9 تیر 1389 / 17 رجب 1431 / 30 ژوئن 2010
9 تیر 1389 / 17 رجب 1431 / 30 ژوئن 2010
9 تیر 1389 / 17 رجب 1431 / 30 ژوئن 2010 |
با شروع جنگ جهاني اول، انگليس به بهانه جلوگيري از نفوذ آلمان، با نيروي نظامي خود از دهانه شطالعرب به عراق كه جزو قلمرو عثماني بود، حمله كرد. مردم مسلمان عراق كه در اين اشغال تحت سلطه اجانب قرار گرفته بودند، با رهبري علماي دين دست به جهاد عليه اشغالگران انگليس زدند. در اين حركت علماي عراق نه تنها حكم جهاد صادر كردند، بلكه خود در جبهههاي مختلف شركت كرده، به مقابله با نيروهاي بيگانه پرداختند. از جمله اين رهبران ديني ميرزا محمدتقي شيرازي است كه حكم جهادي وي نيروي مقاومت را در برابر مهاجمان تزريق كرد و همگان را وارد عرصه جهاد نمود. وي روح مبارزه با انگلستان را در كالبد مسلمانان دميد و خود شجاعانه براي به دست آوردن حقوق پايمال شده عراقيان قيام كرد. ايشان، فتواي تاريخي و حماسي خويش را كه غيرت وطني و ديني مردم عراق را به جوش آورد، در نهم تيرماه 1299 صادر كرد و مردم عراق را براي جهاد مقدس در مقابل بريتانياي تجاوزگر مهيا ساخت. در پي صدور اين فتوا، انقلابي ملي و اسلامي معروف به انقلاب 1920 عراق تبلور يافت كه سرانجام به رهايي عراق از تسلط انگلستان منجر شد. |
|
|
شيخ ابوالحسن سليمان بن عبداللَّهبن عليبن حسن بحراني ماحوزي، معروف به محقق بَحراني از بزرگان علماي اماميهي اوائل قرن 12 هجري در نيمهي رمضان 1076 ق به دنيا آمد. او در علم حديث، رجال، تاريخ و سيره تبحُّر داشت. شيخ عبداللَّه سماهَيجي و سيدهاشم بحراني صاحب تفسير برهان و شيخ احمدبحراني از تلامذهي او بودند. از آثار قلمي او: الاشارات في الكلام، الشفاء في الحكمة النظريه و المعراج قابل ذكرند. اين فقيه و عالم بزرگ سرانجام در 17 رجب 1121 در 46 سالگي دار فاني را وداع گفت و به ديدار دوست شتافت. |
سيد ابوتراب بن سيدابوالقاسم خوانساري از عالمان بزرگ شيعه، فقيه، محدث، رجالي و جامع معقول و منقول و زاهد و عابد است. وي از شاگردان سيدحسين كوه كمري و ميرزا محمد هاشم خوانساري و از اساتيد حضرات آيات سيد محسن حكيم، سيدمحمد حجت، آقابزرگ تهراني، ميرزا ابوالحسن شعراني و... بود. اين فقيه بزرگ و مرجع عالي مقام شيعيان، همچنين آثار علمي فراوان در علوم مختلف از خود به جاي گذارده است. لُبُّ الالباب في تفسير احكام الكتاب، الفوائد الرجاليه و مصباح الصالحين از تاليفات ايشان ميباشند. آيت اللَّه حاج سيدابوتراب خوانساري سرانجام در سال 1346 ق در هفتاد و پنج سالگي وفات يافت. |
نفوذ سياسي و استعماري هلند در جزاير امروزي آغاز شد . اين سرزمين در زمان تسلط هلنديها هند هلند خوانده ميشد و قبل ازآن هم در زمان نفوذ و سلطه پرتغالي ها به جزاير ادويه مشهور بود . در نيمه اول قرن 17 ميلادي هلند تصرف مناطق پرتغالي نشين را آغاز كرد ، و در اين روز هند شرقي هلند را از سلطه پرتغالي ها خارج كرد ، و خود بر آن حاكم شد . قابل توجه است كه در آن زمان هلنديها سومين قدرت استعماري جهان بودند و اندونزي كنوني را با شصت و پنج ميليون سكنه آن از نژادهاو مذاهب گوناگون در استعمار خويش گرفتند ، و آنجا را هند هلند ناميدند . گفتني است پس از چند قرن كشمكش سرانجام در اوت سال 1950 ميلادي كشور واحد اندونزي با نخستين رئيس جمهور آن ، احمد سوگار نو اعلام موجوديت كرد . |
