علل کاهش باروری مردان و لزوم اتخاذ تمهیدات آینده

برای چندین دهه است که تعداد اسپرم و سلامت اسپرم رو به کاهش است. 
 شواهدی وجود ندارد که واکسن به سیستم تولید مثل مردان آسیب برساند. اما نادیده گرفتن واکسن و ابتلا به COVID-19 به خوبی می تواند این کار را بکند.در ایالات متحده ، تقریباً از هر 8 زوج 1 زوج با ناباروری دست و پنجه نرم می کند. متأسفانه پزشکانی مانند من که متخصص طب باروری هستند در 30 تا 50 درصد مواقع نمی توانند علت ناباروری مردان را تعیین کنند. تقریباً هیچ چیز نا امیدکننده تر از این نیست که به یک زوج بگویید "نمی دانم" یا "هیچ کاری نمی توانم بکنم".
 
با دریافت این خبر، زن ها و شوهرها یکی پس از دیری سؤالاتی از من می پرسند که همگی از یک طرز فکر مشابه پیروی می کنند: "در مورد کار او، تلفن همراه، لپ تاپ های ما، این همه پلاستیک چطور؟ آیا فکر می کنید آنها می توانند در این امر سهیم باشند؟ "
 
آن چه بیماران من واقعاً از من می پرسند یک سؤال بزرگ در زمینه سلامت باروری مردان است: آیا مسمومیت محیطی به ناباروری مردان کمک می کند؟
 

کاهش باروری مردان

 
تصویر: یک پزشک متخصص با یک زن و شوهر نشسته است. اگر زوجی برای بار دار شدن مشکل داشته باشند، پزشکان سعی می کنند علت آن را کشف کنند. فیلیپ روی/Cultura از طریق گتی ایماژ
 
ناباروری به عنوان ناتوانی زوجین در بارداری به مدت یک سال با وجود رابطه منظم تعریف می شود. در این مورد، پزشکان هر دو شریک را ارزیابی می کنند تا علت آن را تعیین کنند.
 برای میلیون ها مرد در کشور که هنوز واکسینه نشده اند، ممکن است بخواهید عواقب را در صورت و زمانی که این ویروس بسیار تهاجمی شما را پیدا کرد، در نظر بگیرید.برای مردان، سنگ بنای ارزیابی باروری، تجزیه و تحلیل مایع منی است و روش های مختلفی برای ارزیابی اسپرم وجود دارد. ارزیابی تعداد اسپرم - تعداد کل اسپرم های تولید شده توسط یک مرد - و غلظت اسپرم - تعداد اسپرم در میلی لیتر مایع منی – از اقدامات متداول هستند، اما این ها بهترین روشِ پیش بینی کننده باروری نیستند. یک اندازه گیری دقیق تر ناظر است بر تعداد کل اسپرم های قادر به حرکت، که بخشی از اسپرم هایی است که قادر به شنا و حرکت هستند.
 
طیف وسیعی از عوامل - از چاقی گرفته تا عدم تعادل هورمونی و تا بیماری های ژنتیکی - می توانند بر باروری تأثیر بگذارند. برای بسیاری از مردان، درمان هایی وجود دارد که می تواند کمک کننده باشد. اما از دهه 1990، محققان متوجه یک روند نگران کننده شدند. حتی هنگام کنترل بسیاری از عوامل خطر شناخته شده، به نظر می رسد باروری مردان برای دهه ها در حال کاهش بوده است.
 
در سال 1992، مطالعه ای نشان داد که 50 درصد از تعداد اسپرم ها در مردان در 60 سال گذشته کاهش یافته است. مطالعات متعدد در سال های بعد، از جمله مقاله ای در سال 2017 که 50 تا 60 درصد کاهش غلظت اسپرم را بین سال های 1973 تا 2011 در مردان سراسر جهان نشان می داد، یافته های اولیه را تأیید کرد.
 
این مطالعات، هر چند مهم، بر غلظت اسپرم یا تعداد کل اسپرم متمرکز بود. بنا بر این در سال 2019، تیمی از محققان تصمیم گرفتند تا بر تعداد اسپرم های متحرک قوی تر تمرکز کنند. آنها دریافتند که نسبت مردان با تعداد طبیعی اسپرم متحرک در حدود 16 درصد در 16 سال گذشته کاهش یافته است.
 
علم نامتناقض است: مردان امروزه نسبت به گذشته اسپرم کمتری تولید می کنند و سلامت اسپرم نیز کمتر است. بنا بر این سؤال این است که چه چیزی می تواند باعث این کاهش قدرت باروری شده باشد.
   
