اگر نه باده غم دل ز ياد ما ببرد

شاعر : حافظ

نهيب حادثه بنياد ما ز جا ببرد اگر نه باده غم دل ز ياد ما ببرد
چگونه کشتي از اين ورطه بلا ببرد اگر نه عقل به مستي فروکشد لنگر
که کس نبود که دستي از اين دغا ببرد فغان که با همه کس غايبانه باخت فلک
مباد کتش محرومي آب ما ببرد گذار بر ظلمات است خضر راهي کو
که جان ز مرگ به بيماري صبا ببرد دل ضعيفم از آن مي‌کشد به طرف چمن
فراغت آرد و انديشه خطا ببرد طبيب عشق منم باده ده که اين معجون
مگر نسيم پيامي خداي را ببرد بسوخت حافظ و کس حال او به يار نگفت