عفونت قارچی واژن یا کاندیدیازیس، نوعی بیماری شایع در زنان است. این بیماری به‌ دلیل نامتعادل شدن میزان باکتری‌های مفید واژن و افزایش سلول‌های قارچی ایجاد می‌شود. خارش شدید، تورم و تحریک، از نشانه‌های عمومی این بیماری هستند. در موارد خفیف، این علائم پس از چند روز بهبود می‌یابند، اما در شرایط حاد ممکن است که بیماری تا دو هفته به طول بینجامد. عفونت قارچی واژن، جزو عفونت‌های منتقله‌ی جنسی (STI) نیست، چرا که حتی بدون تماس جنسی نیز انتقال می‌یابد.

از نشانه‌های مهم این بیماری، ترشحات واژینال به رنگ خاکستری مایل به سفید است. این ترشحات در برخی از افراد پنیری‌شکل و در برخی دیگر رقیق و آبکی هستند. علائم دیگر عبارت‌اند از:

* خارش در ناحیه‌ی واژن؛
* سوزش ادرار؛
* سوزش هنگام آمیزش جنسی؛
* احساس درد درهنگام آمیزش جنسی؛
* احساس درد در شرایط عادی؛
* قرمزی واژن؛
* وجود جوش در ناحیه‌ی واژن.



هرچه درمان عفونت قارچی بیشتر به تأخیر بیفتد، نشانه‌های آن شدیدتر خواهد شد.

پیشگیری از عفونت‌های قارچی واژن در همه‌ی زنان ممکن نیست، ولی از آن‌جایی که ابتلا به این دسته عفونت‌ها بوی بدی را در اطراف واژن و ناحیه‌ی تناسلی زن ایجاد می‌کند، با انجام اقدامات ساده‌ای می‌توان شدت بوی نامطبوع را کم‌تر کرد.

هفتاد و پنج درصد از زنان حداقل یکبار در طول عمر خود به عفونت‌های قارچی واژن مبتلا می‌شوند، احتمال ابتلا به عفونت‌های قارچی واژن در زمان‌های زیر بیش‌تر از سایر مواقع است:

* بارداری
* ابتلا به دیابت (diabetes)
* داشتن سیستم ایمنی ضعیف
* مصرف آنتی بیوتیک
* مصرف داروهای ضد بارداری حاوی دوز بالای استروژن
* استفاده از دوش و اسپری‌های واژینال

پوشیدن لباس زیر مناسب: بهتر است از لباس‌های زیر کتانی و نخی استفاده کنید. کتان گرما و رطوبت را درون خود نگه نمی‌دارد و اجازه می‌دهد که محیط خشک بماند و نقش بسیار مهمی هم در جلوگیری از عفونت‌های قارچی واژن ایفا می‌کند.



از دوش واژینال (douche) استفاده نکنید: محصولات بهداشتی مخصوص بانوان، خصوصاً دوش واژینال می‌تواند تعادل مقدار باکتری‌های و فلور طبیعی واژن را بر هر بزند. این محصولات برخی از باکتری‌های خوب و مفید منطقه واژن که نقشی اساسی در مبارزه با عفونت‌ها دارند را از بین می‌برد

از اسپری‌های خوشبو کننده‌ی واژینال و دیگر محصولات عطر دار استفاده نکنید: از محصولات معطری همچون اسپری واژینال، پد و تامپون معطر، صابون معطر و غیره استفاده نکنید.

از وان آب گرم کم‌تر استفاده کرده و تعداد دفعات حمام کردن را کاهش دهید: گرما و رطوبت هیچ‌وقت دوست شما نخواهند بود.

دیابت خود را کنترل کنید: اگر به دیابت مبتلا هستید، قند خون خود را کنترل کرده و آن را همیشه در سطح نرمال نگه دارید.



لباس‌های خیس خود را مرتب عوض کنید: بعد از شنا و یا باشگاه حتماً لباس‌های خیس خود را عوض کنید و هرگز در حالی که لباس خیس به تن دارید، ننشینید.

