هميشه در کنارم باش

آنچه نوجوانان در سنين بلوغ از والدين خود انتظار دارند
کاملاً روشن است که وقتي کودک شما به سنين نوجواني مي‌رسد، استقلال بيشتري طلب مي‌کند. در اين زمان برقراري ارتباط با او ديگر مانند گذشته کار ساده‌اي نخواهد بود. بايد توجه داشته باشيد که در اين برهه از زمان، ارتباط برقرار کردن با او از هر زمان ديگري مهم‌تر است. در اين حالت وظيفه شما حمايت و پشتيباني از اوست. در اين ميان محبت ورزيدن از اهميت ويژه‌اي برخودار مي‌باشد. اين يک راهکار براي رفتار با نوجوانان است.
اگر موفق شويد چنين ارتباطي را با او برقرار کنيد، يک حس اطمينان را در وجود او ايجاد مي‌کنيد و فرزند شما اين اطمينان را پيدا مي‌کند که مي‌تواند پستي‌ها و بلندي‌هاي زندگي را در کنار شما و با وجود پشتيباني و حمايت شما طي کند.

انتظارات صحيح
شايد در ابتداي دوره بلوغ، نوجوان حس خوبي نسبت به توصيه‌هاي شما نداشته باشد و احساس کند که نيازي به نصيحت‌هايتان ندارد. اين احتمال وجود دارد که حتي گاهي اوقات زماني که مساله مهمي را به او گوشزد مي‌کنيد، خوش‌اش نيامده و ناراحت شود.
شايد قبول يک چنين تغييراتي براي شما کار آساني نباشد و نتوانيد همه اين دگرگوني‌هاي رفتاري را سريعاً هضم کنيد اما نگران نباشيد انجام همه اين کارها صرفاً نشانه‌اي از افزايش حس استقلال‌طلبي در فرزند شما و کاملاً طبيعي است. شما هم بايد بندها را کمي آزادتر کنيد و به او فضاي بيشتري براي رشد بدهيد.
او را به حال خودش رها نکنيد
به ياد داشته باشيد، حتماً لازم نيست که به آنها اجازه دهيد که به‌طور کامل از قيد و بند محدوديت‌ها آزاد شوند و يک مرتبه خود را رها شده تصور کنند. شما هنوز هم نقش تاثير گذاري در تعيين مسير زندگي آنها داريد. براي او الگو باشيد و زماني که انتظار داريد او کاري را انجام دهد، ابتدا خودتان آن کار را انجام دهيد. در حين گفتگو با او اصل احترام متقابل را رعايت کنيد، با او مهربان باشيد، آداب غذايي سالم را برايش روشن کنيد و کارهاي روزمره خانه را بدون گله و شکايت انجام دهيد تا او هم ياد بگيرد که بايد يک چنين برخوردي از خود نشان دهد.
برخورد صحيح
انجام برخي از کارهاي کوچک و ساده مي‌تواند ارتباط عميقي ميان شما و فرزندتان ايجاد نمايد. در برنامه‌هاي روزانه خود زمان کوتاهي را به انجام برخي کارهاي خاص اختصاص دهيد. کارهايي را انتخاب کنيد که مي‌توانيد به کمک نوجوان‌تان انجام دهيد و به آنها نشان دهيد که برايشان اهميت قايل هستيد. در اين قسمت به چند نکته کاربردي در همين زمينه اشاره مي‌کنيم:
غذاي خانوادگي: شايد غذا درست کردن کار آساني نباشد، به ويژه پس از گذراندن يک روز بلند کاري ولي صرف يک شام خانوادگي که در آن تک تک اعضاي خانواده دور هم جمع شوند، ارزش زيادي دارد بنابراين مانند تمام کارهاي ديگري که در طول روز براي آنها برنامه‌ريزي مي‌کنيد، انجام اين کار را نيز در اولويت قرار داده و ترتيب يک غذاي خوش‌مزه را بدهيد، حتي اگر امکان غذا درست کردن را هم نداريد و از بيرون غذاي آماده تهيه مي‌کنيد، حداقل همه دور هم بنشينيد و آن را ميل کنيد. در حين صرف غذا، تلويزيون را خاموش کنيد و سعي کنيد تلفن‌ها را جواب ندهيد.