پس از استقرار حكومت بعثي عراق توسط حسن البكر ژنرال حمادي تكريتي به منظور در هم شكستن اين كودتا به بغداد حمله كرد . او بغداد را محاصره نمود اما حسن البكر با صدو راعلاميهاي از راديو بغداد مردم را از محاصره شهر آگاه كرد و كودتا خنثي گرديد . بدنبال اين حادثه كابينه مخل شد و دولت جديد حسن البكرشامل حردان تكريتي نخست وزير و وزير دفاع و صدام حسين تكريتي معاون دبيركل حزب بعث عراق و ديگر وزرا تشكيل شد . د رپي به قدرت رسيدن صدام حسين حزب بعث بر ارتش و پليس كشور نيز تسلط يافت . او بعد از سقوط محمد رضا شاه مخلوع ايران به تحريك آمريكا در انديشه ايجاد قدرت انحصاري عراق بر منطقه برآمد و در 22سپتامبر 1980ميلادي با بمباران فرودگاههاي ايران جنگ را بر كشورمان تحميل كرد . قواي عراق با آزاد شدن خرمشهر به دست رزمندگان پر توان اسلام و با نفوذ قواي اسلام در خاك عراق و تصرف جزيره مجنون و شبه جزيره فاو به حالت تدافعي در آمد و عاقبت پذيرش قطعنامه 598سازمان ملل به جنگ خاتمه داد . |
كشور وانوتو از سلطه فرانسه و انگليس خارج و مستقل اعلام شد . اين كشور از سال 1768ميلادي ابتدا تحت نفوذ فرانسه و سپس انگلستان قرار گرفت ، و با ورود مبلغان مسيحي به اين سرزمين ، مهاجرت اقوام گوناگون نيز آغاز شد . از اوايل قرن 20ميلادي بدنبال بروز رويدادهاي متعدد انگلستان و فرانسه موافقت كردند كه بطور مشترك بر اين سرزمين حكومت كنند . اين حكومت مشترك تا سال 1980ميلادي به طول انجاميد و با وقوع شورش هاي فراوان در اين سال انگلستان و فرانسه تسليم شد ، اين جزيره با وسعت 14700كيلومتر مربع مساحت داراي حگومت جمهوري است و در مركز قاره اقيانوسيه قرار دارد . |
گوتهولد افرايم لسينگ در 30 ژوئن 1729م در آلمان به دنيا آمد و تحصيلات ابتدايى را در زادگاهش گذراند. او از ابتدا به امور هنري علاقه داشت از اين رو اجبار خانواده براي تحصيل گوتهولد در رشتههاي الهيات و پزشكي به جايى نرسيد و او پس از چندي از فراگيري اين رشتهها دست كشيد. وي پس از آن راهي برلين شد و با نوشتن نقد و ترجمه مقالات در يكي از روزنامهها، كار نويسندگي خود را آغاز نمود. لسينگ پس از انتشار دو مجموعه شعري خود، نمايشنامه دوشيزه ساراسامسون را نگاشت و در اين اثر سعي نمود تا براي نخستين بار، تراژدي را از قالب مرسوم قهرماني و افسانهاي به محيطهاي خانوادگي متوجه سازد. او با اين نگرش خود به تئاتر، تحول عظيمي در درامنويسي زمان خويش به وجود آورد. لسينگ از سال 1767م به عنوان مشاور ادبي و منتقد حرفهاي تئاتر در هامبورگ شروع به كار كرد و در همين سال موفق شد يكي از كمديهاي خود را با نام مينافون بارنهلم را كه در نوع خود، نوآوريهاي تازهاي به همراه داشت به اتمام برساند. در اين اثر كه يكي از نخستين كمديهاي ارزشمند ادبيات آلماني محسوب ميشود، لسينگ سعي كرده تا اختلافات و دشمنيهاي داخلي را كه منجر به جنگ و درگيري داخلي شده است مطرح سازد و حكام محلي را