روش های مدرن مرغداری و دامداری اخلاقی توأم با رفاه حیوان

تخم مرغ هایی که مرغ های باتری می گذارند طی 15 سال آینده بر اساس طرحی برای بهبود رفاه طیور در استرالیا حذف می شوند. این پیشنهاد سیگنالی را ارائه می دهد برای رفاه حدود 10 میلیون مرغ تخم گذار که هنوز در قفس های باتری در استرالیا نگهداری می شوند. اما به اندازه کافی جلو نمی رود.
 
از جمله توصیه های یک هیأت مستقل، حذف قفس های باتری بین 2032 تا 2036 بود. تولید کنندگان تخم مرغ می توانند به استفاده از قفس های مبله بزرگ تر منتقل شوند، یا ممکن است تصمیم بگیرند مستقیماً سیستم های بدون قفس، مانند تخم گذاری در کاهدانی و سیستم تخم گذاری محدوده آزاد، را اتخاذ کنند.
 خرید دوستانه توأم با رفاه حیوان، شامل اجتناب از غذاهایی است که با استفاده از روش هایی مانند قفس های باتری (برای تولید تخم مرغ) و اصطبل های محدود (برای تولید گوشت احشام) تولید شده اندچنین توصیه هایی ممکن است یک سازش خوشحال کننده به نظر برسد - که ایجاد تعادلی است بین منافع کشاورزان، مصرف کنندگان و خود مرغ ها.
 
اما تدوین استانداردهای رفاهی برای حیوانات پرورشی بیش از ملاحظات عملی، علمی و اقتصادی است. چنین تصمیماتی جنبه اخلاقی نیز دارد: جامعه باید چه سطحی از رفاه را برای حیوانات تأمین کند؟ بر این اساس، ما معتقدیم استانداردها ناقص هستند.
   
تصویر: دو کارتن تخم مرغ - یکی آزاد، و یکی قفسی. بر اساس پیش نویس استانداردها، از سال 2036 پرورش هیچ مرغ باتری ای در استرالیا مجاز نخواهد بود. آلن پوریت/AAP
 

اشتیاقی برای تغییر

یک هیأت مستقل پس از مشورت با دولت های ایالتی و منطقه ای، صنعت، گروه های حامی حیوانات و مردم، این پیشنهاد را تهیه کرد.
 مردم دنیای مدرن از اطلاع در مورد فرایند تولید غذای خود تا حدود زیادی دور نگاه داشته شده اند. استانداردهای پیش نویس شامل طیور، مرغ، اردک، ماهی، غاز، بلدرچین و بوقلمون است. محدود کردن مرغ ها در قفس های باتری بحث برانگیزترین روش صنعت است و ما در این جا بر این توصیه ها تمرکز می کنیم.
 
تحقیقات نشان داده است که مرغ ها حیواناتی باهوش و اجتماعی هستند. اما در حالی که محدود به قفس های باتری،  اغلب با فضایی کوچک تر از یک ورق کاغذ A4، باشند آنها نمی توانند بال خود را دراز کرده یا رفتارهای طبیعی اساسی مانند جمع و جور شدن برای استراحت یا خواب، لانه سازی، جستجوی غذا، و غبار روبی را انجام دهند.
 
مرغ های باتری همچنین می توانند از مشکلات جدی بهداشتی مانند از دست دادن پر، شکستگی استخوان ها و سندرم کبد چرب خونریزی دهنده رنج ببرند. آنها همچنین می توانند درد بیشتری را نسبت به آنهایی که در سیستم های بدون قفس هستند تجربه کنند.
 
آمار صنعت نشان می دهد استرالیا روزانه حدود 17 میلیون تخم تولید می کند. از حدود 75 درصد فروخته شده در سوپر مارکت ها، 39 درصد مربوط به مرغ های قفس شده است. تخم های سیستم تخم گذاری محدوده آزاد (50 درصد)، تخم گذاری در کاهدانی (10 درصد) و تخم مرغ های تخصصی (1 درصد) بقیه را تشکیل می دهند.
 
