عیوب یادگیری ترکیبی در آموزش و پروش و لزوم کار با دست در تربیت کودک

تصویر: در زمان عدم قطعیت COVID-19 ، اتخاذ یادگیری ترکیبی برای کودکان فقط دانش آموزان و معلمان را بیشتر تحت فشار قرار می دهد. فلیکر/فیل رودر،  CC BY-SA
 
با توجه به بازگشت به مدرسه در دوران همه گیری کووید -19، برخی از حامیان آموزش و پرورش در مناطق Greater Toronto Area’s York  و Peel، از هیأت های مدرسه می خواهند به یادگیری ترکیبی نه بگویند. مدل ترکیبی، مربیان را وادار می کند تا همزمان به صورت آنلاین و غیر حضوری تدریس کنند.
 بزرگ ترین پیش بینی کننده آن چه بچه ها در ادامه خواهند آموخت چیزی است که آنها از قبل می دانند.در ماه مه، هیأت مدیره مدرسه منطقه اعلام کرد که یک مدل ترکیبی را اتخاذ می کند که در آن "دانش آموزان حضوری و دانش آموزان از راه دور به طور همزمان توسط همان مربیان آموزش داده می شوند." هیأت مدارس منطقه ای دیگر قصد دارد از همین مدل در مدارس متوسطه پیروی کند. اکنون که خانواده ها تحصیلات حضوری یا مجازی را انتخاب کرده اند، سایر هیأت های سراسر استان در حال بررسی گزینه ها هستند.
 
آن چه این تصمیمات نشان نمی دهد این است که برنامه یادگیری ترکیبی برای مدرسه در همه گیری COVID-19 بیشتر به سیاست مربوط می شود تا آن چه برای کودکان بهتر است.
 

خسیس بازی در آوردن در آموزش و پرورش

در همان زمان که محققان و حامیان کودکان زنگ خطر خارج ماندن کودکان از مدرسه در دوران همه گیری را به صدا درآورده اند، دفتر حسابداری مالی اخیراً اعلام کرد که برنامه های هزینه ای وزارت آموزش و پرورش برای هشت سال آینده 12.3 میلیارد دلار کمتر از هزینه های مورد انتظار است.
 
همه گیری اولیه، بحران اضطراری تدریس از راه دور را به وجود آورد: معلمان و دانش آموزان مجبور به کار به صورت آنلاین شدند، بدون این که آمادگی این کار را داشته باشند. برای پاییز 2020، دولت به "مدارس مجازی" آنلاین مجوز داد، در حالی که کلاس های درس را نیز باز کرد.
 دو هزار روز اول کودک روزهای ارزشمندی است که معلمان نمی توانند پس از از دست دادن، آن را "پس بگیرند".اما وقتی استان در بهار 2021 اعلام کرد که هیأت های مدارس باید آموزش مجازی را برای کل سال تحصیلی 2021-22 ارائه دهند، در میان اعلان های مربوط به بودجه اختصاص داده شده برای "ایمن نگه داشتن مدارس و حمایت از نوسازی و بهبود یادگیری"، هیچ اشاره ای به بودجه اختصاص داده شده برای معلمان اضافی نشده است. این به عنوان وظیفه هیأت ها در نظر گرفته شده است که برنامه های مجازی خود را طراحی و تأمین کنند.
 
برخی از هیأت ها به شیوه های ترکیبی چسبیده اند که راهکاری برای پس اندازهای مالی ارائه می دهد. یادگیری ترکیبی به جای مجبور کردن به استخدام معلمان اضافی برای یادگیری مجازی، گزینه های مجازی و حضوری کلاس درس را با پرداخت حقوق به تنها یک معلم فروریز می کند.
 

امتناع از کاهش حجم کلاس

برای هیأت هایی که مأموریت ارائه آموزش مجازی توسط استانی را دارند که تمایلی به تأمین بودجه مدارس مجازی جداگانه ندارد، آموزش ترکیبی ممکن است تنها انتخاب به نظر برسد.
 
