اوست خدايي که ....

اوست خدايي که مرگ و زندگي را آفريد تا آزمايش کند شما را که در صحنه پيکار حق و باطل کدامين از شما نيکوکارتر است.
خدايا تو خود بنگر که اين عزيزان ما فرزندان ابراهيم چگونه اسماعيل وار به قربانگاه آزمايش مي شتابند و پيروزمندانه جان مي دهند و مي سوزند تا با کفر نسازند و مي رند تا ايمان نرود و مي ميرند تا چراغ توحيد نميرد. در لحظاتي که انسان که قدم در عرصه خودشناسي مي گذارد تا به خداشناسي برسد و آن هنگام که خويش را مي يابد و با يافتن خويش معبود را يافته و به او عشق مي ورزد هنگامه ايثار و فداکاري و از خودگذشتگي (في سبيل الله) است و راه گشاي اين طريق حديث شريق نبوي است که مي فرمايد «من عرف نفسه فقد عرف ربه» و نيز بياتنگر آن لحظه حساس و جاودانه مناجات عاشقانه فرزند برومند رسول الله اسوه و الگوي آزادگان سرور عاشقانه فرزند برومند رسول الله اسوه و الگوي آزادگان سرور شهيدان حسين بن علي عليه السلام است.
من به عنوان عبدي از بندگان خدا و به دنبال تعهد و رسالتي که از سوي شهدا بر دوشم احساس کردم سعي در پيمون اين راه را نموده ام.
در اين ميان يک دو راهي است که يک راه آن منتهي به اوج عظمت و پيروزي اسلام و راه ديگر منجر به ذلت و تباهي مسلمين و شکست اسلام است.
همانگونه که فرزند پاکباخته حسين (ع) فرمود: اين جنگ کفر و اسلام است. امروز همه اسلام در مقابل کفر قرار گرفته است، من نيز راه سعادت را انتخاب کرده و به فرياد هل من ناصر ينصرني حسين زمان لبيک مي گويم.
برگرفته از وصيت نامه شهيد محمدعلي محمد رضايي
منبع:مجله ي امتداد، شماره ي21
/خ