از 25 درصد دیگر، بیشتر در غذاهای فرآوری شده و پذیرایی استفاده می شود، جایی که تصور می شود نسبت تخم مرغ های قفسی بیشتر از آن است که در سوپر مارکت ها فروخته می شود.
 
تخم مرغ های بدون قفس به طور کلی گران تر از تخم های قفسی هستند. با این وجود، سوپر مارکت های بزرگ و دیگر شرکت های مواد غذایی نیز متعهد شده اند که تخم مرغ های قفسی را به تدریج حذف کرده یا از تخم مرغ بدون قفس در محصولات خود استفاده کنند.
 تصمیم گیری در مورد ممنوعیت و زمان ممنوعیت سیستم های تولید قفسی، به سؤالات اساسی اخلاقی مانند این که آیا حیوانات غیر انسانی مستحق "زندگی خوب" هستند و این در عمل به چه معناست، مربوط می شود.گزارش سال 2018 تهیه شده برای دولت فدرال نشان داد 95 درصد از مردم رفاه حیوانات پرورشی را نگران کننده می دانند و 91 درصد خواهان اصلاح قانون برای حل آن هستند.
 
مشخص شد مردم مقرراتی را می خواهند که از رنج حیوانات پرورشی جلوگیری کند، حیواناتی که به گونه ای فزاینده به عنوان موجوداتی با احساس که دارای توانایی، حقوق و آزادی هستند در نظر گرفته می شوند.
 
نگهداری مرغ ها در قفس با این دیدگاه ها سازگار نیست. ارسال های عمومی بی سابقه 170،000 نفری در مورد پیش نویس استانداردهای طیور ، منعکس کننده علاقه عمومی عظیم مردم به این موضوع بود. اکثریت قریب به اتفاق، از ممنوعیت قفس باتری حمایت می کردند.
   
تصویر: تغذیه مرغ های آزاد. بر اساس این پیشنهاد، مرغ ها می توانند آزاد باشند یا در انبارها یا قفس های بزرگ تر نگهداری شوند. Shutterstock
پارلمان اروپا با اکثریت قاطع (اما غیر الزام آور) به حذف تدریجی همه قفس ها در کشاورزی رای داده است.

چگونه به این جا رسیدیم؟

وزیران کشاورزی ایالتی و قلمروی اکنون باید استانداردها را تأیید کرده و مقرراتی را برای اعمال آنها وضع کنند.
 
در صورت تصویب، استانداردها جایگزین کد عمل قدیمی 2002 می شوند. هیأت مستقل برای کمک به بازنویسی این استانداردها پس از آن که تلاش های قبلی دچار مناقشه، از جمله در مورد اتهامات تبانی بین کشاورزان و دولتNSW ، شد، تعیین گردید.
 
دانشمندان، سازمان های حامی حیوانات و دو دولت ایالتی نیز نگرانی خود را در باره یکپارچگی این روند ابراز کردند.
 
انتصاب هیأت گام مثبتی بود. نکته مهم این است که از کارشناسانی مستقل تشکیل شده بود، نه این که تحت تسلط نمایندگان بخش صنعت و کشاورزی قرار بگیرد.
   
تصویر: مرغ هایی در قفس با پرهای گم شده. اکثر موارد ارسالی از ممنوعیت نگهداری مرغ در قفس باتری، که می تواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند، حمایت می کنند. اما هانسول/AAP
 

جایی که پیشنهاد کوتاه می آید

استانداردهای پیشنهادی به تولید کنندگان تخم مرغ ده تا پانزده سال مهلت می دهند تا از سیستم قفس باتری دور شوند. گروه های حامی حیوانات مانند RSPCA می گویند این جدول زمانی بسیار کند است و قفس ها باید زودتر کنار گذاشته شوند - و ما با آن موافقیم.
 
استفاده از قفس های باتری در کشور، مطمئناً با تلاش ها در سطح بین المللی ناهماهنگ است. اکثر کشورهای OECD قفس باتری را ممنوع کرده اند یا در حال انجام این کار هستند.
 