مورد انتقاد قرار دهد. وي همچنين در كتاب درام نامه هامبورگ، نظرات انتقادي و اصلاحي خود و نيز شرح احوال افرادي كه براي ايجاد تئاتر ملي در آلمان تلاش كرده بودند، ذكر نموده است. بسياري، اين كتاب را موجد پيدا شدن دوره بزرگ ادبيات و درام آلمان ميشناسند. آثار لسينگ دريچه جديدي بر تئاتر آلمان گشود و تاثير چشمگيري در بيداري افكار مردم عصرش ايفا كرد، به طوري كه تئاتر آلمان را به مرتبه رفيعي رساند. گوتهولد لسينگ سرانجام در چهارم دسامبر 1781م در 52 سالگي درگذشت. |
|
كشور زئير قبل از استقلالْ از مستعمرات بلژيك بود. اما مبارزات استقلالطلبانه زئير به رهبري آزاديخواه معروف افريقايى، پاتريس لومومبا در سالهاي پس از جنگ جهاني منجر به استقلال زئير در 30 ژوئن 1960 گرديد. پس از استقلال زئير، شورشهاي گستردهاي در اين كشور روي داد كه دولت بلژيك نقشي اساسي در اين آشوبها داشت. از سوي ديگر، درگيري ميان لومومبا و موسي چومبه، عنصر وابسته به استعماره اين نابسامانيها را تشديد ميكرد. با قتل لومومبا توسط عوامل خودفروخته داخلي، وابستگي زئير به بيگانگان افزايش يافت. سرانجام در سال 1965، ژنرال موبوتو سهسه سكو كه از حمايت امريكا برخوردار بود با يك كودتا قدرت را در دست گرفت و به سركوب مردم محروم اين كشور افريقايى پرداخت. در سال 1970 نام اين كشور از جمهوري دمكراتيك كنگو به جمهوري زئير تغيير يافت اما در 1997م پس از سرنگوني سه سه سكو و روي كار آمدن لوران كابيلا بار ديگر نام جمهوري دموكراتيك كنگو بر اين كشور نهاده شد. جمهوري دموكراتيك كنگو با مساحتي بيش از دو ميليون و سيصد هزار كيلومتر مربع در مركز قاره افريقا واقع است و با كشورهاي تانزانيا، زامبيا، آنگولا، افريقاي مركزي و... همسايه است. جمعيت آن قريب به 52 ميليون نفر است. پيشبيني ميشود جمعيت آن تا سال 2025 به حدود 105 ميليون نفر برسد. پايتخت اين كشور افريقايى كينشازا و واحد پول آن فرانك كنگو ميباشد. اكثريت مردم كنگو، سياهپوست بوده و آيين مسيحيت پيروان بيشتري دارد. زبان رسمي كنگو فرانسوي است ولي گويش سكنه كنگو بيشتر با لهجه بومي است. از شهرهاي مهم كنگو لوبومباشي و امبوجي مايي است. نظام حاكم بر كنگو دولت انتقالي با يك مجلس قانونگزاري است. |
بعد از جنگ جهاني دوم و شكلگيري دوران جنگ سرد به سردمداري امريكا و شوروي، اين بار سراسر جهان عرصه رقابتهاي آشكار و پنهان اين دو كشور بود كه يكي تحت لواي آزادي و دموكراسي و ديگري با شعار حمايت از خلقهاي ستمديده، به دستاندازي و چپاول ملتها مشغول شدند و براي تأمين اهداف خود، سازمانهاي نظامي و اقتصادي متعددي به صورت پيمانهاي چند جانبه به وجود آوردند. سازمانهايى چون ناتو، ورشو، سِنتو و سيتو و... از آن جمله ميباشد. يكي از اين سازمانها، سازمان پيمان آسياي جنوب شرقي است كه به طور اختصار "سيتو" ناميده ميشد و در همين راستا و در تاريخ 8 سپتامبر 1954م شكل گرفت. اين سازمان كه به موجب پيمان دفاع جمعي آسياي جنوب شرقي به وجود آمد در مانيل پايتخت فيليپين به امضاي كشورهاي امريكا، انگلستان، فرانسه، استراليا، فيليپين، تايلند، پاكستان و زلاندنو رسيد. هدف اين