تصویر: مجموعه ای از لوله های پلاستیکی مایل به قرمز. نرم ساز های پلاستیک ترکیبات متداول مختل کننده غدد درون ریز هستند که در بسیاری از پلاستیک ها - مانند لوله های PVC- که با غذا یا آب در تماس هستند، یافت می شوند. خانم Zaletel/Wikimedia Commons ، CC BY-SA
این دلیل دیگری برای واکسیناسیون است - برای حفظ باروری و عملکرد جنسی مردان.

سمیت محیطی و تولید مثل

دانشمندان سال هاست می دانند که حداقل در مدل های حیوانی، قرار گرفتن در معرض سموم محیطی می تواند تعادل هورمونی را تغییر داده و تولید مثل را از بین ببرد. محققان نمی توانند عمداً بیماران انسانی را در معرض ترکیبات مضر قرار دهند و نتایج را اندازه گیری کنند، اما ما می توانیم ارتباطات را ارزیابی کنیم.
 
با ظهور روند نزولی باروری مردان، من و سایر محققان بیشتر به دنبال مواد شیمیایی در محیط برای یافتن پاسخ ها بودیم. این رویکرد به ما اجازه نمی دهد به طور قطعی مشخص کنیم که کدام مواد شیمیایی باعث کاهش باروری مردان می شوند، اما وزن شواهد در حال افزایش است.
 
بسیاری از این تحقیقات بر روی اختلالات غدد درون ریز تمرکز می کنند، مولکول هایی که هورمون های بدن را تقلید می کنند و تعادل شکننده هورمونی تولید مثل را از بین می برند. این ها شامل موادی مانند فتالات - که بیشتر به عنوان نرم ساز شناخته می شوند - و همچنین آفت کش ها، علف کش ها، فلزات سنگین، گازهای سمی و سایر مواد مصنوعی هستند.
 
نرم ساز ها در بیشتر پلاستیک ها - مانند بطری های آب و ظروف غذا - یافت می شوند و قرار گرفتن در معرض آن با تأثیرات منفی بر تستوسترون و سلامت مایع منی همراه است. علف کش ها و آفت کش ها در منابع غذایی فراوان هستند و برخی - به ویژه آن هایی که دارای ترکیبات آلی مصنوعی شامل فسفر هستند - بر باروری تأثیر منفی می گذارند.
 
آلودگی هوا شهرها را احاطه کرده و ساکنان را در معرض ذرات معلق، دی اکسید گوگرد، اکسید نیتروژن و سایر ترکیباتی قرار می دهد که احتمالاً در کیفیت غیر طبیعی اسپرم نقش دارند. قرار گرفتن در معرض اشعه های لپ تاپ، تلفن های همراه و مودم ها نیز با کاهش تعداد اسپرم، اختلال در تحرک اسپرم و شکل غیرطبیعی اسپرم همراه است. فلزات سنگین مانند کادمیوم، سرب و آرسنیک نیز در غذا، آب و لوازم آرایشی وجود دارند و همچنین به سلامت اسپرم آسیب می رسانند.
 
ترکیبات مختل کننده غدد درون ریز و مشکلات نا باروری که آنها ایجاد می کنند، تأثیر قابل توجهی بر سلامت جسمی و روحی انسان می گذارد. و درمان این آسیب ها هزینه بر است.
تجزیه و تحلیل بافت آلت تناسلی از دو مرد که کشت آلت تناسلی دریافت کردند نشان داد که ویروس هفت تا نه ماه پس از تشخیص COVID-19 آنها در آن جا وجود داشته است.  
تصویر: یک علامت نقره ای که مؤسسه ملی علوم بهداشت محیط و برنامه ملی سم شناسی را نشان می دهد. برنامه ملی سم شناسی مسئول تنظیم هزاران ماده شیمیایی جدید است که هر ساله معرفی می شوند. مؤسسه ملی بهداشت
 