دوره طولانی انتقال، در دسترس بودن تخم مرغ های ارزان قفس باتری و منافع تولید کنندگان تخم در قفس را بر رفاه میلیون ها حیوان ارجحیت می دهد.
 برخی از محققان می گویند که قفس های مبله، اگر به خوبی مدیریت شوند، بهتر از سیستم های آزاد و سیستم های انبار که ضعف مدیریت دارند هستند. استانداردها هنوز امکان استفاده از قفس های مبله را می دهند: قفس های بزرگ تر با ویژگی هایی مانند نشیمنگاه های بلند پرنده و فضاهای ریخت و پاش پرنده.
 
قفس های مبله بهتر از قفس های باتری هستند. و برخی از محققان می گویند که قفس های مبله، اگر به خوبی مدیریت شوند، بهتر از سیستم های آزاد و سیستم های انبار که ضعف مدیریت دارند هستند. اما نیازهای رفتاری مرغ ها در قفس های مبله به طور کامل برآورده نمی شود. و اگر حبس مادام العمر نتیجه "بهتر" رفاه حیوانات را نسبت به بسیاری از امکانات بدون قفس نشان می دهد، این امر حاکی از وجود ضعف زیادی در تنظیمات سیستم های بدون قفس است.
 
یک رویکرد انسانی تر، مرغ ها را در سیستم های محدوده آزاد یا انبار که به خوبی مدیریت می شوند نگاه می دارد. در واقع، پارلمان اروپا با اکثریت قاطع (اما غیر الزام آور) به حذف تدریجی همه قفس ها در کشاورزی رای داده است.
 
و تصویب استانداردهای جدید کافی نیست. برای اطمینان از حفظ و اجرای استانداردها، یک تنظیم کننده مستقل رفاه حیوانات مورد نیاز است، همان طور که توسط کمیسیون بهره وری در سال 2017 توصیه شد.
   
تصویر: سه مرغ در مزرعه. یک تنظیم کننده مستقل باید استانداردهای طیور را اعمال کند. Shutterstock
اکثر کشورهای OECD قفس باتری را ممنوع کرده اند یا در حال انجام این کار هستند.

یک سؤال اخلاقی اساسی

پیش نویس استانداردها اولین گام مهم در آزاد سازی مرغ از قفس است. اگر چه بی نقص نیستند، اما کشاورزی کشور را به اجماع علمی بین المللی و افکار عمومی در این زمینه نزدیک می کند.
 
با این حال، توسعه استانداردهای رفاه حیوانات مستلزم در نظر گرفتن موارد عملی، اقتصادی، علمی و اخلاقی است. تصمیم گیری در مورد ممنوعیت و زمان ممنوعیت سیستم های تولید قفسی، به سؤالات اساسی اخلاقی مانند این که آیا حیوانات غیر انسانی مستحق "زندگی خوب" هستند و این در عمل به چه معناست، مربوط می شود.
 
در اساسی ترین سطح، مردم کشور باید از خود بپرسند: آیا موجودات با هوش و با احساس باید آزادی دسترسی به فضای باز را داشته باشند؟ یا آیا آنها باید زندگی خود را در قفس بی حاصل بگذرانند تا ما بتوانیم تخم مرغ ارزان تری داشته باشیم؟
 

گوشت اخلاقی

 
تصویر: مردم کشور با خوشحالی هزینه بیشتری برای تخم مرغ های تولیدی در سیستم محدوده آزاد می پردازند، اما این امر به سایر سیستم های تولید محصولات حیوانی تسری پیدا نکرده  است. کوین چانگ / فلیکر ، CC BY-NC-SA
 مردم مقرراتی را می خواهند که از رنج حیوانات پرورشی جلوگیری کند.مردم به وضوح به رفاه حیوانات اهمیت می دهند: تحقیقات ما نشان داده است که 92 درصد از خریداران در سیدنی رفاه حیوانات را مهم می دانند.
 
با این حال، وقتی به توزیع سهم بازار غذاهای به اصطلاح با رفاه بالا در کشور نگاه می کنیم، تصویرهای متنوعی به دست می آوریم. به نظر می رسد خریداران به تخم مرغ های تولید شده در شرایط محدوده آزاد بیش از توجه به شرایط زندگی احشام، گاوها و جوجه های گوشتی (مرغ گوشتی) نیاز دارند.
 