اما وزارت آموزش و پرورش استان نیز احتمالاً موجد تقاضا برای گزینه ای برای دور نگاه ئاشتن دانش آموزان از مدارس در زمانی شده است که مدارس با نادیده گرفتن مکرر فراخوان های متخصصان بهداشت در مورد پرهیز از استفاده از کلاس های کوچک به عنوان یک اقدام ایمنیCOVID-19، به طور رسمی باز هستند. در اوایل سپتامبر 2020، وزارت آموزش و پرورش از اطمینان دادن به خانواده ها در مورد کلاس های کوچک تر، که از فاصله گذاری فیزیکی و ایمنی COVID حمایت می کنند، امتناع کرد. امسال هم همینطور است.
 مرحله حرکتی حسی کودکان نیاز به "عملیات مشخص" دارد. کودکان نیاز اساسی دارند که دنیای خود را از طریق تماس مستقیم، عمدتاً با دستان خود، به صورت بلادرنگ دریافت کرده و یاد بگیرند. بنابراین، یادگیری ترکیبی، انتخابی به اندازه کنار گذاشتن مسئولیت توسط مسئولین استان، نیست. و این، تقاضا برای تأمین معلم در این روند  را دو چندان می کند.
 

آموزش کودکان به "ارائه محتوا" نیست

استراتژی های چهره به چهره ای که معلمان مؤثر برای تشویق مشارکت و در گیر کار شدن استفاده می کنند، همان چیزهایی نیستند که برای آموزش و یادگیری آنلاین کار می کنند. مدل های یادگیری ترکیبی از معلمان انتظار دارند که همزمان به دو روش تدریس کنند و توجه و ظرفیتشان را برای ارائه به دانش آموزان تقسیم کنند.
 
برنامه های یادگیری ترکیبی که اعلام شده اند همچنین بر اساس یک فرض نادرست عمل می کنند: آنها تصور می کنند آموزش مهد کودک تا پایه 12 اساساً در مورد ارائه محتوا است. این گونه نیست. این برنامه بر مشارکت فعال تأکید می کند، خواه از طریق یادگیری بازی در مهد کودک یا مشارکت در ایده ها، با همسالان یا پروژه های عملی در کلاس های بعدی.
 
روابطی که معلمان در کلاس های درس خود ایجاد می کنند و از آنها حمایت می کنند - و آن چه می توانند در نتیجه مشاهده و شناخت دانش آموزان خود به آن بپردازند - برای مشارکت، یادگیری و سلامتی کودکان ضروری است.
 
یک مدل ترکیبی این شیوه ها را مختل می کند و به طور پیش فرض رویکردهای ساده و آهسته با هدایت معلم را تشویق می کند. یکی از والدین مهد کودک به Mississauga News گفت که فرزندش تجربیات کمتری دارد و زمان بیشتری را پشت میز می نشیند و معلم کودک روی کامپیوتر متمرکز است.
 مهارت های حرکتی خوب مهارت هایی هستند که درگیر گروه های عضلانی کوچک در دست، انگشتان و مچ دست هستند که برای گرفتن و چنگ زدن مورد نیاز هستند. و همان طور که برخی از معلمان در سال گذشته گزارش دادند، آموزش ترکیبی اغلب "کمتر مؤثر است و دو برابر کار می برد."
   
تصویر: معلمان با ماسک صورت در محوطه مدرسه از دانش آموزان استقبال می کنند. روابطی که معلمان در کلاس های خود ایجاد می کنند و از آنها در کلاس های درس حمایت می کنند، در تعامل، یادگیری و تندرستی کودکان ضروری است. پرس کانادا / پل چیاسون
 

روشی مناسب برای فراگیران بزرگ سال

آنچه هیأت مدیره، یادگیری ترکیبی می نامد، بسته بندی مجدد چیزی است که آموزش عالی از آن به عنوان مدل "هایفلِکس" (خیلی انعطاف پذیر) یاد می کند. با این حال، بخش flex یا "انعطاف پذیر" طراحی شده است تا به دانش آموزان بالغ اجازه دهد زمان تنظیم آنلاین و زمان حضور خود را انتخاب کنند. این انعطاف پذیری، بخشی از مدل مهد کودک تا پایه 12 نیست.
 
با وجود همه صحبت های "انتخاب" در چارچوب دستور العمل های یادگیری مجازی توسط دولت، حداقل انتخاب در هسته مدل ترکیبی وجود دارد. خانواده هایی که تصمیم گرفته اند فرزندان خود را در مدرسه داشته باشند، پس از یک سال و نیم نا امیدی از مشارکت آنلاین محدود، همچنان متوجه خواهند شد که کلاس های درس فرزندانشان بر تحویل آنلاین متمرکز است.
 