* در سرویس بهداشتی بعد از اجابت مزاج همیشه خود را از قسمت جلو به سمت عقب تمیز کنید

پوشیدن لباس‌های گشاد: از پوشیدن شلوارهای جین، دامن، لباس زیر، لگ و جوراب شلواری تنگ خودداری کنید. لباس‌های تنگ دمای بدن را بالا برده و رطوبت موجود در اطراف اندام تناسلی زنانه را افزایش می‌دهد. همین مسئله ابتلا به عفونت‌های قارچی واژن را افزایش خواهد داد.



* در هنگام دوره‌ی ماهیانه پد بهداشتی و تامپون خود را مرتب در طول روز عوض کنید

آنتی بیوتیک‌ها را فقط در مواقع ضروری مصرف کنید: آنتی بیوتیک‌ها در مواقع سرماخوردگی اثرات شفا بخشی ندارند، زیرا که سرماخوردگی یک بیماری ویروسی است و آنتی بیوتیک تنها برای از بین بردن باکتری‌ها موثر است و مصرف خودسرانه‌ی آن باعث از بین رفتن باکتری‌های مفید بدن هم خواهد شد.
 

12 روش خانگی برای درمان عفونت قارچی واژن

عفونت قارچی واژن  یک مشکل رایج در میان زنان است. عفونت مخمری نوعی عفونت رایج از انواع عفونت‌های قارچی است. یکی از قسمت‌هایی که این نوع عفونت آن را تحت تاثیر قرار می‌دهد، ناحیه تناسلی است. این وضعیت منجر به درد واژن، خارش و ترشحات واژن می‌شود.

شاید برایتان این سوال پیش بیاید که چگونه می‌توان یک عفونت مخمری را با درمان‌های خانگی درمان کرد؟

درمان‌های مختلفی برای عفونت‌های مخمری وجود دارد، که از جمله آن‌ها می‌توان به درمان‌های خانگی اشاره کرد. در این مقاله به بررسی برخی از موثرترین درمان‌های خانگی عفونت مخمری می‌پردازیم. از میان درمان‌های ذکرشده در این مقاله می‌توانید بهترین درمان را برای خود انتخاب کنید. در ادامه با ما همراه باشید…

خانم‌ها بیشتر در معرض عفونت‌های مخمری ناحیه تناسلی قرار دارند؛ به طوری که ۷۵ درصد از آن‌ها دست‌کم یک بار در طول زندگی خود دچار این نوع عفونت می‌شوند. هرچند ممکن ‌است آقایان نیز دچار عفونت‌های ناحیه تناسلی شوند.

مخمری به نام کاندیدا آلبیکنس شایع‌ترین علت این نوع عفونت‌ها است. هرچند انواع دیگر قارچ‌ها نیز می‌توانند علت این مشکل باشند.

درمان‌های خانگی عفونت مخمری در بسیاری از موارد، عفونت‌های مخمری به راحتی با درمان‌های خانگی قابل درمان هستند. درمان‌های خانگی شامل محصولات بدون نسخه پزشک یا سایر درمان‌ها می‌شود.

گزارشات عینی نشان می‌دهد که عفونت قارچی بسیاری از خانم‌ها، با درمان‌های خانگی بهبود می‌یابد. هرچند شواهد علمی متفاوتی درباره اثربخشی درمان‌های خانگی وجود دارد.

۱. داروهای بدون نسخه پزشک (OTC)
برای درمان عفونت‌های مخمری می‌توانید بعضی از داروهای ضد قارچ را در قالب کرم یا شیاف و بدون نیاز به نسخه پزشک از داروخانه‌ها یا فروشگاه‌ها تهیه کنید.

با توجه به نوع محصول، دارو ممکن است برای مصرف داخلی یا خارجی باشد و عفونت را با یک بار مصرف (به صورت تک دوز)، مصرف سه روزه یا یک هفته‌ای درمان کند.

