جراحی در اکثر مواردی که علائم و نشانه‌های سرطان پروستات خود را نشان دهند و به بیانی دیگر این عارضه در مراحل اولیه اش باشد و هنوز به نقاط دیگری مثل استخوان ها و غدد لنفاوی منتشر نشده باشد، حکم روش درمانی را دارد.

هدف از جراحی در این موارد، برداشتن تمامی بافت‌های سرطانی است و رایج ترین جراحی انجام شده برای از بین بردن سرطان پروستات، برداشتن کل غده پروستات با استفاده از یک جراحی به نام رادیکال پروستاتکتومی است. از این جراحی به عنوان بخشی از یک رویکرد چندوجهی برای درمان سرطان پروستات بدخیم نیز استفاده می شود.

جراحی های انجام شده در مراکز درمانی مجهز و توسط پزشکان متخصص و ماهر با بهترین نتایج همراه خواهد شد. روش های مختلفی برای جراحی پروستات وجود دارند که اگر واجد شرایط اجرای آنها باشید، می توانید بعد از مشورت با پزشکتان درباره بهترین گزینه ممکن تصمیم گیری کنید.

جراحی سرطان پروستات در چه حالتی با بهترین نتایج همراه خواهد شد؟

زمانی می توان جراحی را یک روش درمانی برای سرطان پروستات دانست که هنوز این بیماری به بافتهای خارج از غده پروستات پخش نشده باشد؛ که برای برخورداری از مزایای این موارد، باید تحت مراقبت درازمدت قرار داشته باشید.

جراح در صورت پخش سرطان به بیرون از پروستات هم می تواند با انجام رادیوتراپی یا سیستمیک تراپی بعد از جراحی، نتایج خوبی را برای بیمار ایجاد کند. از جمله این گزینه ها می توان به شیمی درمانی، هورمون درمانی، درمان زیستی یا ایمونوتراپی اشاره کرد.

کسانی که بیماریشان به خود پروستات محدوده شده باشد، اصولا سعی بر به عدم – یا حداقل به تاخیر انداختن – جراحی دارند، که در این حالت باید به دقت تحت نظر پزشک قرار بگیرند.

این استراتژی، یک تصمیم مشترک بین پزشک و بیمار است و اصولا برای تومورهای کوچکی گرفته می شود که به آرامی در حال رشد هستند و خطر سرایت آن به نقاط دیگر کم باشد؛ البته این یک تصمیم کاملا شخصی است.

انواع مختلف جراحی سرطان پروستات چیست؟

رایج ترین نوع جراحی سرطان پروستات، رادیکال پروستاتکتومی نامیده می شود و در آن کل پروستات به همراه بخشی از بافتهای اطرافش برداشته می شود. در مواردی حتی بخشی از غدد لنفاوی اطراف پروستات نیز برداشته می شود.

تکنیک های جراحی مختلفی برای جراحی سرطان پروستات وجود دارد که یکی از آنها، جراحی باز سنتی است. جراح می تواند از روشهای کم تهاجمی مثل لاپاراسکوپی و لاپاراسکوپی به کمک روبات نیز استفاده کند.

رادیکال پروستاتکتومی

 


جراح در این روش جراحی باز، یک برش در یکی از دو نقطه ممکن میزند تا پروستات و بافتهای اطرافش را بردارد. جراح در طول جراحی رادیکال رتروپوبیک پروستاتکتومی، برشی در زیر شکم و از ناف تا استخوان شرمگاهی می زند. جراحی رادیکال مقعدی پروستاتکتومی به کمک بک برش در حد فاصل مابین سوراخ مقعد و کیسه بیضه انجام می شود.

رادیکال پروستاتکتومی لاپاراسکوپی

رویکرد لاپاراسکوپی در جراحی رادیکال پروستاتکتومی، شامل استفاده از برش های کوچک و ابزار طولانی برای بیرون کشیدن پروستات می شود. جراح از یک ابزار مجهز به دوربین در نوکش برای دیدن داخل بدن بیمار استفاده می شود. این روش در مقایسه با جراحی پروستات از درد و خونریزی کمتر، دوره ریکاوری سریعتر و بستری کوتاه‌تری برخوردار است.

