صوفي بيا که خرقه سالوس برکشيم

شاعر : حافظ

وين نقش زرق را خط بطلان به سر کشيم صوفي بيا که خرقه سالوس برکشيم
دلق ريا به آب خرابات برکشيم نذر و فتوح صومعه در وجه مي‌نهيم
غلمان ز روضه حور ز جنت به درکشيم فردا اگر نه روضه رضوان به ما دهند
غارت کنيم باده و شاهد به بر کشيم بيرون جهيم سرخوش و از بزم صوفيان
روزي که رخت جان به جهاني دگر کشيم عشرت کنيم ور نه به حسرت کشندمان
مستانه‌اش نقاب ز رخسار برکشيم سر خدا که در تتق غيب منزويست
گوي سپهر در خم چوگان زر کشيم کو جلوه‌اي ز ابروي او تا چو ماه نو
پاي از گليم خويش چرا بيشتر کشيم حافظ نه حد ماست چنين لاف‌ها زدن