همچنین شواهد این طور نشان می‌دهد، داروهایی که به صورت داخلی مصرف می‌شوند، بیش از ۸۰ درصد عفونت واژن را درمان می‌کنند. این داروها حاوی ضد قارچ‌های قوی به نام آزول‌ها هستند.

۲.اسید بوریک (Boric acid)
‌ کپسول‌های واژینال اسید بوریک برای خانم‌های مبتلا به عفونت مخمری می‌تواند مفید و موثر باشد. این روش درمانی، به ویژه برای خانم‌های مبتلا به عفونت‌های راجعه (تکرارشونده) بسیار موثر است.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های‌ آمریکا (CDC) پیشنهاد می‌کند کپسول اسید بوریک با دوز ۶۰۰ میلی‌گرم را یک بار در روز و به مدت دو هفته به صورت واژینال استفاده کنید. البته به طور کلی قبل از خرید هر نوع شیاف، حتما با پزشک‌ مشورت کنید.

برخی تحقیقات نشان می‌دهند که مصرف موضعی اسید بوریک، به همراه فلوسیتوزین ضد قارچ، منجر به درمان موفقیت‌آمیز در حدود ۷۰ درصد از خانم‌ها می‌شود. لازم به ذکر است که این تحقیقات، تنها روی خانم‌های مبتلا به عفونت‌های مخمری که از داروهای ضد قارچ بر پایه آزول نتیجه نگرفته‌اند، انجام شده است.

۳. روغن درخت چای برای واژن
روغن درخت چای نوعی اسانس روغنی است، که از آن برای از بین بردن عفونت قارچی و باکتریایی واژن استفاده می‌شود.

تحقیقات نشان می‌دهند که شیاف‌ واژینالِ حاوی روغن درخت چای، به درمان عفونت‌های واژن کمک می‌کند. نتایج این تحقیقات نشان داده که روغن درخت چای خواص ضد قارچی دارد‌.

همچنین یک مطالعه انجام شده در سال‌های اخیر این طور نشان می‌دهد که روغن درخت چای به عنوان یک ضد میکروب موثر در کمک به تجزیه بیوفیلم‌ها (مخمرهای زنده‌ای که در کنار هم یک لایه‌ی نازک تشکیل می‌دهند) مفید است.

طرز استفاده از روغن درخت چای
روغن درخت چای  هرگز از آن به صورت رقیق‌نشده روی پوست استفاده نکنید. قبل از استفاده، حتما آن را با یک روغن حامل (پایه)، نظیر روغن جوجوبا یا روغن نارگیل رقیق کنید. در حال حاضر استفاده از شیاف‌‌های واژینال روغن درخت چای آماده، بهترین گزینه برای درمان عفونت‌های قارچی است.

از روغن درخت چای به طور مداوم و به صورت خوراکی استفاده نکنید. همچنین اگر پوست حساسی دارید، روغن درخت چای را فراموش کنید. به طور کلی در صورت بروز هرگونه تحریک و ناراحتی، استفاده از آن را قطع کنید.

روغن درخت چای را می‌توانید به صورت آنلاین از عطاری‌ها یا داروخانه‌ها تهیه کنید.

۴. مکمل‌های پروبیوتیک برای درمان عفونت قارچی واژن
برخی مکمل‌های پروبیوتیک، نوعی درمان طبیعی برای عفونت مخمر به شمار می‌روند. این مکمل‌ها را می‌توانید از فروشگاه‌ها یا داروخانه‌ها تهیه کنید.

برخی برندهای مکمل‌های پروبیوتیک، محصولاتی را می‌فروشند که به طور ویژه و مخصوص برای سلامت ناحیه تناسلی خانم‌ها تنظیم و فرموله شده‌اند. این محصولات، تعادل بین باکتری و مخمر موجود در واژن را دوباره تنظیم می‌کنند. مکمل‌های پروبویوتیکی را می‌توانید به صورت خوراکی یا شیاف واژینال مصرف کنید.