نوعی از لاپاراسکوپی نیز به کمک روبات تحت امر جراح انجام می شود. در این روش چند برش کوچک در ناحیه شکمی زده می شود تا زمینه حرکت بازوی روباتیک و دوربین فراهم شود. این رویکرد روباتیک در مقایسه با لاپاراسکوپی استاندارد می تواند دقت جراح و قدرت حرکت ابزار در داخل بدن را افزایش دهد.

جراحی رادیکال پروستاتکتومی به کمک روبات

 


این روش جراحی که تحت عنوان پروستاتکتومی روباتیک نیز شناخته می شود، با استفاده از یک سیستم روباتیک انجام می شود. جراح در اتاق جراحی، پشت پلتفرم کنترلی اش می نشیند و بازوهای روباتیک دستگاه را از طریق برش های کوچک ایجاد شده در قسمت شکمی، وارد بدن بیمار می کند.

از جمله مزایای پروستاتکتومی به کمک روبات در مقایسه با پروستاتکتومی باز می توان به درد و خون از دست رفته کمتر و دوره ریکاوری کوتاه تر اشاره کرد. اما در رابطه با یکی از نگرانی های مردان، یعنی نعوظ، اصولا تفاوتی بین پروستاتکتومی روباتیک و رویکردهای دیگر جراحی وجود ندارد.

استفاده از روبات در مقایسه با روش لاپاراسکوپی سنتی، دقت بیشتری را به همراه می آورد. اما مهمترین فاکتور در موفقیت لاپاراسکوپی (سنتی و توسط روبات)، تجربه و مهارت جراح است.

دوره ریکاوری رادیکال پروستاتکتومی

دوره بستری نرمال بعد از جراحی رادیکال پروستاتکتومی در حدود یک تا دو روز است و تا یک الی دو هفته بعد از جراحی باید از سوند برای تخلیه ادرارتان استفاده کنید. صرفنظر از روش جراحی سرطان پروستات، بعد از مدت کمی باید پیاده روی را آغاز کنید.

پیاده روی به کاهش دوره ریکاوری و خطر بروز مشکلات بعد از جراحی کمک می کند. ریکاوری بعد از جراحی سرطان پروستات معمولا شامل بازیابی اختیار ادراری و عملکرد جنسی می شود.

بی اختیاری ادراری: جراحی پروستات می تواند بر توان کنترل ادراری فرد تاثیر بگذارد و منجر به ترشح ادرار شود. توان کنترل ادرار در اکثر بیماران، در دوره چند ماهه بعد از جراحی باز می گردد، اما در موارد نادری ممکن است این مشکل به صورت دائمی باقی بماند.

ناتوانی جنسی: اعصاب کنترل کننده نعوظ که در هر دو طرف پروستات قرار دارند، بسیار ظریف هستند و ریکاوری آنها ممکن است کمی طول بکشد؛ ریکاوری کامل نعوظ شاید حتی تا دو سال طول بکشد.

مردان در این دوره می توانند از داروهای خوراکی مثل سیلدنافیل، تزریق، ابزارهای مکش یا ایمپلنت آلت تناسلی استفاده کنند. اعصاب کنترلی ارگاسم فرد در جراحی پروستات، تحت تاثیر قرار نمی گیرند، اما امکان ضعیف شدن یا حتی از بین رفتن ارگاسم در بعضی افراد وجود دارد.

شدت اختلال نعوظ می تواند به شدت سرطان، تعداد اعصاب از بین رفته، توان جنسی فرد قبل از جراحی و سن بیمار بستگی داشته باشد.

خطرات جراحی پروستات

خطرات انواع مختلف رادیکال پروستاتکتومی تقریبا مشابه جراحی های عمده دیگر است. معمولا خطرات و عوارض جانبی جراحی پروستات شامل خونریزی، واکنش به داروی بیهوشی، عفونت، لخته شدن خون و... است.

فرد در موارد بسیار نادر ممکن است که به دلیل مشکلات ناشی از جراحی فوت کند. این خطر تا حدی به وضعیت سلامتی، سن و مهارت تیم جراحی شما بستگی دارد.