اثرات مواد شیمیایی کنترل نشده

امروزه بسیاری از مواد شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرند و رد یابی همه آنها فوق العاده دشوار است. امروزه بیش از 80 هزار ماده شیمیایی در برنامه ملی سم شناسی ثبت شده است. هنگامی که این برنامه در سال 1978 برقرار شد، 60،000 تا از آنها با حداقل اطلاعات وارد برنامه شدند و سالانه نزدیک به 2000 ماده شیمیایی جدید معرفی می شوند. بسیاری از دانشمندان معتقدند آزمایش ایمنی برای خطرات سلامتی و محیطی به اندازه کافی قوی نیست و توسعه سریع و معرفی مواد شیمیایی جدید توانایی سازمان ها را برای آزمایش خطرات بلند مدت برای سلامت انسان به چالش می کشد.
 برخلاف افسانه هایی که در شبکه های اجتماعی منتشر می شود، واکسن های COVID-19 باعث اختلال نعوظ و ناباروری مردان نمی شود.مقررات فعلی سم شناسی ملی ایالات متحده از اصل برائت مگر با اثبات جرم پیروی می کند و برای مثال، جامع تر و محدود کننده تر از مقررات مشابه در اروپا نیست. سازمان بهداشت جهانی اخیراً 800 ترکیب را شناسایی کرده است که می توانند هورمون ها را مختل کنند، که تنها بخش کوچکی از آنها مورد آزمایش قرار گرفته اند.
 
یک گروه تجاری، شورای شیمی آمریکا، در وب سایت خود می گوید که تولیدکنندگان "اطمینان تنظیمی برای نو آوری، رشد، ایجاد مشاغل و پیروزی در بازار جهانی نیاز دارند - در عین حالی که سلامت عمومی و محیط زیست باید از حفاظت های لازم در برابر خطرات شدید بهره مند باشند."
 
اما واقعیت سیستم نظارتی کنونی در ایالات متحده این است که مواد شیمیایی با حداقل آزمایش وارد بازار می شوند و تنها در صورت اثبات آسیب زا بودن از بازار خارج می شوند. و این می تواند دهه ها طول بکشد.
 
دکتر نیلز اسکاک بیک، محقق ارشد در یکی از اولین نسخه های خطی در مورد کاهش تعداد اسپرم، کاهش باروری مردان را "زنگ خطری برای همه ما" نامید. بیماران من زنگ خطری را برای من مطرح کرده اند که افزایش آگاهی و حمایت عمومی برای حفاظت از سلامت باروری جهانی در حال حاضر و در آینده مهم است. من یک متخصص سم شناسی نیستم و نمی توانم علت روند نا باروری را که می بینم تشخیص دهم، اما به عنوان پزشک، نگران هستم که بار زیادی از تقصیر، در حال افتادن بر دوش بدن انسان و افرادی که بیمار من می شوند، باشد.
 

کرونا ویروس و اختلال عملکرد جنسی

 
تصویر: تحقیقات جدید نشان داده است که برخی از مردان مبتلا به COVID-19 ممکن است عوارض جانبی ناخواسته جنسی را تجربه کنند. tuaindeed/iStock از طریق Getty Images
 . قرار گرفتن در معرض اشعه های لپ تاپ، تلفن های همراه و مودم ها نیز با کاهش تعداد اسپرم، اختلال در تحرک اسپرم و شکل غیرطبیعی اسپرم همراه است. برخلاف افسانه هایی که در شبکه های اجتماعی منتشر می شود ، واکسن های COVID-19 باعث اختلال نعوظ و ناباروری مردان نمی شود.
 
واقعیت این است که SARS-CoV-2 ، ویروسی که باعث COVID-19 می شود، در مورد ایجاد هر دوی این اختلال ها خطر ایجاد می کند.
 
تا کنون، تحقیقات کمی در مورد تأثیر ویروس یا واکسن ها بر سیستم تولید مثل مردان انجام شده است. اما تحقیقات اخیر پزشکان و محققان در دانشگاه میامی این سؤالات را روشن کرده است.
 
این تیم، که من هم در آن هستم، پیامدهای بالقوه وسیعی را برای مردان در هر سنی - از جمله مردان جوان و میان سال که مایل به بچه دار شدن هستند - کشف کرده است.
   
تصویر: عکسی از سلول های اسپرم انسان. برخی از مردان مبتلا به ویروس COVID-19 ممکن است کاهش تولید اسپرم و کاهش باروری را تجربه کنند. Christoph Burgstedt/iStock از طریق Getty Images
قرار گرفتن در معرض سموم محیطی می تواند تعادل هورمونی را تغییر داده و تولید مثل را از بین ببرد.

چیزی که تیم پیدا کرد

من مدیر برنامه اورولوژی تولید مثل در دانشکده پزشکی میلر دانشگاه میامی هستم. من و همکارانم بافت های کالبد شکافی بیضه های شش مرد را که بر اثر عفونت COVID-19 جان خود را از دست دادند، تجزیه و تحلیل کردیم.
 
نتیجه: ویروس COVID-19 در بافت یکی از مردان ظاهر شده بود. کاهش تعداد اسپرم در سه مورد ظاهر شد.
 
یک بیمار دیگر - این بیمار از کووید - 19 جان سالم به در برد – حدود سه ماه پس از برطرف شدن عفونت اولیه اش، تست بیوپسی بیضه داد. بیوپسی نشان داد که ویروس کرونا هنوز در بیضه های او وجود دارد.
 