در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۲، زنان مبتلا به عفونت‌های مزمن مخمری، از قرص پروبیوتیک ویژه‌ای که برای استفاده در واژن فرموله شده بود، استفاده کردند. نتایج این تحقیق در حدود ۸۷ درصد از آن‌ها، با بهبود علائم همراه بود. همچنین مشخص شد که این روش درمانی اثر بلند مدتی روی مخمر ایجاد کننده عفونت دارد.

در این مطالعه، خانم‌ها به مدت یک هفته، هر شب از یک قرص واژینال و سپس به مدت سه هفته هر سه شب در میان از آن استفاده کردند. پس از آن، فقط یک بار در هفته و به عنوان یک اقدام پیشگیرانه، از قرص واژینال استفاده شد.

مطالعه‌ی دیگری پیشنهاد می‌دهد که پروبیوتیک‌های خانواده‌ لاکتوباسیل می‌توانند اثربخشی داروهای ضد قارچ را (که خانم‌های مبتلا به عفونت قارچی واژن مصرف ‌کنند) افزایش دهند.



۵. ماست‌ طبیعی
ماست‌، شیرین‌نشده و غیر طعم‌دار، حاوی باکتری‌های مفیدی به نام پروبیوتیک‌ها هستند. پروبیوتیک‌ها به سلامت و تنظیم مجدد تعادل بین باکتری‌ها و مخمرها کمک می‌کنند.

مطالعه‌ مروری در سال ۲۰۰۶ نشان داد که برخی از انواع پروبیوتیک‌ها، مخمر‌هایی که منجر به عفونت قارچی واژن می‌شوند را از بین می‌برند. محققان این مطالعه، با بررسی و مرور سایر مطالعات، ادعا کردند که بسیاری از افراد با مصرف پروبیوتیک، به روش‌های زیر تسکین یافته‌اند:

* خوردن ماست
* استفاده موضعی از ماست روی ناحیه خارجی واژن
* به کار بردن آن به صورت واژینال

۶. روغن نارگیل برای درمان عفونت واژن
روغن نارگیل خواص ضد قارچی دارد و نشان داده شده که برای مبارزه با قارچ کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans) مفید است. برای تسکین علائم عفونت می‌توانید روغن نارگیل خامِ ارگانیک را به صورت داخلی یا خارجی مصرف کنید.

همچنین می‌توانید روغن نارگیل گرم‌شده را به عنوان روغن حامل، برای رقیق کردن اسانس‌های روغنی ضدقارچ قوی‌تر، نظیر روغن درخت چای یا روغن پونه کوهی یا مرزنگوش (ارگانو) استفاده کنید.

برخی روغن‌ها به طور ویژه برای پخت و پز استفاده می‌شوند و برای استفاده روی پوست مناسب نیستند؛ بنابراین برای انتخاب یک محصول مناسب، باید محصولات و برندها را با هم مقایسه کنید.

۷. درمان عفونت واژن با استفاده از سیر
در یک مطالعه آزمایشگاهی در سال ۲۰۰۵ نشان داده شد که سیر در از بین بردن کاندیدا موثر است. با این‌حال در مورد اثربخشی سیر در درمان عفونت‌های مخمری در شرایط غیر آزمایشگاهی (مثلاً در بدن) همچنان تردیدهایی وجود دارد.

اگر می‌خواهید از سیر برای درمان عفونت مخمری استفاده کنید، مقدار آن را در رژیم غذایی‌تان افزایش دهید. برخی وبسایت‌ها پیشنهاد می‌کنند سیر را داخل واژن خود قرار دهید؛ اما گزارشات نشان می‌دهند که این کار منجر به سوزش و درد شدید می‌شود. بنابراین برای بهره‌گیری از خواص سیر، باید آن را به رژیم‌غذایی‌تان اضافه کنید.

همچنین نشان داده شده که کرم‌های واژینال حاوی سیر و آویشن در درمان عفونت واژن، تاثیری مشابه کرم واژینال کلوتریمازول دارند.