تخم مرغ های آزاد در حال حاضر بیش از 40 درصد از کل تخم مرغ های فروخته شده در کشور را تشکیل می دهند. این با تنها 14 درصد سهم بازار برای طیور پرورشی در محدوده آزاد و حتی کمتر برای گوشت احشام، با تنها 5 درصد از احشامی که در فضای باز پرورش داده می شوند، در تقابل است.
 
مردم دنیای مدرن از اطلاع در مورد فرایند تولید غذای خود تا حدود زیادی دور نگاه داشته شده اند. حدود 95 درصد از مرغ ها و احشام گوشتی کشور در مزارع پرجمعیت زندگی می کنند، جایی که تعداد زیادی از حیوانات در مناطق محصور کوچک نگهداری می شوند. این بدان معناست که ما تا حد زیادی از بهایی که حیوانات برای تبدیل شدن به غذای ما می پردازند بی خبر مانده ایم.
 

به شکاف ریا کاری توجه کنید

اگر ما به رفاه حیواناتی که می خوریم اهمیت می دهیم، چرا غذاهایی را که از حیواناتی تهیه می شود که با آنها خوب رفتار شده است، خریداری نمی کنیم؟ و چرا ما تخم مرغ هایی خریداری می کنیم که نشان دهنده رفاه بالاتری برای حیوان است اما در مورد سایر غذاهای حیوانی چنین نمی کنیم؟
 تحقیقات نشان داده است که مرغ ها حیواناتی باهوش و اجتماعی هستند. این ناسازگاری نمونه ای از چیزی است که از آن به عنوان شکاف گرایش - رفتار یا تفاوت بین آن چه می گوییم و آن چه انجام می دهیم یاد می شود. بسیاری از ما حیوانات را دوست داریم، اما ارزان ترین گوشت را از سوپر مارکت خریداری می کنیم. این ممکن است به این دلیل باشد که همه برچسب های مختلف در مورد استانداردهای رفاهی بیش از حد گیج کننده هستند، یا ممکن است نتیجه ناهماهنگی قابل توجه قیمت باشد.
 
ما همچنین می دانیم که وقتی یک محقق از خریداران می پرسد که آیا هزینه بیشتری برای محدوده آزاد پرداخت می کنند، ممکن است پاسخ هایی غیر عادی دریافت کند. ما اغلب این ایده را داریم که کار "صحیح" را انجام می دهیم و تا زمانی که مجبور نشویم پول خود را در جایی که دهانمان است بگذاریم، هیچ هزینه ای ندارد اگر بگوییم رفتار محترمانه ای داریم.
 

سخت است بدانید

حتی با بهترین نیت، دانستن نحوه پرورش گاوها و احشامی که می خوریم دشوار است. قوانین کشور تولید کنندگان را ملزم به افشای کامل روش های کشاورزی و دامداری خود، مانند استفاده از اصطبل های احشام نمی کند. این اصطبل ها محل های نگهداری بسیار محدودی است که احشام  بار دار در آن نگهداری می شوند. به گونه ای امیدوارکننده، Pork Australia گفته است دامداران استرالیایی داوطلبانه آنها را کنار می گذارند.
 
به راحتی می توان خریداران را در مورد پیامدهای رفاه حیوانات در برخی غذاها در تاریکی رها کرد یا بدتر از آن، توسط مجموعه ای از برچسب ها، ادعاها یا گواهینامه هایی که اساساً بی معنی هستند، آنها را گمراه کرد.
 
در مورد گوشت احشام و بیکن، مصرف کنندگان هیچ تعریفی از نظر قانونی برای سیستم های پرورش احشام ندارند. در حال حاضر، بیش از 95 درصد از همه این نوع احشام پرورش یافته در کشور، دسترسی به فضای باز ندارند.
   
تصویر: پیدا کردن نحوه پرورش برخی از احشام دشوار است. تونی وبستر/فلیکر ، CC BY
 . محدود کردن مرغ ها در قفس های باتری بحث برانگیزترین روش صنعت است.هنگامی که احشام در محیط های سر پوشیده پرورش داده می شوند، تراکم انبار آنها (تعداد حیوانات در واحد سطح کف) تأثیر مستقیمی بر حاشیه سود دامداران دارد. ازدحام بیش از حد و گاز گرفتگی های دُم در احشام محدود از مهمترین دغدغه های رفاه حیوانات است که انگیزه ای است که مصرف کنندگان را وادار می کند تا قیمت گوشت احشام و بیکن تولیدی محدوده آزاد را بپردازند.
 