پيمان، در ظاهر، تضمين صلح در منطقه جنوب شرقي آسيا و جنوب غربي اقيانوس كبير عنوان گرديد و در واقع ايجاد مانعي براي گسترش كمونيسم در جنوب شرق آسيا بود. در تكميل پيمان فوق، منشور اقيانوس كبير نيز صادر شد كه در آن حق ملل آسيايى و مردم جزاير اقيانوس كبير در برابري و تعيين سرنوشت خود مورد تاييد قرار گرفت و بر همكاري كشورهاي عضو پيمان، در تأمين اهداف اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي تأكيد شد. مقرّ سازمانهاي نظامي و غيرنظامي اين سازمان در بانكوك قرار داشت. اين سازمان در پي خروج فرانسه در سال 1967 و پاكستان در سال 1972م و نيز آغاز دوره تنشزدايي در عرصه روابط بينالملل در 30 ژوئن 1977 منحل گرديد. |
از بهار 1986م كه صادق المهدي سياست مدار معروف سودان، دولت غيرنظامي اين كشور را در پي سقوط جعفر نُميري حاكم ديكتاتور سودان تشكيل داد. تا سال 1989 كه دولت وي سقوط كرد، هيچگاه كابينه يك دست و همفكري نداشته و هيچگاه خود را از خطر يك جنگ قدرت داخلي در امان نميديده است. رقابت احزاب در كشور براي كسب قدرت، مسأله شورشيان جنوب سودان، نياز شديد به كمكهاي خارجي، نارضايتي در ارتش سودان و بالاخره فقر فزاينده و اقتصاد نابسامان، از بزرگترين مشكلاتي بود كه دولت صادق المهدي با آن دست به گريبان بود. اين مشكلات كه حداقل 2 بار كابينه او را به سقوط كشاند سرانجام در روز 30 ژوئن 1989 به صورت كودتاي نظاميِ ارتش، به عمر دولت وي خاتمه داد. در اين كودتا كه توسط ژنرال عمر حسن احمد البشير هدايت شد، صادق المهدي بازداشت گرديد و تحتنظر قرار گرفت. عمر البشير پس از كودتا با صدور فرماني، تمام احزاب سياسي، سازمانهاي غيرمذهبي و اتحاديههاي كارگري را منحل كرد و با ممنوع اعلام كردن انتشار روزنامهها، قانون اساسي سودان را به حال تعليق درآورد. همچنين ژنرال عمر البشير پس از كودتا در رأس قدرت قرار گرفت و سياستي مستقل از امريكا در پيش گرفت. |
رژيم تبعيض نژادي (آپارتايد) از سال 1948م توسط اقليت سفيدپوست كشور افريقاي جنوبي بر اكثريت سياهان تحميل شد و بر اساس آن، اقليت 20 درصدي سفيد پوستهاي اين كشور به عنوان نژاد برتر، بر سرنوشت افريقاي جنوبي حاكم شدند. ازدواج سياه پوستان با سفيدپوستان ممنوع شد و سياه پوستان به كارهاي پست گمارده و از فعاليتهاي سياسي منع شدند. اِعمالِ سياست غيرانساني تبعيض نژادي در افريقاي جنوبي، خشم جهانيان را برانگيخت. هرچند امريكا، انگليس و برخي كشورهاي ديگر با رژيم آپارتايد ارتباط نزديك داشتند، اما بسياري از كشورها با رژيم تبعيض نژادي افريقاي جنوبي قطع رابطه كردند. سرانجام اين مخالفتها و فشار افكار عمومي و نيز مبارزات پيگير سياهان به رهبري نلسون ماندلا، باعث لغو اين سياست ضد انساني در 30 ژوئن 1991م شد. در دسامبر 1993، قانون اساسي جديد بر اساس تساوي حقوق سياه پوستان و سفيدپوستان به تصويب پارلمان افريقاي جنوبي رسيد و در اولين انتخابات رياست جمهوري با شركت سياهپوستان در آوريل 1994، نلسون ماندلا رهبر سياهپوستان كه 27 سال را در زندان گذرانده بود، به پيروزي رسيد. |
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}