؛ این هم یکی از آنها؛ نه. شورای نگهبان مثل بعضی از پدیده های یک نظام - مانند قانون اساسی - وضع ویژه ای دارد.
 
شورای نگهبان تشکیلاتی است که اگر خوب باشد و درست کار کند، این نظام دیگر خطر انحراف از دین نخواهد داشت. این چیز کمی نیست. این چیز قابل مقایسه ای با چیزهای دیگر نیست. ببینید از مشروطه تا پیروزی انقلاب اسلامی بر اثر انحراف از موازین دینی چقدر ضرر کردیم! دهها سال این کشور خسارت دید؛ به خاطر این که از اصول دینی انحراف حاصل شد.
 
با این که اساس مشروطیت بر پایه دین بنا شده بود؛ اما رعایت نشد و آن قضیة طراز اول مورد توجه قرار نگرفت. بعد هم با دین مخالفت شد و پدیده های دینی آن نظام از بین رفت؛ اما غیردینی هایش تقویت گردید و آن چیزی شد که شما دیدید یک کشور و یک ملت چه خسارتی را در طول این چند ده سال دوران مشروطه تا پیروزی انقلاب اسلامی متحمل شد. یکی از بزرگترین خسارت هایش حکومت خاندان پهلوی بود؛ تسلط آن دیکتاتوری عجیب و حقیقتا کم نظیر در تاریخ. شما این را بدانید که وقتی یک نظام، تضمین بقا بر روال دینی نداشته باشد، این چیزها در انتظارش است.
 
پی‌نوشت‌:
1- بیانات در دیدار اعضای هیأت نظارت بر انتخابات شورای نگهبان 1374/11/14
 
منبع: انتخابات؛ لیلة القدر نظام اسلامی (آراء و نظرات مقام معظم رهبری درباره انتخابات)، بکوشش: سعید شیرازی، ناشر: انتشارات انقلاب اسلامی، تهران، 1390ش، صص 48-47