۸. روغن پونه کوهی (Origanum vulgare)
پونه کوهی (مرزنجوش) با پونه معمولی که در فروشگاه‌های مواد غذایی به عنوان ادویه وجود دارد، متفاوت است. روغن پونه کوهی با خاصیت آنتی‌بیوتیکی، از گیاه پونه وحشی یا ارِگانوم وولگار استخراج می‌شود. این نوع روغن حاوی دو ضدقارچ قوی به نام‌های تیمول و کارواکرول است.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۷ این طور نتیجه گرفت که استفاده از اسانس روغنی پونه کوهی در جلوگیری از کاندیدا آلبیکنس موثر است.

روغن پونه گیاهی، نوعی رقیق کننده طبیعی خون است؛ بنابراین اگر به دلیل بیماری‌ دیگری، از رقیق‌کننده‌های خون استفاده می‌کنید، یا مشکل انعقاد خون ناشی از کمبود ویتامین K دارید، از روغن پونه گیاهی استفاده نکنید.

به یاد داشته باشید که نباید اسانس‌های روغنی را به شکل خوراکی مصرف کنید. این روغن‌ها برای کاربرد استنشاقی در رایحه درمانی (آروماتراپی) طراحی شده‌اند و بهترین روش برای مصرف آن‌ها، استنشاق به شکل بخور است.

برخی مطالعات در حال بررسی روش‌های دیگر برای استفاده از این نوع روغن‌ هستند؛ با این‌حال در حال حاضر بهتر است قبل از استفاده، روغن پونه کوهی را با یک روغن حامل نظیر روغن زیتون یا روغن بادام شیرین رقیق کنید. برای این کار، سه تا پنج قطره از این روغن را با حدود ۳۰ میلی‌لیتر روغن حامل مخلوط کنید و سپس آن را روی پوست‌تان ماساژ داده و یا در دستگاه بخور استنشاق کنید. از مصرف موضعی اسانس‌های روغنی نزدیک واژن‌ خودداری کنید.

۹. سرکه سیب
یکی از درمان‌های رایج عفونت قارچی حمام سرکه سیب (Apple cider vinegar) است. سرکه سیب خواص دارویی زیادی دارد که برخی از آن‌ها توسط تحقیقات علمی تایید شده‌اند. نصف فنجان سرکه سیب را در وان حمام، با آب ولرم مخلوط کنید و به مدت ۲۰ دقیقه در آن بمانید. ترکیبات اسیدی سرکه می‌تواند تمام انواع میکروارگانیسم‌های مضر، نظیر مخمر را از بین ببرد.

حمام سرکه‌ سیب با دوش واژینال (شستشوی محیط داخل واژن) یکی نیست؛ دوش واژینال تمام باکتری‌های واژن (هم مفید و هم مضر) را از بین می‌برد و این امر شما را بیشتر مستعد عفونت‌های قارچی راجعه می‌کند. سرکه‌ سیب را به صورت دوش واژینال مصرف نکنید.

باید قبل از استفاده از سرکه روی پوست، آن را با آب رقیق کنید. همچنین برای نتیجه بهتر، حتما سرکه سیب را به رژیم غذایی‌تان اضافه کنید.

۱۰. هیدروژن پراکساید (Hydrogen peroxide)
ﺑﺮروی ﻃﻴﻒ وﺳﻴﻌﻲ از ارﮔﺎﻧﻴﺴﻢ ﻫﺎﺷﺎﻣﻞ ﺑﺎﻛﺘﺮﻳﻬﺎ،ﻗﺎرچ ﻫﺎ ،ﻣﺨﻤﺮﻫﺎ، وﻳﺮوس ﻫﺎ و اﺳﭙﻮرﻫﺎ. ﻣﻮﺛﺮ می‌باشد.