اما روند رو به رشدی نسبت به استفاده از اصطلاح مبهم "پرورش یافته در فضای باز" وجود دارد. این مشخص کننده این است که توله های احشام در فضای باز  متولد می شوند، اما وقتی از شیر گرفته می شوند، در حدود 21 روزگی، آنها به سوله هایی منتقل می شوند که بقیه عمر خود را در آن جا می گذرانند. متأسفانه، اکثر مصرف کنندگان از شرایط واقعی پشت این برچسب بی اطلاع هستند و فکر می کنند این نشان می دهد که حیوانات تمام عمر خود را آزادانه سپری می کنند.
 
پرورش در محدوده آزاد یک اصطلاح گمراه کننده است به طوری که ناظران مصرف کننده استرالیا با الزام به شمول عبارت "پرورش در محیط سرپوشیده روی کاه" تاکید دارند تا برای مصرف کنندگان این موضوع را روشن کنند که احشام در محیط باز متولد می شوند اما از زمان از شیر گرفتن تا ذبح در محیط سرپوشیده پرورش داده می شوند.
 
تراکم های ذخیره سازی در مزارع کشور توسط اداره مدل کد عمل برای رفاه حیوانات: احشام، تنظیم می شود. با این حال، برای احشام فضای باز، کد، تنها حداکثر "توصیه شده" را برای تراکم ذخیره سازی ارائه می دهد. بنابراین هیچ راهی برای دانستن این که احشام محدوده آزاد چقدر فضا اشغال می کنند وجود ندارد، مگر این که جزئیات طرح های اعتباربخشی یا تضمین را مطالعه کنید.
 

اطلاعات، تقاضا را تغذیه می کند

خریداران کشور اکنون اطلاعات زیادی در مورد کارتن های تخم مرغ مشاهده می کنند که این امر آگاهی ما و به نوبه خود تقاضا برای تخم مرغ با رفاه بیشتر برای حیوان را افزایش می دهد. این تقاضای بالا قیمت را پایین می آورد و شکاف رفتاری در مورد تخم مرغ کمی کاهش می یابد.
 تولید کنندگان تخم مرغ می توانند به استفاده از قفس های مبله بزرگ تر منتقل شوند، یا ممکن است تصمیم بگیرند مستقیماً سیستم های بدون قفس، مانند تخم گذاری در کاهدانی و سیستم تخم گذاری محدوده آزاد، را اتخاذ کنند.تخم مرغ های تولیدی محدوده آزاد مرغ ها، با قیمت پایین تری نسبت به سایر غذاهای حیوانی با رفاه بالا برای حیوان، به فروش می رسند. اگر شما در مورد این نابرابری گیج شده اید، ما نیز شده ایم! به همین دلیل است که ما در حال بررسی میزان شکاف گرایش - رفتار در کشور هستیم و یک نظرسنجی آنلاین راه اندازی کرده ایم. شما باید به ما بگویید که برچسب زدن در مورد رفاه حیوانات چگونه بر تصمیمات خرید شما تأثیر می گذارد.
 
خرید دوستانه توأم با رفاه حیوان، شامل اجتناب از غذاهایی است که با استفاده از روش هایی مانند قفس های باتری (برای تولید تخم مرغ) و اصطبل های محدود (برای تولید گوشت احشام) تولید شده اند. با در نظر گرفتن فاصله نگرش و رفتار، یافتن محصولات با رفاه بالاتر برای حیوان با جستجوی برچسب هایی مانند طرح کشاورزی مورد تأییدRSPCA ، انتخاب انسانی یاFREPA ، که فقط برای ذکر چند مورد اشاره شد، مهم است. اما ما همچنین باید برچسب های واضح تری را مطالبه کنیم.
 
منبع:
کریستین پارکر، لو برومبرگ، The University of Melbourne، آملیا کورنیش، پل مک گریوی، University of Sydney