و برای معلمان، به نظر می رسد نه انتخابی وجود دارد و نه نوع حمایتی که چنین امر محوری جدی ای در تمرینات حرفه ای معمولاً آن را می طلبد. ایجاد کلاس های درس عادلانه در دو حالت یادگیری مستلزم آن است که مربیان از مهارت های آنلاین برخوردار باشند. درعوض اما، معلمان فعالیت های منظم خود در کلاس درس را برای کودکان در خانه پخش خواهند کرد.
هیچ جایگزینی برای بازی بدنی، زبان، مشارکت بزرگ سالان و ارتباط حیاتی دست و مغز که پشتوانه همه چیز آینده است، برای کودک وجود ندارد.

تامین مالی آموزش عمومی

در بهترین حالت، دستور ترکیبی نشان از شکست در ارزش گذاری میراث با کیفیت بالای آموزش و پرورش دارد.
 
در بدترین حالت، راه هایی را نشان می دهد که استان به بیماری همه گیر به عنوان فرصتی برای تأمین بودجه آموزش عمومی نگاه می کند. نشریه Press Progress گزارش می کند که دولت انتاریو میلیون ها دلار در قراردادهای خصوصی با مک کینزی سرمایه گذاری کرده است، روی یک مشاوره مدیریت با تخصص که "با سیاست های کاهش دستمزد و مشاغل مرتبط است" و این شرکت قراردادی را برای مدیریت بازگشایی مدارس استان در سال 2020 دریافت کرده بود به قیمت 3.2 میلیون دلار.
 
چنین بودجه ای می توانست به کلاس های کوچک تر، مدارس مجازی، یا طرح ایمنی مدرسه COVID-19 که قبل از 11 آگوست ابلاغ شده بود، اختصاص داده شود.
 

بی احترامی به آموزش عمومی

در زمان عدم قطعیت COVID-19 ، اتخاذ یک برنامه یادگیری ترکیبی برای کودکان فقط دانش آموزان و معلمان را بیشتر تحت فشار قرار می دهد.
دست ها انسان ها را به ماجراجویی بزرگ وجود زمینی شان نزدیک می کنند.  آموزش مجازی که به یادگیری و روابط کلاسی متصل شده است، بی احترامی به معلمان، و به عدالت در مدارس و آموزش عمومی را نشان می دهد.
 
این انتخابی نیست که هر هیأت آموزشی باید داشته باشد. در واقع اهمیت کار حضوری و دستی چنان که در زیر بیشتر به آن می پردازیم باید کاملاً درک شود.
 

کار با دست

 
تصویر: کودکان با کاوش در جهان با دستان خود، یاد می گیرند - و از طریق آن مهارت های حرکتی بسیار خوبی را توسعه می دهند. (Shutterstock)
 
شاید شگفت انگیزترین جلوه تکامل در ظرافت و تنوع بی نظیر در طراحی دست انسان قابل مشاهده باشد. معجزه ارتباط دست و مغز، تحولی که احتمالاً حدود سه یا چهار میلیون سال پیش آغاز شده است، در هسته وجودی معنای انسان بودن - یعنی توسعه یافتن به عنوان سازندگان ابزار و استفاده کنندگان از زبان - نهفته است.
 در زمان عدم قطعیت COVID-19 ، اتخاذ یک برنامه یادگیری ترکیبی برای کودکان فقط دانش آموزان و معلمان را بیشتر تحت فشار قرار می دهد.با این حال، نوشتن، پدیده ای تنها در 5000 سال گذشته، در توسعه انسان دیر آمد بود. این به ظرفیت ارائه و طلوع این ایده که ابزاری در دست می تواند افکار ما را حفظ کرده و آنها را در زمان و مکان به اشتراک بگذارد نیاز داشت.
   
تصویر: هلن کلر به همراه معلمش، آن سالیوان. (ویکی مدیا)
 
داستان هلن کلر، که از تب در دوران کودکی نابینا و ناشنوا شده بود، گواهی است بر توانایی انسان در یافتن معنا از طریق دست و زبان.
 
