مقام معظم رهبری (مدظله العالی)  فرمودند:
دشمنان ملت از شفاف بودن فضا ناراحتند؛ فضای شفاف را برنمی تابند؛ فضای غبارآلود را می خواهند. در فضای غبارآلود است که می توانند به مقاصد خودشان نزدیک شوند و به حرکت ملت ایران ضربه بزنند.
 
فضای غبارآلود، همان فتنه است. فتنه معنایش این است که یک عده ای بیایند با ظاهر دوست و باطن دشمن وارد میدان شوند، فضا را غبارآلود کنند؛ در این فضای غبارآلود، دشمنی صریح بتواند چهره خودش را پنهان کند، وارد میدان شود و ضربه بزند. اینی که امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: «انما بدء وقوع الفتن اهواء تتبع و احکام تبتدع»، تا آنجایی که می فرماید: « فلو ان الباطل خلص من مزاج الحق لم یخف على المرتادین»؛ اگر باطل، عریان و خالص بیاید، کسانی که دنبال شناختن حق هستند، امر برایشان مشتبه نمی شود؛ می فهمند این باطل است.
 
«و لو أن الحق خلص من مزج الباطل انقطع عنه السن المعاندین»؛ حق هم اگر چنانچه بدون پیرایه بیاید توی میدان، معاند دیگر نمی تواند حق را متهم کند به حق نبودن. بعد می فرماید: «و لیکن یؤخذ من هذا ضغث و من ذاک ضغث فیمزجان»؛ فتنه گر یک تکه حق، یک تکه باطل را می گیرد، اینها را با هم مخلوط می کند، در کنار هم می گذارد؛ «فحینئذ یشتبه الحق على اولیائه»؛ آن وقت کسانی که دنبال حقند، آنها هم برایشان امر مشتبه می شود. فتنه این است دیگر.
 
خوب، حالا در مقابل یک چنین پدیده ای، علاج چیست؟ عقل سالم حکم می کند و شرع هم همین را قاطعا بیان می کند: علاج عبارت است از صراحت در تبیین حق، صراحت در بیان حق. وقتی شما می بینید یک حرکتی به بهانه انتخابات شروع می شود، بعد یک عامل«دشمن»ی در این فضای غبارآلوده وارد میدان شد، وقتی می بینید عامل دشمن - که حرف او، شعار او حاکی از مافی الضمیر اوست - آمد توی میدان، اینجا باید خط را مشخص کنید، اینجا باید مرز را روشن کنید. همه وظیفه دارند؛ بیشتر از همه، خواص؛ و در میان خواص، بیشتر از همه، آن کسانی که مستمعین بیشتری دارند، شنوندگان بیشتری دارند.
 
این وظیفه است دیگر: مرزها روشن بشود و معلوم بشود که کی چی می گوید. اینجور نباشد که باطل، خودش را در لابه لای گرد و غبار برخاستهی در میدان مخفی کند، ضربه بزند و جبههی حق نداند از کجا دارد ضربه می خورد. این است که حرف دو پهلو زدن، از خواص، مطلوب نیست. خواص باید حرف را روشن بزنند و مطلب را واضح بیان کنند. این، مخصوص یک گرایش سیاسی خاص هم نیست.
 
در داخل نظام اسلامی، همهی گرایش هایی که در مجموعه نظام قرار دارند، اینها باید صریح مشخص کنند که بالاخره آن حمایتی که مستکبرین عالم می کنند، مورد قبول است یا مورد قبول نیست. وقتی که سران استکبار، سران ظلم، اشغالگران کشورهای اسلامی، گشندگان انسان های مظلوم در فلسطین و در عراق و افغانستان و خیلی جاهای دیگر، می آیند وارد میدان می شوند، حرف می زنند، موضع می گیرند، خوب، باید معلوم بشود این کسی که در نظام جمهوری اسلامی است، در مقابل این چه موضعی دارد؛ حاضر است تبری بجوید، بگوید من دشمن شمایم؟ من مخالف شمایم؟
 
وقتی در داخل محیط فتنه، کسانی با زبانشان صریحا اسلام و شعارهای نظام جمهوری اسلامی را نفی می کنند، با عملشان هم جمهوریت و یک انتخابات را زیر سؤال می برند، وقتی این پدیده در جامعه ظاهر شد، انتظار از خواص این است که مرزشان را مشخص کنند، موضعشان را مشخص کنند. دوپهلو حرف زدن، کمک کردن به غبارآلودگی فضاست؛ این کمک به رفع فتنه نیست، این کمک به شفاف سازی نیست. شفاف سازی، دشمن دشمن است؛ مانع دشمن است. غبارآلودگی، کمک دشمن است. این، خودش شد یک شاخص. این یک شاخص است: کی به شفاف سازی کمک می کند و کی به غبار آلودگی کمک می کند. همه این را در نظر بگیرند، این را معیار قرار بدهند.(1)
 
پی‌نوشت‌:
1- بیانات در دیدار با اعضای شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی 1388/10/29
 
منبع: انتخابات؛ لیلة القدر نظام اسلامی (آراء و نظرات مقام معظم رهبری درباره انتخابات)، بکوشش: سعید شیرازی، ناشر: انتشارات انقلاب اسلامی، تهران، 1390ش، صص 201-200