تیم ما همچنین دریافت که COVID-19 آلت تناسلی را تحت تأثیر قرار می دهد. تجزیه و تحلیل بافت آلت تناسلی از دو مرد که کشت آلت تناسلی دریافت کردند نشان داد که ویروس هفت تا نه ماه پس از تشخیص COVID-19 آنها در آن جا وجود داشته است. هر دو مرد دچار اختلال نعوظ شدید شده بودند، احتمالاً به این دلیل که عفونت باعث کاهش خون رسانی به آلت تناسلی شده است.
 مردان امروزه نسبت به گذشته اسپرم کمتری تولید می کنند و سلامت اسپرم نیز کمتر است.قابل توجه است که یکی از مردان فقط علائم خفیف COVID-19 را نشان داده بود. دیگری بستری شده بود. این نشان می دهد که حتی کسانی که مورد نسبتاً کمی از آلودگی به ویروس دارند می توانند پس از بهبودی دچار اختلال نعوظ شدید شوند.
 
این یافته ها کاملاً تعجب آور نیستند. به هر حال، دانشمندان می دانند ویروس های دیگر نیز به بیضه ها حمله کرده و بر تولید اسپرم و باروری تأثیر می گذارند.
 
یک مثال: محققان با مطالعه بافت بیضه های شش بیمار که در سال 2006 از ویروس SARS-CoV جان باختند، متوجه شدند که همه آنها تخریب سلولی گسترده ای داشته و تعداد کمی اسپرم در آنها وجود داشت.
 
همچنین مشخص است که اوریون و ویروس های زیکا می توانند وارد بیضه ها شده و باعث التهاب شوند. تا 20 درصد مردان آلوده به این ویروس ها دچار اختلال در تولید اسپرم می شوند.
آیا مسمومیت محیطی به ناباروری مردان کمک می کند؟  
تصویر: بیمار مرد واکسینه می شود. یافته های اولیه نشان می دهد که واکسن mRNA Pfizer یا Moderna بر باروری مردان تأثیر نمی گذارد. ویتایا پراسونگسین/  از طریق گتی ایماژ
ناباروری به عنوان ناتوانی زوجین در بارداری به مدت یک سال با وجود رابطه منظم تعریف می شود.

یک مطالعه جدید در مورد ایمنی واکسن

تحقیقات اضافی توسط تیم من خبرهای خوشایندی را به ارمغان آورد. مطالعه بر روی 45 مرد نشان داد که واکسن های mRNA Pfizer  و Moderna برای سیستم تولید مثل مردان بی خطر است.
 
بنا بر این، این دلیل دیگری برای واکسیناسیون است - برای حفظ باروری و عملکرد جنسی مردان.
 
مسلم است که این تحقیق تنها اولین قدم در مورد تأثیر COVID-19 بر سلامت جنسی مردان است. نمونه ها کوچک بودند و مطالعات باید ادامه یابد.
 
با این حال، برای مردانی که COVID-19 داشته اند و سپس درد بیضه را تجربه کرده اند، منطقی است که در نظر بگیریم که ویروس به بافت بیضه ها حمله کرده است. اختلال نعوظ می تواند نتیجه آن باشد. این مردان باید به اورولوژیست مراجعه کنند.
 طیف وسیعی از عوامل - از چاقی گرفته تا عدم تعادل هورمونی و تا بیماری های ژنتیکی - می توانند بر باروری تأثیر بگذارند.من همچنین معتقدم که این تحقیق یک پیام فوری بهداشت عمومی به کشور در مورد واکسن های COVID-19 ارائه می دهد.
 
برای میلیون ها مرد در کشور که هنوز واکسینه نشده اند، ممکن است بخواهید عواقب را در صورت و زمانی که این ویروس بسیار تهاجمی شما را پیدا کرد، در نظر بگیرید.
 
یکی از دلایل تردید واکسن این است که در بین بسیاری از افراد این ادعا وجود دارد که واکسن COVID-19 بر باروری مردان تأثیر می گذارد. تحقیقات ما عکس این را نشان می دهد. شواهدی وجود ندارد که واکسن به سیستم تولید مثل مردان آسیب برساند. اما نادیده گرفتن واکسن و ابتلا به COVID-19 به خوبی می تواند این کار را بکند.
 50 درصد از تعداد اسپرم ها در مردان در 60 سال گذشته کاهش یافته است.
منبع:
رایان پی اسمیت، University of Virginia، رنجیت راماسامی، University of Miami