آن سالیوان، معلم او بود که به عنوان یک مهاجر مادام العمر در کنار او ماند و جهان را به روی او باز کرد. او آزادی هلن را از طریق جریان مداوم املای انگشتان به دست دانش آموز جوانش داد.
 در بهترین حالت، دستور ترکیبی نشان از شکست در ارزش گذاری میراث با کیفیت بالای آموزش و پرورش دارد.هلن بعدا نوشت:
 
"آن کلمه زنده روح من را بیدار کرد، به او نور، امید، و شادی داد، و آن را آزاد کرد! "
 

یادگیری عملی

دست ها انسان ها را به ماجراجویی بزرگ وجود زمینی شان نزدیک می کنند. 2000 روز اول، کودک پر از ماجراجویی، کشف، ایجاد ارتباط و یادگیری جهان است - به ویژه از طریق دست. به نوبه خود، کودک مجموعه ای از مدارهای عصبی را در حوزه های شناختی، زبانی و حرکتی که زیر بنای سواد را تشکیل می دهند، قرار می دهد.
 
زبان در این لحظات اولیه زندگی، که بیشتر توسط والدین یا مراقبین اصلی ارائه می شود، چیزی است که از این فرایندها پشتیبانی می کند. این نوع گفتگوها از طریق رفت و برگشت یا "خدمت و بازخورد" است. با بزرگ سالانی که به یادگیری عملی کودکان علاقه نشان می دهند، کودکان رشد می کنند و توانایی آماده شدن برای مدرسه و ادامه تحصیل را پیدا می کنند.
 
شکی نیست که ما در قرن بیست و یکم با دستگاه های دیجیتالی ای زندگی می کنیم که برای زمان و توجه کودک رقابت می کنند و امکانات دیگری را برای شناخت و یادگیری باز می کنند. اما دنیای دیجیتال می تواند منتظر بماند.
 
هیچ جایگزینی برای بازی بدنی، زبان، مشارکت بزرگ سالان و ارتباط حیاتی دست و مغز که پشتوانه همه چیز آینده است، برای کودک وجود ندارد.
آموزش ترکیبی اغلب "کمتر مؤثر است و دو برابر کار می برد."

مهارت های حرکتی و سواد

گرفتن و فشار دادن یک مداد برای انتقال معنی در صفحه چیزی بیش از یک مهارت حرکتی ساده است. در عوض، این کار به جمع آوری منابع عصبی، شناختی و زبانی نیاز دارد – یعنی این که آیا کودکان می توانند واژگان موجود خود را بازیابی کرده و در صفحه قرار دهند. برای جوان ترین زبان آموزان ما این کار با انگشتان چابک شروع می شود.
   
تصویر: مرتب سازی دکمه ها (هتی روسینگ)
 
مهارت های حرکتی خوب مهارت هایی هستند که درگیر گروه های عضلانی کوچک در دست، انگشتان و مچ دست هستند که برای گرفتن و چنگ زدن مورد نیاز هستند. به عنوان مثال، از آنها برای در دست گرفتن مداد، پاک کن، قیچی و کارد و چنگال استفاده می شود. دقت و هماهنگی این ماهیچه های کوچک برای آمادگی مدرسه بسیار مهم است.
 
«وسیله سن ها و مراحل» (Ages and Stages Instrument)، که یک ابزار غربالگری برای تشخیص توانایی های رشد کودکان است، انتظار دارد کودک پنج ساله بتواند یک خط مستقیم را قطع کند، اشکال را کپی کرده و یک شکل بکشد.
استراتژی های چهره به چهره ای که معلمان مؤثر برای تشویق مشارکت و در گیر کار شدن استفاده می کنند، همان چیزهایی نیستند که برای آموزش و یادگیری آنلاین کار می کنند.

بسیاری از کودکان آماده نیستند

داده های 2009 تا 2013 نشان داد که تقریباً یک چهارم (24 درصد) از همه کودکانی که وارد مهد کودک می شوند از معیارهای سلامت جسمانی و رفاه برخوردار نیستند. این معیار شامل مهارت های حرکتی خوب است.
 
نتایج مشابهی در داده های پان کانادایی 2019 تأیید شده است: 27 درصد از افراد در سن پنج سالگی هنگام ورود به مهد کودک معیارهای آمادگی را ندارند. این رقم در بین کودکانی که در فقر بزرگ شده اند به 36 درصد افزایش یافته است.
 
مدارس این داده ها را از طریق یک ابزار غربالگری جمع آوری می کنند که رشد کودکان را در زمینه های مختلفی ثبت می کند: سلامت جسمانی؛ صلاحیت اجتماعی؛ بلوغ عاطفی؛ رشد زبانی و شناختی؛ مهارت های ارتباطی؛ و دانش عمومی.
 