وقت خواب و شب به خير: شايد ديگر لازم نباشد که فرزندتان را تا رختخواب بدرقه کنيد. مي‌توانيد پيش از خاموش کردن چراغ‌ها در کنار هم بنشينيد، کتاب بخوانيد، اتفاقات مهمي را که در طول روز برايتان رخ داده است براي هم تعريف کنيد و در مورد برنامه‌هايي که براي فردا در ذهن داريد، صحبت کنيد. اگر احساس کرديد که نوجوان نسبت به اين مساله حس خوبي ندارد، مي‌توانيد کل کارهاي ذکر شده را به يک بوسه قبل از خواب و شب به خير گفتن، محدود کنيد. اگر باز هم از اين کار خوش‌اش نمي‌آمد، فقط دستي به پشت او بکشيد و بگوييد شب به خير.
صرف وقت روزمره در کنار يکديگر: نقاط مشترکي را پيدا کنيد که به شما اجازه مي‌دهند در کنار هم باشيد. در حين شستن ماشين، درست کردن شيريني، اجاره فيلم، تماشاي برنامه تلويزيوني مورد علاقه از او دعوت کنيد که در کنارتان قرار بگيرد. همه اين کارها فرصت‌هايي هستند که به شما اجازه مي‌دهند از وجود يکديگر لذت ببريد. اين امر سبب مي‌شود که چيزهايي را که در ذهن دارد راحت‌تر با شما در ميان بگذارد و اگر مشکلي برايش پيش آمده با اعتماد بيشتري در مورد آن با شما صحبت مي‌کند. دليل‌اش هم اين است که وقتي شما مشغول انجام کاري هستيد، لازم نيست نوجوان با شما ارتباط چشمي برقرار کند و اين امر به نوبه خود سبب مي‌شود که راحت‌تر حرف‌هاي دلش را با شما در ميان بگذارد.
خلق لحظات خاص و فراموش نشدني: اين رسم را در خانواده به وجود بياوريد که سالانه موقعيت‌هاي خاص خانوادگي را جشن بگيريد، البته به جز تعطيلات و تولدها. در اين زمان کليه افراد خانواده را در کنار هم جمع کنيد و سالگرد آن اتفاق به‌خصوص را جشن بگيريد. اين جشن مي‌تواند به خاطر يک کارنامه درخشان يا بردن تيم فوتبال مدرسه باشد. به هر حال مساله‌اي است که مي‌تواند پيوند‌هاي عاطفي خانوادگي را محکم‌تر کند.
اظهار علاقه: فکر نکنيد که نشان دادن و گفتن اين مطلب که به فرزند خود علاقه‌مند هستيد، هيچ ارزشي براي او ندارد. انجام اين کار به فرزندتان اين اطمينان را مي‌دهد که دوست‌اش مي‌داريد و از او مراقبت و محافظت مي‌کنيد. البته بايد راه‌هاي درست نشان دادن علاقه را ياد بگيريد. اين به آن معناست که ممکن است دختر و يا پسر شما نسبت به ابراز علاقه شديد آن هم در جمع و به صورت عمومي، حس مثبتي نداشته باشد. شايد دوست نداشته باشد که مانند گذشته او را بغل کنيد و يا ببوسيد اما شما نبايد اين مسايل را به خودتان بگيريد چراکه مواردي نيستند که نشات گرفته از کاستي‌هاي فردي شخصيت شما باشند. به عنوان مثال زماني که يک نقاشي زيبا مي‌کشد، بگوييد: «کارت عالي است، خيلي هنرمندي» يا «تو در تمرين فوتبال خوش درخشيدي، از ديدنت در بازي تيم لذت مي‌بردم.»
خود را مشتاق نشان دهيد: نسبت به ايده‌ها، احساسات و تجربياتي که نوجوان در زندگي به دست ‌آورده، علاقه نشان دهيد و کنجکاوي کنيد. زماني که نوجوان با يک چنين واکنشي از جانب شما روبه‌رو مي‌شود، دفعات بعدي که با مشکلي روبه‌رو شد، خيلي راحت‌تر نزد شما مي‌آيد و مشکلات‌اش را با شما در ميان مي‌گذارد.
منبع:http://www.salamatiran.com
/خ