هیدروژن پراکساید، نوعی ضدعفونی کننده است که بر روی طیف وسیعی از میکروارگانیسم‌ها مثل باکتری، قارچ، مخمر، ویروس و اسپورها اثر دارد. بر اساس گزارشات مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، هیدروژن پراکساید توسط باکتری‌های خانواده‌ی لاکتوباسیلوس در واژن تولید می‌شود و در واقع بخشی از فعالیت بیولوژیکی بدن در برابر مخمر است. البته این ماده برای انواع مخمرها موثر نیست ولی با این‌حال برخی خانم‌ها ادعا می‌کنند که استفاده موضعی آن موثر بوده است.

هیچ تحقیق مشخص و دقیقی مبنی بر مفید بودن هیدروژن پراکساید برای درمان عفونت‌های واژن وجود ندارد. هیدروژن پراکساید را به صورت دوش واژینال مصرف نکنید. اضافه کردن این ماده به وان حمام یا رقیق کردن آن با آب می‌تواند به رشد مخمر در ناحیه تناسلی کمک کند.

توصیه می‌شود قبل از مصرف این ماده روی ناحیه تناسلی، آن را با آب (به نسبت یک به یک) رقیق کنید و برای مدت طولانی از آن استفاده نکنید.

۱۱. ویتامین سی (Vitamin C)
ویتامین سی، تقویت‌کننده سیستم ایمنی بدن است. داشتن سیستم ایمنی قوی، می‌تواند به بدن کمک کند و آن را به حالت تعادل برگرداند.

ویتامین سی (آسکوربیک اسید) خواص ضد میکروبی دارد؛ به همین دلیل برخی خانم‌ها برای متوقف کردن رشد بیش از حد کاندیدا، آن را به رژیم غذایی‌شان اضافه می‌کنند.

سعی کنید برای تقویت توانایی بدن‌ برای مبارزه با عفونت مخمری، مصرف ویتامین سی را افزایش دهید. ویتامین سی اسیدی است؛ بنابراین آن را به بافت حساس واژن نزنید.

12. سیر
مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که سیر در درمان عفونت قارچی واژن مؤثر است. با این‌ حال، هنوز به‌طور کامل روشن نیست که آیا در شرایط غیرآزمایشگاهی نیز اثربخش است یا خیر. گزارش‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهند استفاده‌ی موضعی از سیر در ناحیه‌ی واژن با سوزش و درد شدید همراه است. بنابراین برای استفاده از مزایای سیر، بهتر است تا مقدار آن را در رژیم‌غذایی افزایش دهید.
 

چه زمانی باید از درمان‌های خانگی عفونت واژن اجتناب کنیم؟

بسیاری از درمان‌های خانگی برای افراد مبتلا به عفونت‌های مخمری، بی‌خطر است؛ اما با این‌حال، افراد زیر نباید در این باره به خود درمانی بپردازند:

* زنان باردار
* کسانی که در معرض عفونت‌های منتقل شده از طریق تماس جنسی‌ (STI) بوده‌اند.
* افراد مبتلا به عفونت مخمری واژن راجعه.
* افرادی که مطمئن نیستند علائم‌شان ناشی از عفونت مخمری است.

چه زمانی باید برای درمان قطعی عفونت واژن به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر چه درمان‌های خانگی در همه موارد موثر نیستند، اما می‌توانند بسیاری از عفونت‌های مخمری را درمان کنند.

درصورت قرار گرفتن در شرایط زیر، حتما به دنبال درمان پزشکی باشید:

* بارداری
* ابتلا به عفونت مخمر برای اولین بار؛ در چنین موردی، تشخیص عفونت توسط پزشک ضروری است.
* ابتلا به عفونت مخمر شدید و یا وجود درد، شکاف (فیشر) و ترک در ناحیه مربوطه
* عفونت‌ها تکرار شونده، به طوری که در طول یک سال چهار بار یا بیشتر رخ ‌دهند.
* عدم بهبود علائم چند روز پس از درمان خانگی
* ابتلا به بیماری‌های زمینه‌ای نظیر دیابت یا نقص سیستم ایمنی


منبع: سایت دکتردکتر
سایت لافارر
سایت چطور