وقتی دانش آموزان شروع کُندی را تجربه کنند، لزوماً به نتیجه نمی رسند. یافته های تحقیقاتی ما از مطالعه دانش آموزان پایه 2 نشان دهنده عدم کنترل روی چاپ بود که مانع از توانایی های دانش آموز برای قرار دادن کلمات در صفحه می شد. مطالعه دیگری که ما بر روی دانش آموزان پایه 3 انجام دادیم به طور مشابه وجود جا برای پیشرفت را نشان می داد.
 

دست به دهان

در پایه های 3 و 4، گذار به سواد تحصیلی و دانش واژگان اهمیت فزاینده ای پیدا می کند. اما این قفل تنها در صورتی قابل باز شدن است که نوشتن با دست، تحت کنترل باشد و دانش آموزان پایه واژگان را داشته باشند، که تا حدی از طریق یادگیری عملی پرورش می یابد.
 مدل ترکیبی، مربیان را وادار می کند تا همزمان به صورت آنلاین و غیر حضوری تدریس کنند.روان شناس تحسین شده ژان پیاژه به درستی توضیح داد که چگونه مرحله حرکتی حسی کودکان نیاز به "عملیات مشخص" دارد. کودکان نیاز اساسی دارند که دنیای خود را از طریق تماس مستقیم، عمدتاً با دستان خود، به صورت بلادرنگ دریافت کرده و یاد بگیرند. این امر برای یادگیری نحوه بازسازی جهان خارج به نمایندگی های داخل - و نام گذاری آنها با زبان -اهمیت دارد.
 
چنین یادگیری ای از طریق فرصت های مستمر و حساس ایجاد می شود که با آماده شدن کودکان برای تجربه های بیشتر این فرصت ها باز و بسته می شود. شبیه سازی بصری با واسطه بر روی صفحه نمایش، جایگزینی برای این تجربه مستقیم نیست.
   
تصویر: صحبت والدین با کودکان به تقویت یادگیری نوپای کودکان کمک می کند و آنها را به یادگیری بیشتر تشویق می کند. (Shutterstock)
 برنامه یادگیری ترکیبی برای مدرسه در همه گیری COVID-19 بیشتر به سیاست مربوط می شود تا آن چه برای کودکان بهتر است.سرشت و پرورش در یک محیط زیست پیچیده با هم تعامل دارند. روان شناس روسی لو ویگوتسکی اهمیت زمینه های فرهنگی اجتماعی، که در آن کودکان با افراد با تجربه تر رشد می یابند، را آموزش می داد. با تشویق و صحبت کردن با یک دیگر، کودکان هنگامی که به اندازه کافی چالش برای برداشتن گام بعدی دریافت می کنند، بر مهارت های جوانه زدن مسلط می شوند.
 
رشد واژگان به پیش بینی موفقیت کودک در مطالعه کمک می کند. فقط تعداد کلمات مهم نیست، بلکه گستره کلمات و کیفیت تعاملات نیز اهمیت دارد.
 

دانش درونی شده

دو هزار روز اول کودک روزهای ارزشمندی است که معلمان نمی توانند پس از از دست دادن، آن را "پس بگیرند".
 
برای این که کودکان متفکران انتقادی، حل کننده مشکلات و استفاده کنندگان با سواد زبان شوند، مجموعه ای عمیق از دانش درونی لازم است. بزرگ ترین پیش بینی کننده آن چه بچه ها در ادامه خواهند آموخت چیزی است که آنها از قبل می دانند. دسترسی به Google به حساب نمی آید.
 
مهارت های ناکافی سواد به پتانسیل افراد برای فرصت ها آسیب می رساند و یک اقتصاد دانش پیچیده و رقابتی متصل به جهان، نتایج سواد بالایی را می طلبد. مهارت های مهم خواندن، نوشتن، برقراری ارتباط، فیلتر و تجزیه و تحلیل اطلاعات در دنیای پیچیده ما همیشه مهم است.
 یادگیری ترکیبی به جای مجبور کردن به استخدام معلمان اضافی برای یادگیری مجازی، گزینه های مجازی و حضوری کلاس درس را با پرداخت حقوق به تنها یک معلم فروریز می کند.همه چیز با انگشتان چابک شروع می شود.
 
منبع: بانی استوارت، University of Windsor، هتی روسینگ، University of Calgary